Ekologiya hüququ

-eklogiya ekspertizasini joriy etish;

Ekologiya va hayot

Bu dunyo murakkab va sirli tuzilgan, mana shu dunyoda yashash esa undanda murakkab. Olamdagi har bir tirik jon, tirik organizmlar hayotining tashqi muhit bilan bog’liqligi qadimdan ma’lum albatta. Antik davrni o’zidayoq ko’plab faylasuflar o’z asarlarida o’simliklar, hayvonlar va boshqa tirik jonzotlar yashashi, hayot tarsi, tuproq va iqlim sharoitlari bilan bog’liqiligi haqida ma’lumotlar keltirib o’tganlar. Insonlar tabiat bilan uyg’un holda yashagani tufayli, tabiatni o’rganish ularni tabiiy ehtiyojiga aylangan. Bu ehtiyoj tufayli insonlar atrof muhit, o’simliklar va hayvonot olami, tabiatda sodir bo’ladigan hodisa va jarayonlarni sirli tomonlarini o’rgana boshlagan. Inson ongi, mantiqiy fikr yuritish qobilyati va tafakkuri rivojlangani sari, tabiatdagi hayotning mohiyatini anglab yetish imkoniyati yuzaga kela boshladi.

“Ekologiya’’ terminini fanga kiritishga bo’lgan ilk qadam Nemis olimi Ernest Gekkel tomonidan qo’yildi. E.Gekkel bu ishni 1866 – yilda bajargan bo’lib, u bu atama haqida shunday fikrlar aytib o’tgan: “Ekologiya ayrim individlarning rivojlanishi, ko’payishi, yashashi, populatsiyasi va jamolarning tarkibi hamda o’zgarishlarini yashash muhitiga bog’liq holda o’rganadi”. Ekologiya o’zi nima u yunoncha “Oikos” – uy, boshpana, “logos”-fan, ta’limot, degan ma’nolarni anglatadi. Ekologiya biologik tizimlar turiga qarab quyidagi bo’limlarga ajratiladi: autekologiya (faktorial ekologiya), demekologiya (populyatsiyalar ekologiyasi), sinekologiya (jamoalar ekologiyasi), biogeotsenologiya (ekotizimlar ekologiyasi), global ekologiya (biosfera ekologiyasi), evolyutsion ekologiya va tarixiy ekologiya. Avvallari biron bir insondan ekologiya haqida so’rasangiz u qisqacha “Atrof – muhit bilan bog’liqlik” deya javob berardi. Bazi insonlar esa mana shu atama haqida esa deyarli ma’lumotga ham ega emas bo’lib chiqardi.

XX asrning 70-yillariga kelib fikrlar o’zgara boshladi. Hozirgi kunga kelib kimdan so’ramang birinchi bo’lib hayoliga kelgan narsa bu ekologik muammolardir. Buni sababi insoniyatni tabiatga aralashuvi me’yoridan oshib ketganligidadir. Bu dunyoda har bir bitta narsani me’yori yaxshi. Bunga amal qilish zarurligi deyarli barchani qiziqtirishi kerak. Hattoki inson uchun zarur bo’lgan kislarodning ham me’yori yaxshi, chunki u kamayib ketsa atmosferada gazlar miqdori oshib ketishiga olib keladi. Agarda kislorod miqdori oshib ketsa yer sirtidagi harorat maksimal darajaga ko’tariladi, sodda qilib aytganda yer mikroto’lqinli pechga aylanadi, odamlar esa uning ichida qovurilayotgan bodirog’larga. Bu esa yakun odamzod uchun intiho. Bu bir misol bunday misollardan ko’plab keltirish mumkin. Ekologiya muammosi hozirgi kunda global muammoga aylanib ulgurganligiga ko’p bo’ldi. Global isish, Antarktida muzlarini erishi buning oqibatida suv toshqinlarini ko’payishi, azon qatlamini yemirilishi, ko’plab yong’inlar, ichimlik suv zaxirasini tugab borishi v-h., bu shunchaki uchdan biri holos. Bu muammolar insoniyatga tobora ko’proq havf sola boshladi. Buning yechimlarini esa hali hamon kutmoqdamiz. Biz bunga shunchaki ko’z yuma olmaymiz. Albatta ko’plab olimlar bu muammolarni hal etishga urinmoqda, ba’zilarini deyarli hal etishga ham erishishdi. Ammo bu yetarli emas. bu shunchaki muammoni vaqtinchalik muzlatib qo’yishdek gap. Hammasini o’z holiga qaytarish uchun insoniyat o’z taraqqiyotidan voz kechishi kerak. Bir qarashda bu ilojsizdek ko’rinadi, biroq hammasini o’z holiga qaytarishning iloji bor va buni qilsa bo’ladi. Tabiatni asrash har birimizni burchimizdir . Insonlarni lol qoldiradigan uni qalbini tub-tubidan o’rin egallagan go’zallik ham tabiat mo’jizasidir. Odamlarni chinakamiga hayratga sola oladigan va tuyg’ularini jo’shqinlantiradigan mana shu tuyg’ularni kuchaytiradigan ham tabiatdir. Insoniyat tabiat oldida ojizligini barcha anglab yetgan bo’lsa kerak. Garchi vaqt kutib turmasa-da hammasini tog’rilash uchun insoniyat ixtiyorida yetarlicha vaqt bor deb hisoblayman.

Ekologiya hüququ

1. Ek o logiya h u q u q i, uning predmeti va o bektlari.

2. Ekologik tizim tushunchasi.

3. Ekologik javobgarlik tushunchasi.

4. O’ zbekiston Respublikasi fu q arolarning tabiat n i mu h ofaza q ilish soxasidagi h u q u q va majburiyat lar i.

5. Atrof mu h itni x al q aro – huquqiy mu h ofaza q ilish.

XX asrda amalga oshirilgan fantexnika revolyutsiyasi natijasida yaratilgan yangi texnika vositalari, ishlab chiqarish ob’ektlari O’z navbatida tabiatga bO’lgan ta’sirini oshishi misli kutilmagan ekologik salbiy oqibatlarni keltirib chiqardi.

Shuning uchun ekologik munosabatlarni tartibga solishga qaratilgan ijtimoiy-huquqiy chora-tadbirlar tizimi ishlab chiqildi va amalga oshirila boshladi.

Ush bu holat ekologik huquqiy munosabatlar doirasi va darajasini O’rganuvchi ekologiya huquqi fanining paydo bO’lishi va rivojlanishiga zaruriyat yaratdi.

Ekologiya huquqi – tabiat bilan jamiyat O’rtasida paydo bO’ladigan ijtimoiy munosabatlarni huquqiy tomondan tartibga solishni O’rganuvchi fonddir.

Ekologiya huquqi bugungi kunda O’zbekiston Respublikasining mustaqil huquq tizimida O’z O’rni va salohiyatiga ega bO’lgan alohida yO’nalish va xususiyatlarga ega bO’lgan huquq sohasi hisoblanadi.

Shuni alohida ta’kidlash kerakki har bir huquq sohasining mohiyati tartibga solinayotgan ijtimoiy munosabatlar doirasi va darajasiga bog’liq bO’ladi. Shu jumladan, ekologiya huquqi huquq tizimining sohasi sifatida tartibga solayotgan ijtimoiy munosabatlarning kengligi, murakkabligi, xilma-xilligi va O’ziga xos xususiyatlari bilan boshqa huquq sohalaridan ajralib turadi. [1]

Hammamizga ma’lumki, davlat va huquq nazariyasiga asosan huquq sohalari ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish jarayonida tutgan O’rni va ishtiroki darajasi doirasi nuqtai nazaridan mustaqil va kompleks (majmualashgan yoki keng qamrovli, keng tarmoqli) huquq sohalariga bO’linishi mumkin. Mustaqil huquq sohalari ijtimoiy munosabatlarni asosan O’zining kuchi, imkoniyatlari darajasida tartibga soladi. Masalan, ma’muriy huquq, jinoyat huquqi, fuqarolik huquqi, mehnat huquqi va boshqalar.

Keng qamrovli (kompleks) ahamiyatga ega bO’lgan huquq sohalari ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda boshqa huquq sohalarining huquqiy qoida-talablari va tamoyillardan foydalanadi.

Ekologiya huquqi ham tabiat-jamiyat tizimidagi global ahamiyatga ega bO’lgan ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda birinchi navbatda ekologik umum majburiy ahamiyatga ega bO’lgan tamoyil, usul va qoida-talablardan foydalanadi, ikkinchidan, ushbu murakkab ekologik muammolarni hal qilish, ularning huquqiy tartibotini ta’minlashda O’zaro bog’liq bO’lgan huquqning boshqa sohalarining kuch va imkoniyatlaridan foydalanadi. Chunki, ekologiya huquqi hal qilishga qaratilgan ekologik muammo va vazifalarning kO’lami kengligi, murakkab va ahamiyatliligi sababli faqatgina jamiyat hayotining ijtimoiy, siyosiy, iqtisodiy, ma’naviy-madaniy jabhalarida mavjud bO’lgan barcha vosita chora-tadbirlarni safarbar qilish orqali ekologik munosabatlarni tartibga solish mumkin.

Shuning uchun ham ekologik muammolarni hal qilishga qaratilgan ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda ekologik tamoyil, qoida va talablar bilan bir qatorda boshqa huquq sohalari ya’ni ma’muriy, jinoiy, fuqarolik, mehnat va xO’jalik-huquqiy vosita va qoida-talablaridan foydalanadi.

Demak, ekologiya huquqi – tabiat va jamiyat tizimida paydo bO’ladigan ekologik-huquqiy munosabatlarni tartibga solishga qaratilgan keng qamrovli va kO’p tarmoqli huquq sohalaridan biri bO’lib hisoblanadi.

Shuni ta’kidlash joizki, har bir fan yoki huquq sohasi yoki ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish jarayonida tutgan O’rni va tartibga solinayotgan munosabatlarning kO’lamiga kO’ra O’ziga xos xususiyatlariga ega bO’ladi.

