Press "Enter" to skip to content

Kulikovo Döyüşünün Qəhrəmanları

Qadın gözəl idi, ancaq bu gözəlliyin arxasında qarşısındakını itələyən, özündən uşaqlaşdıran, izaha gəlməyən nələrsə gizlənirdi və bu, saflıq, məsumluq duyğularını silib aparırdı.

Kulikovo döyüşü – Hekayə. Vaqif SULTANLI

– Bura Kulikovo çölüdür, – bayaqdan bəri xaki rəngli yol çantasını alt-üst edərək uyğun geyim arayan, səsinin ahəngindən rus olduğu aşkar sezilən qadın dilləndi. Qadın sözünü bitirməmiş bələdçi səsgücləndirici ilə qatarın Tula vilayətindən, Kulikovo çölünün yaxınlığından keçdiyini bildirdi.

Gözlərini kitabdan ayırıb qatarın pəncərəsindən görünən boz çölləri süzərək bunca təsadüf ola bilməyəcəyini düşündü – oxuduğu Amerika aliminin Kulikovo döyüşü haqqında yeni yayınlanmış araşdırması idi. Nə zamandan bəri axtardığı kitabı vağzaldakı qəzet köşkündə görüncə almış, elə ilk cümlədən əsər onu tutmuşdu. Bir anlığa gözlərini yumub çöküşü Kulikovo çöllərindən başlayan Qızıl Ordanın əzəmətli tarixini, türk-tatar qövmlərinin sonrakı taleyini düşündü.

“Tarix bütün elmlərdən daha artıq siyasətə bulaşmışdır. Bəlkə bu səbəbdəndir ki, dünyanın gerçək tarixi indiyədək yazılmamış, bundan sonra da yazılacağına ümid bəslənilməsi sadəlövhlük olardı. Bəzən deyirlər ki, tarixə yansımış yalanlar o qədər böyükdür ki, həqiqəti görməyə qoymur. Ancaq tarix yalanlardan təmizlənərsə, orda həqiqət adına nə isə qalacaqmı? Bunu söyləmək çətindir. “.

Kulikovo döyüşü – zaman-zaman haqqında düşündüyü, ancaq sonacan incələyib dərinliklərinə vara bilmədiyi, içini, ruhunu sızladan, tarixin sirli səhifələrindəndi. İllər öncə orta məktəbin yeddinci sinfində tarix dərsliyində ilk dəfə bu döyüş haqqında oxuyarkən yazılanlar onu duyğulandırmışdı. Sonralar isə, nə qədər qəribə olsa da, bu döyüş yuxularına gəlmiş, bütün oxuduqlarını, öyrəndiklərini kölgədə qoymuşdu.

“Elmi ədəbiyyatda “Kulikovo döyüşü” termininə ilk dəfə əslən tatar türklərindən olan Nikolay Karamzinin “Rusiya dövlətinin tarixi” əsərində rast gəlinir. Həmin araşdırmada Qızıl Ordanın döyüş qabiliyyətini yüksək qiymətləndirən özündən əvvəlki tarixçilər birtərəfli şəkildə qınanır və savaşın mahiyyəti bütünlüklə təhrif edilir”.

– Üzr istəyirəm, iki-üç dəqiqəliyə kupedən çıxa bilərsiniz? – Qadın sordu və çöhrəsinə utancaqlıq qataraq əlavə etdi: – Əynimi dəyişmək istəyirəm.

– Əlbəttə, bu saat, – dedi və kitabı qatlayıb balaca masanın üstünə qoyaraq kupeni tərk etdi, kirli pəncərədən indi Rusiya sınırları ilə çevrələnən qıpçaq çöllərini seyr etməyə başladı. Qatarın pəncərəsindən görünən bu çöl tarixin ən böyük savaşlarından birinə şahidlik etmişdi. Bir anlığa zamanın təkəri geriyə fırlandı və xəyallar onu Kulikovo döyüşünün dərinliklərinə apardı. Atların kişnərtisini, qılıncların cingiltisini, əsgərlərin hayqırışını eşidir, özünü büsbütün qanlı savaşın içərisində hiss edir və gərilmiş düşüncələrinin toranlığında hər şeyin başqa şəkildə bitəcəyi ilə bağlı yalın ümidlər cücərirdi. Ancaq bir az öncə oxuduğu son cümlələr onu zamanın dərinliklərindən çəkib çıxardı.

“Apardığı çoxsaylı savaşlardan sonra Mamay xanda özünə güvən duyğusu güclənmişdi. Qələbə ilə bitən savaşların sonucunda Saray Berke şəhəri yenidən Qızıl Ordanın başkəndinə çevrilmiş, dövlətin sərhədləri Krımdan başlayaraq İdil çayının sağ sahillərinə qədər uzanmış, Dəşti-Qıpçaq ərazisinin böyük bir qismini içərisinə almışdı”.

