Press "Enter" to skip to content

Oğuzlar Kimdir, Kaç Boydan Oluşur? Oğuz Yabguluğu Özellikleri, Kuruluş Ve Yıkılış Tarihi

Kırgız Türkçesi: Kırgız dili, Kırgız-Kıpçak grubunda yer alır ve bu dili konuşan Kıgızların sayısı, diğer komşu cumhuriyetlerde yaşayanlarla birlikte 7 milyonu bulur.

Oğuz Grubu Türk Lehçeleri, Oğuz Dil Grubu

Oğuz Grubu Türk Lehçeleri, Türk lehçeleri, Türk dilleri, Türkçenin şiveleri, Türkçenin lehçeleri, AZERBAYCAN TÜRKÇESİ, KAZAK TÜRKÇESİ, KIRGIZ TÜRKÇESİ ÖZBEK TÜRKÇESİ, TÜRKMEN TÜRKÇESİ

Türk Lehçeleri 06.10.2017, 06:46 30.06.2020, 14:32

Oğuz Grubu Türk Lehçeleri, Oğuz Dil Grubu

Oğuz Grubu Türk Lehçeleri

Türk Dillerinin Sınıflandırılması veya Gruplandırılması

Türk dilleri veya lehçeleri genel olarak aşağıdaki gibi sınıflandırılmaktadır

  • Kıpçak/Kuzey grubu: Kırgız, Kazak, Tatar, Başkurt, Nogay, Kumuk, KaraçayBalkar, Karaim Türkçeleri.
  • Karluk/Doğu grubu: Özbek ve Uygur Türkçeleri.
  • Oğuz/Batı grubu: Türkiye, Azerbaycan, Türkmen ve Gagavuz Türkçeleri.

Kökenleri Bakımından Diller ve Türkçe

Tarihi Türk Lehçeleri:

    1. Orhun/Göktürk
    2. Peçenek
    3. Kuman/Kıpçak
    4. Eski Uygur
    5. Çağatay
    6. Bulgar
    7. Hazar

    Çağdaş Türk Lehçeleri:

    1. Türkiye Türkçesi
    2. Azerbaycan Türkçesi
    3. Türkmen Türkçesi
    4. Gagavuz Türkçesi
    5. KırımTatar Türkçesi
    6. KaraçayBalkar Türkçesi
    7. Kumuk Türkçesi
    8. Nogay Türkçesi
    9. Karaim Türkçesi
    10. Tatar Türkçesi
    11. Başkurt Türkçesi
    12. Altay Türkçesi
    13. Şor Türkçesi
    14. Hakas Türkçesi
    15. Tuva Türkçesi
    16. Uygur Türkçesi
    17. Dolgan Türkçesi
    18. Kazak Türkçesi
    19. Kırgız Türkçesi
    20. Özbek Türkçesi
    21. Karakalpak Türkçesi
    22. Yakut Türkçesi
    23. Çuvaş Türkçesi
    1. Moğol Dilleri
      1. Moğolca
      2. Buryat
      3. Kalmuk

      Mançur Kolu:

      1. Nanayca (Goldca)
      2. Udeyce (Udegeyce)
      1. Uzak Doğuda Hiçbir Gruba Dahil Olmayan Diğer Diller
        1. Japonca
        2. Ryukyus
        3. Korece
        4. Ayn
          1. Macarca
          2. Mansiy (Vogul)
          3. Hantıy (Ostyaç)

          BaltıkFin Kolu:

          1. KomiZıryan
          2. KomiPermyaç
          3. Udmurtça

          Voljsk Kolu:

          1. Mari (Çeremis)
          2. Mordov
          1. Samoyed Dilleri
            1. Nene (YurakSamoyed)
            2. Nganasan (Tavgiy)
            3. Eneç (YeniseySamoyed)
            4. Selkup (OstyakSamoyed)

            Lehçeler, bir dilin bilinmeyen, çok eski dönemlerinde ayrılmış kollarına denir. Başka bir deyişle, bir dilin birbirinden uzak bölgelerde, çeşitli nedenlerle, ses, söz dizimi ve söz varlığı bakımından değişikliğe uğramış biçimine lehçe (Alm: Dialekt; Fr: dialecte; İng: dialect) denir.