Shu jumladan ekologiya huquqi ham birinchi navbatda huquq tizimining alohida sohasi sifatida boshqa huquq sohalari bilan chambarchas bog’liq bO’lib, huquqning umum e’tirof etilgan tamoyil, shakl va qoidalardan foydalanib, rivojlanib bormoqda. Shuning bilan bir qatorda ekologiya huquqi tartibga solayotgan ijtimoiy munosabatlar tabiat qonuniyatlari, tabiiy resurslar, ekologik tizim va komponentlarga ta’sir etish ya’ni holatining yomonlashishi, miqdorining kamayishi, muvozanatning buzilishi, turlarning yO’qolib ketishi va hokazolar kabi jarayonlarda paydo bO’ladi. Hammamizga ma’lumki, inson tabiat mahsuli, uning bir qismi, tabiat qonuniyatlari doirasida shakllangan, rivojlanayapti va taraqqiy etib boradi. Bir sO’z bilan aytganda «Tabiat-jamiyat» tizimida tabiat beqiyos darajada ustun huquqqa, kO’lamga va salohiyatga egadir. Shuning uchun ham jamiyat O’z taraqqiyotiga erishmoqchi bO’lsa, albatta tabiatning muqaddas, ustuvor qonuniyatlarini anglashi, e’tirof etishi, O’z hatti-harakatlarini moslashtirishi va eng muhimi O’z ehtiyojlarini qondirish bilan bog’liq harakat yO’nalishlari tabiatning holatiga bog’lab rivojlantirishi lozim bO’ladi. KO’rib turibmizki, ekologik huquqiy munosabatlarni tartibga solishda tabiiy qonuniyatlarning ustuvorligi O’z navbatida ekologiya huquqining boshqa huquq sohalaridan farq qiluvchi, ajralib turuvchi xususiyatlari mavjudligini taqozo etadi. Ushbu xususiyatlar birinchidan, ekologik munosabatlarni tartibga solishda tabiat qonuniyatlarini ustunligini ta’minlash; ikkinchidan, jamiyat hayotida shakllangan ekologik umummajburiy tamoyil, qoida-talablarning ijtimoiy munosabatlarini tartibga solishda qO’llash; uchinchidan, ekologik munosabatlarni tartibga solish mexanizmida konstitutsiyaviy, ma’muriy, mehnat, jinoiy, fuqarolik, xO’jalik-huquqiy chora-tadbirlaridan foydalanish va tO’rtinchidan, ekologik muammolarni hal qilishda jamiyat hayotida ijtimoiy, siyosiy, iqtisodiy va ma’naviy-madaniy jabhalarini chora-tadbirlarini keng safarbar qilish bilan belgilanadi. Ekologiya huquqi murakkab ta’limot tizimiga ega bO’lib, tabiat qonuniyatlari va jamiyat qonunlarining O’zaro moslashishi, muvofiqlashishi natijasida shakllanadi, rivojlanyapti va taraqqiy etadi. Shuning uchun ham tabiatda bO’ladigan O’zgarishlar, voqea-xodisalar bilan bog’liq nazariy ta’limot va bilimlar O’z navbatida jamiyatning tabiat sir-asrorlari, ilmini chuqurlashtirishga xizmat qiladi. Chunki, tabiiy bilimlarni O’rganish O’z navbatida jamiyatning tabiat bilan bO’ladigan O’zaro munosabatlarini uyg’unlashtiradi, har bir davlat ekologik siyosatini yO’nalishlarini oqilona belgilashga xizmat qiladi.

Bugungi kunda tabiat qonunlarini O’rganish tabiiy resurslarning rivojlanishi, O’zaro bog’liqligini darajasi ekologik tizimdagi muayyan tabiiy resurs, tur va komponentlar sifat va miqdoriy O’zgarishlari, ularga bO’ladigan ta’sir doiralarini aniqlash yoki bir sO’z bilan aytganda tabiat ilmini O’rganishda tabiiy fanlar tizimida O’z yO’nalishi, xususiyatlariga ega bO’lgan ekologiya fani tobora rivojlanib bormoqda.

Biz ekologiya huquqi fanini chuqurroq O’rganmoqchi bO’lsak, avvalambor «Ekologiya fani» haqidagi umumiy tushuncha va yO’nalishlarini etarli anglashimiz kerak bO’ladi.

Ekologiya – murakkab tizimga ega bO’lgan, tirik organizmlarning yashash sharoiti va shu organizmlarning O’zlari yashab turgan muhit bilan O’zaro murakkab munosabatlarini O’rganuvchi fandir.

1866 yilda nemis biologi O’z ilmiy asarida birinchi bO’lib «Ekologiya» atamasini fanga kiritib, uning ma’nosini tirik organizmlarning O’zaro va ularning yashash muhiti bilan bog’liqligini O’rganuvchi ta’limot sifatida ifodalaydi. [2]

Ekologiya atamasi yunoncha «oikos» – turar joy, yashash muhiti, uy, – «logos» – ta’limot, degan ma’noni bildiradi. Bir sO’z bilan aytganda, ekologiya biz yashab turgan muhit, uy, vatanimiz haqidagi fandir.

Demak, ekologiya huquqi fani global ahamiyatdagi ekologiya fanining tarkibiy qismlaridan biri bO’lib hisoblanadi. Shuning bilan bir qatorda ekologiya huquqi fanini oldida «Tabiat-jamiyat tizimi» da turli shakl va yO’nalishlarda paydo bO’ladigan O’zaro ta’sirlarni barqarorlashtirish, harakat yO’nalishlarini aniqlash, jamiyat a’zolarining tabiatdan foydalanish bilan bog’liq ehtiyojlarini qondirish me’yorlarini O’rnatish, tabiat qonunlari darajasida atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish talablarini belgilash kabi ma’suliyatli vazifalarni yuklaydi.

Tabiat va jamiyat O’rtasidagi uzaro ta’sirlar natijasida turli ijtimoiy muno sabatlar paydo bO’ladi. Ushbu soh ada ijtim o iy munosabatlarni biz ijtimoiy-ekologik munosabatlar deb ataymiz.

Shuni alohida ta’kidlash kerakki ijtimoiy-ekologik munosabatlar shakli, mazmuni jixatdan turli-tuman bO’lib, ushbu munosabatlarni tartibga solishda ham keng qamrovli chora-tadbirlar amalga oshirilishini taqozo etadi.

Ijtimoiy-ekologik munosabatlarni yunalishlarini ilmiy jihatdan asoslangan holda oqilona aniqlash O’z navbatida, ushbu munosabatalrni tartibga solish huquqiy mexanizmni ixchamlashtiradi va amalga oshirishga yordam beradi.

Bugungi kunda tabiat-jamiyat tizimidagi ijtimoiy munosabatlar uchta quyidagi asosiy yunalishlarda paydo bO’ladi:

1. Atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish bilan bog’lik ekologik huquqiy munosabatlar;

2. Tabiiy resurslardan oqilona foydalanish bilan bog’lik ekologik-huquqiy munosabatlar;

3. Aholini ekologik havfsizligini ta’minlashga qaratilgan ekologik huquqiy munosabatlar.

Ushbu ekologik-huquqiy munosabatlar yO’nalishlari O’z mazmun-moxiyatiga kO’ra bir-biri bilan chambarchas bog’lik bO’lib, jamiyatning tabiat bilan O’zaro ta’sirlar tizimida tutgan O’rni muammolarni xal qilishda qO’llaniladigan chora-tadbirlari, uslublari va O’ziga xos xususiyatlari bir-biridan farq qiladi.

Atrof tabiy muhitni muhofaza qilish – jamiyatda er, er osti boyliklari, suv, O’rmon, xayvonot va O’simlik dunyosi hamda atmosfera xavosini muxofaza kilish, tabiy xosilalar va ekologik kompleslarni saqlash, qayta tiklash, atrof muxitning biologik xilma-xilligini ta’minlash bilan bog’lik qoida-talab, chora-tadbirlarning yig’indisi xisoblanadi. Ayniksa, XX asrda tabiiy muhitni muhofaza qilish yO’nalishiga katta e’tibor beriliib, har bir davlat turli dastur, rejalar va qonunchilik hujjatlari qabul qilingandir.

Atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish bilan bog’lik chora-tadbirlarni amalga oshirishga qaratilgan qonunchilik hujjatlari, qoida-talablari muhofaza ahamiyatidagi ijtimoiy-ekologik munosabatlarini tartibga soladi.

Tabiiy resurslardan oqilona foydalanish deganda, jamiyat a’zolarining O’z extiyojlarini qondirish maqsadida tabiatning foydali qismlarini O’zlashtirishishi tushuniladi.

Tabiy resurslardan okilona foydalanish -jamiyatning turli extiyojlarini qondirish maqsadida er, er osti boyliklari, suv resurslari, atmosfera xavosi, O’simlik va xayvonot dunyosida foydalanishga qaratilgan ilmiy jixatdan davlat dastur va rejalari, qonunchilik hujjatlari qoida-talablari yig’indisidan iboratdir.

Ekologik xavfsizlikni ta’minlash bilan bog’lik huquqiy munosabatlar tizimi -atrof tabiiy barqarorligi, aholining sog’ligiga xavfli ta’sir etuvchi omillarni kamaytirish, oldini olish, cheklash va bartaraf etishga qaratilgan siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy, madaniy-ma’rifiy soxadagi quyidagi chora-tadbirlarni O’z ichiga oladi;

-ekologik xavfli xudud, ekologiya ofati mintaqalarini aniqlash;

-eklogiya ekspertizasini joriy etish;

-ekologik xavfli va zararli ishlab chiqarish ob’ektlarini pasportlashtirish;

-xavfli va zararli ishlab chiqarish turlari faoliyatiga ruxsatnomalar berish;

-tabiiy ofat, sel, toshqin va texnogen avariyalarni aniqlash, oldini olish;

-axolining ekologik-xukukiy madaniyatini oshirish;

– axolining sanitariya-gigiena sharoitlarini yaxshilash va boshqalar.

Shuni alohida ta’kidlash kerakki, yuqorida tavsiflangan ekologik huquqiy munosabatlar davlat ekologik siyosatining asosiy yO’nalishlarni tashkil etadi.

Ma’lumki, xar bir fan shu jumladan xukuk soxasi uziga tegishli ijtimoiy munosabatlar tizimini urganish va tartibga solish nazariy-amaliy koida-talablar tizimiga ega bulib, ushbu fanning predmetini tashkil etadi.

