Gümüşgöl əfsənəsi isi məlikzadə
“Əzizbəyovneft” mədənlər idarəsində operator, yerüstü avadanlıq ustası (1957-1961), Azərbaycan Kommunal Təsərrüfatı Nazirliyi Başqaz idarəsində böyük mühəndis, şöbə rəisinin müavini (1961-1966), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında publisistika şöbəsinin müdiri, məsul katib (1966-1973), Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatında redaktor, Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfılm” kinostudiyasında ssenari redaksiya heyətinin üzvü (1974-1976), “Azərbaycan” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1976-1980), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1980-1981), “Mozalan” satirik kinojurnalında böyük redaktor (1981-1983), C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında baş redaktor vəzifələrində işləmişdir (1983-1985). [1] Sonra bir müddət yaradıcılıqla məşğul olmuşdur. Azərbaycan Dövlət Akademik Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri (1988-1990) işləmişdir. Sonra ömrünün sonunadək “Azərbaycan” jurnalında publisistika şöbəsinin müdiri (1994-cü ildən), Azərbaycan Mədəniyyət Fondunun Qarabağ fılialının sədri (1990-cı ildən) vəzifələrində çalışmışdır. 1995-ci il dekabrın 5-də vəfat etmişdir.
Isi Melikzade – Wikipedia
Daha ətraflı məlumat üçün məqalənin müzakirə səhifəsinə baxa və məqaləyə uyğun formada mənbələr əlavə edib Vikipediyanı zənginləşdirə bilərsiniz.
Məlikzadə İsi Abbas oğlu ( 1 may 1934 , Ağcabədi rayonu – 12 may 1995 , Bakı ) — Azərbaycan yazıçısı, 1968-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü.
Xatirə Məlikzadə Arzu Məlikzadə
Mündəricat
İsi Məlikzadə 1934-cü il mayın 1-də Azərbaycanın Ağcabədi rayonunda anadan olmuşdur. Burada Xalfərəddin orta məktəbini bitirdikdən sonra M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Sənaye İnstitutunun Neft-kimya fakültəsində təhsil almışdır (1952–1957).
Fəaliyyəti
“Əzizbəyovneft” mədənlər idarəsində operator, yerüstü avadanlıq ustası (1957–1961), Azərbaycan Kommunal Təsərrüfatı Nazirliyi Başqaz idarəsində böyük mühəndis, şöbə rəisinin müavini (1961–1966), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında publisistika şöbəsinin müdiri, məsul katib (1966–1973), Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatında redaktor, Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfılm” kinostudiyasında ssenari redaksiya heyətinin üzvü (1974–1976), “Azərbaycan” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1976–1980), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1980–1981), “Mozalan” satirik kinojurnalında böyük redaktor (1981–1983), C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında baş redaktor vəzifələrində işləmişdir (1983–1985). [1] Sonra bir müddət yaradıcılıqla məşğul olmuşdur. Azərbaycan Dövlət Akademik Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri (1988–1990) işləmişdir. Sonra ömrünün sonunadək “Azərbaycan” jurnalında publisistika şöbəsinin müdiri (1994-cü ildən), Azərbaycan Mədəniyyət Fondunun Qarabağ fılialının sədri (1990-cı ildən) vəzifələrində çalışmışdır. 1995-ci il dekabrın 5-də vəfat etmişdir.
- Həsrətin sonu. Bakı: Azərnəşr, 1964, 44 səh.
- Özgə anası. Bakı: Gənclik, 1969, 152 səh.
- Kövrək qanadlar. Bakı: Gənclik, 1973, 234 səh.
- Küçələrə su səpmişəm. Bakı: Gənclik, 1977, 219 səh.
- Yaşıl gecə. Bakı: Yazıçı, 1979, 305 səh.
- Günəşli payız. Bakı: Yazıçı, 1982, 252 səh.
- Dədə palıd (povest). Bakı: Yazıçı, 1984, 413 səh.
- Gümüşgöl əfsanəsi. Bakı: Yazıçı, 1987, 295 səh.
- Şehli çəmənlərin işığı. Bakı: Yazıçı, 1991, 304 səh.
- Dolaşaların Novruz bayramı. Bakı: Gənclik, 1992, 119 səh.
