Nigar Şahsuvarova
Petrovun kitablarının uğuru Türkiyəyə köç edən Bolqarıstan türkləri yolu ilə Türkiyəyə çatdı. 1928-ci ildə 3 əsəri bolqar dilindən türk dilinə çevrildi. Özəlliklə “Bəyaz zanbaqlar ölkəsində” əsəri Türkiyə ziyalılarının diqqətini çəkdi. Əsərin içindəki fikirlər ölkədə tətbiq edilməsi gərəkən təhsil və inkişaf modeli olaraq görüldü. Əsər 2008-ci ilə qədər 4 dəfə türk dilinə çevrildi və ən azı 41 dəfə nəşr olundu.
Bəyaz zanbaqlar ölkəsində
Bazı devletler, halk olarak korkunç krizler geçirir ya da tümüyle perişan bir hale düşerler. Bazı uluslar ise hayatlarına iyi bir düzen kazandırırlar. Bu misallerin her ikisi de sadece devlet adamları, bakanlar, milletvekilleri için önem taşımaz; ulusun her bir üyesini de ilgilendiren meselelerdir. İster beyin gücüyle, ister kas gücüyle çalışsın; bütün erkekler, kadınlar, yaşlılar, gençler, kentliler, köylüler, hep bu sorunları düşünmelidir.
First published May 1, 1923
Book details & editions
Loading interface.
Loading interface.
About the author
Grigory Petrov
7 books 50 followers
(1868 – 1925), Orthodox priest and a leading proponent of Christian social activism.
Grigory Petrov was born in Iamburg, St. Petersburg province. He was educated at the diocesan seminary and the St. Petersburg Ecclesiastical Academy (1887 – 1891), and on graduating became a priest in a St. Petersburg church.
Petrov was also active as a writer. In his most successful work, The Gospel as the Foundation of Life (1898), he argued that Christian believers were required to apply the literal teachings of Jesus to every aspect of their lives in order to begin building the Kingdom of God here on earth. Petrov knew of the American Social Gospel movement, but his ideas were shaped by his encounters with new conceptions of pastorship and Christian activism then developing among the clergy of St. Petersburg.
Petrov’s writings found a ready audience and made him famous. In 1903, however, conservatives began to attack his ideas in the ecclesiastical press, and as a result in 1904 the church dismissed Petrov from his pulpit and banned him from public speaking. Nevertheless, Petrov continued to write. He became interested in Christian politics and was an activist during the Revolution of 1905. He established the newspaper God’s Truth in Moscow in 1906 and was elected to the first Duma as a Constitutional Democrat.
Petrov never served in the Duma, however, because he was charged before an ecclesiastical court with false teaching. Although exonerated, he was confined to a monastery under church discipline. Despite popular sympathy for Petrov, the church defrocked him in 1908 and banned him from the capital and from public employment. He then became a journalist for a liberal newspaper, The Word. After the revolutions of 1917 he emigrated to Serbia, and then in 1922 to France. He died in Paris in 1925.
Petrov’s main importance was in his contribution to the development of a modern, liberal understanding of Christianity in the Russian Orthodox context.
Ratings & Reviews
What do you think?
Rate this book
Write a Review
Friends & Following
Community Reviews
9,886 ratings 620 reviews
Search review text
Displaying 1 – 30 of 617 reviews
52 reviews 93 followers
Finlandiya’nın silkelenip muasır medeniyet seviyesine ulaşması takdire şayan. Ancak bu değişmenin Petrov’un kitabında anlattığı gibi olmadığında hemfikiriz sanıyorum. Kitap boyunca bir gülme refleksiyle okudum açıkçası. Birilerinin nutuk atmasına müteakip Fin halkının “adamlar haklı, aydınlanalım, kalkınalım!” dediğini düşünen olduğunu sanmıyorum. Bir üçüncü dünya ülkesi vatandaşı olarak yazıldığı dönemde okumuş olsaydım belki feyzalabilirdim. Nitekim devir, ulus-devletlerin şahlandığı, milli uyanış devri. Bugünün dünyasında bunlara yer olduğunu sanmıyorum. Kaldı ki içinde yaşadığımız ülkede toplumun yarısının kalan yarısını gırtlaklama noktasına geldiği, sınıfsal uçurumun her geçen gün büyüdüğü gerçeği göz önüne alındığında “kendini başkaları için feda etmek,” “vatan için yapmak” söylemlerinin bir işe yaramayacağı gayet açık. Bu kitaptan Finlandiyalıların haberi olmadığı halde bizde bu kadar tutulması sebebi de zihniyet olarak bir gıdım ilerleyemememiz ve vicdan mastürbasyonuna herkesten çok ihtiyaç duymamızdan başkası değil.