Qadın işvə ilə kupenin qapısını açaraq geyinib qurtardığını, onun içəri girə biləcəyini bildirdi. Sarışın saçları çiyinlərinə dağılmış, geydiyi yaxası açıq, bəyaz xallı köynək və nazik uzun ətək onu aşırı dərəcədə gözəlləşdirmiş, vücudunun gizli, sezilməz incəliklərini üzə çıxarmışdı. Keçib bayaqkı yerində oturdu və yenidən kitabı açaraq mətnin ardını oxumağa başladı.

“Mamay xan taxt-taca yiyələndikdən sonra əski türk xaqanları kimi tanrısal ruha sahib olduğunu düşünür, onu hansısa qüvvənin yenə biləcəyinə inanmırdı. Hakimiyyəti gücləndikcə ailəsi, sülaləsi, yaxınları varlanaraq mal-mülk sahibi olmuşdu. Qızıl Ordanın vassalına çevrilən rus knyazlıqlarından sel kimi axan xərac saray xəzinəsini doldurduqca böyük sərvətin yaratdığı zənginlik zehnini dumanlandırır, vaxtının çoxunu hərəmxanada, aralarında casusların yer aldığı slavyan cariyələrlə keçirirdi”.

Ancaq hiss edirdi ki, qadın əynini dəyişəndən sonra gözləri kitabda olsa da, fikrini bir yerə yığa bilmir. İxtiyarsız olaraq baxışları onun boyun-boğazında, yaxasında, vücudunun məhrəm yerlərində gəzib-dolaşır, zehnini qarışdırırdı. Qadının bunu duymaması üçün özünü toparlamaq, duyğularını cilovlamaq istəsə də bacarmırdı.

Bələdçi qapını aralayıb bir şeyə ehtiyacları olub-olmadığını sordu, ani olaraq baxışları qarşılaşınca qadının üzünün cizgilərindən içini oxumuş kimi çay sifariş verdi. Hər hansı səbəbdən gecikmə olmasa iki gün boyunca yol gedəcək, bu sürə ərzində birgə olacaqlardı.

Qadın gözəl idi, ancaq bu gözəlliyin arxasında qarşısındakını itələyən, özündən uşaqlaşdıran, izaha gəlməyən nələrsə gizlənirdi və bu, saflıq, məsumluq duyğularını silib aparırdı.

Yenidən kitaba dönərək qaldığı yerdən oxumağa başladı.

“Ən acınacaqlısı isə uzun zamandan bəri səngimək bilməyən, ildən-ilə körüklənən iç savaşların Qızıl Orda dövlətini yeyib-bitirməsi idi. İndi ordunu yenidən düzənləyərkən bu savaşların acı fəsadlarını duyur, onun qarşısını almaq üçün zamanında qəti addımlar atmamaqla yanlışlığa yol verdiyini anlayırdı. İç savaşlarla bağlı verilən məsləhətləri sürəkli qulaqardına vurmuş, bunun nədənləri barədə heç zaman düşünüb beynini yormaq istəməmişdi”.

Qatar bayaqdan bəri bir neçə dəfə qısa fasilələrlə düzün ortasında dayanmışdı. Burda stansiyaya bənzər tikili, yaxud hansısa yaşayış məntəqəsi olmadığından qatarın durmasının səbəbi bəlli deyildi. İndi təkrar dayanınca ona elə gəldi ki, qatar keçmişə, tarixə dönmək, Kulikovo döyüşünün dərinliklərinə varmaq üçün yollar arayır.

– Bu qatar da lap boğaza yığdı bizi, harda gəldi dayanır. Bir yandan da havanın istisi.

Yolçuların bəziləri deyinir, bəziləri isə bələdçiyə yaxınlaşıb qatarın dayanmasının səbəbini soruşurdu. Bələdçi isə illərin yuxusuzluğundanmı, yorğunluqdanmı, ya başqa səbəbdənmi hərəni bir yolla başından eləyirdi.

“Mamay xan uşaqlıq dostu və yaşıdı, Çingiz xan soyundan olan Berdibəyin qızı Tulunbəylə evlənməklə hakimyyətə gedən yolunun açılmasına görə xatununa borcluydu. Savaşdan iki gün öncə həyəcanın yeyib-bitirdiyi baş hərəmi ilə qarşılaşınca düyün gecəsini xatırlayaraq tutulan kimi oldu. Qadının baxışlarında sevinci, gileyi, əzabı, iztirabları ilə naxışlanmış bütöv bir ömrün yaşantıları yuvalanmışdı”.

Nəhayət, qatar dartınaraq ağır-ağır yerindən tərpəndi və yavaş-yavaş sürət yığmağa başladı.