Filmoqrafiya
- Ağ atlı oğlan (film, 1995) (tammetrajlı bədii film) — ssenarist
- Alma almaya bənzər (film, 1975) (tammetrajlı bədii film) — redaktor
- Altı duru, üstü quru (film, 1983)
- Dua (film, 1982)
- Evin kişisi (film, 1978)
- Evlənmək istəyirəm (film, 1983)
- Gəl qohum olaq (film, 2001)
- Güllələnmə təxirə salınır. (film, 2002)
- Gümüşgöl əfsanəsi (film, 1984)
- Güzgü (film, 1990)(II)
- Hacı Qara (film, 2002)
- Harayacan qaçacaqlar (film, 1983)
- Hərənin öz payı+tayı (film, 2006)
- İcazə (film, 1972)
- İlişdim (film, 1983)
- Kişi sözü (film, 1987)
- Küçələrə su səpmişəm (film, 2004)
- Qanlı zəmi (film, 1985)
- Qatarda (film, 1981)
- Qoca palıdın nağılı (film, 1984)
- Məğlubedilməzlər (film, 1983)
- Müşavirə (film, 1971)
- Oktyabr və Azərbaycan (film, 1987)
- Ömrün səhifələri (film, 1972)
- Pəncərə (film, 1991)
- Vətən mənə oğul desə (film, 1996)
- Zərbə (film, 1983)
İstinadlar
- ↑ Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi. C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyası. Aydın Kazımzadə. Bizim “Azərbaycanfilm”. 1923–2003-cü illər. Bakı: Mütərcim, 2004.- səh. 272–274.
- ↑”Arxivlənmiş surət”. 2021-10-22 tarixində arxivləşdirilib . İstifadə tarixi: 2021-10-23 .
- Xamis Muradov. Kinofabrikdən başlanan yol. Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi. C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyası. Aydın Kazımzadə. Bizim “Azərbaycanfilm”. 1923–2003-cü illər. Bakı: Mütərcim, 2004.- səh. 4.
- https://www.facebook.com/%C4%B0si-Melikzade-282753491786250/
Gümüşgöl əfsənəsi isi məlikzadə
Mədəniyyət
Kitab köşkü
| « Mart 2023 » | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Be | Ça | Ç | Ca | C | Ş | B |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
“Atası toyunda iştirak etmədi, çox güman ki. “- İsi Məlikzadə haqqında
04-11-2019 12:04
İsi Abbas oğlu Məlikzadə 1934-cü il mayın 1-də Ağcabədi rayonunun Xalfərəddin kəndində doğulmuşdur. Yazıçının uşaqlıq dövrü haqqında qiymətli mənbə, avtobioqrafik povest olan «İki günün qonağı» povestindən onun uşaqlığı, ailəsinin kasıblığı, atası və anası haqqında maraqlı məlumatlar öyrənmək olur.
İsi ailədə dördüncü uşaq olmuşdur. Müharibə illərində Abbas kişinin ailəsi on bir nəfərdən ibarət idi. Abbas kişinin səkkiz övladından yeddisi qız idi. Yeddi qız köçürən atasını yazıçı «Yeddi ocaq» hekayəsində də təsvir etmişdir.
Kasıblıq, qəhət İsinin uşaqlıq xatirələrində əsas yer tutmuş və sonralar onun nəsrinin əsas mövzularından biri olmuşdur. Müharibə dövrünü keçən uşaqların əksəriyyəti kimi davanın ağır, dözülməz aclıq illəri onun düşüncəsində zədə kimi qalmış, nəsr əsərlərində müxtəlif talelər və vəziyyətlər şəklində özünü göstərmişdir. «İki günün qonağı»nda yazıçı dava vaxtı anası xəstə olarkən çörək növbələrinə getməsini, burada ayaq altda qalıb əzilməsini emosional boyalarla təsvir etmişdir.
Orta məktəbi bitirəndən sonra İsi 1952-ci ildə Bakıya gəlib M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Sənaye İnstitutunun Neft-kimya fakültəsinə daxil olmuş, 1957-ci ildə institutu uğurla bitirib təyinat üzrə Əzizbəyov Neft Mədənlər idarəsində operator, yerüstü avadanlıq ustası işləmişdir. Üç il neft mədənlərində işlədikdən sonra təyinat müddəti qurtardığı üçün işdən çıxıb həmişəlik rayonda yaşamaq ümidi ilə 1961-ci ildə Ağcabədiyə qayıdır. Həmin ildə yazıçı artıq evlənmişdi, bir oğlu və bir qızı vardı, İçərişəhərdə kirayədə yaşayırdı. Bu mənzil məscidin yanında, böyük tut ağacına lap yaxın idi. İsi 1957-ci ildə – institutu bitirdiyi il kirayəçisi olduğu ailənin kiçik qızına evlənmişdi. Bu qız – Əsədova Lətifə Əsəd qızı – tibb bacısı idi. Onların iki qızı, bir oğlu olmuşdur. Qızları Xatirə və Arzu ali pedaqoji təhsil alıblar. Oğlu Saleh ürək xəstəliyindən vəfat etmişdir.
Yazıçı öz toyunu nəsrimizin şah əsərlərindən biri olan «İki günün qonağı» povestində ağrı və həyəcanla təsvir etmişdir. Qonşulardan birinin ikinci mərtəbədəki iri zalında keçmiş toyda yazıçının anası, böyük bacısı və onun əri iştirak etmişlər. Nəyə görəsə, Abbas kişi toyda iştirak etməmişdir, çox güman ki, bu, onun yazıçının şəhərli qızına evlənmək qərarına etirazının nəticəsi idi. Toy ərəfəsində və toy zamanı bu söhbətlərin getdiyi povestdən bilinir. 50-ci illərdə kəndli gənclər çox zaman Bakıya, peşə-sənət məktəblərinə məcburi gətirilirdilər: neft sənayesində fəhlə və mütəxəssis çatışmırdı. Cavanların bir hissəsi şəhərə öyrəşib qalır, burda talelərinə düşən qızlarla evlənirdilər. Buna bəzən kənddə doğma ocağa hörmətsizlik, nankorluq kimi baxırdılar.