            Tanımlardan da anlaşılacağı gibi, ‘ağız’da genellikle ses ve söyleyiş farklılığı varken, lehçede ses ve söyleyiş farklılığıyla birlikte, dilin yapısı (söz dizimi) ve söz varlığı da değişmektedir. O kadar ki, bu farklılıklar zamanla lehçelerin birer dil olmasına bile yol açmaktadır. Söz gelimi, Latincenin çeşitli lehçeleri arasındaki farklılık zamanla o kadar büyümüştür ki, sonunda Fransızca, İtalyanca, İspanyolca, Portekizce, Rumence gibi diller ortaya çıkmıştır.

            Adriyatik Denizi’nden Çin Denizi’ne kadar uzanan çok geniş bir coğrafyada yaşayan Türkçe de birçok lehçelere ayrılmıştır: Batı Türkçesinin Anadolu, Azerî, Türkmen lehçeleri gibi ve Özbek lehçesi, Kazak lehçesi, Kırgız lehçesi.

            Lehçenin ayrı bir dile dönüşmesi olayına Türk dilinde de rastlanmaktadır. Yaşayan Türk lehçelerinden ikisi, bugün artık birer dile dönüşmüştür. Bunlardan biri, Sibirya’da Lena Nehri’nin iki yanında yaşayan Yakut Türklerinin konuştuğu Yakutça diğeri ise, Orta Volga bölgesinde Kama Irmağı’nın Volga’ya kavuştuğu yerde yaşayan Çuvaş Türklerinin dili olan Çuvaşçadır.

            Bir dilin lehçeleri arasındaki bağı ya da farklılıkları en iyi lehçeler sözlüğü ortaya koyar. Örneğin, W. Radloff’un “Türk Lehçeler Sözlüğü” bu nitelikte bir sözlüktür. Hüseyin Kâzım’ın “Büyük Türk Lugatı” da bu alanda hazırlanmış büyük bir eserdir. Türk lehçeleri hakkında ilk bilgileri veren eserse Kaşgarlı Mahmut’un ölümsüz eseri “Divanü Lugat-it Türk”tür.

            Türk Dilinin Ağızları (Şiveleri) (Boy adları ile)

            Sibirya ve Altay alanı:
            1. Karagas
            2. Soyan
            3. İrtiş ve Tobol
            4. Altay
            5. Telengit
            6. Teleüt
            7. Tuba
            8. Kumandı
            9. Lebed
            10. Sagay
            11. Beltir
            12. Kaç
            13. Koybal
            14. Kızıl
            15. Şor
            16. Kamasin
            17. Çalım ve Çat

            Doğu Türkistan alanı
            18. Uygur
            19. Sarı Uygur
            20. Tarançi

            Batı Türkistan alanı
            21. Karakalpak
            22. Özbek
            23. Kırgız
            24. Kazak
            25. Türkmen

            Kafkasya ve İran alanı
            26. Nogay
            27. Kundur
            28. Karaçay
            29. Balkar (Malkar)
            30. Kumuk
            31. Azerbaycanlı
            32. Kaşkay
            33. Afşar
            34. Kacar
            35. Şahseven
            36. Karadağlı
            37. Karapapak
            38. Hamse
            39. Halaç
            40. Kengerlu
            41. Horasani
            42. Karayi
            43. Karaçorlu

            Kuzey alanı (Urallardan Balkanlara kadar)
            44. Kazan, Tatar
            45. Atrahan
            46. Başkırt
            47. Kırım
            48. Karayim
            49. Gagavuz
            50. Türkiye, Oğuz

            TÜRKÇENİN LEHÇELERİ VE YAYILDIKLARI COĞRAFYA

            Burada, (biri dışında) tüm Türk topluluklarının kendi dillerini yani Türkçenin lehçelerini ve şivelerini anadil olarak konuştukları kabulu kesinlikle yanlış olmayacaktır. İkinci dil olarak ise, geçmişte veya günümüzde de bağımlı bulundukları devletlerin resmi dilini konuşmaktadırlar. Bunlar içinden en önemlileri Rusça, Çince, Farsça, Bulgarca ve Ukraynaca’dır. Kuşkusuz bu dillere ayrıca Arapça, Yunanca ile 1960’dan sonra Türklerin işçi olarak yabancı ülkere göçü sonucu öğrendikleri diller olan Almanca, Hollandaca Fransızca ve İngilizce de eklenebilir.

