Anar mən sən o və telefon
Bir sıra başqa hekayələri, pyesləri, məqalələri də (“Keçən ilin son gecəsi”, “Asqılıqda işləyən qadının söhbəti”, “Gürcü familiyası”, “Yaxşı padşahın nağılı”, “Molla Nəsrəddin-66”), “Qaravəlli”, “Təhminə və Zaur” Moskvanın dövri mətbuatında, Türkiyə curnallarında, Almaniya, Polşa, Macarıstan, Rumıniya, Bolqarıstan dövri mətbuatında, Hindistanda və keçmiş SSRİ-nin bütün respublikalarında nəşr olunmuşlar. Jəlil Məmmədquluzadəyə aid “Anlamaq dərdi” essesi A.Tvardovskinin zamanında “Novıy mir” curnalında dərc olunmuşdu.
Анар «Я, ты, он и телефон»
Любовных треугольников в литературе было немало. Но, благодаря научно-техническому прогрессу, в этом рассказе впервые появляется его новая разновидность: она, он и его голос в телефонной трубке.
— сборник «Круг», 1973 г.
Издания: ВСЕ (6)
/языки: русский (6) /тип: книги (6) /перевод: Анар (4)
Сортировка: по актуальности | по дате | по рейтингу | по оценке
Крафт, 24 мая 2012 г.
Сначала у меня был фильм, снятый по рассказу. Посмотрел я его, занимаясь библиографией Анара, и уже ознакомившись к тому времени с оценкой самого автора первоисточника:
Анар: «По моему рассказу на “Мосфильме” снят фильм “Каждый вечер в одиннадцать” — его сделал Самсонов, а сценарий написал Радзинский. Но фильм, на мой взгляд, был неудачный. Однажды я был в Индии, и там состоялась встреча в полпредстве, где меня спросили, как я отношусь к этому фильму. Я ответил: “По-моему, ужасно”. После вечера ко мне подошла девушка, которая задала этот вопрос, и говорит: “Я — дочка Самсонова”. Да-а-а. »
Что тут добавить? Честно говоря, не знаю, из-за чего фильм этот в своё время снискал такую популярность у зрителей, кроме смелой демонстрации нижнего белья главной героини в исполнении Маргариты Володиной. Игру Ножкина назвать шедевральной сложно. Что же касается сюжета, сместив акценты, Эдвард Станиславович со режиссером добились лишь его предельного облегчения. Небольшой телефонный роман ничуть не похож на сложный любовный треугольник, сложившийся между персонажами через телефонный эфир — в реальной жизни. Как-то ещё выпутываться будут? Ответ остаётся за рамками финала. Лично я особых иллюзий не питаю.
Кажется, Анар первый, кто рассказал о таком аспекте влияния современных средств коммуникации на личные отношения персонажей. А уж в эпоху Интернета вариантов заметно прибавилось. И развивается всё по классике: трагедия — комедия — фарс
Но, как говорится, это уже совсем другая история. И она ещё ждёт своего Анара.
Anar mən sən o və telefon
Anarın müxtəlif ölkələrdə nəşr olunan kitablarının ümumi sayı 50-dən artıqdır.
“Ağ liman” povesti Moskvada (1973, 1980, 1988), Polşada (1978), Macarıstanda(1972), Bolqarıstanda(1973), Türkiyədə(1991), Özbəkistanda(1978), Qazaxıstanda(1976), “Beşmərtəbəli evin altıncı mərtəbəsi” Moskvada (1980, 1988), iki dəfə, müxtəlif tərcümələrdə Türkiyədə (1994, 1995), Almaniya Demokratik Respublikasında(1979), Almaniya Federativ Respublikasında(1989), Çexoslavakiyada (1980-cı ildə çex, 1984-cü ildə slovak dillərində), Macarıstanda (1981), İsveçrədə (1992), Estoniyada (1989), Gürcüstanda (1997), “Əlaqə” povesti üç dəfə Moskvada, Polşada (1981), Macarıstanda(1982), Almaniyada (1986), Fransada(1995), Estoniyada(1981), “Dantenin yubileyi” üç dəfə Moskvada, Estoniyada(1975), Bolqarıstanda(1973), Tacikistanda(1977), “Dədə Qorqud” Moskvada (1980, 1988), İranda- böyük tiraclarla, nəfis şəkildə çap olunmuşlar. “Mən, sən, o və telefon” hekayəsi Moskvada “Nedelya” həftəliyində dərc olunandan sonra, ABŞ-da, Kanadada, Yaponiyada, Finlandiyada, ərəb ölkələrində və bir sıra başqa ölkələrdə çap olunmuşdur.