İsinin kənddə sevdiyi qız olmuşdur: lakin bu qız yaşca ondan üç yaş böyük idi və yuxarı sinifdə oxuyurdu. Bu macəralarını yazıçı «Ağrı» hekayəsində və «Günəş harda gecələyir» povestində təsvir etmişdir. Buna əsasən demək olar ki, yazıçı həyatının əsas sevgisini şəhərli qızda tapmışdır. 1968-ci ildə artıq tanınmış yazıçı ali təhsildən sonrakı ilk illəri, öz toyunu ağır xatirələr kimi, az qala tragik tonda təsvir edir: hiss olunur ki, İslam adı ilə təsvir etdiyi öz obrazına ürəyi yanır, yazığı gəlir. Bu hal şübhəsiz ki, yazıçının təbiətindəki güclü hissiyyatdan, bir qədər də bədbinlikdən irəli gəlirdi.
Üç il Qala kəndindəki neft mədənlərində işləyəndən sonra iki uşaq atası, kirayənişin İsi Məlikzadə mədəndən haqq-hesabını alıb işdən çıxır, arvadını və iki uşağını rayonda işə düzələnədək Bakıda qoyub doğma Ağcabədiyə gedir. Onun doğma ocağa bu bir aylıq qayıdışı həm yazıçının həyatında, həm də müasir kənd nəsrinin tarixində yeni hadisə oldu və cavan yazıçının kənd və ora qayıtmaq barədə bütün xülyalarını dağıtdı.
İsi kənddə iş tapmayıb 1961-ci ilin payızında Bakıya qayıdanda Azərbaycan nəsrinin bəxti gətirdi: cavan yazıçı rayonda ilişib ömürlük orta bir məmur da ola bilərdi. Amma belə olmadı. Ağır fikir və həyəcanlarla Bakıya dönən İsi Məlikzadə həm də mühüm bir nəticəyə gəldi. Real, gerçək kənd onun təsəvvüründə yaşayan çəhrayı boyalı, romantik kənd deyildir. Onun qapılarını döydüyü məmurlar qədim feodallar kimi hökmlü və qəddar idilər, insana xas mərhəmətdən, zərif hisslərdən məhrum idilər. Yazıçı onlardan və xüsusilə onların başçılığı altında işləmək perspektivindən qorxdu. Azərbaycan nəsrində yaşayan lirik-romantik kənd obrazı İsi üçün həmişəlik öldü.
Kənd mövzusu yazıçı üçün ağrılı bir sosial problemə çevrildi və yazıçı da onun araşdırıcısı oldu. Vəzifəyə, vəzifəli adamlara şübhəli, mənfi, bir qədər də kinli münasibət yazıçının bədii yaddaşının ayrılmaz keyfiyyəti oldu. İsi Məlikzadə üçün artıq kənd yerində rəhbər vəzifədə oturan heç kəs müsbət obraz prototipi ola bilməzdi.
Gerçək kəndin özü ilə real toqquşma və dramatik məğlubiyyət yazıçını kənd sakini olmaqdan həmişəlik məhrum etdi, həm də Azərbaycan kənd nəsrinin tarixində yeni bir səhifə açdı. Bu, İsi Məlikzadənin vaxtı keçmiş, uşaqlıq xatirələrində yaşayan lirik-romantik kənd obrazından üz döndərib, qəddar, amansız, yoxsul, arzuları ürəklərdə qoyan kənd obrazına − ədəbiyyatımıza İsinin bəxş edəcəyi yeni kənd obrazına yol açdı. Bu, kənd nəsrinin sosial qanadı, yeni bir keyfiyyət dövrü oldu.
Bütün bunları yazıçı 1968-ci ildə qələmə aldığı «İki günün qonağı» povestində yazmışdır. Həmin povest İsi Məlikzadənin − Azərbaycanın böyük bir yazıçısının gəlişini bildirən ədəbi abidə idi. Əsər qoca Eyvaz kişi obrazı vasitəsilə yazıçının öz atasının dili ilə dediyi həqiqəti − kəndə qayıtmasının qeyri-mümkünlüyünü − lirik kənd nəsrinin orijinal dövrünün bitdiyini (təqlid dövrü bir qədər davam etdi) xəbər verən manifest, proqram bir povest idi. Həmin povest həm də yeni kənd nəsrinin − sosial kənd nəsrinin başlanğıcı idi. Bu nəsrin əsas müəllifi və yaradıcısı da İsi Məlikzadə idi.
