Klassik alman fəlsəfəsinin ümumi xarakteristikası. əsas fikir və istiqamətləri

Immanuel Kant (1724-1804) – alman klassik fəlsəfəsinin banisidir. O, (dumanlıq fırlanan şəklində azad hissəciklərin) Nyutonun qanunları əsaslanır günəş sisteminin mənşəyi inqilabi izahat təklif edib. Bundan əlavə, sərhədləri mövcudluğu nəzəriyyəsi məxsusdur idrak, eləcə də hadisələrin və hər şeyi daxili mahiyyətini tutmaq üçün bir adam mümkün. Kant da kateqoriyalar doktrina irəli sürüb və mənəvi hüquq hazırlanır. Digər məsələlərlə yanaşı, ilk qənaətsiz müharibələr və hüquqi qadağalar əsasında gələcəkdə “əbədi sülh” təklif edən o idi. Immanuel Kant – German ümumi xüsusiyyətləri olmadan adı klassik fəlsəfənin qeyri-mümkün olardı.

Klassik Alman Fəlsəfəsi Klassik alman

Klassik Alman Fəlsəfəsi
Klassik alman
fəlsəfəsi nisbətən qısa bir dövrü əhatə edir. Bu dövr XVIII əsrin 80-ci
illərindən
başlanır, XIX əsrin yetmişinci illərində (1872-ci ildə Feyerbaxın ölümü ilə)
başa
çatır. Bu fəlsəfə Yeni dövr fəlsəfi fikrinin zirvəsini təşkil edir.
Klassik alman
fəlsəfəsi dünya fəlsəfi fikir tarixində görkəmli rol oynamışdır.
Bu fəlsəfə XVII-XVIII
əsrlər fəlsəfəsində hakim mövqe tutan metafizik metodu
tənqidi surətdə təhlil edərək
onun elm sahəsindən kənarlaşdırılmasına nail oldu.
Klassik alman fəlsəfəsinin əsas
nümayəndələri aşağıdakılardır:
İohann Herder; İmmanuil Kant; İohann Fixte;
Fridrix Şellinq; Georgi Hegel; Lüdviq Feyerbax
Klassik alman fəlsəfəsi öz
mahiyyəti etibarı ilə inqilabi xarakter daşımış, sosial
təkamüllərin nəzəri cəhətdən
əsasında durmuş, siyasi inqilabı qabaqlamışdır.
Klassik alman fəlsəfəsi vahid mənəvi
təşəkkül olmaq etibarı ilə bir sıra ümumi əlamətlərlə xarakterizə alunur. O, hər şeydən
əvvəl
,
fikir tarixində fəlsəfənin
özünəməxsus rolunun anlaşılması ilə fərqlənir.
Klassik. alman fəlsəfəsinin nümayəndələri fəlsəfəni mədəniyyətin tənqidi ruhu,
mədəniyyətin “canı” adlandırmışlar.
İkincisi, onda yalnız bəşər tarixi deyil, insanın
mahiyyitinin tədqiqinə geniş
yer verilmişdir. Kantda insan əxlaqi varlıq kimi, Fixqedə
şüurun fəaliyyəti və insanın özunu dərk etməsi kimi, Şellinqdə obyektiv və
subyektivin vəhdətin kimi,
Hegeldə özünu dərk etmənin və fərdi şüurun muxtəlif cur
əlaqələri kimi, Feyerbaxda isə özü üçün subyekt, qeyriləri üçün obyekt kimi,
antropoloji varlıq kimi nəzərdən keçirilir.Üçunçusu, həmin fəlsafənin nümayəndələri
fəlsəfəyə fəlsəfə elmlərinin, kateqoriyalar və ideyaların özünəməxsus sistemi kimi
yanaşmışlar. Məsələn, İ.Kant fəlsəfi idrak üçün qnoseologiya və etikanı, Şellinq
naturfəlsəfə və ontologiyanı, N.Fixte “elm təlimini”, Hegel təbiət fəlsəfəsini, məntiqi,
tarix fəlsəfəsini, fəlsəfə tarixini, huquq fəlsəfəsini, əxlaq fəlsəfəsini, din fəlsəfəsini,
dövlət fəlsəfəsini,fərdi şüurun inkişaf fəlsəfəsini
,
L.Feyerbax isə ontologiya,
qnoseologiya, etika, tarix və din fəlsəfasini tədqiq etmişdir.Dördüncüsü, klassik alman
fəlsəfəsi dialektikanın bütov bir konsepsiyasını işləyib hazırlamışdır. Kantın
dialektikası insan idrakının hisslər, ağıl və zəkanın
hududları və imkanlarının
dialektikasıdır. Fixtenin dialektikası “Mən”in yaradıcıfəallığının. “Mən” və “qeyri-
Mən”in əksliklər olmaqla qarışlıqlı təsirindən ibarətdir. Onlarıi əsasında isə insanın
özünü dərk etməsi baş verir. Şellinq Fixtenin
hazırladığı prinsipləri təbiətə tətbiq edir, onu qərarlaşmaqda, inkişaf etməkdə ola
ruh
kimi nəzərdən keçirir.
Böyük dialektik olan
Hegel
idealist dialektikanın geniş və hərtərəfli
sistemini yaratmış və ilk dəfə bütün təbii, tarixi və mənəvi aləmi fasiləsiz dəyişilmə və