6 comments
166 reviews 26 followers
Dünyanın hali hepimizin malumu. Gelir adaletsizliği hat safhada. Bazıları trilyonluk köşklerde hayatın keyfini çıkarırken, bazıları da içecek temiz su dahi bulamıyor. Peki bu kabusu önlemek mümkün mü? Yoksulluğun, sefaletin ve cahilliğin tek nedeni zenginleri bir türlü doyuramamak mı? Yoksa halklar, miskinlikten kurtulup kendi kaderlerini kendileri tayin edebilirler mi? “Beyaz Zambaklar Ülkesinde” bu sorulara, Finlandiya örneğinden yola çıkarak kendince cevap vermiş.
Kitabı okumadan önce Finlandiya tarihine aşina değildim. Yazar Petrov, Finlandiya’nın önce İsveç, daha sonra da Rus egemenliğine girdiğini söylemiş. İsveç etkisindeyken, Fin kültürel gelişimi pek varlık gösterememiş ama Rus İmparator, Fin halkına nispeten daha özgür bir ortam sunmuş.
Beni ilgilendiren asıl mesele, o zamanın en yoksul halklarından biri olan Finlandiya halkının nasıl yükselişe geçtiğiydi tabi. Petrov, “Kahramanlar ve Kitle” bölümünde iki ayrı görüşe yer veriyor. Birinci görüş Carlyle’a ait. Carlyle, halkların ya da insanoğlunun tarihini, “kahramanlar” olarak nitelendirdiği güçlü iradeli, dahi insanların biçimlendirdiğini söylüyor. Halkların, “kahramanlar”ın bir heykeltraş gibi şekil verdiği birer balçık yığını olduğunu ifade ediyor. İkinci görüşün sahibi Tolstoy, tersini düşünüyor; hayata asıl yön veren halk kitleleridir, eğer halkın kimliğinde kahramanlık ve büyüklük ruhu varsa, içinden kendi kahramanlarını da çıkartabilir diyor. Yazar Petrov ise, her halkın içinden iyi ya da kötü insanlar çıkabilir ama kimin yönetime geçeceğini halk, kendisi belirler diye görüş belirtiyor. Finlandiya’nın kalkınma sürecini anlatırken, eğitimin öneminin altını defalarca çiziyor. Halkın her tabakasının mümkün olan en iyi şekilde eğitilerek üretime katılmasının önemini vurguluyor. Sürekli bir kıyaslama mevcut. Eskiyle yeni, olanla olması gereken mukayese ediliyor. Toplumdaki değişimin sonuçları anlatılıyor. Kendi ülkesinden de örnekler veriyor.
Yazar, överken de, yererken de cömert. Örneğin; futbola olan aşırı ilgiyi ya da bütün ülkelerde genel olarak üst tabakanın, halktan, başlarına gelen bütün kötü olaylara karşı istisnasız bir şekilde sabır göstermelerini istemesini sert bir şekilde eleştiriyor. Fakat yeni Suomi’nin binalarından ya da sisteminden bahsederken övgüleri sıralıyor.
Grigoriy Petrov olayları genelde Snelman’ın ağzından anlatmış. Snelman, Finlandiya’nın “yaşam mimarları”ndan. Önsözde belirtilene göre kendisi, kitaptaki gibi ateşli bir konuşmacı değilmiş. Yarvinen gibi hayali karakterler de var. Yani yazar, kitabı yazarken hayalgücünü de kullanmış.
Bataklıklarla dolu bir yerden, refah dolu bir ülke yaratan bir halkın değişimini okumak güzeldi. Bu kitabı okumamın esas nedeni, Mustafa Kemal Atatürk’ün tavsiye etmiş olmasıdır. Ben de bu vesileyle, kendi kahramanımızı, önderimizi bir kez daha saygı ve minnetle anıyorum.
129 reviews 13 followers
Beyaz Zambaklar Ülkesinde isimli eserinde Grigory Petrov, küçük nüfuslu, her konuda geri kalmış ve doğa şartları bakımından da talihsiz denebilecek bir ülke olan Finlandiya üzerinden, bir ülkenin gelişmesi için gereken adımları örnekler vererek anlatmış. Ara ara masallarla da süsleyerek eseri daha da okunabilir hale getirmiş.