– Kim nə deyir desin, qatarla yolçuluğun ayrı bir zövqü var. Uçaqla səfərə çıxanda ürək-göbəyini yeyirsən. Axırıncı dəfə uçağa nə zaman mindiyimi xatırlamıram. Siz necə düşünürsünüz?

– Hə, doğrudur, – gözlərini vərəqdən çəkmədən qadının sözlərini təsdiqlədi.

– Qatarla yolçuluq həm də bir macəradır.

– Elədir, – dedi və ta gənclik illərindən başlayaraq qatarda yaşadığı macəraları bir-bir xəyalından keçirdi.

“Mamay hakimiyyətə yiyələnsə də, Çingiz xan soyundan olmadığına görə Şərqdən – monqol-tatar xanlarından dəstək ala bilmədi. Bu səbəbdən Mavəraünnəhrə deyil, Qərbə – Genuya, Böyük Litva Knyazlığı, Venesiya kimi dövlətlərə üz tutmaqla Qızıl Ordanın xarici siyasətini kökündən dəyişdi. Ancaq bu addımı ilə çətin məqamda ona arxa duracaq gerçək müttəfiqlərdən məhrum olduğunun fərqinə varmadı”.

Bir dəfə qatarda tələbə yoldaşı ilə Moskvaya gedərkən öylə yeməyində özüylə götürdüyü konyakı çıxarıb masanın üstünə qoymuşdu. Hərəyə bir qədəh içmişdilər ki, yan kupedəki üç qadın – ikisi gənc, biri isə saçları ağarmış yaşlı qarı – ərklə gəlib onlara qoşulmuşdu. Qadınların cəsarəti xoşuna gəldiyindən konyakın ikinci şüşəsini də çıxarmışdı. İçib hallanandan sonra qəfildən qarı qalxıb musiqisiz-filansız havalı kimi oynamağa başlamışdı. Oynadıqca qızışır, coşur, mırıq dişlərinin eybəcərləşdirdiyi sir-sifəti tutulub açılır, yanaqlarında, boyun-boğazında illərin yağmaladığı ehtirasın şırımları sayrışırdı. Qarının oyununu izlədikdə bunun sərxoşluqdan deyil, qədərincə zövq ala bilmədiyi həyatın bitməsindən, bir daha dönüşülməyəcək gəncliyinin itirilməkliyindən yaranan ağrıdan, kədərdən, təəssüfdən doğduğunu duyurdu.

“Mamay xan qırx beş yaşın içərisindəydi, bu illər ərzində hakimiyyətin ən çətin və mürəkkəb sınaqlarından çıxmış, yetərincə savaş təcrübəsı yığmışdı. Çox cəsarətli və qətiyyətli idi, qorxu, yenilgi nə olduğunu bilmirdi. İslamı qəbul edəndən sonra Kiçik Məhəmməd adını da daşıyırdı. Lakin salnamələrdə Mamay xanın bərkə düşəndə yalnız islam müqəddəslərinə deyil, bütlərə də dua etdiyi qeyd olunur”.

Bələdçi gecikdiyi üçün üzr diləyərək gümüşü altlıqlı stəkanlarda gətirdiyi çayları ehtiyatla masanın üstünə qoyub çıxdı. Çay içilərkən araya çökən səssizlikdə qadının gözlərinin altı ilə onu izlədiyini duyur, diqqəti kitabdan yayınsa da, bu izləyişin gətirdiyi gizli həzzin davam etməsini istədiyindən özünü məşğul kimi göstərməyə çalışırdı.

. Qadınların nə istədikləri, necə seçim etdikləri indiyəcən sirr olaraq qalır. Çünki qadın öz hisslərini açmır, aça bilmir, yaşadığı cəmiyyətin ehkamları, əsrlərin daşlaşdırdığı əxlaq normaları, yaxud daha nələrsə əl-qolunu bağlayır. Elə buna görə də qadın ona qəlbini açan ilk kişini taleyin qaçınılmaz töhfəsi kimi dəyərləndirir. Bu münasibətlərin yaranması bəzən qarşılıqlı sevgiyə dayansa da, ancaq əksər hallarda qadın kişinin duyğularına yenilir.

“Döyüş öncəsi Mamay xan ordunun sayca yetərli olmadığını anlayınca bu boşluğu doldurmaq üçün çeşidli yollar aramağa başladı. Yaxınları ona muzdlu dəstələr yaratmağı təklif etdilər. Qısa zaman kəsiyində genuyalı, çərkəz, osetin, abxaz, adıgey və başqa xalqlardan yığılan muzdluların hesabına ordudakı əsgərlərin sayı xeyli artırıldı. Mamay xan ilk dəfə olaraq döyüşə muzdluların dəstəyi ilə girəcəkdi”.