inkişafda, ziddiyyətlərdə, kəmiyyət və keyfiyyət dəyişilmələrində, fasiləsizlikdə
fasiləlik kimi nəzərdən keçirmiş, onları hərtərəfli təhlil etmişdir.

Klassik alman fəlsəfəsinin ümumi xarakteristikası. əsas fikir və istiqamətləri

dünya mədəniyyətinə unikal fenomen – çünki, xüsusi məlumat kəşfiyyat bu gün klassik alman fəlsəfəsinin ümumi xarakteristikası. Bu klassik alman fəlsəfəsi əsasıdır müasir fəlsəfə. onun mövcudluğu bir əsr, yalnız əsrlər boyu insanları mürəkkəbləşdirilir ətraflı problemləri tədqiq etmək, həm də başlayaraq, axını zamanı faktiki olaraq bütün mövcud birləşdirmək mümkün idi subyektiv idealizm və başa irrasionalizm və vulqar materializm. klassik alman fəlsəfəsinin Ümumi xüsusiyyətləri Kant, Marks, Hegel, Fichte, Nietzsche, Schopenhauer, Engels və başqaları kimi dünya tərəfindən məşhur adları əsaslanır.

Immanuel Kant (1724-1804) – alman klassik fəlsəfəsinin banisidir. O, (dumanlıq fırlanan şəklində azad hissəciklərin) Nyutonun qanunları əsaslanır günəş sisteminin mənşəyi inqilabi izahat təklif edib. Bundan əlavə, sərhədləri mövcudluğu nəzəriyyəsi məxsusdur idrak, eləcə də hadisələrin və hər şeyi daxili mahiyyətini tutmaq üçün bir adam mümkün. Kant da kateqoriyalar doktrina irəli sürüb və mənəvi hüquq hazırlanır. Digər məsələlərlə yanaşı, ilk qənaətsiz müharibələr və hüquqi qadağalar əsasında gələcəkdə “əbədi sülh” təklif edən o idi. Immanuel Kant – German ümumi xüsusiyyətləri olmadan adı klassik fəlsəfənin qeyri-mümkün olardı.

Başqa bir filosof – Georg Hegel – anlayışı haqq qazandırmaq kömək etmişdir obyektiv idealizm, bəzi Qərb ölkələrində çox məşhur idi. O, doktrina bunu mütləq fikir (asılı olmayaraq şüurun, yerləşən hər şeyin ilk səbəb, maddi dünya,). Hegel düşüncə və olan ilk otozhestvil biri idi.

əsas prinsipləri və universal inkişaf qanunları tədris – Amma onun fəaliyyətinin real tacı dialektikanın inkişaf oldu.

Hegel Johann Fichte əlavə fikir (1762-1814). Onun sözlərinə görə, insan üçün yalnız və əsas reallıq özü onun duyğu və düşüncələrini edir.

Bu üç filosoflarının fikir və nəzəriyyələr sonradan dəfələrlə əlavə və başqaları özümü, və klassik alman fəlsəfəsinin ümumi xüsusiyyətləri ilə yaxşılaşmışdır.

Məsələn, əsərləri Ludwig Feuerbach (1804-1872), daha gec dövrə məxsus və dünyanın bir ardıcıl və əlaqəli materialist görünüşü müəyyən etmək istədi idealizm tənqid. Feuerbach sadiq ateist idi və buna görə də Allahın süniliyinin və reallaşmamış insan idealları onun image transfer sübut etmək istədi.

Alman klassik fəlsəfəsinin Xüsusiyyətlər – bu, ilk növbədə idealist mövqedə üstünlük deyil. Ona görə mövzu deyil, obyekt üzərində çox hissəsi diqqət müasir fəlsəfə. fərdi və bütün kainatın, bütün həyat birliyinə inam və təbiətin toxunulmazlığı Allahı equating belə bir insan kimi Allahın image imtina – fəlsəfi təlimlər digər mühüm xüsusiyyəti panteizm idi.

