Müştərilərin ödənişini necə ödəyirəm

Sklep kupił odzież używaną za 30 000 zł. Sprzedał ją innemu sklepowi za 40 000 zł wystawiając przy tej operacji fakturę z oznaczeniem „Procedura marży – towary używane”:

Faktura VAT marża – co to jest?

Sprzedajesz towary z drugiej ręki, a może świadczysz usługi turystyczne? Czy wiesz, co zrobić by płacić niższy podatek VAT? Sprzedaż w systemie VAT marża pozwala na określenie podstawy opodatkowania inaczej, niż w standardowej procedurze sprzedaży. Przeczytaj, jak naliczany jest podatek VAT, kto może skorzystać z systemu VAT marża oraz czym jest marża w świetle polskiego prawa podatkowego.

Jak działa system VAT marża?

Jako przedsiębiorca płacący podatek VAT wiesz, że jest on liczony od całej kwoty sprzedaży. W przypadku sprzedaży w systemie VAT marża podatek VAT jest liczony od kwoty marży, co oczywiście znacząco obniża kwotę podatku do zapłaty. Stawka podatku jest stała i wynosi 23%.

Należy pamiętać, że poza podstawowymi elementami zwykłej faktury tj. dane sprzedawcy i nabywcy, data wystawienia, nazwa towaru, liczba sprzedanych towarów, całkowita należna kwota, na fakturze z marżą musi znaleźć się właściwe oznaczenie, czyli dopisek „Procedura marży — rodzaj wykonanej usługi sprzedaży” np. „Procedura marży – towary używane” Zapis ten informuje, że ta faktura jest rozliczana w innej formie opodatkowania.

Faktura VAT marża nie zawiera natomiast: stawek podatku od wartości, ceny jednostkowej oraz wartości sprzedaży netto, podziału sprzedaży na poszczególne stawki podatku, niepodlegających i zwolnionych z podatku VAT.

Marża – definicja i wyliczenie podatku VAT

Czym jest marża? Zgodnie z art. 119 ust. 1 art.20 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług marża to kwota, która stanowi różnicę między ceną dla nabywcy a ceną nabycia przez przedsiębiorcę konkretnych towarów albo usług (czyli kwota prowizji, którą pobiera sprzedawca).

Jak policzyć stawkę VAT od marży? Bardzo prosto. Wystarczy marżę brutto podzielić przez 1,23. Uzyskana kwota to marża netto. Odejmując marżę netto od marży brutto, otrzymamy wynik, który stanowi wartość należnego urzędowi skarbowemu podatku VAT. Przykładowo.

Sklep kupił odzież używaną za 30 000 zł. Sprzedał ją innemu sklepowi za 40 000 zł wystawiając przy tej operacji fakturę z oznaczeniem „Procedura marży – towary używane”:

Marża brutto wynosi 10 000 zł.
Marża netto to 8 130,08 zł (10 000 zł podzielić przez 1,23).
Należny podatek VAT wynosi 1 869,92 zł (10 000 zł minus 8 130,08 zł).

Uwaga! Sprzedawca w momencie sprzedaży odprowadza podatek od naliczonej marży. Oznacza to, że nie może on odliczyć podatku VAT z faktur, które jedynie potwierdzają zakup towarów odsprzedawanych.

Kto może skorzystać z systemu VAT marża?

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduję, że z systemu sprzedaży VAT marża mogą skorzystać jedynie przedsiębiorcy, którzy:

dostarczają towary używane np. sklepy z używaną odzieżą albo z telefonami komórkowymi,
dostarczają działa sztuki np. galeria malarstwa,
dostarczają antyki i przedmioty kolekcjonerskie np. sprzedaż znaczków pocztowych,
świadczą usługi turystyczne np. sprzedaż wycieczek.