Qadın üçün sevilmədiyini, bəyənilmədiyini duymaq dəhşətli dərəcədə ağırdır və daim diqqət mərkəzində olmağa can atmanın gətirdiyi alışqanlıqdan biganəliyi heç cür sinirə bilmir. Özü imtina etməyi, biganə olmasa belə özünü biganə kimi göstərməyi sevir, əks cinsin bunu yapmasıyla barışmaq istəmir. Qadınlar güclü kişilərə yenilməkdən qürur duyur, zəifləri, gücsüzləri isə həyatına buraxmır. Bir də adını xatırlamadığı hansısa yazıçının əsərində oxumuşdu ki, qadın kimi unutsa da, onu qadınlaşdıran kişini unuda bilmir.

“Knyaz Dmitri Donskoyun komandanlığı altında birləşən ruslar 8 sentyabr 1380-ci ildə təxminən yüz minlik ordu ilə Nepryadvanın Don çayına qovuşduğu yerə çatdı. Ruslar knyaz Yaqaylonun başçılığı ilə Odoyevə yaxınlaşan litvalıların hücumunu önləmək üçün Don çayını keçmək qərarına gəldilər. Rusların seçdiyi Kulikovo çölü nisbətən ensiz olduğuna görə tatar süvari dəstələri üçün əlverişsiz idi. Mamayın ordusu yaxınlaşarkən ruslar keşikçi alayının müdafiəsi altında Kulikovo çölündə döyüşə hazır qaydada düzüldülər”.

Bir çox hallarda qadın ardınca düşənləri, çeşidli üsullarla onu ələ almaq istəyənləri deyil, qarşısında özünü təmkinli, soyuqqanlı aparanları, duyğularını sezdirməyənləri sevir.

Qadınlar danışmağı deyil, susmağı tərcih edər, sözlərlə deyil, gözlərlə danışarlar. Xatırlayırdı ki, dörd-beş il öncə Bağdad şəhərində qaldığı hotelin önündə başdan-ayağa qara çadraya bürünmüş, üzü rübəndlə örtülü dilənçi bir qadınla qarşılaşmışdı. Qara tül rübəndin arxasında qadının gözləri ehtirasdan alışıb yanırdı. Bütün vücudunun deyə biləcəkləri gözlərində cəmlənmişdi. O, ovsunlanmış kimi dayanıb durur, nə illah eləyirdisə baxışlarını qadının gözlərindən yayındıra bilmirdi.

“Dmitri Donskoy ərazinin özəlliyini nəzərə alaraq ilk dəfə rəqibin döyüş taktikasını seçmişdi – bu, qurd savaş üsulu idi. Hun türklərinə məxsus bu savaş üsulu ilə aypara şəklində düzülən ordunun mərkəzində böyük alay, sağ və sol cinah alayları tatar atlıları üçün çətin keçilən yerlərdə dayandılar. Əsas qüvvələrin qarşısında yer alan ön alay rəqib süvarilərin ilk zərbəsini qarşılamalı və geri çəkilməklə döyüşün nizamını pozmalıydı. Böyük alayın arxasında özəl süvari ehtiyat dəstəsi yerləşirdi. Bundan başqa, sərkərdə Dmitri Bobrokun və Serpuxov knyazı Vladimirin komandanlığı altında seçmə süvarilərdən oluşan pusqu alayı yaradılmışdı. Ehtiyat rolunu oynayan bu alay meşədə əsas qüvvələrin sol cinahı arxasında gizlənmişdi”.

– Bayaqdan fikir verirəm, gözünüzü kitabdan ayıra bilmirsiniz, çox maraqlıdır, deyəsən. – Qadın baxışlarını Kulikovo çölündən yığaraq dillənir.

– Maraqlı deyəndə ki. Orta məktəb illərində bizə bu tarixi başqa cür öyrətmişdilər. İndi oxuduqlarımsa tamam fərqli həqiqətləri anladır.

– Oxuduqlarınızla tarixin düzəninin dəyişəcəyinimi düşünürsünüz?

– Yox, nə üçün soruşdunuz?

– Heç, sadəcə maraq xatirinə.

– Mən gələcəyə tarixin gözü ilə baxılmasını doğru hesab edirəm.

“Mamay xanın ordusu yüngül silahlanmış süvarilərdən oluşan ön alaydan, mərkəzdə yerləşən muzdlu genuyalı piyadalardan, ayrıca ehtiyat süvarilərin iki xətt boyu düzlənən sağ və sol cinahlardan ibarət idi. O, əvvəlki döyüşlərdə olduğu kimi, ciddi dirənişlə qarşılaşmadan süvarilərin qəfil həmləsi ilə rus ordusunu mühasirəyə alıb darmadağın etməyi düşünürdü.

