Muxtar Huseynzade – Wikipedia

ВЫРАЖЕНИЕ КОНЦЕПТА ПРИНАДЛЕЖНОСТИ В АНГЛИЙСКОМ ЯЗЫКЕ ФОРМОЙ АБСОЛЮТНОГО РОДИТЕЛЬНОГО ПАДЕЖА И ЕГО ЭКВИВАЛЕНТЫ В АЗЕРБАЙДЖАНСКОМ ЯЗЫКЕ

M.hüseynzadə morfologiya

Главная / Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Теория языка. Семиотика. Семантика. 2017 Номер 4 / ВЫРАЖЕНИЕ КОНЦЕПТА ПРИНАДЛЕЖНОСТИ В АНГЛИЙСКОМ ЯЗЫКЕ ФОРМОЙ АБСОЛЮТНОГО РОДИТЕЛЬНОГО ПАДЕЖА И ЕГО ЭКВИВАЛЕНТЫ В АЗЕРБАЙДЖАНСКОМ ЯЗЫКЕ

ВЫРАЖЕНИЕ КОНЦЕПТА ПРИНАДЛЕЖНОСТИ В АНГЛИЙСКОМ ЯЗЫКЕ ФОРМОЙ АБСОЛЮТНОГО РОДИТЕЛЬНОГО ПАДЕЖА И ЕГО ЭКВИВАЛЕНТЫ В АЗЕРБАЙДЖАНСКОМ ЯЗЫКЕ

• Том 8 4
• ВЫРАЖЕНИЕ КОНЦЕПТА ПРИНАДЛЕЖНОСТИ В АНГЛИЙСКОМ ЯЗЫКЕ ФОРМОЙ АБСОЛЮТНОГО РОДИТЕЛЬНОГО ПАДЕЖА И ЕГО ЭКВИВАЛЕНТЫ В АЗЕРБАЙДЖАНСКОМ ЯЗЫКЕ
• З. Ахмедова

Ахмедова З. М. ВЫРАЖЕНИЕ КОНЦЕПТА ПРИНАДЛЕЖНОСТИ В АНГЛИЙСКОМ ЯЗЫКЕ ФОРМОЙ АБСОЛЮТНОГО РОДИТЕЛЬНОГО ПАДЕЖА И ЕГО ЭКВИВАЛЕНТЫ В АЗЕРБАЙДЖАНСКОМ ЯЗЫКЕ // Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Теория языка. Семиотика. Семантика. – 2017. – T. 8. – Номер 4 C. 963-974 .

Akhmedova, Z. “THE EXPRESSION OF THE CONCEPT OF POSSESSION IN THE ENGLISH LANGUAGE BY MEANS OF THE ABSOLUTE FORM OF THE GENITIVE CASE AND ITS EQUIVALENTS IN THE AZERBAIJANI LANGUAGE.” RUDN Journal of Language Studies, Semiotics and Semantics. 8.4 (2017).:963-974.

Akhmedova Z. (2017). THE EXPRESSION OF THE CONCEPT OF POSSESSION IN THE ENGLISH LANGUAGE BY MEANS OF THE ABSOLUTE FORM OF THE GENITIVE CASE AND ITS EQUIVALENTS IN THE AZERBAIJANI LANGUAGE. RUDN Journal of Language Studies, Semiotics and Semantics. vol. 8, no. 4, pp.963-974

Muxtar Huseynzade – Wikipedia

Muxtar Hüseyn oğlu Hüseynzadə (21 mart 21, 1900-cu il – 1985-ci il) — Azərbaycan türkoloqu, filologiya elmləri doktoru, Azərbaycan Respublikasının Əməkdar Elm Xadimi.