Podatnicy oferujący usługi turystyczne mogą skorzystać z systemu sprzedaży VAT marża, pod warunkiem, że:

mieszkają lub mają siedzibę w Polsce,
działają we własnym imieniu, na własny rachunek na rzecz nabywcy,
nabywają usługi od innych podmiotów dla korzyści turysty,
prowadzi ewidencję kwot wydatkowanych na nabycie usług.

Niestety system sprzedaży VAT marża ma również wady. Podatnik rozliczający marże nie ma prawa do odliczeń podatku naliczonego od towarów lub usług nabytych „dla bezpośredniej korzyści turysty”.

Podatnik ofertujący towary używane może wystawiać faktury VAT marża pod warunkiem, że oferowane przez niego przedmioty wpisują się w definicję takich towarów przewidzianą dla systemu VAT marża. Musza to być: „dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, inne ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne”. Znaczenie ma także od kogo towar używany został kupiony. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, by skorzystać z VAT marża, towar należy kupić od:

„osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem VAT lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej,
podatników VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku:
- przedmiotowo – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, lub
- podmiotowo ze względu na status dostawcy będącego drobnym przedsiębiorcą, który korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT; podatników VAT, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana w procedurze marży,
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT,
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej w procedurze marży, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach”.

Ważne informacje podatkowe o systemie VAT marża

Prowadzenie sprzedaży w procedurze VAT marża wykazuje się w deklaracji VAT-7(19) i VAT-7K(13) w pozycji 19 i 20 oraz trzeba zaznaczyć okienko 63 albo 64 w części F „Informacje dodatkowe”.
Dane wykazane w pliku JPK-VAT musza być zgodne z deklaracją podatkową.
Warto jeszcze wiedzieć, że przychodem w tym wypadku jest marża netto, a kosztami uzyskania przychodów jest łączne wynagrodzenie zapłacone podmiotowi, od którego został kupiony towar albo usługa.

Müştərilərin ödənişini necə ödəyirəm?

Bir işə başladığınız zaman ilk vəzifələrinizdən biri müştərilərdən necə pul toplayacağınıza dair qərar verməkdir.

Müştərilərdən necə pul qazanırsanız iş növüdür.

Müştərilərdən kredit və ya debet kartları vasitəsilə pul alsanız, toplama mövzusunda narahat olmayın.

Bəzi müəssisələr yalnız pulları qəbul edirlər, amma yaxşı biznes qeydləri tutmamaq da daxil olmaqla , pul biznesində problemlər var.
Satış zamanı ödəniş etməsəniz, müştərilərə (digər müəssisələr də daxil olmaqla) qanun layihəsi verməlisiniz , yəni bu fakturaların ödənilməsini təmin etmək üçün bir yol tapmaq lazımdır.

Müştərilər tərəfindən ödəniş əldə etmək üçün №1 Qayd

Müştərilərdən faturalandırma və toplama haqqında xatırlamaq üçün ən vacib şey, qanun layihəsinin ödənilməməsi artıq olduğundan daha az ehtimal ki, pulunuzu alacaqsınız. Beləliklə, müəyyən bir koleksiyonlar prosesi qurmaq və hər bir müştəri ilə təqib etdiyinizə əmin olun.

Müştərilərə Faturalandırma Sistemidir

Müştərilərə kredit verməmişdən əvvəl, kredit qəbul etmək, kredit çekləri etmək və müştərilərlə faturalandırma və koleksiyonlar müddətiniz barədə əlaqəli siyasət yaratmaqdan başlayın.

Daha sonra müştərilər haqqında məlumat almaq üçün bir sistem qurun – sizə borcu olan, borcu nə qədər, nə qədər məbləğ borclu.

Biznes mühasibat proqramlarının əksəriyyətində bu məlumatları daxil etməyə imkan verən müştəri modulu var.

İşi etdikdə və ya məhsulu çatdırdığınızda faktura daxil edə bilərsiniz və daxil olduqda ödənişləri daxil edə bilərsiniz. Lakin, borc alacaqların ( borclu borcların) təqibini aparmaq üçün bu sənədlərlə işləməlisiniz.