            ANADOLU TÜRKÇESİ (TÜRKİYE TÜRKÇESİ): Anadolu Türkçesi, Türk dilleri içinde Oğuz dilleri grubunda yer alır. Toplam nüfusları 85 milyona yaklaşan ve Anadolu, Trakya, Kuzey Kıbrıs’ta (Kıbrıs’taki Türk nüfusu yaklaşık 250 bindir) yaşayan Anadolu Türkleri tarafından konuşulan bu dil, Türk lehçeleri arasında en büyük grubu oluşturur.

            AZERBAYCAN TÜRKÇESİ: Anadolu Türkçesine yakınlığı ile bilinen Azerbaycan Türkçesi de Oğuz dil grubundadır. Azerbaycan Türklerinin toplam nüfusu yaklaşık 45 milyon kadardır ve Azerilerin ancak 10 milyon kadarı Azerbaycan Cumhuriyeti’nde yaşarken yaklaşık 35 milyon Azeri, İran İslam Cumhuriyeti’nin kuzeyinde (Güney Azerbaycan), 500 bini Gürcistan’da ve 150 bini Ermenistan’da yaşamaktadır.

            ÖZBEK TÜRKÇESİ: Dilleri Karluk grubunda yer alan “Özbek Türkleri”nin büyük çoğunluğu Özbekistan Cumhuriyeti’nde yaşamaktadır. (35 milyon) Başta Tacikistan olmak üzere Kazakistan, Kırgızistan, Türkmenistan ve Afganistan’da yaklaşık 5 milyon Özbek bulunmaktadır.

            KAZAK TÜRKÇESİ: Kazakça, Türk dillerinin Kıpçak grubunda yer alır.”Kazak Türkleri”nin büyük bölümü Kazakistan’da yaşarken, komşu cumhuriyetlerde de (özellikle Türkmenisten, Moğolistan) Kazak azınlıklara rastlanır ve toplam nüfusları 20 milyonu aşar.

            Kırgız Türkçesi: Kırgız dili, Kırgız-Kıpçak grubunda yer alır ve bu dili konuşan Kıgızların sayısı, diğer komşu cumhuriyetlerde yaşayanlarla birlikte 7 milyonu bulur.

            TÜRKMENCE: Türkmenistan Cumhuriyeti’nde bugün 6 milyon, diğer bölgelerde de (İran, Irak, Afganistan) yine yaklaşık 3 milyon Türkmen yaşamaktadır. Dilleri Oğuz grubunda yer alır ve Anadolu Türkçesine çok yakın nitelikler taşır.

            TATARCA:”Tatar Türkleri”nin 3 milyonu Rusya Devleti’nin içinde (Moskova’nın yaklaşık 750 km güneydoğusunda) Tataristan Özerk Cumhuriyeti’nde (Kazan Tatarları) yaşarken, 1,1 milyon Tatar yine Rusya içindeki Başkurdistan Özerk Cumhuriyeti’nde, 350 bini Kazakistan’da ve 300 bini ise Kırım Yarımadası’nda (Kırım Tatarları) yerleşmiştir. Dilleri Kıpçak grubundandır.

            BAŞKURT TÜRKÇESİ: Günümüzde Başkurdistan Özerk Cumhuriyeti’nde (Moskava’nın yaklaşık 1.250 km Güneydoğusu’nda 1milyon, diğer bölgelerde ise 2,6 milyon Başkurt Türkü yaşamaktadır. Dilleri Kıpçak grubunda yer alır.

            KARAKALPAK TÜRKÇESİ: Dilleri Kıpçak grubunda yer alan Karakalpak Türkleri,Özbekistan’da (Aral Gölü’nün güneyinde) Karakalpak Özerk Cmmhuriyeti’inde yaşarlar; nüfusları 2 milyon civarındadır.

            ÇUVAŞ TÜRKÇESİ: Çuvaşistan Özerk Cumhuriyeti’nde (Moskova’nın yaklaşık 600 km güneydoğusunda, Tataristan Özerk Cumhuriyeti’nin kuzeybatısında) 1.5 milyon civarında Çuvaş Türkü yaşamaktadır.

            SORS TÜRKÇESİ: Kültür ve dil yönüyle Hakas ve “Altay Türkleri”ne çok yakın olan Sors Türkleri Rusya’nın Kemerowo bölgesinde (Alma-Ata’nın yaklaşık 1.750 km kuzeydoğusunda) yaşarlar; sayıları 55.000 dolayındadır.