Ekologiya huquqi huquq tizimining aloxida soxasi sifatida ijtimoiy-huquqiy munosabatlar yO’nalishlarini O’rganish va tartibga solishni qamrab oluvchi O’z predmetiga egadir.

Ekologiya huquqining predmeti – atrof tabiiy muxitni muxofaza kilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va axolining ekologik xavfsizligini ta’minlash jarayonida paydo buladigan ijtimoiy muneosbatlarni xukukiy tomondan tartibga solishdan iboratdir.

Har bir fan sohasi, shu jumladan ekologiya huquqi fani ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish jarayonida O’z yO’nalishlari, ya’ni tamoyillarga ega bO’lib, O’z navbatida har bir fan sohasining maqsad va vazifalaridan kelib chiqadi.

Ekologiya huquqining tamoyillari – tabiat-jamiyat tizimidagi O’zaro munosabatlar yO’nalishi, chegaralarini belgilab berishda ekologik-huquqiy mexanizmining barqarorligini kafolatshda va qonunchilik qoida-talablarning ekologik munosabatlarini tartibga solish tartibini belgilashda muhim ahamiyatga egadir.

Tabiat va jamiyat O’rtasidagi O’zaro munosabatlar juda xilma-xil va murakkab bO’lganligi uchun ham ekologiya huquqining tamoyillarini quyidagi tizimga bO’lishimiz mumkin.

1. Davlat va huquqning umumiy tamoyillari;

2. Atrof tabiiy muxitni muhofaza qilishga oid tamoyillari;

3. Tabiiy resurslardan oqilona foydalanishga qaratilgan tamoyillar.

Ekologiya huquqi huquq tizimining sohasi sifatida ekologik munosabatlarni tartibga solishda davlat va huquqning quyidagi tamoyillardan foydalanadi:

· · Ishontirish va majburlov choralarining hamkorligi;

· · Shaxslarning huquq va burchlarining birligi va boshqalar.

Atrof tabiiy muhit barqarorligini ta’minlash va tabiatni muhofaza qilishning asosiy tamoyillari quyidagilarni O’z ichiga oladi.

· · Biosfera va ekologiya tizimlari barqarorligi hozirgi va kelguchi avlodning genetik fondini saqlash;

· · Atrof tabiiy muhitni muhofaza qilishda tabiat qonuniyatlari ustuvorligini tan olish;

· · Fuqarolarning hayot uchun qulay tabiiy muhitga ega bO’lish huquqini ta’minlash;

· · Jamiyatning ekologik, siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy manfaatlarini uyg’unlashtirish;

· · Tabiatni muhofaza qilish sohasida milliy, mintaqaviy va xalqaro uyg’unlashtirish;

· · Tabiatni muhofaza qilish chora-tadbirlarining tabiiy resurslardan foydalanish tadbirlaridan ustuvorligini tan olish;

· · Tabiatni muhofaza qilish faoliyatini rag’batlantirish;

· · Tabiiy resurslar holatini tiklash majburiyligi;

· · Ekologiya ekspertizasini O’tkazishning majburiyligi;

· · Ekologik qonunchilik qoidalarni buzganlik uchun javobgarlikning qO’llanilishi va boshqalar.

Tabiiy resurslardan oqilona foydalanishga qaratilgan ijtimoiy munosabatlar quyidagi tamoyillar doirasida tartibga solinadi:

· · Tabiiy resurslardan faqat ilmiy asoslangan holda oqilona foydalanishning zarurligi;

· · Tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan oqilona foydalanish faoliyatini rag’batlantirish;

· · Er, er osti boyliklari, O’simlik va hayvonot dunyosidan maxsus foydlanganlik uchun haq tO’lash va umumiy asosda foydalanganlik uchun haq tO’lamaslik;

· · Erlardan belgilngan toifalar doirasida maqsadli foydalanish;

· · qishloq xO’jaligiga mO’ljallangan erlarning ustivorligi;

· · Tabiiy resurslar kadastrini yuritish majburiyligi va boshqalar.

Tabiat va jamiyat O’rtasidagi O’zaro munosabatlar, davlat va ekologik funktsiyasi ushbu tamoyillar asosida va doirasida amalga oshirilib, atrof tabiiy muhit barqarorligini ta’minlash, aholining ekologik xavfsizligini ta’minlash va tabiiy resurslardan oqilona foydalanishga xizmat qiladi.

Ekologiya huquqi O’z predmeti, yO’nalishlari, maqsad va vazifalariga bO’lgani kabi O’z usullariga ham ega bO’lib, ushbu usullar tabiat-jamiyat tizimidagi ijtimoiy munosabatlar xolatiga ta’sir etish orqali katta ahamiyatga egadir.

Hozirgi paytda ekologik munosabatlar qatnashayotgan jismoniy va yuridik shaxslar xatti-harakatlarini tO’g’ri yO’nalshtirish uchun turli usullar qO’llanilib, ularning kO’lami ortib bormoqda.

Ekologik huquqiy munosabatlar tizimida quyidagi usullardan foydalaniladi:

Ekologizatsiyalashtirish usuli bugungi kunda jamiyat hayotning siyosiy, ijtimoiy-iqtisodiy, ma’naviy-ma’rifiy jabhalariga tobora kirib borib, tabiat qonuniyatlarining ustivorligini ta’minlash, tabiatni muhofaza qilish chora-tadbirlarining ishlab chiqarish jarayoniga qO’llanilishi sog’lom ekologik muhitga erishish zaruriyatini oldimizga qO’ymoqda, ushbu usul orqali shaxs, davlat va jamiyat hayotinging barcha jabhalarining ekologik qoida-talablar asosida olib borishini taqozo etadi.

Ma’muriy-huquqiy usul – davlat va huquqning muhim usullaridan biri bO’lib, davlatning majburlov chora-tadbirlarining qO’llanilishda namoyon bO’ladi.

Ekologiya huquqida ma’muriy-huquqiy usul keng qO’llanilib, atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va aholining ekologik xavfsizligini ta’minlovchi qoida-talablarning belgilanishi, barcha yuridik va jismoniy shaxslari tomonidan bamil qilinishining majburiyligi, ekologik qoida-talablarni buzganlik uchun javobgarlik chora-tadbirlarining qO’llanilishida katta ahamiyatga egadir.

Fuqaroviy-huquqiy usul ekologiya huquqida tobora rivojlanib, borayotgan usul sifatida bevosita ekologik-huquqiy munosabatlar ishtirokchilarining tengligi, mulkning daxlsizligi, moddiy rag’batlantirish, tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan foydalanishda iqtisodiy chora-tadbirlarning qO’llanilishda namoyon bO’ladi.

Ekologiya huquqiy – tabiat-jamiyat tizimidagi murakkab munosabatlarni tartibga soladi, shuning uchun ham turli tushunchalar, institutlar, toifalar keng qO’llanib, ekologik-huquqiy qoida-talablarni qO’llanilishi va mazmunini ochib berishga xizmat qiladi.

Ekologik huquqiy munosabatlar tizimini O’rganishni oson bO’lishi uchun O’ziga xos institut, toifa va nazariy qoidalar majmuini birlashtirgan holda ekologiya huquqi O’z tizimiga ega.

Ekologiya huquqining tizimi – ekologik munosabatlarni tartibga solishdagi ahamiyati va mazmuniga kO’ra asosiy institut, toifa va nazariy-huquqiy masalalarning ma’lum tartibda joylashishidir.

Biz murakkab ekologik huquqiy munosabatlar yO’nalishlarini tahlil qilish va O’rganishni engillashtirish maqsadida ekologiya huquqi tizimini ikki qismi, ya’ni umumiy va maxsus qismga bO’lib O’rganamiz.

Ekologiya huquqining umumiy qismi

· · tabiat va jamiyat O’rtasidagi O’zaro bog’liqligi;

· · ekologiya huquqining tushunchasi, predmeti va tizimi;

· · tabiiy resurslarga nisbatan mulk huquqi;

· · ekologiya sohasida davlat boshqaruvi;

· · ekologiya nazorati va ekologiya ekspertizasining huquqiy holati;

· · ekologiya qonunchilikni buzganlik uchun javobgarlik kabi mavzularni O’z ichiga olib, tabiatni muhofaza qilish va ulardan foydalanishning ilmiy-nazariy jihatlari, huquqiy asoslari, ekologik-huquqiy mexanizmi va uning elementlarining umumiy ekologik-huquqiy qoidalarni belgilaydi.

Maxsus qismi esa tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va muhofaza qilish bilan bog’liq quyidagi:

· · erlarni muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy holati;

· · suv resurslarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy holati;

· · er osti boyliklarining huquqiy holati;

· · O’simlik dunyosidan foydalanish va muhofaza qilishning huquqiy holati;

· · hayvonot dunyosini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy holati;

· · Atmosfera havosini muhofaza qilishning huquqiy holati;

· · Alohida muhofaza etiladigan tabiiy hududlarning huquqiy holati;

· · Xalq xO’jaligi sohalari va aholi punktlarida atrof tabiiy muxitni huquqiy muhofaza qilish;

· · Atrof tabiiy muhitni xalqaro-huquqiy muxofaza qilish kabi har bir tabiat ob’ektining huquqiy holatini qamrab oluvchi maxsus ahamiyatdagi ekologik-huquqiy qoidalarni O’z ichiga oladi.

Har bir fan, huquq sohasi O’z manbalariga ega bO’lib, ushbu manbalar asosida rivojlanadi.

Tabiat bilan jamiyat O’rtasidagi O’zaro munosabatlarni tartibga solishda yordam beradigan, qatnashadigan huquqiy hujjatlar ekologiya huquqining manbasi sifatida qaralishi mumkin.

Ekologiya huquqining manbalari sifatida me’yoriy-huquqiy hujjatlar hisoblanadi.

Shuni alohida ta’kidlash joizki, har qanday huquqiy hujjat manba bO’lib xizmat qilmaydi.

Ekologiya huquqining manbasi sifatida qaralayotgan huquqiy hujjat quyidagi talablarga javob berishi kerak:

Vakolatli davlat organlari tomonidan qabul qilinganligi;

Belgilangan doirada majburiy ahamiyat kasb etishi;

Ekologik qoida-talablarni belgilashi;

Rasmiy shakl, tuzilish, amal qilish muddatlari va boshqa atributlarga ega bO’lishi, hakozo.