Muxtar Hüseynzadə
Muxtar Hüseyn oğlu Hüseynzadə
Doğum tarixi	21 mart 1900
Doğum yeri	Mərənd vilayətinin Zunuz kəndində
Vəfat tarixi	1985
Milliyyəti	azərbaycanlı
Elm sahəsi	dilçilik
Tanınmış yetirməsi	oğlu Çingiz Hüseynzadə
Mükafatları	1973

Mündəricat

• 1 Həyatı
• 2 Elmi yaradıcılığı
• 3 Medalları
• 4 Kitabları
• 5 Onun haqqında yazılan məqalələr
• 6 İstinadlar

Muxtar Hüseyn oğlu Hüseynzadə 1900-cu il martın 21-də Güney Azərbaycanın Mərənd vilayətinin Zunuz kəndində anadan olmuşdur. Onun gözünü açıb gördüyü və ilk uşaqlıq illərini keçirdiyi İranın vəziyyəti çox ağır idi. Muxtarın atası Hüseyn kişi böyük savadı olmasa da, çox maarifpərvər adam olduğu üçün oğlunu savadlı görmək istəyirdi, buna görə də 1910-cu ildə onu molla məktəbinə qoymuşdu. Getdikdə vəziyyətinin ağırlaşdığını görən Hüseyn kişi öz ailəsi və qardaşı Tağı ilə birlikdə minlərlə iranlı kimi Zaqavqaziyaya köçməyə qərar verir. 1913-cü ildə Muxtar Hüseynzadə ailəsi ilə birlikdə Quzey tərəfə gəlir. Əvvəlcə atası ilə birlikdə mis mədənində fəhlə işləyir. 1917-ci ildə o, Tiflis şəhərinə gəlir və müxtəlif yerlərdə fəhlə işləyir. O, savadını artırmaq üçün arzuladığı şəraiti məhz Gəncə şəhərinə köçdükdən sonra tapır. Bu dövrdə Azərbaycanda savadsızlığın ləğvi kursları yaradılırdı. Savad kursları Gəncə şəhərində də təşkil olunmuşdu. Muxtar da öz savadını artırmaq üçün Gəncədə fəhlə fakültəsinə daxil olaraq 1927-ci ildə oranı bitirir. Lakin irəliləmək eşqi ilə 1927-ci ildə Bakıya gələrək Azərbaycan Dövlət Universitetinin Şərq fakültəsinə daxil oldu. Türk dili və ədəbiyyatı kafedrasının müdiri professor Bəkir Çobanzadə Muxtar Hüseynzadəyə dərs demişdi. Məhz B.Çobanzadənin mühazirələrinin onu cəlb etdiyinə görə Muxtar Hüseynzadə 1931-ci ilə universiteti türk dili və ədəbiyyatı üzrə bitirdi. Muxtar Hüseynzadə aspiranturada oxuduğu vaxt Bakı Kooperativ institutunda müasir Azərbaycan dilində mühazirələr oxumağa başlayır. 1935-ci ildə onun elmi rəhbəri B.Çobanzadə Muxtar Hüseynzadəni Azərbaycan Dövlət Universitetində – ümumi dilçilik kafedrasında dərs deməyə dəvət edir. Muxtar müəllim öz gəlişi ilə özünü tamamilə bu kafedraya həsr edir və 50 il bu kafedrada dərs deyir. Bu illər ərzində o, “Müasir Azərbaycan dili” adlı elmi əsərini 1946-cı ildə müdafiə edərək filologiya elmləri namizədi alimlik dərəcəsi almışdır. [1] O, Azərbaycan dilinin tarixi, nitq mədəniyyəti, əlifba, orfoqrafiya, terminologiya, durğu işarələri sahəsində əsərlər yazmış, Azərbaycan respublikasının ali məktəblərində Orxon-Yenisey abidələrindən mühazirələr oxumuşdur. Bu qədər hərtərəfli fəaliyyətinə baxmayaraq o, müasir Azərbaycan dili üzrə mütəxəssis kimi tanınır. O, istər ali məktəblərində, istər orta məktəblərdə müasir Azərbaycan dili fənninin əsasını qoymuşdur. Müasir Azərbaycan dili sahəsində elmlər namizədləri və doktorları hazırlanmasında onun böyük əməyi olmuşdur. 1980-ci il martın 26-da Azərbaycan SSR Ali və Orta ixtisas Təhsil Nazirliyi Azərbaycan Dövlət Universitetinin ümumi dilçilik kafedrasının müdiri, Azərbaycan SSR Əməkdar Elm Xadimi, Azərbaycan SSR Dövlət Mükafatı Laureatı filologiya elmlər doktoru, professor Hüseynzadənin 80 illik yubileyini keçirdi. Bu yubiley mətbuatda respublika mətbuatında geniş işıqladırıldı. O, 1985-ci ildə Bakıda vəfat etmişdi.