Müəllifi bilinməyən, orijinalı qeyb olmuş XV yüzilə məxsus “Mamay qırğınının əfsanələri” əsərində qeyd edilir ki, savaş saat on ikidə rus rahib-döyüşçüsü Aleksandr Peresvetin tatar sərkərdəsi Teymur Mirzə-Çelubəy ilə təkbətək qarşılaşması ilə başladı. Hər iki döyüşçü aldığı yaralardan həlak oldu. Lakin bu faktın həqiqətə uyğunluğu bir çox elmi qaynaqlar tərəfindən tutarlı dəlillərlə şübhə altına alınır. Araşdırıcıların qənaətincə, təkbətək vuruş səhnəsi Kulikovo döyüşünə cəngavərlik ruhu qatmaq üçün uydurulmuşdur”.

Qarşısındakını ələ almaq üçün bütün gücünü, qüvvəsini sərf etməkdə olan qadın gözlərilə onu yeyirdi. Açıq-aşkar bildirmək istəyirdi ki, onun kimi yaraşıqlı qadınla bir kupedə yolçuluğun fürsətlərini buraxıb da gözlərini kitabdan çəkməmək nə deməkdi? Qadının alışıb-yanan ehtiraslı baxışları qarşısında əriyib getdiyini hiss etsə də, nə qədər duruş gətirə biləcəyini sınayırmış kimi inadına qısılmışdı.

– Haralısınız? – qadın ötkəm səslə soruşdu.

Bu, bəyənmədiyi soru olsa da, yayınmaq üçün tutarlı dəlil tapa bilmədiyindən, ya bəlkə acıq vermək üçün əlilə pəncərədən görünən çölləri göstərərək:

– Buralıyam, – dedi, – Kulikovo mənim əcdadımın vətənidir.

Araya gərgin bir sükut çökdü, handan-hana qadın dilləndi:

– Nə əcəb mənim haralı olduğumu sormadınız? Yoxsa, siz də bir çoxları kimi qadının vətəninin ərinin yatağı olduğunu düşünürsünüz?

– Yox, mən elə düşünmürəm, – Qadının atmacalı sualını cavabsız buraxmaq istəmədiyindən ağızucu söylədi.

Ancaq nə dediyinin fərqində deyildi – xəyalı keçmişlə indinin arasında yol ölçür, bu nəhənglikdə zamanın belə çevikliklə aşılıb keçilməsi onu heyrətləndirirdi.

– Tarix yalnız olmuş hadisələri araşdırır, ola biləcəklər barədə ehtimallar, fərziyyələr yürütmür.

– Elmin ölü, durğun olması, indiyə qədər tarixdən ibrət götürülməməsi də burdan mayalanır. – Söhbətin siyasi məcraya yönəlməsi onu açmasa da, fikirlərini yarımçıq qoymaq istəmədi. – İkinci Dünya savaşında rus-sovet boyunduruğu altında əzilən xalqların əl-ələ verərək imperiyanı qoruyub saxlamaq uğrunda canlarından keçməsini heç cür anlamaq olmur. Halbuki bu xalqların ən aşağı səviyyədə birliyi olsaydı.

– Siz beləmi düşünürsünüz? – qadın cavab gözləmədən baxışlarını pəncəyərə dikdi.

“Sonra tatar süvariləri rusların keşikçi və ön alaylarını darmadağın edərək üç saat ərzində onların mərkəzdə yerləşən qüvvələrini və sağ cinahını yarmağa cəhd etdilər. Mamay xan əsas zərbəni xeyli itki verən rusların sol cinahına yönəldərək onları sıxışdırmağa başlayandan sonra, xüsusi ehtiyat qüvvələri hərəkətə gəldi. Lakin tatarlar rusların sol cinahını yararaq onların arxasına keçə bildilər və artıq qələbə çaldıqlarını düşünərək arxayınlaşdılar. Elə bu məqamda rusların pusquda dayanmış alayının qəfil hücumu bütün döyüşün taleyini dəyişdi. Bu hücumu gözləməyən tatarlar sarsıldı və geri çəkilərək qaçmağa üz qoydular. Əlli verst məsafədə ruslar Mamay xanı təqib edərək onun qoşunlarını darmadağın etdilər”.

Tarixin gerçəklərini bilsə də, bu sətirləri oxuyunca qəfildən içərisinə qatı qaranlıq çökdü və yaddaşında hər şey əriyib qarışdı. Handan-hana yenilmiş ordunu yenidən toparlar kimi zehnini toparladı.

– Özünüzü boş-boş fikirlərlə yormayın. Nə olur-olsun, zamanın çarxını geri fırlatmaq mümkün deyil. – Qadın həvəssiz əlavə etdi.

Siyasi mövzularda çəkişmələrdən bacardıqca yayınmağa çalışır, bunun qadın-kişi münasibətlərinə kölgə saldığını anlayırdı. Hətta gözəlliyinə heyran olunan bir qadının siyasi mövqe sərgiləməsinin ona qarşı baş qaldıran kişilik duyğusunu zədələdiyini bilirdi. Bəs nədən o zaman bayaqdan bəri söhbətin axarını dəyişə bilmirdi?