Müştərilər üçün bir faturalandırma strategiyası haqqında qərar qəbul etmək üçün alacaqsınız.

DQİ göndərilməsi

Kütləmələri yadda saxla 1 saylı Qanununun göndərilməsini düşündüyünüz zaman. Bir çox müəssisə ayda bir dəfə müştərilərə faktura göndərir, yəni ödəniş almaq üçün altı həftə gözləmək olar (qanun layihəsini göndərmək üçün bir ay sonra müştəriyə ödəmə bir neçə həftə əvvəl).

Ödəmələri daha tez-tez göndərin və ya arasında telefon zəngləri etmək, yatırmaq üçün müştərilərə ödənişləri xatırlatmaq. Bəzi şirkətlər müştərilərin bir hissəsini hər həftə faturalandırılmakla qruplaşmalarda göndərirlər. Bu partiyanı göndərmə pulun daha davamlı şəkildə olmasını təmin edir.

Faturalandırma məktub strategiyasını planlaşdırın

Müştərilərinizin növündən asılı olaraq sisteminizə telefon zəngləri, məktublar və ya hər ikisi daxildir. Bir strategiya daha aşağı səviyyədə intensivliyə və narahatlığa başlamaq və tədricən daha iddialı olmaq, daha sonra təcavüzkar olmaqdır. Bu artan səviyyəli strategiya telefon və ya məktub və ya e-poçt göndərmə xatırlatmaları üçün işləyə bilər.

Birinci səviyyə – “Oops”
Bu məktub müştərinin ödəniş göndərməsini unutduğunu qəbul edir; bu “yəqin ki, bu göndərdi, lakin ödəniş poçt olmalıdır.

Səviyyə 2 – Səhv nədir?
Bu məktubda müştərinin ödəniş etmək istədiyi ancaq qeyri-adi hallar ödəmənin qarşısını alır. Məktub ikisi ödəniş alternativlərini təklif edir, lakin ödəmə edilməli olan firma tarix verir.

Səviyyə 3 – Ultimatum
Bu səviyyə bir məktub olmalıdır. Müştərinin ödəniş etməyəcəyini və ödənişlərin edilməsi və ya koleksiyon proseslərinin başlanacağı bir firma tarixini bildirir. Əslində bu borc üzərində koleksiyonlara çıxmaq niyyətində deyilsinizsə bu məktubu göndərməyin.

Müştəri yalnız ödəməyəcəksə, sonuncu addımı atmalı – şəxsin kiçik iddia məhkəməsinə aparılması və ya layihənin bir koleksiyon agentliyinə çevrilməsi. Alternativləriniz haqqında ətraflı oxuyun, i fa müştəri yalnız ödəyəcək.

Faturalandırma Müştəriləri: Birlikdə Bütün verin

Sonuç olaraq, faturalandırma üçün ümumi stratejiniz haqqında bir qərar verin. Məktublar göndərəcəksinizmi? Telefonu istifadə edin? Birləşmə? Vekilləri nə vaxt göndərəcək və ya telefon zəngləri edəcəksiniz?

Məktublar və telefon skriptləri ilə birlikdə ümumi bir sistem qoyun, sonra qanunla bağlı olduğunuzdan əmin olmaq üçün hər şeyi sizin vəkalətiniz tərəfindən nəzərdən keçirin.

Daha sonra, bu müştəri hesabları vasitəsilə işləyərkən və faktura strategiyasına qərar vermək üçün hesabınızla əlaqəli yaşlanma hesabını istifadə edin.

Faktura bez VAT, podatnika korzystającego ze zwolnienia. Pobierz darmowy wzór.

Faktura jest, zgodnie z definicją Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, dokumentem w formie papierowej lub elektronicznej, który zawiera wszelkie dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Faktura bez VAT – kto i kiedy może ją wystawić?

Faktury – co do zasady – dokumentują następujące transakcje:

„1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez podatnika na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4”.