Ekologiya huquqining manbalari – deganda atrof-tabiiy muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va aholining ekologik xavfsizligini ta’minlash bilan bog’liq ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda xizmat qiladigan qonunchilik hujjatlari tushuniladi.

Ekologik munosabatlarni tartibga soluvchi konstitutsiyaviy qoidalar, O’zbekiston Respublikasi qonunlari, O’zbekiston Respublikasi Prezidenti, Vazirlar Mahkamasining farmon va qarorlari, Maxsus vakolatli davlat boshqaruv organlari hamda mahalliy davlat hokimiyat organlarining me’yoriy hujjatlari yig’indisi ekologik qonunchilik hujjatlari tizimini tashkil etadi.

Ekologiya huquqining manbalari keng qamrovli ijtimoiy munosabatlarni tartbiga solishi uchun ham ularni quyidagicha tasniflash mumkin:

yuridik kuchi bO’yicha manbalarni qonunlar va qonunosti me’yoriy hujjatlarga bO’linadi;

Ekologik munosabatlarni tartibga solinishi yO’nalishlari bO’yicha:

tabiatni muhofaza qilish qonunchiligi;

tabiiy resurslardan oqilona foydalanish qonunchiligi;

aholining ekologik xavfsiziligini ta’minlash qonunchiligi.

M unosabatlarni tartibga solish predmeti bO’yicha:

umumiy va maxsus ekologik qonunchilik hujjatlari ;

huquqiy tartibga solish holati bO’yicha moddiy va protsessual ahamiyatidagi qonunchilik hujjatlari;

qonunchilik hujjatlarining tizimi bO’yicha oddiy, kodifikatsiyalashgan va va manbalar;

qonunchilik hujjatlarining qO’llanilish doirasi bO’yicha:

xalqaro miqyosidaga manbalar va hokazo.

Tabiat-jamiyat tizimida O’zaro munosabatlarni tartibga solishda bir tomondan qonun, farmon, qaror, nizom kabi me’yoriy hujjatlar, ikkinchi tomondan, ushbu qonun hujjatlarini qO’llanilishiga yordam berish va davomiyligini ta’minlashda ekologik normativ, standart va yO’riqnomalar kabi minglab me’yoriy-texnik ahamiyatdagi hujjatlar qO’llaniladi. [3]

Ekologiya huquqining manbalari boshqa huquq sohalari manbalari chambarchas bog’liq bO’lib, ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish tamoyillari, usullari, qoidalarini qO’llashda umumiylikka egadir.

Ekologik qonunchilik hujjatlari murakkab tizimga ega bO’lib, O’z mazmun-mohiyatiga kO’ra biz ularni O’rganishni oson bO’lishi uchun uch asosiy qismga bO’lib O’rganamiz:

Ekologiya huquqining konstitutsiyaviy asoslari;

Ekologiya sohasidagi O’zbekiston Respublikasining qonunlari tizimi;

Ekologiya sohasidagi qonunosti me’yoriy hujjatlar tizimi.

Tabiat va jamiyat O’rtasidagi munosabat shakllari va kontseptsiyalaridan kelib chiqadigan hamda ekologik qonunlarni maqsadi va mohiyatini belgilab beradigan uchinchi qadam – kishilarning jamiyatdagi ekologik munosabatlarida amal qilishi kerak bO’lgan asosiy printsiplari yoki qoidalari. Bu printsiplar tabiat qonuniyatlariga asoslangan bO’lib ular quydagilardan iboratdir:

1. Tabiiy hodisa va jarayonlar kO’pqirralikdir. Shuning uchun ham ular har tomonlama ob’ektiv baholanishi kerak. Bu degan sO’z har bir tabiiy hodisa yoki ob’ektga xalq xO’jaligining sohaviy zaruriyatiga qarab yondoshish kerak. Lekin bu sohaviy yondoshuv avvalam bor ekologik tizimlarni saqlab qolish va ularni qayta tiklash nuqtai nazardan amalga oshirilishi maqsadga muvofiq bO’ladi.

O’rta Osiyo sharoitida O’rmon – qurilish yoki ximik xom ashyo manbai emas, balkim ekologik tizim yoki landshaftlarni bir me’yorda ushlab turuvchi element sifatida qaralishi kerak. Chunki bu mintaqada bor yO’g’i umumiy maydonning bir foizidan oshmaydigan siyrak daraxtzor va butazorlar suv va tuproq muhofazasida “yashil qalqon”, iqlimni mO’’tadillashtiradigan komponent, aholini madaniy dam olishini ta’minlaydigan ob’ekt sifatida qarashni taqazo etadi. [4]

Suv fondidagi daryolar O’rta Osiyo sharoitida sug’orish yoki rekratsiya manbai emas, avvalam bor ichimlik suvi va aholini maishiy xizmati uchun mO’ljallanishi kerak. Chunki issiq iqlimli arid (quruq) sharoitda suv aholi uchun hayot manbaidir. Sibir, Uzoq Sharq kabi sovuq yoki nam iqlimli mintaqalar uchun daryolar avvalam bor aholini transport xizmatini bajaruvchi va arzon energetika manbaidir. Daryolar insonlarning hayoti uchun bilvosita qishloq xO’jaligi, metallurgiya, tog’-kon sanoati, ximiya kabi suvni kO’p talab qiluvchi xalq xO’jaligi tarmoqlari orqali xizmat qiladi. Asosiysi tabiat komponentlari turli chiqitlar yoki axlatlar tashlaydigan tabiiy ob’ekt bO’lib qolmasligi kerak.

Xulosa qilib aytganda, tabiiy hodisa va jarayonlarning kO’pqirralik printsipi ma’lum bir tabiiy ob’ektdan turli xil xalq xO’jaligi sohalarida ulardan foydalanishni inkor etmaydi, lekin foydalanishda ekologik tizimlarni saqlab qolish yoki tiklash nuqtai nazardan ustuvor (prioritet) sohalarni belgilashni taqazo qiladi.

2. Tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan oqilona foydalanish mintaqaviydir, ya’ni mahalliy sharoitlarni inobatga olgan holda ekologik tadbirlarni olib borish kerakligi printsipi. Mamlakatimiz iqtisodiy rivojining tayanchi bO’lgan tabiat boyliklaridan foydalanish va ularni muhofaza qilish ularni har tomonlama (iqtisodiy, ijtimoiy, siyosiy, madaniy) baholashni, istiqbolli yO’nalishlarini aniqlashni, mahalliy va ekologik sharoitlarini inobatga olgan holda amalga oshirishni talab qiladi. Chunki O’zbekiston Respublikasida (umuman Er kurrasida) tabiiy ob’ektlarning son va sifat kO’rsatqichlari maydon va makon bO’yicha bir tekisda joylashmagan. Biron bir mintaqada ma’lum bir tabiiy ob’ekt yoki resursning mO’lligi ikkinchi bir mintaqada uning etishmasligini qoplab bera olmaydi yoki biron bir mintaqada ekologik xavfsiz muhit sharoiti ikkinchi bir mintaqaning ekologik inqirozini bartaraf etishga asos bO’la olmaydi.

3. Tabiiy hodisalar va jarayonlar O’zaro uzviy bog’langandir. Birinchi ekologik mintaqaviy printsipni davomi sifatida shuni aytish kerakki tabiatning ma’lum bir ob’ektini muhofazalash yoki uni buzish qolgan tabiiy ob’ektlarga O’z ijobiy yoki salbiy ta’sirini albatta O’tkazadi, ya’ni “zanjir reaktsiyasi” usulida ishlaydi.

Tabiatda daryo va kO’llarni muhofazalash O’z O’zidan undagi baliqlarni va suv O’tlarni muhofazalashga olib keladi. O’rmonlarni asrash avvalam bor ulardagi hayvonot dunyosini saqlashga, sO’ngra atmosfera havosining va suvlarning tozaligini ushlab turishga, tuproqning unumdorlik xususiyatlarini saqlab qolishga imkon beradi. Aksincha, tuproq unumdorligini yO’qotish, O’simlik dunyosini siyraklashuviga va sO’ngra, ularda yashovchi va oziqlanuvchi hayvonot dunyosini kamayishiga yoki qirilib ketishiga olib keladi. Ekologik tizimda bir ob’ekt muhofazasini ikkinchisi orqali amalga oshirish qonuniyatini shakllantiradi.

4. “Zanjir reaktsiyasi” qonuniyatining davomi, lekin uchinchi tabiat printsipiga qarama-qarshi bO’lgan qoida – biron bir tabiiy ob’ekt muhofazasi ikkinchi bir tabiiy ob’ektning zarari bO’lishi ham mumkinligi. Masalan, Afrika qit’asidagi milliy bog’larda tashkil etilgan qO’riqxonalarda fillar sonining kO’payib ketishi u erdagi O’simlik dunyosini siyraklashuviga va tuproq unumdorligini pasayishiga olib kelmoqda. Shuning uchun ham ma’lum bir ob’ekt muhofazasiga qaratilgan ekologik tadbirni qolgan tabiiy ob’ektlar imkoniyatlariga monand ravishda va ilmiy asoslangan tarzda amalga oshirishni taqazo qiladi.

5. Yuqorida zikr etilgan tO’rt ekologik printsip bizlardan tabiat muhofazasiga kompleks yondoshuv printsipini tadbiq qilishni taqazo qiladi. Tabiatni muhofaza qilish va shu bilan bir qatorda tabiiy resurslardan oqilona foydalanishni biron bir soha yoki yO’nalish bO’yicha tO’liq amalga oshirib bO’lmaydi, balki kompleks sohalararo boshqaruv va nazorat asosida amalga oshirishni talab qiladi. O’zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish Davlat kO’mitasining faoliyati xuddi shu komplekslilik printsipiga asoslangandir.

Umuman olganda, tabiatni muhofaza qilish bir qaraganda tabiiy resurslardan foydalanishga qarama-qarshi yO’nalishga O’xshaydi. Lekin, ekologik tizimdagi katta yoki kichik doiradagi modda va energiya almashuvi ham tabiiy ob’ektlarning biri ikkinchisiga ta’sir etishi, ya’ni foydalanishi va muhofaza qilishi asosida bO’ladi. Xech qaysi bir tirik mavjudod (hayvonot dunyosi, O’simliklar, insonlar) atrof tabiatdan foydalanmasdan turib hayot kechira olmaydi. Ma’lum bir ekologik me’yordagi bu harakatlar ekologik tizimlarni ushlab turuvchi zaruriy hodisa va jarayonlar turkumiga kiradi. Bundan bir vaqtning O’zida tabiatni muhofaza qilish va foydalanish printsipi kelib chiqadi.