1961-ci ildə Ağcabədidən Bakıya dönən İsi Məlikzadə Bakı şəhər Qaz İdarəsinin layihə bürosunda işə düzəlir. Burada onu yaxşı mühəndis kimi şöbə rəisinin müavini vəzifəsinə irəli çəkirlər. Ona üç otaqlı mənzil verilir və yazıçı heç olmasa, mətbəxdə gecələr yazı yazmaq üçün imkan və şərait qazanır. Burada işlədiyi altı ilə yaxın müddətdə (1961-1966) yazıçı özü kimi kənddən çıxmış çoxlu orta ziyalı-mühəndislərlə tanış olur. Onun yaradıcılığının əsas tipləri buranın fikir və ağılca ziyalı, yaşayış və dolanışıq baxımından çox kasıb insanları idi. İsi keçmişi kəndli balaları olan bu yoxsul ziyalılarla asanlıqla ünsiyyət tapır, dostlaşır. Onların həyat və məişəti də bir-birinə çox yaxın idi: əksəriyyəti kirayədə qalır, gələcəyə ümid və nikbinliklə baxırdılar. Əslində bu illər yazıçının həyatının ən maraqlı, məhsuldar dövrü idi. Sovet cəmiyyətinin miqyasını, onun fəaliyyət mexanizmini yazıçı burada görüb öyrəndi.
Yazıçının ilk mətbu yazıları 1950-ci illərin sonu 1960-cı illərin birinci yarısına aiddir. O, ədəbiyyata «Kirpi» jurnalında çıxan satirik yazılarla gəlmiş, jurnalda çalışan Salam Qədirzadə ilə dostlaşmışdı. İsinin ilk hekayəsi «Peşmançılıq» adı ilə 1957-ci ildə «Ağcabədi pambıqçısı» qəzetində dərc olunmuşdu. Sonralar uşaqlar üçün yazdığı hekayələri «Pioner qəzeti»ndə, «Pioner» jurnalında çap olunmuşdu. Yazıçı 1960-cı illərin ikinci yarısından ciddi mövzulara daha çox bağlanmışdır.
1964-cü ildə gənc yazıçının ilk hekayələrindən ibarət «Həsrətin sonu» adlı kiçik kitabı çıxır. Buradakı hekayələrdə dəqiq, ifadəli xalq dili var idi, bu dil müəllifin şübhəsiz bədii istedadından xəbər verirdi. Lakin həyata münasibət baxımından gənc müəllifin ilk hekayələri sadəlövh təsir bağışlayırdı. Həyatındakı növbəti sınaqlar, taleyin zərbələri hələ onun kəndli sadəlövhlüyünü, insanlarda axtardığı işıqlı təsəvvürləri alt-üst etməli idi.
Bakqazda işləyən gənc yazıçının müdiriyyətlə münasibətləri pozulur. Onu irəli çəkən, ona ev verən direktor onu nankorluqda, «tez qudurmaqda» ittiham edir. Gənc yazıçının konfliktinin kökləri həm də onun fantaziyasının, arzularının dərinliyində idi. İlk kitabı çıxandan sonra İsi Məlikzadə mühəndislikdən soyudu, öz yerini ancaq Azərbaycan ədəbiyyatında görməyə başladı. İstedad tanıyanlar onun parlaq və dəqiq nəsr təhkiyəsini görür, onu yazmağa həvəsləndirirdilər. Amma onlar bilmirdilər ki, İsi gecələr yatmır, özü üçün qoyduğu normaya görə hər gecə yazır.
1967-ci ildə komsomolun və Yazıçılar İttifaqının müştərək orqanı kimi «Ulduz» jurnalı təsis edildi. Gözəl şair və nəcib insan olan Əhməd Cəmil jurnala redaktor təyin olundu. Ədəbi mühitdəki himayədarları İsi Məlikzadəni bu jurnala işə düzəltdilər. Onların içərisində o zaman Yazıçılar İttifaqının sədri olan Mirzə İbrahimov da vardı. Mirzə müəllim adamsız, lakin istedadlı gənclərə əl tutmağı sevirdi. Çünki özü də ədəbiyyatda məhz belə bir yol keçmişdi.
Ədəbi mühitdə işə düzəlməsi İsi Məlikzadə üçün qəzet və jurnalların qapılarını daha geniş açdı. Ədəbi orqanlarda işləmək o zamanlar nasirin çap olunması üçün çox gərəkli idi. Azərbaycan ədəbi mühitində şəxsi münasibətlər hər şeydən çox rol oynayırdı. Ədəbi orqanda işləmək məhz bu yolu gənc yazıçının üzünə açırdı. Tezliklə İsi Məlikzadə «Ulduz» jurnalında məsul katib vəzifəsinə irəli çəkildi (1968-1973).
1969-cu ildə «Gənclik» nəşriyyatında yazıçının ikinci kitabı – «Özgə anası» çapdan çıxdı. O zamanlar nəşriyyatlarda kitablar üç-dörd il əvvəldən oxunub plana salındığı üçün bu topluda yazıçının 1964-1966-cı illərdə, hələ Bakqazda işlədiyi zaman yazdığı üç povesti toplanmışdı.