“Döyüşdə Mamay xan ağır yenilgiyə uğradı, demək olar ki, bütün ordusunu itirdi. Mamay xanın məğlub kimi qaçıb Krıma sığınmasından yararlanan Toxtamış Qızıl Ordanın hakimi oldu, bir qədər sonra Moskva şəhərini ələ keçirməklə tatarların qisasını aldı və yenidən ruslar ağır şərtlər altında xərac verməyə məcbur edildi. Ancaq Kulikovo döyüşündəki qələbə rus knyazlarına birliyin zəruriliyini anlatmış oldu. Tatarların vassalına çevrilmək rus knyazları arasında uzun illərdən bəri davam edən çəkişmələrin tədricən səngiməsinə gətirib çıxardı. Bunun sonucu olaraq ruslar ayrı-ayrı knyazlıqlar kimi girdikləri Qızıl Orda hakimiyyətindən yüz il sonra vahid dövlət kimi çıxdılar”.

. Qadın yatağını hazırlamağa başlayınca kitabı götürüb kupedən çıxdı. Gecə yarını keçdiyindən dəhlizdə kimsə gözə dəymirdi. Hava əməlli-başlı soyumuşdu. Yarıaçıq pəncərənin önündə dayanıb gecənin dərinliyini, elektrik dirəklərinin axıb keçən kölgələrini, uzaqlarda sayrışan solğun işıqları süzdü. Kitabı açıb müəllif qeydi kimi verilmiş son sətirləri oxudu.

“Qlinskilər ailəsində gəzən əfsanəyə görə, Mamay xanın nəsli Böyük Litva Knyazlığına sığınmışdır. Litvada qaldırdığı üsyanda uğursuzluqla üzləşincə Moskvanın himayəsinə keçən Mixail Qlinski Mamay xanın oğlu Mənsur Kiyatın nəslindəndir. Onun qardaşı qızı Yelena Qlinskaya qəddarlığı ilə bütün dünyada ad çıxaran rus çarı IV İvan Qroznının anası olmuşdur. Tarixdə buna bənzər təzadlı məqamlara az-az hallarda rast gəlinir”.

Bir azdan kupeyə dönüncə gözlərinə inanmadı: qadın çılpaq soyunub onun yatağında uzanmışdı. Ayaqları kilidləndiyindən yerindəcə quruyub qaldı və bir sürə nə edəcəyini bilmədi. Handan-hana özünə dönüncə içinin dərinliyində türk soyunun sonrakı məğlubiyyətlərinə yol açan Kulikovo döyüşü ilə qadının ehtiras yağan vücudu arasında gizli bir bağlılıq duyubmuş kimi diksindi və hər şey yaddaşının axarında çılpaqlaşaraq əslinə döndü. Sanki qadın onu özünə bağlayan hər şeyini – qürurunu, gözəlliyini, yaraşığını əyninin geyimi ilə birlikdə soyunub atmışdı. Kişilik duyğusunun söndüyünü, bədəninin sustaldığını hiss etdi və qaranlıqda ehtirasla ona sarı açılan qollardan sıyrılıb dəhlizə çıxdı.

Avqust-sentyabr, 2016

London-Oksford-Bakı

© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!

Kulikovo Döyüşünün Qəhrəmanları

Kulikovo döyüşünün ən məşhur qəhrəmanları, şübhəsiz Trinity-Sergius monastırının döyüşçü rahibləri Alexander Peresvet və Rodion Oslyablya idi ki, məşhur döyüşlərdə öz keşişləri Radonej Sergius’un xeyir-duası ilə iştirak etdilər. Döyüşçü-rahib Alexander Peresvet