Art. 106b ust. 2 ustawy o podatku VAT umożliwia jednak wystawianie faktur, których zadaniem jest udokumentowanie sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie: art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. W odniesieniu do tych sytuacji faktura (bez VAT) może stanowić alternatywę dla rachunku.

Wyjątkiem jest przypadek, w którym faktury zażąda nabywca towaru lub usługi w ciągu trzech miesięcy od końca miesiąca, w którym towar dostarczono, wykonano usługę albo otrzymano całość lub część zapłaty. Wówczas wystawienie faktury jest obowiązkowe. Dotyczyć to może następujących transakcji: czynności, które wymienione są w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, które wymienia art. 19a ust. 5 pkt 4 oraz otrzymania całości albo części zapłaty jeszcze przed zrealizowaniem tych czynności (oprócz przypadku, kiedy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów), jak również sprzedaży zwolnionej, którą reguluje ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 ustawy o podatku VAT.

Co powinna zawierać faktura?

Zawartość faktura określa art. 106e ustawy o podatku VAT. Zgodnie z jego zapisami, na fakturze powinny znajdować się takie informacje, jak: data jej wystawienia; kolejny numer (nadawany w ramach serii), jednoznacznie identyfikujący dokument; imiona i nazwiska albo nazwy podatnika i nabywcy towarów i usług, wraz z ich adresami; numery identyfikacyjne stron na potrzeby podatku; data dokonania lub zakończenia dostawy towaru albo wykonania usługi, ewentualnie data otrzymania zapłaty; nazwa (rodzaj) towaru albo usługi; miara i liczba (ilość) dostarczonych towarów albo zakres wykonanych usług; cena jednostkowa netto towaru albo usługi; kwoty rabatów i obniżek; wartość sprzedaży netto; stawka podatku; suma wartości sprzedaży netto (opodatkowanej i zwolnionej od podatku); kwota podatku; kwota należności ogółem oraz szczegółowe dane dotyczące m.in. metody kasowej, samofakturowania czy odwrotnego obciążenia.

W odniesieniu do faktury bez VAT można jednak zastosować węższy zakres danych zawartych w dokumencie.

Pobierz darmowy wzór faktury bez VAT!

Faktura zwolniona z VAT – omówienie wzoru

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 roku w sprawie wystawiania faktur określa, jakie informacje powinny być zawarte w dokumentach, mogących posiadać węższy zakres danych niż ten, który opisany został w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z postanowieniami tego rozporządzenia:

faktura, która dokumentuje dostawę towarów albo świadczenie usług, które są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o podatku VAT zawierać powinna takie dane, jak: data wystawienia; kolejny numer; imiona i nazwiska albo nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług, wraz z ich adresami; nazwa (rodzaj) towaru albo usługi; miara i liczba (ilość) dostarczonych towarów albo zakres wykonanych usług; cena jednostkowa towaru albo usług; kwota należności ogółem; podstawa prawna stosowania zwolnienia od podatku (np. przepis ustawy, aktu wydanego na jej podstawie, przepis dyrektywy);
faktura, która dokumentuje świadczenie usług, które są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy o podatku VAT zawierać powinna następujące informacje: data wystawienia; kolejny numer; imiona i nazwiska albo nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług; nazwa usługi; kwota, której dokument dotyczy;
faktura, która dokumentuje dostawę towarów albo świadczenie usług, które są zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT powinna z kolei zawierać: datę jej wystawienia; kolejny numer; imiona i nazwiska albo nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług (wraz z ich adresami); nazwę (rodzaj) towaru albo usługi; miarę oraz liczbę (ilość) dostarczonych towarów albo zakres wykonanych usług; cenę jednostkową towaru albo usługi oraz kwotę należności ogółem.

Wzór faktury bez VAT nie został narzucony przez ustawodawcę. Jak wskazano wyżej, określił jedynie elementy, które w takiej fakturze powinny się znaleźć.