İkinci kitabdakı povestlər üslub və təhkiyə baxımından 60-cı illər nəsrində misilsiz bir hadisə olsa da, həyata münasibət baxımından hələ müsbət qəhrəman ehkamının təsirində idi. Lakin burada özünəməxsusluq da vardı. İsi Məlikzadə müsbət insan idealını ancaq sadəlövh, həyatın sərt üzündən xəbərdar olmayan sıravi şəxslərdə axtarırdı.
İsi Məlikzadə 1968-ci ildə Yazıçılar İttifaqının üzvlüyünə qəbul olundu. 1973-cü ildə − beş il «Ulduz» jurnalının məsul katibi işlədikdən sonra jurnala yeni redaktor gəlməsi ilə bağlı oradan çıxdı və Azərnəşrdə redaktor işləməyə başladı. 60-70-ci illər nəsrinin parlaq nümunələrinin müəllifi olan İsi Məlikzadə dolanışıq çətinlikləri ilə bağlı sərbəst yaradıcılıqla məşğul ola bilmirdi: ailəni dolandırmaq üçün o, mütləq haradasa işləməli idi. Yazıçılıq isə onu dolandıra bilmirdi, çünki kitabları ancaq üç-dörd ildən bir plana düşürdü. Onlardan alınan qonorarla peşəkar yaradıcılıqla məşğul olmaq mümkün deyildi.
Ona görə yazıçının 1974-cü ildən işlədiyi vəzifələr ancaq onun vaxtını alır və onun yeni-yeni əsərlər üzərində işini yubadırdı. Ədəbi zövqü və mövqeyi aydınlaşdıqdan sonra onun müxtəlif redaktorlarla, onların əli altında işləməsi çətinləşirdi. Ona görə 70-ci illərin ortalarından İsi Məlikzadə müxtəlif yerlərdə qısa müddətlərdə işləmişdir.
1970-ci illərdə yazıçı həm də gərgin yaradıcılıqla məşğul olur və rayon mərkəzində gedən neqativ proseslər barədə özünün və ədəbiyyatımızın qızıl fonduna daxil olan əsərlərini yazırdı. Bunlar «İki günün qonağı», «Günəş harada gecələyir», «Düyün», «Quyu», «Evin kişisi», «Dədə palıd» povestləri idi. Vahid mövzuya həsr olunmuş bu povestlər bir epopeyanın fəsilləri idi.
Bu dövrdə o, C.Cabbarlı adına kinostudiyada ssenari redaksiyasının üzvü (1974-1976), «Azərbaycan» jurnalında nəsr şöbəsinin müdiri (1976-1980), «Ulduz»da nəsr şöbəsinin müdiri (1980-1981), «Mozalan» satirik jurnalında böyük redaktor (1981-1983), kinostudiyada baş redaktor (1983-1985) vəzifələrində işləmişdir.
1985-1988-ci illərdə yaradıcılıqla məşğul olan yazıçı yenidən gənclik arzusuna qayıdır. Bu zaman artıq onun atası həyatda yox idi, onun İsinin adına çiy kərpicdən tikdiyi ikimərtəbəli ev isə dururdu. Yazıçı tez-tez Ağcabədiyə gedir, ata evini qaydaya salır, orada müvəqqəti də olsa, qalıb yaşamaq, yaradıcılıqla məşğul olmaq üçün şərait yaradırdı. Bu zaman o, məşhur yazıçı idi və Ağcabədi rayonunun rəhbərliyi də ona köməklik göstərirdi.
1980-ci illərdə ədəbiyyat mühitində və cəmiyyətdə dərinləşmiş mənəvi deqradasiya prosesləri İsi Məlikzadəyə mənfi təsir göstərirdi. Onun son əsərlərində, xüsusilə Peredelkino yaradıcılıq evində yazdığı hekayələr silsiləsində dərin bir pessimizm müşahidə olunmağa başladı. Yazıçı kasıblıqdan xilas ola bilmirdi. Ədəbi mühitdə idarəolunmaz, meyarların itməsi ilə səciyyələnən proseslər gedirdi. Demokratik proseslərin başlanması yazıçıda anlaşılmaz qorxu yaradır, demokratik xaosun perspektivlərinə şübhələr yaradırdı. Yazıçının nəsrində sağlam ironiyanı ağlayan, intihar edən, meşəyə və təbiətə üz tutan qəhrəmanlar əvəz edirdi.
Ermənilərin Qarabağ torpaqlarına iddiaları və bizdə cəmiyyətin və «demokratik müxalifətin» bu hadisəyə qarşı mövqeyi də yazıçını narahat edirdi. Həyat göstərdi ki, İsi Məlikzadənin bu bədbin narahatlığı əsassız deyilmiş, çünki son nəticədə Azərbaycan torpaqlarının Dağlıq Qarabağ da daxil olmaqla 20 faizi ermənilər tərəfindən işğal olundu. Bu, yazıçıya görə, xalqın deyil, Azərbaycanın zəif, korrupsiyaya uğramış elitasının məğlubiyyəti oldu.