Shunday qilib, jamiyatning tabiatga nisbatan yO’naltirilgan harakatlari ekologik printsiplarga yondoshgan va chuqur ilmiy asoslangan bO’lishni talab qiladi. Chunki inson tabiatning bir bO’lagi, lekin aksi emasdir.

Er kurrasida yuzaga kelayotgan ekologik nobop muhitning chuqurlashuvida ozmi-kO’pmi O’zbekiston Respublikasining ishtiroki bor. Istiqomat qilayotgan 25 mln.dan ziyod aholining yarmidan kO’prog’i ekologik xavfsiz bO’lmagan muhitda istiqomat qilmoqda. Orol dengizi va uning atrofida rO’y bergan ekologik inqiroz holati Sovet davrining noekologik agrar va iqtisodiy siyosatining natijasidir. Shuning uchun ham davlatimiz, shaxsan Prezident I.A.Karimov, ekologik masalalarni iqtisodiy, siyosiy va ijtimoiy islohotlar bilan uyg’unlashtirgan holda olib borishni lozim deb topmoqdalar. [5]

XX asr oxiriga kelib O’zbekistonda quyidagi taktik va strategik yO’nalishlar ishlab chiqilgan: “2005 yilgacha bO’lgan davrda tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan samarali foydalanishning Davlat dasturi”, “O’zbekiston Respublikasida tabiatni muhofaza qilish va barqaror rivojlanishning ekologik ta’minlashning milliy harakatlar rejasi”, “O’zbekiston Respublikasida atrof muhit gigienasi bO’yicha milliy harakatlar dasturi”, “Biologik xilma-xillikni saqlab qolish bO’yicha milliy strategiya va reja”. Bu xujjatlarda davlatimizning jamiyat va tabiat O’rtasidagi munosabat shakli, hozirgi kunda va kelajakda qanday bO’lishi, O’zbekistonning ekologik kontseptsiyasi, maqsadi va printsiplari belgilab berilgan. Ekologik maqsad va vazifalarni amalga oshirishning taktik va strategik harakatlar dasturi va yO’nalishlari kO’rsatib O’tilgan.

O’zbekiston Respublikasi ekologik siyosatinig asosiy maqsadi – kishilarning hayotiy zarur bO’lgan ekologik xavfsiz muhitini ta’minlash uchun tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan samarali foydalanish, ya’ni tabiat bilan jamiyat O’rtasidagi iqtisodiy -ekologik munosabat shaklini qO’llash.

Biz bilamizki, mustaqillik davrgacha O’zbekiston hududi Chor Rossiyaga sO’ngra, Sovet Ittifoqining xom-ashyo etishtirib beradigan chekka O’lkasi bO’lib hisoblangan. Shuning uchun ham tabiiy va mineral xom-ashyo zaxiralaridan maksimal holda ekstensiv usulda foydalanilgan, ya’ni iqtisodiy munosabat shaklda bO’lgan. Bunday totalitar tuzumdagi munosabat shaklidan birdaniga ekologik munosabat shakliga, jamiyatda na iqtisodiy, na huquqiy, na ijtimoiy-madaniy asosi yaratilmay turib O’tishni, xattoki nazariy jihatdan ham amalga oshirib bO’lmaydi. O’zbekiston Respublikasi tanlagan yO’li tabiat va jamiyat O’rtasidagi munosabatlarni iqtisodiy-ekologik shakli, ya’ni bosqichma-bosqich ekologik munosabat shaklga O’tishga asos bO’lmog’i darkor.

29 avgust 1997 yilda qabul qiligan O’zbekiston Respublikasining “Milliy xavfsizlik Kontseptsiyasi tO’g’risida”gi qonunida mamlakatimizning ekologik kontseptsiyasi berilgan bO’lib, unda quyidagilarga e’tibor berilgan:

– shaxsning hayotiy zarur ehtiyoji bO’lgan kishilarni sog’ligini muhofaza qilish va insonlarning turmushi uchun optimal holatdagi ekologik sharoitlarni yaratib berish;

– jamiyatning hayotiy zarur ehtiyoji bO’lgan oilani har tomonlama qO’llab-quvvatlash, mO’tadil ekologik vaziyatni tashkil etish, aholining sog’ligini ta’minlash, jismoniy baquvvat avlodni shakllantirish;

– davlatning hayotiy zarur ehtiyojlari bO’lgan barqaror rivojlanish, mintaqaviy iqtisodiy holatni mu’tadillashtirish, sog’lom hayot tarzini shakllantirish.

Shunday qilib O’zbekiston uchun yagona bO’lgan shaxs, jamiyat va davlatning hayotiy zarur ehtiyojlaridan biri – ekologik xavfsiz muhit milliy xavfsizlikning ajralmas bir bO’lagidir. Respublikamiz ekologik siyosatining asosiy maqsadini bajarmoq uchun organik rivojlanish bilan bir qatorda muhofaza qilish va rivojlanish kontseptsiyasini qO’llashni ma’qul deb topgan. Bu degan sO’z shaxs, jamiyat va davlatning ekologik talablarini mintaqalar bO’yicha iqtisodiy va ijtimoiy rivojlantirish talablariga moslashtirish kerak.

I.A.Karimovning “O’zbekiston XXI asr bO’sag’asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari” degan asarida hamda “2005 yilgacha bO’lgan davrda tabiatni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan samarali foydalanishning Davlat dasturi”da yuqorida aytilgan maqsad va kontseptsiyalarni amalga oshirishning asosiy chora-tadbirlari quyidagilardan iborat:

– ekologik texnologiyalarni ishlab chiqish va joriy etish. xalq xO’jalik tarmoqlaridagi tabiiy jarayonlarning keskin buzilishiga olib keladigan barcha zaharli kimyoviy moddalarni qO’llash ustidan qattiq nazorat O’rnatish. Atmosfera havosi va suvlarni insonning hayotiy faoliyati uchun zararli yoki salbiy ta’sir etadigan moddalar bilan ifloslantirishni tO’xtatish;

– qishloq xO’jalik ekinlarini, eng avvalo, g’O’zani sug’orishda suvni tejaydigan texnologiyalarni keng joriy etish. Kollektor-zovur suvlarini daryolar va suv omborlariga tashlashni tartibga solish va oqava suvlarni chiqarib yuborishni batamom tO’xtatish zarur;

– sanoat korxonalarida atmosferaga havosiga suv havzalariga va tuproqqa ifloslantiruvchi hamda zararli moddalarni tashlaganlik uchun solinadigan maxsus soliqdan keng foydalangan holda mas’uliyatni oshirish darkor. Ularda zamonaviy, samarali tozalash qurilmalari tizimini joriy etish kerak. Boshlang’ich xom ashyodan tayyor, pirovard mahsulot olganga qadar kompleks foydalanishga imkon beradigan yangi, zamonaviy, ekologik jihatdan samarali uskunalarni O’rnatish lozim;

– qayta tiklanadigan zaxiralarni qayta ishlab chiqarishning tabiiy ravishda kengayishini ta’minlangan hamda qayta tiklanmaydigan zaxiralarni qat’iy mezon asosida iste’mol qilgan holda tabiiy zaxiralarning hamma turlaridan oqilona foydalanish darkor;

– foydali qazilmalardan oqilona foydalanish kerak. Boshlang’ich xom ashyodan tO’liq foydalanishni ta’minlash darkor va uning uchun eskirgan uskunalarni almashtirish, yangi texnologiyalarni joriy etish, ayrim tsexlar, uchastkalar va korxonalarni rekonstruktsiya qilish asosida foydali qazilmalarni sanoat usulida yanada tO’liq va oqilona qazib olish muhim vazifadir. Atrof muhitni muhofaza qilish uchun tog’-kon sanoatining chiqindilarini O’zlashtirishni yanada kengaytirish hamda buzilgan erlarni qayta yaroqli holga keltirish (rekultivatsiya qilish) muhim ahamiyatga ega;

– keng maydonlardagi tabiiy sharoitlarni tabiiy zaxiralardan samarali va kompleks foydalanishni ta’minlaydigan darajada aniq maqsadli, ilmiy asoslangan tarzda O’zgartirish (daryolar oqimini tartibga solish hamda suvlarni bir havzadan ikkinchisiga tashlash, erning suv-fizik xususiyatlarini yaxshilash, suv chiqarish tadbirlarini va shunga O’xshash tadbirlarni amalga oshirish) lozim;

– jonli tabiatning xilma-xilligini saqlash, tabiiy genofondni madaniy ekinlar va xayvonlarning yangi turlarini kO’paytirish hisobiga boshlang’ich baza sifatida saqlab qolish kerak;

– qurilish va obodonlashtirishni rejalashtirishning ilmiy asoslangan, hozirgi zamon urbanizatsiyasining barcha salbiy oqibatlarini bartaraf etadigan tizimini joriy etish yO’li bilan shaharlarda va aholi punktlarda ekologik xavfsiz muhitni tarkib toptirish;

– jahon jamoatchiligi e’tiborini mintaqaning ekologik muammolariga qaratish lozim. Orol muammosi bugungi kunda chinakam keng kO’lamli, butun sayyoramizga daxldor muammo bO’lib qolganligini, uning ta’siri hozirning O’zidayoq biologik muvozanatni buzayotganligini, bepoyon hududlarda aholining genofondiga halokatli ta’sir kO’rsatayotganligini nazarda tutish lozim;

– xalqaro tuzilmalarning zaxiralari, imkoniyatlari va investitsiyalarini ana shu muammolarni hal qilishga jalb etish – birinchi darajali vazifadir. [6]

Ekologik xavfsizlikni ta’minlash va yuqorida aytib O’tilgan mO’ljallangan tadbirlarni amalga oshirish uchun “Tabiatni muhofaza qilishning Milliy Dasturi”da quyidagi printsiplarga amal qilishni tavsiya etilgan:

– davlat ekologik islohotlarning yO’lboshlovchisi bO’lmog’i darkor;

– ekologik harajatlarni moliyalash va uning yangi sxemalarini jalb qilish;

– makroiqtisodiy va sohaviy ekologik siyosatni takomillashtirish;

– qishloq xO’jalik ishlab chiqarishni ekologiyalashtirish;

– atrof tabiiy muhit sifatini yaxshilash maqsadini qO’yish va standartlashtirish;

– ishlab chiqarishning ekologik talablarini chuqurlashtirish va h.q.