Böyük döyüşçü rahib Alexander Peresvet

Bu rus qəhrəmanı kilsə tərəfindən kanonlaşdırıldı. Onun adı çoxsaylı mif və əfsanələrlə ayrılmaz şəkildə əlaqələndirilir və şöhrəti yeddi əsrdən çox keçsə də sönmür. Tarixçilər rahibin doğum tarixini dəqiqləşdirməyiblər. Yalnız yuxarı təbəqəyə aid bir ailədə anadan olduğu bilinir. O uzaq dövrdə boyarlar torpaqların sahibi idi və hər yerdə lider mövqeləri tuturdular. Alexander Peresvetin doğulduğu yer Bryanskdır. İskəndər rahibə gətirildi və bu mərasim Rostovda edildi. Bu günə qədər rus qəhrəmanı haqqında dəqiq bir məlumat tapılmadı. Onun haqqında bütün məlumatlar tarixçilər tərəfindən tədricən toplanmışdır və bu gün çoxsaylı müzakirələr dayanmır. 1380-ci ildə İskəndərin bir monastır rahibi olduğu dəqiq bilinir. Artıq bu nəcib rütbədə olmaqla Kulikovo Döyüşünə qatıldı. Uzun müddət əziyyət çəkən Rusiya üçün XIV əsr Monqol-Tatar Qızıl Ordanın ona təzyiqi ilə yadda qaldı. Rusların yalnız mənfur orduya müqavimət göstərmək üçün birləşməsi lazım idi. Sonda bunu etdilər. Kiçik və böyük knyazlıqları birləşdirərək Muskoviyanı gücləndirmək köçərilər üzərində bir neçə ciddi qələbə qazanmağa imkan verdi və bu, Rusiya dövlətinin gələcək taleyini əvvəldən müəyyənləşdirdi. Şəkil 1376-cı il, Rusiya torpaqlarının boyunduruğundan qurtulma və cənubda çox rəğbət göstərməyən qaliblərin sıxışdırılması ilə əlamətdar oldu. Avqustun ortaları. Bu hadisələr üçün həqiqətən məhsuldar bir aydır. Rus əsgərləri Kolomnaya yalnız bir məqsədlə axın edirlər – düşməni məhv etmək, doğma yurdunu ondan təmizləmək. 1380-ci il sentyabr ayının əvvəlində Rus ordusu Oka çayını keçərək Mamayın rəhbərliyi altında Tatar ordusuna getdi. Rahib Alexander Peresvet də Rusiya ordusunun bir hissəsi idi. 8 sentyabrda Kulikovo meydanında möhtəşəm bir döyüş baş verdi. Şahzadə Dmitri Donskoy 60 min əsgəri bayraqları altında birləşdirdi. Tatarların köçəri həyat tərzinə alışmış əyri scimitars və eyni ayaqları olan 100 min nəfərlik bir ordusu var idi.

Duel

Hər bir ordudan ən yaxşı döyüşçülər, ordular arasındakı sonrakı döyüşə öz duelləri ilə başladılar. İki qəhrəmanın toqquşması onlardan birinin ölümünə qədər davam etdi. Tarixdə belə döyüşlərin ümumiyyətlə bütün döyüşün nəticəsinə qərar verdiyi hallar olub. Şəxsi döyüşdə bir əsgərini itirən ordu sadəcə geri çəkildi. Daha dərindən baxsanız, belə bir mini döyüşün psixoloji tərəfini görə bilərsiniz. Axı, bir əsgər başqasını məğlub etdisə, ordu sırasıyla avtomatik olaraq rəqibindən daha güclü oldu. Bu döyüşdə Chelubey tatarlardan, Peresvet isə ruslardan çıxdı. Kulikovo döyüşündən əvvəl bu tatar qəhrəmanının gücündə və çevikliyində tayı yox idi. Döyüşdə hamısını bir-bir məğlub etdi. Bu dar gözlü hiyləgər adamın bir məkrli fikri var idi. Mızrağı düşməninki ilə müqayisədə tam bir metr uzun idi və buna görə də nizə ilə yaxınlaşmazdan əvvəl də dueldə rəqibini üstələmişdi. Şəkil İndi isə iki qüdrətli döyüşçü atlarla bir-birlərinə tərəf qaçırlar. Boz paltarlı ağ atın üstündəki Chelubey və Peresvet, qara qarğa atının üstündə qanadları sürətlə inkişaf edən tünd qırmızı paltar geyinir. İki qoşun donub qaldı və bu vacib qarşıdurmanın nəticəsini gözləyir. Gərginlik həddən artıq həddə çatıb. Qəhrəmanlar tam sürətlə toqquşduqda, nizələri eyni vaxtda bir-birlərinin bədənlərini deşdi. Döyüşçülər dərhal öldü. Ancaq Çelubey əvvəlcə atından yıxıldı və İskəndər bir an da yəhərdə qalmağı bacardı və bu, bu duellə ordusunun daha bir qələbəsini təmin etdi. Bəs Tatar hiyləgər nizə? Yəni başqa bir versiya var. Onu izləyən Peresvet, Chelubey xəyanətindən xəbərdar idi. Zirehini qəsdən çıxardı və yalnız rahib geyimində qaldı. Rus döyüşçü bunu elə etdi ki, Tatar qəhrəmanının nizəsi ətini deşəndə Rusiç kəskin şəkildə irəliləyəcək və nizəsi ilə düşmənin ürəyinə çatacaq. Və belə oldu. Rus əsgərləri gözəl qəhrəmanlarının qələbəsindən ilham aldılar. Onlara qələbə havasını nəfəs verdi. Rus ordusu mənfur düşmənə hiddətlə tələsdi. Rəqiblər dəhşətli bir döyüşdə mübarizə apardılar. Çox daha dar gözlü əsgərlər olmasına baxmayaraq, rus ordusu onları parçalayıb çaxnaşma uçuşuna çevirə bildi. Tatarlar qaçdılar və Rus torpağının əsgərləri onları tutdu və bitirdilər. Kulikovo Döyüşü, işğal olunmuş doğma torpağın mənfur işğalçıdan azad edilməsində başlanğıc nöqtəsi oldu. İskəndər Peresvetin cəsədini bütün hərbi şərəflə Bakirə Doğuş Kilsəsinin yanında dəfn etdilər. Sonradan bu rus qəhrəmanı kanonlaşdırıldı. 7 sentyabr Alexander Peresvetin anım günü hesab olunur.