Sayfa sayısı az olmasına rağmen eserin kapsamlı olduğunu söyleyebilirim. Öğretmenlerden öğrencilere, din adamlarından orduya, iş adamlarından memurlara, köylülerden anne,baba ve çocuklara kadar toplumun her unsuru ele alınmış ve aydınlanmanın nasıl gerçekleştiği örneği okura sunulmuş.
Atatürk, zamanında bu eserin okul müfredatlarına ekletmek istediği bilgisi de kitap ile ilgili en dikkat çekici noktaydı benim için ve eseri okuyunca Atamızın neden böyle bir şey istediği de çok açık görülüyor.
Şahsen toplum yapısı, aydınlanma ve kalkınma anlamında güzel bir rehber diyebilirim, ve eseri tavsiye ederim.
571 reviews 50 followers
Açıkçası Atatürk’ün okunmasını istediğini bilmiyordum ama Serdar Kuzuloğlu’nun konuşmasını dinleyince denemek istedim. Andaç Yayınları’nın basımı hariç harika bir kitaptı.
Kitapla ilgili oldukça detaylı görüşlerim ve paylaşmak istediğim pasajlar var ki elimden geldiğince bahsetmek istiyorum;
1. Finlandiya’da seçim barajı yokmuş. Biz ortadoğu medeniyetleri nasıl hala %10 gibi bir rakamda diretebiliriz anlayamıyorum. Neden en küçük gruplar bile mecliste temsil edilemesin? Neden %9.9’da kalan partinin oyları çöp olsun?
2. Finlandiya ismini onlara İsveçliler vermiş. Aslında kendilerini Suomi yani “Bataklık Ülkesi” olarak adlandırıyorlar.
3. Eğitim ve öğretimin ücretsiz olduğu Finlandiya’da 20 üniversite varmış. Az ama kaliteli üniversiteler. Bizdeki gibi mahalle üniversiteleri değil.
4. (Rusya – Finlandiya karşılaştırması üzerine). Eğer tren istasyonlarında Rusya’da olduğu gibi halka güvenmeyip de biletçi olursa, bu biletçiyi de kontrol etmek gerekir. Biz halka itimat etmenin daha doğru olduğuna inanırız..
5. 15.000 nüfuslu bir kasaba olan Vyborg’da bile 12 kitapçı vardır. (İstanbul’un bir köyünde bir tane bile kitap alacak yer bulamayınca yaşadığım hayalkırıklığı üzerine belirtmek istedim. Her yer cips. Cips kafayız işte. Cips kitaptan daha önemli.)
6. Devletlerin kuvvetli ve zayıf olması milletlerin yükselmesi ve gerilemesi yalnız yöneticilerin beceriksizliğinden ya da sorumsuzluğundan kaynaklanmaz. Devleti yönetenler iyi veya kötü, kahraman veya zalim olsunlar, onlar bir ferdi oldukları kendi milletlerinin birer aynasıdır. Bir toplum nasılsa yöneticileri de onlar gibidir. İşte bundan dolayıdır ki öteden beri her millet layık olduğu yönetim tarzına ve yöneticilere sahip olur. (YORUMSUZ)
7. Aydın olmak modaya uygun elbise, şapka ve kolalı gömlek giymek değildir. Aydın kesim bir milletin beyni gibidir. Okumuşların hepsi ruhsal zekayı geliştirmek, ulusal iradeyi güçlendirmek zorundadır. Köylülere, işçilere ve kasaba halkının alt tabakasına nasıl daha iyi yaşayabileceklerini öğretin!
8. Millete hayatın değerini anlamayı ve korumayı öğretin. Vatan için yaşamak, ülkenin ilerlemesi ve yükselmesi için çalışmak da, ülke için ölmek kadar şereflidir. Yaşayıp üretmek ve ülkesini daha iyi yerlere getirmektense ölmeyi (şehit olmayı) tercih edenlere gelsin. Geçen güzel bir cümle ile karşılaştım. Batı toplumları yaşamdan, doğu toplumları ölümden beslenir. Fena halde doğru.
9. Millete kendisinin ve başkalarının kişilik haklarına saygılı olmayı öğretin. (Ah bir öğretebilsem).
10. (Ruhban sınıfına hitaben) Saygıdeğer din adamları, kilise papazları; Halkın gerçek rahipleri olun. Din adamlığının kilise memurluğu demek olmadığını bilin. Papazlar memur değildir.