O’zbekiston Respublikasining yuqorida aytib O’tilgan ekologik siyosatini amalga oshiruvchi tabiat va jamiyat O’rtasidagi munosabat shakli, tabiat qonuniyatlariga jamiyat qonunlarini moslashtirish, ekologik chora-tadbirlar va asosiy tanlangan tamoyillarning hayotga tadbiq qilish mexanizmi ishlab chiqilsa va amaliyotda ular O’z tadbig’ini topsa, sO’zsiz, bizning mamlakatimiz yaqin kelajakda ekologik munosabat shakliga O’tib olishi mumkin. Bunday siyosat shaxsning, jamiyatning va davlatning hayotiy zarur bO’lgan milliy xavfsizligini ta’minlashda katta omil bO’lib xizmat qilishiga hech shubxa yO’q.

Ekologiya nazorati – davlat ekologik siyosatining muhim tarkibiy qismi sifatida tabiat-jamiyat tizimidagi ekologik munosabatlarning barqarorligini ta’minlashda muhim ahamiyatga egadir.

Hammamizga ma’lumki, ekologik huquqiy munosabatlarni tartibga solish jarayonida ekologiya nazorati muhim vazifalarni amalga oshiradi. [7]

Ekologiya nazorati – atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va ekologik xavfsizlikni ta’minlashqoida-talablarini barcha vazirlik, davlat qO’mitalari va idoralari, korxonalar, tashkilotlar, muassasa, mansabdor va jismoniy shaxslar tomonidan bajarilishini tekshirish, tabiiy muhit holatini O’rganish va kuzatish, chora-tadbirlarni qO’llash bilan bog’lik siyosiy-huquqiy, ijtimoiy-iqtisodiy va ma’naviy-ma’rifiy chora-tadbirlar iyg’indisini O’z ichiga oladi.

Ekologiya nazoratining asosiy maqsadi atrof tabiiy muhit barqog’arorligini saqlashdan iborat bO’lib, davlat organlari va jamoat tashkilotlari faoliyatini muvofiqlashtirgan holda olib borilishini taqozo etadi.

Hozirgi va kelajak avlodga barqaror atrof tabiiy muhitni ta’minlash maqsadida O’zbekiston Respublikasi “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida”gi qonunining 29-moddasiga asosan, ekologiya nazoratining asosiy vazifalari sifatida qO’yidagilar belgilangan:

-atrof tabiiy muhit holatini hamda xO’jalik yuritish va boshqa faoliyat ta’siri ostida unda bO’ladigan O’zgarishlarni kuzatib borish;

-atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish, atrof tabiiy muhitni sog’lomlashtirish, tabiatni muhofaza qilishga doir qonunlar talablari va atrof tabiiy muhit sifatining normativlariga rioya etish borasidagi dasturlar hamda ayrim tadbirlar bajaralishini tekshirish.

Ekologiya nazorati murokkab jarayonni O’z ichiga oladi va turli xil chora-tadbirlar tizimini amalga oshirishni taqazo etadi.

Ekologiya nazorati jarayonida qO’yidagi chora-tadbirlar amalga oshiriladi:

-atrof tabiiy muhitda bO’ladigan O’zgarishlarni kuzatish, axborot jamlanmasini shakllantirish;

-atrof tabiiy muhit holatiga antropogen ta’sirlarni O’rganish;

-ishlab chiqarish va xO’jalik yuritish jarayonining barcha jabhalarida ekologik qonunchilik qoida-talablariga rioya etilishini tekshirish;

-ishlab chiqarish va xO’jalik faoliyatini amalga oshirayotgan yuritik va jismoniy shaxslarning tabiatni muhofaza qilishga qaratilgan profilaktik chora-tadbirlarning belgilangan amalga oshirilishini tekshirish;

-tabiiy resurslardan foydalanish bO’yicha ruxsatnomalar berish;

-ekologik qoida-talablarni buzgan yuridik va jismoniy shaxslarni aniqlash, ogohlantirish, javobgarlikka tortish;

-aholi orasida ekologik qonunchilik qoida-talablarni targ’ib va tashviqot qilish va boshqalar. [8]

Demak, ekologiya nazorati bilan bog’lik murakkab faoliyatini olib borishda ekologiya nazorati sub’ektlari tomonidan qO’yidagi asosiy tashkiliy-huquqiy usullar qO’llaniladi:

1. Kuzatish – atrof tabiiy muhitda bO’ladigan O’zgarishlarni O’rganish va ma’lumotlarni tO’plash;

2. Umumlashtirish – atrof tabiiy muhit holatiga zararli va xavfli ta’sirlarni aniqlash, tahlil qilish asosida ma’lumotlarni tasniflash.

3. Baholash – antropogen faoliyat ishlarining zararli, xavfli va noqonuniyligini aniqlash.

4. Ruxsatnoma berish – yuridik va jismoniy shaxslarga er, suv, O’simlik va hayvonot dunyosi, er osti boyliklari va atmosfera havosidan foydalanish uchun litsenziya berish;

5. Ogohlantirish, cheklash va tO’xtatish – ekologik xavfli va zararli xO’jalik va boshqa faoliyatni cheklash, vaqtincha tO’xtatib qO’yish va bekor qilish;

6. Javobgarlikka tortish – ekologik qoida-talablarni buzgan, yuridik va jismoniy shaxlarga nisbatan ma’muriy-huququqiy javobgarlik choralarini qO’llash.

Ekologiya nazorati ekologik-huquqiy mexanizmning muhim tarkibiy qismi sifatida atrof tabiiy muhit barqarorligini ta’minlashga xizmat qiladi.

O’zbekiston Respublikasi “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida” gi qonunnng 29-moddasiga asosan ekologiya nazorati tizimi quyidagi tarkibiy qismlardan iborat:

1) Atrof tabiiy muhit holatini kuzatib borish davlat xizmati;

2) Davlat ekologiya nazorati;

3) Idoraviy ekologiya nazorati;

4) Ishlab chiqarish ekologiya nazorati;

5) Jamoatchilik ekologiya nazorati.

Davlat ekologiya nazorati – atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan oqilona foydalanish va aholining ekologik xavfsizligini ta’minlash qoida-talablarini barcha vazirlik, davlat qO’mitalari, idoralar, yuridik shaxslar, mansabdor shaxslar va jismoniy shaxslar tomonidan bajarilishi yuzasidan maxsus vakolatli organlarning tekshirish va choralarni kO’rish bilan bog’liq faoliyatini O’z ichiga oladi.

O’zbekiston Respublikasi “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida” gi qonunning 31-moddasida:

“Tabiatni muhofaza qilish sohasida” gi davlat nazorati, davlat hokimiyati va boshqaruv idoralari, maxsus vakolatli davlat tabiatni muhofaza qilish idoralari tomonidan amalga oshiriladi.

– – O’zbekiston Respublikasining tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasi;

– – O’zbekiston Respublikasi Sog’liqni saqlash vazirligi;

– – O’zbekiston Respulikasining er resurslari davlat qO’mitasi;

– – O’zbekiston Respublikasining Ichki ishlar vazirligi;

– – O’zbekiston Respublikasining sanoat va konchilik nazorati agentligi maxsus vakolatli davlat organlari hisoblanadi.

O’zbekiston Respublikasi tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasi tabiatni muhofaza qilish, tabiiy resurslardan foydalanish va ularni qayta tiklash sohasida davlat nazoratini hamda tarmoqlararo boshqaruvni amalga oshiruvchi, idoralardan ustun turuvchi va muvofiqlashtiruvchi maxsus vakolatli organ bO’lib, O’z faoliyatini amalga oshirish jarayonida O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisiga bO’ysunadi va hisobot beradi.

O’zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasi O’z vakolatlari doirasida qabul qiladigan qarorlari me’yoriy ahamiyatga ega bO’lib barcha vazirlik, davlat qO’mitalari va idoralari, yuridik shaxslar, mansabdor shaxs va fuqarolar ijro etishlari shart.

Demak, Ekologiya nazorati murakkab tizimdan iborat bO’lib, ekologik qonunchilik hujjatlarining bajarilishi ekologik xavfsizlikni ta’minlshga xizmat qiladi.

Ekologik ekspertiza – ekologik huquqiy mexanizmning tarkibiy qismi sifatida atrof tabiiy muhitning barqarorligini saqlash, tabiiy boyliklardan unumli va samarali foydalanish va aholining ekologik xavfsizligini ta’minlashda muhim ahamiyatga egadir.

Amaldagi qonunchilik hujjatlariga asosan ekologik ekspertiza deganda rejalashtirilayotgan yoki amalga oshirilayotgan xO’jalik va boshqa xil faoliyatning ekologik talablarga muvofiqligini belgilash hamda ekologik ekspertiza ob’ektini rO’yobga chiqarish mumkinligini aniqlash tushuniladi.

Ekologik ekspertizaning huquqiy holati konstitutsiyaviy qoidalarda, O’zbekiston Respublikasi “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida”, “Ekologik ekspertiza tO’g’risida” gi qonunlarda, O’zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasi, O’zbekiston Respublikasi Sog’liqni saqlash vazirligining ekologik ekspertizani O’tkazish tartibi tO’g’risidagi me’yoriy hujjatlarida belgilangan. [9]

O’zbekiston Respublikasi “Ekologik ekspertiza tO’g’risida” gi qonunning 3-moddasiga asosan ekologik ekspertiza quyidagi maqsadlarda O’tkaziladi:

– – mO’ljallanayotgan xO’jalik va boshqa xil faoliyatni amalga oshirish tO’g’risida qaror kabul qilinishidan oldingi bosqichlarda bunday faoliyatning ekologik talablarga muvofiqligini aniqlash;

– – rejalashtirilayotgan yoki amalga oshirilayotgan xO’jalik va boshqa xil faoliyat atrof tabiiy muhit holatiga va fuqarolar sog’lig’iga salbiy ta’sir kO’rsatishi mumkin bO’lsa, bunday faoliyatning ekologik xavflilik darajasini aniqlash;

– – atrof tabiiy muhitni muhofaza qilish va tabiiy resurslardan oqilona foydalanish bO’yicha nazarda tutilayotgan tadbirlarning etarliligi va asosligini aniqlash. [10]

Ekologik ekspertizaning eng asosiy vazifasi atrof tabiiy muhit va aholining hayoti va sog’lig’iga xavfli va zararli ishlab chiqarish va xO’jalik ob’ektlarining ta’sirlarini oldini olish, bartaraf etish bilan bog’liq preventiv chor-tadbirlarni amalga oshirishdan iboratdir.