Yazıçı 1980-ci illərdə kəndə tez-tez gedib-gəlir, orada işləyirdi. Bu illərdə bir sıra əsərlər məhz yazıçının doğma ata evində yazılmışdı. Lakin İsi Məlikzadə uzun müddətə kənddə də yaşaya bilmirdi. Ona görə yazıçı 1988-1990-cı illərdə Akademik Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri işlədi. Onu teatrın direktoru Həsən Turabovla çoxillik dostluq münasibətləri bağlayırdı.
İsi Məlikzadənin ilk kitabı olan «Həsrətin sonu» 1964-cü ildə, sonuncu − onuncu kitabı «Dolaşaların novruz bayramı» kitabı isə 1992-ci ildə çıxmışdır. Təxminən otuz il ərzində yazıçının on kitabı çıxmış və onların arasında 3-4 il ara olmuşdur. «Kövrək qanadlar» (Gənclik, 1973), «Küçələrə su səpmişəm» (Gənclik, 1977), «Yaşıl gecə» (Yazıçı, 1979), «Günəşli payız» (Yazıçı, 1982), «Dədə palıd» (Yazıçı, 1984), «Gümüşgöl əfsanəsi» (Yazıçı, 1987), «Şehli çəmənlərin işığı» (Yazıçı, 1991), «Dolaşaların novruz bayramı» (Gənclik, 1992). Bu kitablarda bir sıra povestlərin təkrar çap edildiyini nəzərə alsaq, etiraf etməliyik ki, yazıçının ən məhsuldar dövrü 70-ci illər idi. Ümumilikdə isə onun irsi o qədər də böyük deyildir. Görünür müxtəlif redaksiyalarda işləməsi onun həddən artıq vaxtını almışdır.
Yazıçının 80-ci illərdə qələmə aldığı hekayələrdə dərin bir bədbinlik, çıxılmazlıq əhval-ruhiyyəsi var idi. Belə halda məhsuldar yaradıcılıqdan söhbət gedə bilməzdi. Yazıçı 1990-1994-cü illərdə «Azərbaycan» jurnalında şöbə müdiri vəzifəsindən simvolik bir əmək haqqı alırdı. 1990-1995-ci illər yaradıcı ziyalılar üçün ən çətin imtahan dövrü oldu.
İsi Məlikzadə 1995-ci il dekabrın 5-də Bakıda ürək xəstəliyindən vəfat etmişdir. O, öz vəsiyyətinə uyğun olaraq Ağcabədidə dəfn olunmuşdur.
Dalidag.az
Kateqoriya: Karusel / Tənqid-fikir
Tarix: 04-11-2019 12:04
İsi Məlikzadə
Məlikzadə İsi Abbas oğlu ( 1 may 1934 ( 1934-05-01 ) , Ağcabədi rayonu – 12 may 1995 ( 1995-05-12 ) , Bakı ) — Azərbaycan yazıçısı, 1968-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü.
Xatirə Məlikzadə Arzu Məlikzadə
Mündəricat
İsi Məlikzadə 1934-cü il mayın 1-də Azərbaycanın Ağcabədi rayonunda anadan olmuşdur. Burada Xalfərəddin orta məktəbini bitirdikdən sonra M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Sənaye İnstitutunun Neft-kimya fakültəsində təhsil almışdır (1952-1957).
Fəaliyyəti
“Əzizbəyovneft” mədənlər idarəsində operator, yerüstü avadanlıq ustası (1957-1961), Azərbaycan Kommunal Təsərrüfatı Nazirliyi Başqaz idarəsində böyük mühəndis, şöbə rəisinin müavini (1961-1966), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında publisistika şöbəsinin müdiri, məsul katib (1966-1973), Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatında redaktor, Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfılm” kinostudiyasında ssenari redaksiya heyətinin üzvü (1974-1976), “Azərbaycan” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1976-1980), “Ulduz” jurnalı redaksiyasında nəsr şöbəsinin müdiri (1980-1981), “Mozalan” satirik kinojurnalında böyük redaktor (1981-1983), C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında baş redaktor vəzifələrində işləmişdir (1983-1985). [1] Sonra bir müddət yaradıcılıqla məşğul olmuşdur. Azərbaycan Dövlət Akademik Dram Teatrında ədəbi hissə müdiri (1988-1990) işləmişdir. Sonra ömrünün sonunadək “Azərbaycan” jurnalında publisistika şöbəsinin müdiri (1994-cü ildən), Azərbaycan Mədəniyyət Fondunun Qarabağ fılialının sədri (1990-cı ildən) vəzifələrində çalışmışdır. 1995-ci il dekabrın 5-də vəfat etmişdir.
- Həsrətin sonu. Bakı: Azərnəşr, 1964, 44 səh.
- Özgə anası. Bakı: Gənclik, 1969, 152 səh.
- Kövrək qanadlar. Bakı: Gənclik, 1973, 234 səh.