11. Eğer çocuklarınız olması gerektiği gibi yetiştirilmezse, parlamentolar ve bütün hukuk düzeni yerli yerinde olsa da sosyal hayat yine sorunlarla dolacaktır. Bu kuşaktan gelen memurlar vurdumduymaz, bakanlar ise siyasi cambaz olur. Milletvekilleri çıkar peşinde koşar. Okullar yeni neslin kafasını ve kalbini kurutan yerler olur. Basın, sokaklarda kendini satışa çıkaran allı pullu kadınlara döner. Aç veya tok halk kitleleri kendisine yabancı olan bir şeye, bilhassa elit kesimlere mensup kişilere karşı nefret ve kıskançlık duyguları beslemeye başlar. (Başka söze gerek var mı?)
12. (Ve kitap şöyle biter) Yakmaktan korkmayın! Her yer aydınlanana kadar kendinizi ve diğerlerini yakın. Başarının çabuk olmasını beklemeyin! Kararlı olun! Sizi anlamak yerine, alay edeceklerdir. Sizi desteklemek yerine engelleyeceklerdir. Sizi tanımak yerine iftira atacaklardır. Onlar karanlığın emrinde sizinle savaşacaklardır. Siz de ışığı yaymak için gerekirse yanın ve her yeri aydınlatın!
Bu kitapta tek hoşuma gitmeyen Andaç Yayınları’nın basımı oldu. Kitabı katletmişler. Dilbilgisi hatası mı diyeyim, -de ve -ki’nin yazımı mı diyeyim, fazla ve yanlış koyulan boşluklar mı diyeyim, daha da ileri gidip çevrilmeden unutulmuş cümleler mi diyeyim. Çok enteresan. Kitap Finlandiya İç Savaşı ile başladıktan sonra Petrov’a ve eserlerine dair bölümle devam ediyor. Sonra nedendir bilinmez Bulgarca çevirinin önsözü geliyor. Kitabın kendisine ulaşmak için ilk 50 anlamsız sayfayı tamamlamalısınız.
Kapağa “Atatürk’ün okunmasını istediği kitap” yazmak kolay buna layık da olmak lazım değil mi Andaç Yayınları?
Herkese keyifli okumalar!
Nigar Şahsuvarova
Mən Nigar Rauf qızı Şahsuvarova 16 sentyabr 1992-ci il Bakı şəhərində anadan olmuşam. Bakı Sosial Pedaqoji Kollecinin məzunuyam. Oxumağı, izləməyi, araşdırmağı, yazmağı sevirəm. Qarşınızdakı bloq mənim kiçik, sevimli, əsrarəngsiz dünyamdır. Dünyamla tanış olmaq istəyirsinizsə, izləyin.
Thursday, 11 August 2016
Qriqoriy Petrov – Bəyaz zanbaqlar ölkəsində
Qriqoriy Petrov 20-ci əsrin əvvəllərində Rusiyanın ən tanınmış keşişlərindən, ən çox oxunan xalq yazarlarından biri idi. Fikirlərinə görə kilsədən qovulduqdan sonra özünü tamamilə yazarlığa verdi, jurnalist və natiq olaraq kütlələrə təsir etməyə davam etdi. Bolşevik inqilabı gerçəkləşdiyində ölkədən qaçmaq məcburiyyətində qaldı. Yuqoslaviya Krallığında keçirdiyi son illərində bir çox əsəri qələmə aldı, konfranslar verdi. Əsərləri Sovet dönəmində ölkəsi Rusiyada qadağan olunmuşdu, Bolqarıstan və o illərdə yeni qurulan Türkiyə Cümhuriyyətində dövrün ziyalılarına təsirsiz ötüşməmişdi.
Gərgin zamanlarda gəncliyə səslənirdi: “Siz necə olacaqsınızsa, Rusiya da elə olacaq. Öncə özünüzdən başlayın, binanı sonra tikin. Torpaq köləliyinin mirası – köləlik bizi əzir, boğuluruq. İlhamımız yoxdur. Heç bir şey xərcləmədən, heç bir şeyi qurban vermədən heç bir şey əldə edə bilmərik.” Onun yazdığı, danışdığı hər şeydə xalq öz duyğu, düşüncələrini görürdü. Yorulmadan xalqın güzəranın necə düzəldilməsi, səfalət və cəhalət altında inləməkdə olan xalqın bu durumdan necə qurtula biləcəyi haqqında fikirlərini irəli sürür, inanadırıcı maddələrlə xalqın yaşam tərzinin mütləq dəyişdirilməsini vacib bilirdi.