Ekologik ekspertizasi muhim va murakkab faoliyat turi sifatida quyidagi umumiy va O’ziga xos tamoyillar asosida amalga oshiriladi:

– – ekologik ekspertizaning mustaqilligi;

– – ekologik xavfsizlik talablarini hisobga olishning majburiyligi;

– – har qanday rejalashtirilayotgan xO’jalik va boshqa xil faoliyatning ehtimol tutilgan ekologik xavflilik prezumptsiyasi;

– – xO’jalik va boshqa xil faoliyatning atrof tabiiy muhitga va aholining sog’lig’iga ta’sirini baholashning keng kO’lamli va keng qamrovliligi

– – ekologik ekspertizani O’tkazishda jamoatchilikning qatnashishi va boshqalar.

Ekspertiza natijalari tO’g’ri, odilona bO’lishi uchun biologik, kimyoviy, fizikaviy, texnologik, demografik, agro-ekologik, iqtisodiy va boshqa jabhalardagi bilimlarni jamlagan holda keng qamrovli ijodiy mehnat mahsuli bO’lishi va tekshirilayotgan ob’ektga nisbatan real, ob’ektiv baho berilishi kerak.

Ekologik ekspertiza jarayonida turli shakldagi quyidagi usullardan foydalangan holda kO’zda tutilgan maqsadga erishiladi:

– – ma’lumotlar tO’plash – ekspertizadan O’tayotgan muayyan ob’ektga tegishli bO’lgan barcha axborot, ma’lumotlarni yig’ish va tO’plash;

– – umumlashtirish – ob’ekt haqidagi tO’plangan iqtisodiy, texnologik, ekologik, gidrologik kimyoviy va boshqa ma’lumotlarni O’z yO’nalishlari bO’yicha ma’lum tizimga keltirish;

– – tahlil qilish – umumlashgan ma’lumotlar bankini O’z yO’nalishi va xususiyatlari bO’yicha alohida O’rganish, tasniflash;

– – Baholash – ekspertiza O’tkazilayotgan ob’ekt yO’nalishlari, bO’limlari, tashkil etuvchi qismlari bO’yicha xavfli va zararlik darajasini aniqlash;

– – Xulosa berish – ekspertiza O’tkazilayotgan ob’ektning ekologik jihatdan zararli yoki zararsiz, xavfli yoki xavfsiz, ekologik qoida-talablarga mos keladi yoki ushbu qoidalarga zid ekanligi haqida yakuniy, adolatli, ob’ektiv xulosaga kelish.

Ekologik ekspertiza keng qamrovli va muhim ahamiyatga ega bO’lgan jaraen bO’lib, uni amalga oshirish yO’nalishlari, tartibi, qO’llanilayotgan usullari, berilayotgan xulosaning mohiyatiga asosan murakkab tizimni tashkil etadi.

Tabiat-jamiyat tizimida ekologik ekspertizaning bir necha turlari ya’ni ijtimoiy-iqtisodiy ekspertiza, siyosiy-huquqiy ekspertiza, ilmiy-texnikaviy ekspertiza, sanitariya-ekologiya ekspertiza, jamoatchilik ekologiya ekspertizalari qO’llanilishi mumkin.

Amaldagi qonunchilik hujjatlarida ekologik ekspertizaning ixcham tizimi e’tirof etiladi.

O’zbekiston Respublikasi “Ekologik ekspertiza tO’g’risida” gi qonunning 4-moddasida ekologik ekspertiza quyidagi tizimi beliglangan: “Ekologik ekspertiza davlat va jamoat ekologik ekspertizasi, shuningdek, ekologik audit tarzida amalga oshiriladi”.

Shuni alohida ta’kidlab O’tish kerakki, ekologik ekspertiza tizimining poydevorini davlat ekologiya ekspertizasi tashkil etadi.

Davlat ekologik ekspertizasi O’zbekiston Respublikasi tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasi olib boradi.

Ekologiya ekspertiza tizimida ekologik audit ham muhim ahamiyatga ega hisoblanadi.

Ekologik audit – ekologik auditorlar tomonidan qonun hujjatlarida belgilangan tartibda va shartlarda O’tkaziladigan, atrof tabiiy muhit holatiga salbiy ta’sir kO’rsatayotgan, ishlab turgan korxonalar va boshqa ob’ektlarni mustaqil ekologik ekspertiza qilishdir.

Ekologik audit davlat ekologik ekspertizasidan farqil ravishda xO’jalik va ishlab chiqarish ob’ekti mulkdorining qaroriga binoan O’tkaziladi.

Ekologik ekspertiza – muhim va murakkab jarayon bO’lib, atrof tabiiy muhitni barqarorligini saqlash, tabiatdan samarali foydalanish va aholining ekologik xavfsizligini ta’minlashga qaratilgan tashkiliy–huquqiy chora-tadbirlardan iboratdir

Ekologiyaga doir qonunchilikni buzganlik uchun yuridik javobgarlik O’zining asosiy maqsadi va tamoyillari bilan boshqa qonunchilikni buzganlik uchun javobgarlikdan farq qilmaydi, ammo ma’lum bir O’ziga xos xususiyatlarga ham ega. Ushbu xususiyatlar O’simlik va hayvonot dunyosiga etkazilgan zararni undirish va ekologik qonun hujjatlarini buzganlik uchun maxsus jazo choralari, ya’ni tabiiy resurslardan foydalanish huquqini cheklash, tO’xtatib turish va undan mahrum qilish choralarini qO’llashdan iboratdir.

Ekologik qonunchilikni buzganlik uchun javobgarlik quyidagi maqsadlarga ega: tabiiy ob’ektlardan foydalanish va ularni muhofaza qilish qoidalarini buzgan shaxslarga nisbatan jazo choralarini qO’llash; atrof tabiiy muhitga va inson salomatligiga etkazilgan zararni qoplash; yangi ekologik huquqbuzarlikni sodir etishni ogohlantirish.

Ekologik huquqbuzarliklar ob’ekti tabiiy resurslar, atrof tabiiy muhit, tabiiy resurslardan foydalanish va ularni muhofaza etish bO’yicha belgilangan tartibi hisoblanadi. Ekologik huquqbuzarliklarning sub’ekti esa uni sodir etuvchi yuridik va jismoniy shaxslar hisoblanadilar.

Ekologik huquqbuzarlikning ob’ektiv tomoni xatti harakatning noqonuniyligi, ekologik zararni etkazish yoki etkazish xavfi tug’ilishi hamda ekologik munosabatlarning boshqa sub’ektlarini huquq va manfaatlari buzilishi, ushbu xatti harakat bilan vujudga kelgan yoki vujudga kelishi mumkin bO’lgan oqibat O’rtasidagi sababiy bog’lanish bilan ifodalanadi.

Ekologik huquqbuzarlikning sub’ektiv tomoni deganda huquqbuzarning aybi tushunilishi lozim. Huquqbuzarning aybi qasddan yoki ehtiyotsizlik shaklida vujudga kelishi mumkin. Ekologik huquqbuzarlik qasddan sodir etilayotganida huquqbuzar taqiqlangan qoidani yoki bajarishi lozim bO’lgan majburiyatni atayin buzadi yohud bajarmaydi va bunda u O’z xatti harakatlari natijasida zararli oqibatlarni kelib chiqishini biladi hamda ongli ravishda unga yO’l qO’yadi. Masalan, erlarni O’zboshimchalik bilan egallab olish, ruxsatsiz ov qilish yoki daraxtlarni kesish va boshqalar.

Ekologik huquqbuzarlik O’zining xavflilik darajasiga qarab jinoiy, ma’muriy, fuqarolik (mulkiy) huquqbuzarlik hamda intizomiy xatti harakat tarzida bO’lishi mumkin. Ekologik huquqbuzarliklar uchun tegishlicha intizomiy, moddiy, ma’muriy, jinoiy, fuqarolik huquqiy (mulkiy) javobgarlik qO’llaniladi.

Ekologik huquqbuzarliklar uchun ma’muriy javobgarlik eng kO’p qO’llaniladigan javobgarlik turidir. Ma’muriy javobgarlikka tortishga ma’muriy huquqbuzarlik asos bO’ladi. qonun hujjatlarida ma’muriy javobgarlikka tortish nazarda tutilgan tabiiy muhitga tajovuz qiluvchi g’ayri huquqiy, aybli (qasddan yoki ehtiyotsizlik oqibatida) sodir etilgan harakat yoki harakatsizlik ma’muriy huquqbuzarlik deyiladi.