            ALTAY TÜRKÇESİ: Altay (Oyrat) dili Kırgız-Kıpçak grubunda yer alır. Bu dili konuşan 160 bin Altay Türkü Altay Özerk Cumhuriyeti’nde (Rusya Cumhuriyeti’nde Kemerowo’nın güneyinde, Moğolistan sınırında) yaşarken 70 bini ise diğer bölgelere yerleşmiştir.

            UYGUR TÜRKÇESİ: Türklerin ilk yazılı eserlerinde kullanılan Uygurca,Karluk dil grubunda yer alır. Bu lehçeyi konuşan yaklaşık 30 milyon Uygur Türkü günümüzde Batı Çin’de
            (Doğu Türkistan’da), çok azı ise Rusya’da yaşamaktadır.

            GAGAVUZ (GÖKOĞUZ) TÜRKÇESİ: Dilleri Oğuz dil grubunda yer alan dolayısıyla Anadolu Türkçesine çok yakın olan Gagavuz Türkleri Moldavya’nın güneyinde 1991 yılında kurulan Gagavuz Özerk Cumhuriyeti’nde yaşamaktadırlar; nüfusları yaklaşık 260 bindir. Ayrıca Balkanlar’da ve Rusya’nın çeşitli bölgelerinde dağılmış küçük topluluklara da rastlanır. Stavropol Türkçesi: Türkmence ve Nogay diline çok yakın olan bu dil, bölgeye göç etmiş Türkmenler tarafından konuşulmaktadır.

            KUMUK TÜRKÇESİ: Kumuk Türkçesi Kıpçak grubundan olmakla birlikte Anadolu, Azeri ve Karaçay dillerine yakınlık da gösterir. Toplam nüfusları 800 bin kadar olan “Kumuk Türkleri”nin yaklaşık 250 bini Dağıstan bölgesinde (Kuzeydoğu Kafkasya’da) yaşamaktadır.

            KARAÇAY TÜRKÇESİ: Karaçay dili Kıpçak grubundan olup, Karaçay-Çerkes Özerk Cumhuriyeti’nde (Gürcistan’ın 200 km kuzeyinde) yaşamakta olan yaklaşık 360 bin Karaçaylı tarafından konuşulmaktadır. Balkar (Malkar) Türkçesi: Dilleri hemen hemen Karaçay Türkçesi ile aynı olan Balkar Türkleri Gürcistan’nın kuzeyinde, bu ülkeye komşu olan Balkar Özerk Cumhuriyeti’nde yaşamaktadır; sayıları 150 bin civarındadır.

            KARAİM TÜRKÇESİ: Kıpçak dil grubuna ait Karaim dili bugün çok az Karaim Türkü tarafından konuşulmaktadır. Bunlar, Ukrayna’nın batısı, Litvanya ve Polanya’da yaşamaktadır.

            HAKAS TÜRKÇESİ: Hakas Türkçesi Kırgız dil grubuna çok yakın olup,Hakas Özerk Cumhuriyeti’nde yaşayan yaklaşık 180 bin Hakas Türkü tarafından konuşulmaktadır.

            NOGAY TÜRKÇESİ: Nogay Türkleri, Stavropol ve Dağıstan Bölgesi,Çeçen-İnguş Cumhuriyeti ve de Karaçay-Çerkes bölgesinde dağınık olarak yaşamaktadırlar. Dilleri Kıpçak grubunda yer alan “Nogaylar”ın sayısı 175 bin dolayındadır.

            TUVA TÜRKÇESİ: Yaklaşık sayıları 420 bin tahmin edilen “Tuva Türkleri”nin 200 bini Tannu-Tuva Halk Cumhuriyeti’nde (Moğolistan’nın kuzey sınırına komşu bölgede) yaşamaktadır.

            YAKUT (SAKA) TÜRKÇESİ: Moğolcanın etkisi ile hayli değişikliğe uğrayan Yakut dili, tahmini sayıları 800 bin olan ve büyük çoğunluğu Yakut Özerk Cumhuriyeti’nde (Çin sınırına 1.250 km uzaklıktaki Doğu Sibirya’da) yaşayan Yakut Türkü tarafından konuşulmaktadır.

            KAŞKAY TÜRKÇESİ: Anadolu ve Azeri Türkçesine çok yakın bir Türkçe ile konuşan Kaskay Türkleri, Hasme Türkleri ile birlikte Iran’ın güneyinde yaşarlar; sayıları 950 bin dolayındadır.