- Küçələrə su səpmişəm. Bakı: Gənclik, 1977, 219 səh.
- Yaşıl gecə. Bakı: Yazıçı, 1979, 305 səh.
- Günəşli payız. Bakı: Yazıçı, 1982, 252 səh.
- Dədə palıd (povest). Bakı: Yazıçı, 1984, 413 səh.
- Gümüşgöl əfsanəsi. Bakı: Yazıçı, 1987, 295 səh.
- Şehli çəmənlərin işığı. Bakı: Yazıçı, 1991, 304 səh.
- Dolaşaların Novruz bayramı. Bakı: Gənclik, 1992, 119 səh.
Filmoqrafiya
- Ağ atlı oğlan (film, 1995) (tammetrajlı bədii film) – ssenarist
- Alma almaya bənzər (film, 1975) (tammetrajlı bədii film) – redaktor
- Altı duru, üstü quru (film, 1983)
- Dua (film, 1982)
- Evin kişisi (film, 1978)
- Evlənmək istəyirəm (film, 1983)
- Gəl qohum olaq (film, 2001)
- Güllələnmə təxirə salınır. (film, 2002)
- Gümüşgöl əfsanəsi (film, 1984)
- Güzgü (film, 1990)(II)
- Hacı Qara (film, 2002)
- Harayacan qaçacaqlar (film, 1983)
- Hərənin öz payı+tayı (film, 2006)
- İcazə (film, 1972)
- İlişdim (film, 1983)
- Kişi sözü (film, 1987)
- Küçələrə su səpmişəm (film, 2004)
- Qanlı zəmi (film, 1985)
- Qatarda (film, 1981)
- Qoca palıdın nağılı (film, 1984)
- Məğlubedilməzlər (film, 1983)
- Müşavirə (film, 1971)
- Oktyabr və Azərbaycan (film, 1987)
- Ömrün səhifələri (film, 1972)
- Pəncərə (film, 1991)
- Vətən mənə oğul desə (film, 1996)
- Zərbə (film, 1983)
İstinadlar
- ↑ Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi. C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyası. Aydın Kazımzadə. Bizim “Azərbaycanfilm”. 1923-2003-cü illər. Bakı: Mütərcim, 2004.- səh. 272-274.
- Xamis Muradov. Kinofabrikdən başlanan yol. Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi. C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyası. Aydın Kazımzadə. Bizim “Azərbaycanfilm”. 1923-2003-cü illər. Bakı: Mütərcim, 2004.- səh. 4.
- https://www.facebook.com/%C4%B0si-Melikzade-282753491786250/
Avqust 12, 2021
Ən son məqalələr
Şamil Qurbanov
Şamil Qafarov
Şamil Qazıyev
Şamil Ramazanov
Şamil Rasizadə
Şamil Süleymanov
Şamil Süleymanov (polkovnik)
Şamil Süleymanlı
Şamil Səlimxanov
Şamil Tahirov
Ən çox oxunan
Müqəddəs Yelisey bazilikası
Müqəddəs Yelisey kompleksi (Oğuz)
Müqəddəs Yelisey kompleksi (Ağdərə)
Müqəddəs Yelisey kompleksi (dəqiqləşdirmə)
Müqəddəs Yelisey monastırı
məlikzadə, məqalənin, bəzi, məlumatlarının, mənbəsi, göstərilməmişdir, daha, ətraflı, məlumat, üçün, məqalənin, müzakirə, səhifəsinə, baxa, məqaləyə, uyğun, formada, mənbələr, əlavə, edib, vikipediyanı, zənginləşdirə, bilərsiniz, avqust, 2021, məlikzadə, abbas. Bu meqalenin bezi melumatlarinin menbesi gosterilmemisdir Daha etrafli melumat ucun meqalenin muzakire sehifesine baxa ve meqaleye uygun formada menbeler elave edib Vikipediyani zenginlesdire bilersiniz avqust 2021 Melikzade Isi Abbas oglu 1 may 1934 1934 05 01 Agcabedi rayonu 12 may 1995 1995 05 12 Baki Azerbaycan yazicisi 1968 ci ilden Azerbaycan Yazicilar Birliyinin uzvu Isi MelikzadeIsi Abbas oglu MelikzadeDogum tarixi 1 may 1934Dogum yeri Agcabedi rayonu Azerbaycan SSR SSRIVefat tarixi 5 dekabr 1995 61 yasinda Vefat yeri Baki AzerbaycanVetendasligi SSRI AzerbaycanMilliyyeti azerbaycanliHeyat yoldasi Letife MelikzadeUsagi Saleh Melikzade Xatire Melikzade Arzu MelikzadeAtasi Abbas MelikovAnasi Zeris MelikovaTehsili M Ezizbeyov adina Azerbaycan Senaye Institutunun Neft kimya fakultesiFealiyyeti yaziciEserlerinin dili azerbaycancaJanr seir poema Mundericat 1 Heyati 2 Fealiyyeti 3 Eserleri 4 Filmoqrafiya 5 Istinadlar 6 MenbeHeyati RedakteIsi Melikzade 1934 cu il mayin 1 de Azerbaycanin Agcabedi rayonunda anadan olmusdur Burada Xalfereddin orta mektebini bitirdikden