Ekologik huquqbuzarliklar uchun ma’muriy javobgarlik O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksida nazarda tutilgan. Ma’muriy javobgarlik choralari ushbu huquqbuzarlik uchun jinoiy javobgarlikka tortish sabablari bO’lmaganida, qO’llaniladi. [11]

Ekologik huquqbuzarliklar uchun quyidagi ma’muriy jazo choralari qO’llaniladi:

– jarima. Uni qO’llashning asosiy tamoyillari O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksning 25-moddasida belgilangan. Jarimani qO’llash oqibatida ma’muriy huquqbuzarlik sodir etishda aybdor shaxsdan davlat hisobiga pul undiriladi. Ekologik huquqbuzarliklar uchun belgilangan jarimaning miqdori O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksning 60, 65-96, 125, 139, 162, 174, 198, 212, 214-moddalarida belgilangan;

– ma’muriy huquqbuzarlik sodir etish quroli hisoblangan yoki bevosita shunday narsa bO’lgan ashyoni musodara qilish jazosi tuman (shaxar) sudining ma’muriiy ishlar bO’yicha sudyasi tomonidan qO’llaniladi (O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksning 27-moddasi). O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksning 90-moddasi ikkinchi qismiga muvofiq ov qilish qoidalari qO’pol ravishda buzilgan taqdirda ov qilish qurollari, ushbu Kodeksning 94-moddasiga muvofiq esa noyob yoki yO’q bO’lib ketish xavfida turgan hayvonlarni yO’q qilib yuborish yoxud ushbu moddada kO’zda tutilgan boshqa huquqbuzarliklarni sodir etgan taqdirda shu huquqbuzarliklarni sodir etish quroli bO’lgan ashyolarni musodara qilish mumkin. Ma’muriy huquqbuzarlik oqibatida tabiiy ob’ektlar O’zlashtirib olinsa (er egallanib olinsa, daraxt kesilsa, hayvonlar ov qilib O’ldirilsa), ular davlatga qaytarib beriladi va bu musodara hisoblanmaydi. Faqat huquqbuzarning mulki bO’lgan huquqbuzarlikni sodir etish quroli yoki ashyosi musodara qilinishi mumkin;

maxsus huquqdan mahrum etish. O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksini 28 moddasi va 90-moddasi ikkinchi qismiga muvofiq, ov qilish qoidalarini qO’pol ravishda buzgan hollarda ov qilish huquqidan O’n besh kundan uch yil muddatgacha mahrum etilishi mumkin;

ma’muriy qamoqqa olish uch sutkadan O’n besh sutkagacha muddatga qO’llaniladi. Ma’muriy qamoqqa olish chorasini xomilador ayollarga, uch yoshgacha bolasi bO’lgan ayollarga, O’n tO’rt yoshgacha bO’lgan bolasini yakka O’zi tarbiyalayotgan shaxslarga, O’n sakkiz yoshga tO’lmagan shaxslarga, I va II-guruh nogironlariga nisbatan qO’llanilishi mumkin emas (O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksning 29-moddasi). Ekologik huquqbuzarlik uchun ma’muriy qamoqqa olish O’zbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik tO’g’risidagi kodeksini 60-moddasida nazarda tutilgan.

O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksini 2-moddasiga muvofiq, mazkur Kodeksning maqsadlaridan biri bO’lib tabiiy muhitni jinoiy tajovuzlardan qO’riqlash hisoblanadi. Ushbu Kodeksning 193-204, va 229 1 -moddalarida ekologik jinoyatlar uchun jinoiy javobgarliklar belgilangan.

O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksini 193-196-moddalarida atrof muhitni muhofaza qilish talablarini buzganlik uchun javobgarlik belgilangan. Ushbu jinoyatlar tarkiblari umumiy ekologik talablarni buzish oqibatida vujudga keladi. Ushbu jinoyatlar barcha tabiiy resurslarni muhofaza qilish bilan bog’liqdir. O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksini ekologik jinoyatlar bilan bog’liq bO’lgan mazkur moddalari tabiiy resurslarning huquqiy holatini buzganlik uchun jinoiy javobgarlikni belgilaydi. [12]

O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksida belgilangan ekologik jinoyatlar tarkibi ekologik huquqbuzarlik natijasida og’ir oqibatlarning vujudga kelishi bilan bog’liqdir. Bularga insonning O’limi, odamlarning ommaviy ravishda kasallanishi, hayvonlarning qirilib ketishi, kO’p yoki ancha miqdorda zarar etkazilishi va boshqa og’ir oqibatlar kiradi. Mazkur moddalarda kO’rsatilgan boshqacha og’ir oqibatlar har bir alohida holda ekologik huquqbuzarlikning og’irligini inobatga olgan holda huquqni qO’llovchi organlar tomonidan belgilanishi lozim.

Ekologik jinoyatlar uchun Kodeks eng kam ish haqining yuz baravarigacha jarima, uch yilgacha axloq tuzatish ishlari, uch yilgacha muayyan huquqdan mahrum qilish, olti oygacha qamoq, besh yilgacha ozodlikdan mahrum etish, mol-mulkini musodar etish kabi jazo choralarini nazarda tutadi.

O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksini 17-moddasiga muvofiq ekologik jinoyatlar uchun 16 yoshga tO’lgan, ushbu Kodeksning 193-196-moddalarida kO’rsatilgan jinoyatlar uchun esa 18 yoshga tO’lgan jismoniy shaxslar jinoiy javobgarlikka tortiladilar. [13]

O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksini 193-moddasida ekologiya xavfsizligiga oid norma va talablarni buzganlik uchun javobgarlik kO’zda tutilgan. Ushbu jinoyat sanoat, energetika, transport, qishloq xO’jaligi va boshqa ob’ektlarni loyihalashtirish, joylashtirish, qurish va ishga tushirib foydalanishda belgilangan ekologik normalarni buzishdan iborat. Ekologik xavfsizlik qoidalari O’zbekiston Respublikasining “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida”gi qonunini 41-moddasida, tabiiy resurslar tO’g’risidagi qonunlarning tegishli moddalarida hamda qonun osti aktlarida O’z aksini topgan. Ushbu normalarning mohiyati shundan iboratki, ob’ektlarni qurish, loyihalashtirish, joylashtirish, ishga tushirish faqat tabiatni muhofaza qilish chora-tadbirlari kO’zda tutilgan holdagina amalga oshirilishi mumkin. Har bir turdagi ob’ektlar uchun aniq ekologik xavfsizlik talabi qurilish me’yorlari va qoidalarida, alohida ob’ekt uchun esa, uning qurish loyihalarida O’z aksini topadi. Jinoyat kodeksining 193-moddasida kO’zda tutilgan jinoyatning ob’ektiga bO’lib ekologik xavfsizlikni ta’minlashga qaratilgan qoidalar kiradi. Mazkur jinoyatning sub’ekti bO’lib faqat mansabdor shaxslar hisoblanadi. Ularning qatoriga loyihani tasdiqlovchi, ma’lum bir ishlarga ruxsat beruvchi, yuqorida kO’rsatilgan ob’ektlarni qabul qilib oluvchi yoki ekologik xavfsizlik talablarining bajarilishini tashkil etuvchi yoxud nazorat qiluvchi mansabdor shaxslar kiradilar. Jinoyatning sub’ektiv tomoni bO’lib ehtiyotsizlik aybi hisoblanadi. Jinoyat ob’ektiv tomoni mazkur mansabdor shaxslarning aybli harakati (ishga tushirish bO’yicha ruxsat berish, loyiha talablarini buzib, uni amalga oshirish va hokazo) yoki harakatsizligi (tozalash uskunalarini ta’mirlamaslik, ulardan foydalanmaslik va hokazo) kabilarda ifodalanadi.

Atrof tabiiy muhitni ifloslanganligi tO’g’risidagi ma’lumotlarni qasddan yashirish yoki buzib kO’rsatish uchun jinoiy javobgarlik O’zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksining 194-moddasida belgilangan. “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida”gi qonunning 28-moddasiga muvofiq shunday ma’lumotlarni taqdim etish atrof tabiiy muhitning holati, tabiiy resurslardan foydalanish ustidan kuzatuv, maxsus vakolat berilgan organlar, shuningdek, faoliyati atrof tabiiy muhitning holatini yomonlashtiradigan yoki yomonlashtirishi mumkin bO’lgan korxonalar, tashkilotlar va muassasalar tomonidan amalga oshiriladi. Ushbu kuzatuv ma’lumotlarini, Vazirlar Mahkamasi belgilagan tartibda, Tabiatni muhofaza qilish davlat qO’mitasiga va boshqa organlarga berilishi shart. Bundan tashqari, “Tabiatni muhofaza qilish tO’g’risida”gi qonunning 38-moddasiga muvofiq korxona, muassasa va tashkilotlar falokat haqida va uni bartaraf etish yuzasidan kO’rilayotgan chora-tadbirlar tO’g’risida mahalliy davlat hokimiyati va tabiatni muhofaza qilish organlariga darhol xabar berishlari shart. “Atmosfera havosini muhofaza qilish tO’g’risida”gi qonunning 24-moddasida korxonalar, muassasalar va tashkilotlarning atmosfera havosini muhofaza qilish sohasidagi majburiyatlari qatorida chiqariladigan chiqindilar hamda fizikaviy omillarning hisobini yuritish va belgilangan tartibda statistika hisobotini taqdim etish hamda korxonalar va transport kommunikatsiyalarini ta’sir doirasida atrof muhitga hamda aholining salomatligiga zararli ta’sir kO’rsatilishini baholash kO’zda tutilgan. [14] Mazkur jinoyat maxsus vakolatga ega bO’lgan mansabdor shaxs, ya’ni atrof tabiiy muhitning ifloslanganligi tO’g’risida ma’lumotlarni yig’adigan yoki yig’ish ustidan nazorat olib boradigan hamda tegishli organlarga taqdim etish bO’yicha ma’sul shaxs tomonidan sodir etiladi. Ushbu moddada mazkur ma’lumotlar turlari aniq qilib berilgan. Bular qatoriga ekologik xalokatlar yoki atrof muhitni radiatsion, kimyoviy va bakteriologik ifloslanishi yoxud aholi salomatligining holatiga doir ma’lumotlar kiradi. Mazkur jinoyatning tarkibi faqat atrof tabiiy muhitning ifloslanganligi tO’g’risidagi ma’lumotlarni yashirish yoki buzib kO’rsatish oqibatida aholining ommaviy kasallanishi, hayvonlarning qirilib ketishi yoki boshqa og’ir oqibatlarni kelib chiqishiga sabab bO’lgan taqdirda vujudga keladi. Mazkur jinoyat faqat qasddan sodir etilishi mumkin. Ob’ektiv tomondan harakat yoki harakatsizlik orqali sodir etiladi.

Yuqorida kO’rsatilib O’tilganidek, ekologiya sohasidagi har qanday huquq buzarlik va jinoyatlarga qarshi normativ xujjatlarda respublikamizdagi tabiatdan foydalanish va atrof muhitni muhofaza qilish qoidalarini buzuvchilarga qarshi qat’iy choralar kO’rilishi mumkinligidan dalolat beradi.

[1] [1] Холм Ў минов Ж.Т. «Экология ва қонун». Т. Адолат 2000 й.

[2] Хайитбоев Э.Р. Экология ҳуқуқи. Ў қув қ Ў лланма. Т. Ў зМУ 2001 й. 7 бет.