Bir sıra başqa hekayələri, pyesləri, məqalələri də (“Keçən ilin son gecəsi”, “Asqılıqda işləyən qadının söhbəti”, “Gürcü familiyası”, “Yaxşı padşahın nağılı”, “Molla Nəsrəddin-66”), “Qaravəlli”, “Təhminə və Zaur” Moskvanın dövri mətbuatında, Türkiyə curnallarında, Almaniya, Polşa, Macarıstan, Rumıniya, Bolqarıstan dövri mətbuatında, Hindistanda və keçmiş SSRİ-nin bütün respublikalarında nəşr olunmuşlar. Jəlil Məmmədquluzadəyə aid “Anlamaq dərdi” essesi A.Tvardovskinin zamanında “Novıy mir” curnalında dərc olunmuşdu.
Anarın bir neçə şeri də var. Sözlərinə bəstəkarlardan E.Sabitoğlu, X.Mirzəzadə, Javanşir Quliyev mahnılar bəstələmişlər.
Şekspirin “Fırtına”, B.Brextin “Qalileo Qaliley” pyeslərini, R.Taqorun “Bağban” mənsur şerlərini, A.Blokun,V.Mayakovskinin, S.Yeseninin, B.Pasternakın şerlərini dilimizə çevirmişdir.
Anar 1970-72-ci illərdə Bakıda və Moskvada Rejissor emalatxanasında oxuyaraq kino rejissoru diplomu almışdır.
Bir sıra xarici ölkələrdə Anarın onlarla müsahibəsi, Anar və onun əsərləri haqqında yüzlərlə məqalələr, resenziyalar çıxmışdır. Onun haqqında S.Bəşirovun “Anar” adlı monoqrafiyası (1994), Nurlana Əliyevanın “Anar-şəxsiyyət və sənətkar” adlı kitabı nəşr olunmuş, haqqında iki hissəli “Anarla üz-üzə” televiziya filmi çəkilmişdir.
Anar Azərbaycanda və bir sıra xarici ölkələrdə təşkil olunan beynəlxalq tədbirlərdə- simpoziumlarda, konqreslərdə, konfranslarda, seminarlarda, qurultay və yubileylərdə iştirak, çıxış və məruzələr etmişdir. Ankarada Türk Dünyası Yazıçılarının I (1992) və II (1994) Qurultaylarında çıxış etmiş, bu qurultayların bir sıra mühüm sənədlərinin hazırlanmasında iştirak etmiş, 1996-cı ildə Bakıda Türk Dünyası Yazıçılarının III Qurultayını giriş sözü ilə açmışdır.
Anar mən sən o və telefon
M E N , S E N , O V E T E L E F O N
Telefon nömreleri
Oxşamaz bir-birine
amma hamısında
insan sesi.
. pis günler
oxşamaz bir-birine
birinde özün susarsan,
birinde telefon.
Dünen senin telefonun öldü. Ölen yalnız adamlar olmur ki. Telefon nömreleri de ölür. Ömrün boyu çox reqemleri unudacaqsan: paoportunun nömresini, axırıcı işinde aldığın maaşını, dostunun avtomobilinin nömresini, aya qeder olan mesafeni, yaşadığın şeherin ehalisinin sayını. Başqa reqemleri. Hamısını unudacaqsan. Birce bu beş reqemden savayı. Bu beş reqem, özü de mehz bu ardıcıllıqda seninçün en eziz hediyye idi. Beş reqem, onun sesi ve telefon desteyinden gelen benövşe etri.
Bezen men qara telefonun desteyini ele qaldırırdım, ele bil royalın qapağını qaldırıram. Bezen bu qara desteyi ele qoyurdum, ele bil tabutun qapağını örtürem.
İndi bu nömre yoxdur. Yeni ki, var, amma menimçün yoxdur. Menimçün bu nömre indi yasaq erazidir. Barmağımın altında telefon dairesinde yerleşen bu beş reqem indi menim üçün keçilmez bir mesafedir – kilometrdir, miller, parseqler. Men bu mesafenin beşde dördünü keçe bilerem – dörd reqemi yığa bilerem, amma heç vede son reqemi – beşincini yığmayacağam. Senin nömren bağlı qapıdır – açarını itirmişem.
Seni görmeye de bilerdim. Zeng edirdim, sesini eşidir ve deyirdim: ezizim, elin niye bele soyuqdur?
Seni görmeye de bilerdim, amma mesafeden bele duyurdum. Sahil kendlerinin sakinleri denizi görmeyende bele onu duyduqları kimi.
İndi ise deniz qeyb oldu. Yoxa çıxdı.
Min defe tekrar olunan ehvalat men, sen, bir de o, elbette. Amma bir de telefon. Her şey Rasimin toyundan başlandı.
Firuz tostunu davam etdirirdi:
– Biz beş yoldaş idik. Lap o filmdeki kimi, yadınızdamı: onlar beş nefer idi. Men, Kamal, Murad, Rasim, Seymur. Bizi bir-bir feth etdiler, bir-bir boyunduruğa saldılar. Bax, bunlar saldı – bizim xanımlar. hele evde de bir çeten külfetimiz var – oğul-uşaq. Beli, külfet bizi basdı, yaman basdı – hamı
Şerhler:
Shehrezat [ OFF ] (16.03.2015 / 11:31)
Shehrezat [ OFF ] (16.03.2015 / 11:31)
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.