sonra M Ezizbeyov adina Azerbaycan Senaye Institutunun Neft kimya fakultesinde tehsil almisdir 1952 1957 Fealiyyeti Redakte Ezizbeyovneft medenler idaresinde operator yerustu avadanliq ustasi 1957 1961 Azerbaycan Kommunal Teserrufati Nazirliyi Basqaz idaresinde boyuk muhendis sobe reisinin muavini 1961 1966 Ulduz jurnali redaksiyasinda publisistika sobesinin mudiri mesul katib 1966 1973 Azerbaycan Dovlet Nesriyyatinda redaktor Cefer Cabbarli adina Azerbaycanfilm kinostudiyasinda ssenari redaksiya heyetinin uzvu 1974 1976 Azerbaycan jurnali redaksiyasinda nesr sobesinin mudiri 1976 1980 Ulduz jurnali redaksiyasinda nesr sobesinin mudiri 1980 1981 Mozalan satirik kinojurnalinda boyuk redaktor 1981 1983 C Cabbarli adina Azerbaycanfilm kinostudiyasinda bas redaktor vezifelerinde islemisdir 1983 1985 1 Sonra bir muddet yaradiciliqla mesgul olmusdur Azerbaycan Dovlet Akademik Dram Teatrinda edebi hisse mudiri 1988 1990 islemisdir Sonra omrunun sonunadek Azerbaycan jurnalinda publisistika sobesinin mudiri 1994 cu ilden Azerbaycan Medeniyyet Fondunun Qarabag filialinin sedri 1990 ci ilden vezifelerinde calismisdir 1995 ci il dekabrin 5 de vefat etmisdir Eserleri RedakteHesretin sonu Baki Azernesr 1964 44 seh Ozge anasi Baki Genclik 1969 152 seh Kovrek qanadlar Baki Genclik 1973 234 seh Kucelere su sepmisem Baki Genclik 1977 219 seh Yasil gece Baki Yazici 1979 305 seh Gunesli payiz Baki Yazici 1982 252 seh Dede palid povest Baki Yazici 1984 413 seh Gumusgol efsanesi Baki Yazici 1987 295 seh Sehli cemenlerin isigi Baki Yazici 1991 304 seh Dolasalarin Novruz bayrami Baki Genclik 1992 119 seh Filmoqrafiya RedakteAg atli oglan film 1995 tammetrajli bedii film ssenarist Alma almaya benzer film 1975 tammetrajli bedii film redaktor Alti duru ustu quru film 1983 Dua film 1982 Evin kisisi film 1978 Evlenmek isteyirem film 1983 Gel qohum olaq film 2001 Gullelenme texire salinir film 2002 Gumusgol efsanesi film 1984 Guzgu film 1990 II Haci Qara film 2002 Harayacan qacacaqlar film 1983 Herenin oz payi tayi film 2006 Icaze film 1972 Ilisdim film 1983 Kisi sozu film 1987 Kucelere su sepmisem film 2004 Qanli zemi film 1985 Qatarda film 1981 Qoca palidin nagili film 1984 Meglubedilmezler film 1983 Musavire film 1971 Oktyabr ve Azerbaycan film 1987 Omrun sehifeleri film 1972 Pencere film 1991 Veten mene ogul dese film 1996 Zerbe film 1983 Istinadlar Redakte Azerbaycan Respublikasi Medeniyyet Nazirliyi C Cabbarli adina Azerbaycanfilm kinostudiyasi Aydin Kazimzade Bizim Azerbaycanfilm 1923 2003 cu iller Baki Mutercim 2004 seh 272 274 Menbe RedakteXamis Muradov Kinofabrikden baslanan yol Azerbaycan Respublikasi Medeniyyet Nazirliyi C Cabbarli adina Azerbaycanfilm kinostudiyasi Aydin Kazimzade Bizim Azerbaycanfilm 1923 2003 cu iller Baki Mutercim 2004 seh 4 https www facebook com C4 B0si Melikzade 282753491786250 Menbe https az wikipedia org w index php title Isi Melikzade amp oldid 6007185, wikipedia, oxu, kitab, kitabxana, axtar, tap, hersey,
ne axtarsan burda
en yaxsi meqale sayti, meqaleler, kitablar, oyrenmek, wiki, bilgi, tarix, seks, porno, indir, yukle, sex, azeri sex, azeri, seks yukle, sex yukle, izle, seks izle, porno izle, mobil seks, telefon ucun, chat, azeri chat, tanisliq, tanishliq, azeri tanishliq, sayt, medeni, medeni saytlar, chatlar, mekan, tanisliq mekani, mekanlari, yüklə, pulsuz, pulsuz yüklə, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, şəkil, muisiqi, mahnı, kino, film, kitab, oyun, oyunlar.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.