1866-cı ildə Peterburqun Yamburq qəsəbəsində dünyaya gəldi. Atası meyxanada ofisiant (qarson) işləyirdi.
“Kilsə iqtidara boyun əyir, müqəddəs kitabın öyrətdiklərinə əməl etmir.”
1886-cı ildə dini məktəbdən, 1891-ci ildə Peterburq İlahiyyət Akademiyasından məzun oldu. Kilsədəki vəzifəsindən savayı Mixaylov Hərbi Məktəbində, Aleksandrov Liseyində, Texniki Məktəbdə və Peterburqun fərqli liseylərində dərs verdi. Bir natiq, jurnalist və müəllim olaraq şöhrəti yayılınca Çarlıq ailəsi tərəfindən şahzadələri öyrətməsi üçün saraya dəvət edildi. Ancaq fikirləri kilsə idarəçilərini narahat etməyə başlayınca 1903-cü ildə məktəblərdə verdiyi dərslər əlindən alındı və kilsədəki vəzifəsindən çıxarıldı, saraydakı işindən də ayrılmaq məcburiyyyətində qaldı.
1907-ci ildə “zərərli jurnalist fəaliyyətindən ötrü” Peterburq yaxınlığındakı monastra sürgün edilən yazar monastrda olduğu sırada namizədliyini irəli sürmədiyi halda Rusiyanın 2-ci Dumasına seçildi.
1908-ci ildə kilsə rəhbərliyinə xitabən yazdığı məktubunda yer alan tənqidlərinə bağlı olaraq kilsədən aforoz edildi. Özünə qarşı açılan iddia nəticəsində dini vəzifəsindən xaric edildi. 7 il Peterburq və Moskvada yaşamasına və 20 il müddətində dövlət işlərində çalışmasına qadağa qoyuldu.
Keşişlik rütbəsi alındıqdan sonra şöhrəti daha da artan yazar 1908-ci ildə Krımda iqamət etdi.
Rusiyada və xarici ölkələrdə gəzərək çox sayda konfrans verdi. Ölkə xaricində gəzdiyi yerlər arasında ən çox Finlandiyadan təsirləndi. Yazıları “Russkoye slovo” adlı qəzetdə hər gün yayımlandı. Kitabları Balkan və Avropa ölkələrində çevrilib yayımlandığından xaricdə tanındı.
“Lenin və bolşevizm rus faciəsi deyil, xalqın yaralı qəlbinin üzə vurmasıdır. Bu qarğaşanı Lenin yaratmadı, qarğaşa özü Lenini yaratdı. Leninin ardınca getmə səbəbləri – intiqam hissini onda görmələridir. Lenin və leninizm rus xalqının vücudundakı, qəlbindəki pis bir xəstəlikdir.”
Petrov Oktyabr İnqilabından sonra bolşevikləri narahat edən fikirləri səbəbi ilə müxtəlif təzyiqlərə məruz qaldı. Qiyam xaosunda yaxınlarını və oğlunu itirmişdi. 1920-ci ildə Krımdan qalxan və içində ölkədən qaçan Denikin ordusu mənsublarının olduğu son gəmiyə ayaqyalın və üzərində pijama ilə minərək həyatını xilas etməyi bacardı. İstanbuldan keçdikdən sonra qısa müddətliyə Geliboluda qaldı və daha sonra bir qrup rus immiqratı ilə birlikdə Yuqoslaviya Krallığına keçdi.
Müəllif Yuqoslaviya Krallığında idarəçilər tərəfindən böyük maraq gördü və Belqrad Universitetinə professor olaraq təyin edildi. Son illərində universitetdəki dərslərindən savayı bütün ölkəni gəzərək konfranslar verdi, natiq və jurnalist-yazar olaraq böyük şöhrətə qovuşdu.
1925-ci ildə sağlıq durumu pisləşən Petrov mədə xərçəngi səbəbi ilə əməliyyat üçün dövlət tərəfindən Parisə göndərildi, ancaq sağala bilməyərək 18 iyun 1925-ci ildə həyatını itirdi. Yandırılan nəşinin külləri arvadı və qızının yaşadığı Novi-Sad qəsəbəsində dəfn edildi. Məzarı daha sonra qızı tərəfindən Münhen şəhərinin Ostfɾiedhof məzarlığına nəql edildi.