Alman klassik fəlsəfə, indi müzakirə mövzusu olmuşdur ümumi xarakterik güclü təməl üzərində müasir fəlsəfələrinin var.

Alman Klasik Felsefesi Nasıl Başladı?

Alman felsefesi, Almancadaki tüm felsefenin yanı sıra Alman düşünürlerin diğer dillerdeki tüm eserlerini içeren Batı felsefesinde oldukça geniş bir akımdır. Uzun zamandır dünyanın düşünce sürecinin merkezinde yer alan çok etkili ve saygın bir okuldur.

Immanuel Kant

Alman felsefesi tarihi

Alman felsefesinin Immanuel Kant, Georg Hegel ve Friedrich Nietzsche’nin eserleriyle başladığını varsayabiliriz. Sadece çağdaşlarının değil, aynı zamanda onunla tartışsalar da bu etkiden kaçamayan sayısız takipçilerinin ve muhaliflerinin dünya görüşlerini büyük ölçüde etkilediler. Daha sonra Alman felsefesine Gottfried Leibniz, Karl Marx, Arthur Schopenhauer, Friedrich Nietzsche gibi isimler damgasını vurdu. Martin Heidegger, Ludwig Wittgenstein ve Jürgen Habermas gibi çağdaş filozoflar da Alman felsefesi okulunun çok etkili ve derin imajına önemli ölçüde katkıda bulunur.

Kant

Kant’ın aşkın kavramını ortaya çıkardığı temel eser “Saf Aklın Eleştirisi”, felsefesinin temeli oldu ve aynı zamanda tüm Alman klasik felsefe geleneğinin temelini attı. Kant, insan yargılarını arpiorno-a posteriori ve sentetik-analitik olarak ayırarak sınıflandırır.

Sentetik olanlar, onları ifşa eden özne tarafından üretilmeyen, yine de yeni bilgiyi vurgulayan yargıları içerir. Analitik olanlar yeni bilgi taşımazlar, sadece onları oluşturan öznede zaten saklı olan yargıları açıklarlar. A priori yargılar, doğru olup olmadıklarının kontrol edilmesi gerekmeyen, ancak a posteriori yargıların zorunlu olarak ampirik doğrulamaya ihtiyaç duyan yargıları içerir. Kant, sentetik yargıların kural olarak a posteriori (bilimsel keşifler) ve analitik yargıların a priori (mantıksal zincir) olduğunu ekler. Kant, Alman idealizmi adı verilen felsefi bir akımın kurucusu oldu.

hegel

Hegel, Kant’ın takipçisiydi, ancak idealizmi nesneldi. Hegel’in biraz farklı bir mantığı olduğundan, görüşleri diğer idealistlerden çok farklıdır. Genel olarak, en büyük antik Yunan filozoflarının eserlerini incelediği ve “Mantık Bilimi” adlı eserindeki yansımalarının sonuçlarını ortaya koyduğu mantığa çok dikkat etti. Hegel, Mutlak Tin’in var olan her şeyin temeli olduğunu, sonsuz olduğunu ve kişinin kendini tam olarak bilmesi için bunun zaten yeterli olduğunu savundu. Bununla birlikte, bilmek için kendini görmesi gerekir, bu nedenle tezahür gereklidir. Hegel, tarihin ve tarihin çelişkilerinin, ulusal Ruhların çelişkilerinin önemli bir parçası olduğuna ve ortadan kalktıklarında, Mutlak Ruh’un, bu bilginin sonucu olacak olan Mutlak İdea’ya geleceğine inanıyordu. Sonra Özgürlük Krallığı gelecek.

Hegel’in mantığı oldukça karmaşıktır, bu nedenle eserleri genellikle yanlış anlaşılmış ve yanlış bir şekilde diğer dillere çevrilmiştir.

Nietzsche

Friedrich Nietzsche’nin eserleri filozoflar için oldukça atipiktir. Edebi bir tarzı tercih ederek, düşüncelerini her zamanki gibi ifade etmeyi kasten reddetti. Nietzsche ayrıca nedenleri açıklamaktan ve argümanları ortaya çıkarmaktan kaçındı. Bu ona önemli bir özgürlük verdi, çünkü düşündüğü veya gördüğü her şeyi doğrudan yazmak mümkündü, herhangi bir teoriyi, hatta kendi teorisini takip etmeyi reddetti. Nietzsche’nin fikirleri, yalnızca felsefi dünyayı değil, tüm Batı dünyasını büyük ölçüde etkiledi.