            AHISKA (MESKETİ, MEŞET) TÜRKÇESİ: Dilleri Oğuz grubunda yer alan Ahıska Türkleri günümüzde dağınık olarak Özbekistan, Kırgızistan, Azerbaycan ve Türkiye’de yaşamaktadırlar. Sayıları 500 bin civarındadır.

            Oğuzlar Kimdir, Kaç Boydan Oluşur? Oğuz Yabguluğu Özellikleri, Kuruluş Ve Yıkılış Tarihi

            Oğuzlar kimdir, sıklıkla araştırılan konulardan biridir. Özellikle kullanım anlamı açısından da önem teşkil eden konular arasındadır. Bu bakımdan Oğuzlar kimdir öğrenebilir ve buna göre de kaç boydan oluştukları hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz. Oğuzlar kimdir, kaç boydan oluşur? Oğuz Yabguluğu özellikleri, kuruluş ve yıkılış tarihini tüm detaylarıyla derledik.

            Oğuzlar, İran, Irak, Azerbaycan, Türkiye ve Türkmenistan Türklerinin atası olarak bilinen bir Türk kavmidir. Oğuz kelimesinin kökeni Ok ve çoğunluk eki olan -z ekinden gelmektedir.

            Haberin Devamı

            Oğuzlar Kimdir, Kaç Boydan Oluşur?

            Göktürk kitabelerine göre Oğuzlar dokuz boydan meydana gelir ve budundur. Bu sebeple Oğuzlar Tokuz ya da Dokuz Oğuz diye de anılmaktadır. Bunlar Tula Irmağının kuzey alanına giderken oluşan kıvrımın kıyısında oturmaktadır. X. yüzyılın başlarında Oğuzlar göçebe bir yaşam tarzı sürmekteydi. Bahar geldiğinde Karakom’a göç eder kış yaklaşınca da Aşağı Seyhun boylarına geri dönerlerdi. Yabgu unvanını taşımakta olan Oğuz hükümdarı kış mevsimi geldiğinde Yenikentte otururlardı. Oğuz ülkesindeki Huvare ve Cend şehirleri yabguların idaresindedir ve bu üç şehirde de Müslümanlar yaşardı. Kaşgarlı Mahmut, Karaçuk, Suğnak, Sütkün ve Karnak şehirleri Oğuzların şehirlerinden bazılarıdır. Oğuz boyları Kaşgarlı’nın bahsetmiş olduğu devirden sonra şehir kurmuş ve yerleşik hayata geçmiştir. Bu şehirlerden biri de Barçınlığkent şehri olarak bilinir.

            Haberin Devamı

            Oğuz Yabguluğu Özellikleri, Kuruluş ve Yıkılış Tarihi

            Oğuzlar günümüzdeki Türkler gibi sakallarını kesen, bıyık bırakan ve saçlarını aynı Türkler gibi yapan boylardı. Yaşadıkları hayat tarzından ve tabiatın da sert olmasından dolayı bu boydaki kişiler sert mizaçlı kişilerdir. Savaşçı olmak özelliklerinin başında gelen bir durumdur. Namuslu, konuksever, dürüst ve misafirperver olan bir boydur. Konuşmuş oldukları dil de oldukça nazik ve en zarif dil olarak sayılır. X. yüzyılın ilk çeyreğinde İslamiyet’i kabul etmiş olan bir Türk boyu olduğu düşünülmektedir. Bu topluluk Oğuz boyundan olarak kabul edilir.

            Oğuzlar Oğuz Han’ın 6 oğlundan ve onların da 4’er oğlundan meydana gelmiş bir boydur. Meydana gelmiş olan bu 24 boyun da ayrı ayrı isimleri ve unvanları vardır. Oğuz kelimesinin günümüzdeki karşılığı Ağız kelimesidir. 24 boyun iki kolunu Bozoklar ve Üçoklar oluşmuştur. Kaynaklara göre Kaşgarlı Mahmud’un 14.yüzyılda yaşayan Reşideddin’e dayandığı bilinmektedir. 24 boy arasında Bozoklar, Ayhan, Yıldızhan, Üç Oklar, Dağhan, Denizhan vardır. Bozoklar ve üçoklar son iki koldur ve aralarında çıkan anlaşmazlıklardan dolayı Oğuz boyları yıkılmış yerlerine de Göktürk Devleti kurulmuştur.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.