Bolqarıstanda yaşayan dostu Bojkovun bu ölkədə qurduğu “Petrov mədəniyyət və təhsil cəmiyyəti” sayəsində kitabları bolqar dilinə çevrilib yayımlanan yazar bu ölkədə böyük maraq doğurdu. Özəlliklə 1925-ci ildə “Bəyaz zanbaqlar ölkəsində” adlı əsəri Bolqarıstanda yayımlandığında Təhsil Nazirliyi tərəfindən kütlələrə önərildi və Bolqarıstanda bütün əsərlərinə qarşı böyük maraq doğuldu.
Petrovun kitablarının uğuru Türkiyəyə köç edən Bolqarıstan türkləri yolu ilə Türkiyəyə çatdı. 1928-ci ildə 3 əsəri bolqar dilindən türk dilinə çevrildi. Özəlliklə “Bəyaz zanbaqlar ölkəsində” əsəri Türkiyə ziyalılarının diqqətini çəkdi. Əsərin içindəki fikirlər ölkədə tətbiq edilməsi gərəkən təhsil və inkişaf modeli olaraq görüldü. Əsər 2008-ci ilə qədər 4 dəfə türk dilinə çevrildi və ən azı 41 dəfə nəşr olundu.
Geridə qalmışlıq “tale”, “alın yazısı” deyil və Simurq quşu kimi küllərindən yenidən doğulmaq təkcə nağıllarda olmur.
İl: 1800-cü illər.
Yer: Finlandiya.
Həm fiziki, həm coğrafi, həm də əxlaqi olaraq tam bir bataqlıqlar ölkəsi. Alkoqol asılılığı olan atalar, taleyinə boyun əyən analar, baxımsızlıqdan xəstələnən və ölən uşaqlar, cahil gənclər, həyata dair heç bir ümidi qalmayan qondarma ziyalılar ölkəsi.
Bir xalqın qəhrəmanı olmaq asan deyil, özəllliklə bataqlığa batmış bir ölkəni aydınlığa çıxartmaq hər kəsin xərci deyil.
Qısacası, Finlandiyadan bəhs etmək lazımdırsa, öncələrdə İsveçə bağlı olan Finlandiya 1809-cu ildə Rusiya ərazisində muxtariyyət qazanmışdı. 6 dekabr 1917-ci ildə müstəqilliyini elan edən Finlandiyanın müstəqilliyi 4 yanvar 1918-ci ildə Rusiya tərəfindən də tanınmışdı. Başlarda bataqlıqlarla əhatəli olan ölkədə xəstəlik və yoxsulluq ayaq açıb gəzirdi. İnsanlar yoluxucu xəstəliklərdən qırılırdı. Zatən ölkənin fincə adı “bataqlıqlar ölkəsi” anlamına gələn “Suomi”dir. Ancaq daha sonra cəmiyyətin şüurlandırılması, təhsilə verilən əhəmiyyət ilə ölkə və cəmiyyət içində olduğu durumdan xilas olmuşdu. Bataqlıqlar qurudulmuş, yoluxucu xəstəliklərin səbəbləri və qorunma yolları xalqa izah edilərək səhiyyə səviyyəsi artırılmış, doğru əkinçilik tətbiqləri xalqa öyrədilmiş və beləcə istehsal artırılmışdı. Ancaq bütün bu inkişafların başında təhsil var. Finlandiya təhsilə çox əhəmiyyət vermişdi; yoxsul, fermer və kəndli demədən cəmiyyətin hər bir üzvünə təhsil imkanı təqdim edilmişdi.
Düşünün, 1800-cü illərdə mədəniyyəti belə olmayan bir ölkə təhsildə dünyanın zirvəsinə yerləşir. Dünyanın bir çox yerindən araşdırmaçılar təhsil sistemlərini yerində görmək üçün Finlandiyanı ziyarət edirlər. Baxın, müvəffəqiyyət budur! 1800-cü illərdə Finlandiyada edilən bu işlər olmasaydı, bəlkə də Finlandiya hələ “bataqlıqlar ölkəsi” olaraq qalacaqdı. İnandılar və bacardılar.