Müqəddəs Möhtərəm Andrian

Kulikovo Döyüşü dünyaya bu möhtəşəm döyüşdə adını ucaldan bir başqa rus döyüşçü rahib verdi. Rodion Oslyablya, Bryansk bölgəsinin bir yerlisidir. Məşhur Alexander Peresvetin yaxın qohumu. Tarixçilər bu iki qəhrəmanın qan, əmiuşağı olduğunu söyləyirlər. Rodion, qardaşı kimi, monastır nəzirləri alıb Trinity-Sergius Manastırına getdi. Onlar əla döyüşçü və istedadlı komandir kimi tanınırdılar. Qardaşı İskəndərlə birlikdə Rodion Oslyablya xeyir-dua almış və Radonejli Sergius tərəfindən Tatarlar ordusu ilə döyüşmək üçün göndərilmişdir. O dövrün hadisələrinin bir neçə versiyası var. Onlardan birinə görə, Rodion Kulikovo döyüşündə öldü, digərinə görə manastırına qayıtdı və uzun müddət orada xidmət etdi. Bəlkə də ikinci versiya daha məqsədəuyğundur. Axı tarixçilər, xidmətlərinə görə Rodion Oslyablyaya Kolomna bölgəsində bir torpaq sahəsi verildiyini söyləyirlər. Ölümündən sonra döyüşçü rahib Moskvadakı Simonovski Manastırında dəfn edildi.

Tarixi tapıntı

18-ci əsrdə, monastırın Doğuş Kilsəsindəki zəng qülləsinin sökülməsinə qərar verildi. Bu sökülmə zamanı kərpicdən tikilmiş bir kəşf tapıldı. Bu şifrənin döşəməsində iki adsız qəbirüstü daş var idi. Çıxarıldıqlarında altlarında Alexander Peresvet və Rodion Oslablinin lahitini gördülər. Bu gün iki böyük döyüşçü rahibinin dəfn olunduğu yerdə taxta bir məzar daşı qoyulub. Ancaq indiyə qədər tarixçilər bu tarixi tapıntıya dair bütün şübhələrə tabedirlər. Peresvet və Oslablyanın həqiqətən dəfn edilib-edilmədiyi dəqiq bilinmir. Bu rus əsgərlərinin tarixində bir çox sual və boş nöqtə qaldı, amma bir şey dəqiq bilinir. Kulikovo meydanında qarınlarını əsirgəmədən qəhrəmanlıqla vuruşdular və doğma torpaqlarının azadlığı və müstəqilliyi üçün qanlarını tökdülər. Şəkil

Kulikovo Döyüşünün qəhrəmanlarına hörmət və ehtiram

19-cu əsrin ortalarında Rus donanmasının iki gəmisi “Peresvet” və “Zəiflədi” qəhrəman-rahibələrin adını aldılar. 1904-1905-ci illərdəki Rusiya-Yapon müharibəsində “Zəiflədi” yenidən özünü əsl rus qəhrəmanı kimi göstərdi. Tsushima döyüşündə bir hərbi eskadronun bir sütununa rəhbərlik etdi və ölümcül deşiklər aldıqdan sonra batdı. O zaman gəmidə 514 heyət var idi. Şəkil Əfsanəvi gəmiləri ilə birlikdə öldülər. 2005-ci ildə Pasifik Donanmasının çoxmərtəbəli eniş gəmilərindən biri “Oslyablya” fəxri adını aldı. Qəhrəman sıralarına qayıdır və Vətəninə sədaqətlə xidmət edir. Rusiya dövlətinin tarixi qəhrəmanlar üçün az deyil. Və bu gün rus torpağı onları doğacaq. Düşmənə bildirin ki, kim bizə qılıncla gəlsə, qılıncdan məhv olacaq!

File : Battle of Kulikovo 17th century miniature.jpg

This work is in the public domain in its country of origin and other countries and areas where the copyright term is the author’s life plus 100 years or fewer.

https://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ PDM Creative Commons Public Domain Mark 1.0 false false

File history

Click on a date/time to view the file as it appeared at that time.

Date/Time Thumbnail Dimensions User Comment
current 12:34, 15 October 2011 1,000 × 1,179 (485 KB) Любослов Езыкин (talk | contribs)

You cannot overwrite this file.

File usage on Commons

There are no pages that use this file.

File usage on other wikis

The following other wikis use this file:

Published in ! Без рубрики

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.