“Bütün yatanları oyandırmağa tək bir oyaq yetər.” (Malcolm X)
“Ən təhlükəli şey nədir? Bakteriya? Virus? Ən təhlükəli şey fikirdir. Bir dəfə yerləşdisə, bir daha çıxmaz. Hər şeyi dəyişdirə biləcək bir fikir.” (İnception)
Snellman sadəcə bütün ölkəni bir ucdan digərinə dolaşaraq danışıqlar aparmamışdı, eyni zamanda cəmiyyətin bütün təbəqələrinə çataraq insanları “işıqlandırmağa” çalışmışdı. Əsgərlər, müəllimlər, həkimlər, işçilər, fermerlər, məmurlar, ev xanımları, valideynlər, ərgənlər, gənclər-Fin qanı daşıyan hər kəs onun danışıqlarını dinləmiş, təsirlənmiş və üzərinə düşəni əlindən gəlincə etmişdi. Bu müddə ərzində ən diqqətçəkici məqam bəlkə də başqa millətlərə düşmən olmadan, ya da özlərini həddindən artıq yüksəltmədən bu müvəffəqiyyəti əldə etmələridir.
Əsərdə yer alan heç bir danışıqda Snellman isveçliləri, ya da rusları düşmən kimi qeyd etməmişdi, hətta onlardan söz etməmişdi belə. İsrarla anlatmağa çalışdığı tək şey ölkənin inkişadır.
“Bəyaz zanbaqlar ölkəsində” hər dönəmdə və və hər toplumda oxunulası bir əsərdir. İdealı olanlara bir yerdən başlamaq üçün əsla gec olmadığını xatırladır.
“Minlərlə kilometrlik bir yol belə tək bir addımla başlayır.” (Lao-tszı)
Вы используете браузер, который Facebook не поддерживает. Чтобы все работало, мы перенаправили вас в упрощенную версию.
United Colors of Azerbaijan на Facebook. Если вам интересны новости United Colors of Azerbaijan, регистрируйтесь на Facebook сегодня!
United Colors of Azerbaijan на Facebook. Если вам интересны новости United Colors of Azerbaijan, регистрируйтесь на Facebook сегодня!
United Colors of Azerbaijan
“Bəyaz zanbaqlar ölkəsində” kitabını oxumuşdum, indi sıra “Finlandiyadan 100 sosial innovasiya” kitabına çatdı. Yeri gəlmişkən, kitablar endirimdədir.
Смотреть видео
Kitabıstan
Türkiyədə Qurandan sonra ən çox oxunan kitab
Mağazamıza gəlib bu kitabları alan ilk 5 nəfərə Stefan Sveyqin bir kitabını hədiyyə edəcəyik. Kitabıstan mağazası Heydər Əliyev Sarayının arxasından Qış Parkına keçən keçiddə yerləşir.
Kitabları əldə etmək istəyənlər rəydə “+” yazsa, kifayətdir.
Maarifçiliyə dəstək üçün paylaşın.
Похожие видео
16 дек 2022 г.
Недавняя публикация Страницы
United Colors of Azerbaijan
İsveçrəyə iki baxış. Rəsulzadənin baxışı və Qəddafinin baxışı!
Videoya baxdıqdan sonra xahiş edirik bir sualımıza cavab verəsiniz: Sizcə Rəsulzadənin nümunə çəkdiyi ölkəni Qəddafi niyə dağıtmaq istəyirdi?
Смотреть видео
Rəsulzadənin nümunə çəkdiyi ölkəni Qəddafi niyə dağıtmaq istəyirdi?
Kitabıstan
Rəsulzadənin nümunə çəkdiyi ölkəni Qəddafi niyə dağıtmaq istəyirdi?
Kitabı almaq istəyənlər rəydə “+” ( bir plus işarəsi), konfransda iştirak etmək istəyənlər isə “++” (iki plus işarəsi) yazsın. Biz sizinlə əlaqə saxlayacağıq.
United Colors of Azerbaijan
Möhtəşəm konfransa 3 gün qaldı!
Son biletləri əldə etmək istəyənlər şərhdə “+” yazsın.
Yanvar ayının 28-də Bakıda İsveçrənin ən məşhur professorlarından olan Vulf Linder və Şon Müllerin konfransı keçiriləcək. “İsveçrədə təhsil və İsveçrə neytrallığı” mövzusunda keçiriləcək konfransda siz iki professoru dinləyə, onlara suallarınızı verə biləcəksiniz.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.