Elmi yaradıcılığı

M.Hüseynzadə qırxdan çox elmi əsərin müəllifidir. Bunlardan ən çox yayılmışı ali məktəblər üçün dərslik kimi yazılmış və artıq dörd dəfə (1954, 1963, 1973, 1983) nəşr edilmiş “Müasir Azərbaycan dili” kitabıdır. Bu kitabın ilk nəşrində (1954) Azərbaycan dilinin fonetika, leksika və morfologiya məsələləri araşdırılır. Burada Azərbaycan dilinin leksikası ilk dəfə sistemli şəkildə tədqiq edilir. Müəllif sözün mənaları haqqında məlumat verir, türkologiyada ilk dəfə frazeologiya məsələsini qaldırır, Azərbaycan dilinin lüğət tərkibindəki qeyri-türk mənşəli – “gəlmə və alınma sözlər” adlanan təbəqəni müfəssəl tədqiq edir. O, ərəb və fars mənşəli sözləri özünün irəli sürdüyü prinsiplər əsasında orijinal surətdə qruplaşdırır. M.Hüseynzadənin fikrincə, “dil zorakı assimilyasiyaya qarşı o zaman daha ciddi müqavimət göstərə bilir ki, onun sabit və möhkəm qrammatik quruluşu olsun və bir çox əsrlər ərzində öz həyatiliyini sübut etmiş olsun. Belə bir dil “yüz illərlə davam gətirən uzun bir proses” nəticəsi olan çarpazlaşma zamanı həmişə qalib gəlir və öz lüğət tərkibini məğlub dilin hesabına zənginləşdirir. Azərbaycan dili də belə dillərdəndir”. M.Hüseynzadə Azərbaycan dilçiliyi tarixinə morfologiya üzrə mütəxəssis kimi düşsə də, onun Azərbaycan dilinin sintaktik quruluşunu öyrənmək, tədqiq etmək sahəsindəki xidmətləri morfoloji quruluşu araşdırmaq sahəsindəki xidmətlərindən heç də geri qalmır. Onun 1953-cü ildə nəşr olunmuş “Müasir Azərbaycan dilində birinci növ təyini söz birləşmələri”, 1954-cü ildə ikinci söz birləşmələrinə həsr edilmiş “Müasir Azərbaycan dilində təyini söz birləşmələrinə dair”, 1957-ci ildə “Müasir Azərbaycan dilində mürəkkəb təyini söz birləşmələri” , 1959-cu ildə çapdan çıxmış “Azərbaycan dilinin qrammatikası” və “Müasir Azərbaycan dili, sintaksis, birinci kitab” adlı əsərlərinə daxil edilmiş “Təyini söz birləşmələri” adlı əsəri türkologiyada bu mövzuda yazılmış ilk əsərlərdəndir. Əsər öz orijinallığı, tədqiqatın dərinliyi və genişliyi ilə diqqəti cəlb edir. Bu əsərdə müəllif, hər şeydən əvvəl, türkologiyada kök salmış “izafət birləşməsi” termininin türk dilləri üçün yaramadığını sübut edir və onun “təyini söz birləşmələri” termini ilə əvəzlənməsini əsaslandırır. [2] Qeyd etmək lazımdır ki, orta məktəblər üçün Azərbaycan dilinin sintaksisi M.Ş.Şirəliyevlə birlikdə M.Hüseynzadə tərəfindən yazılmışdır. Əsərdən, az qala, yarım əsər ərzində orta məktəblər üçün sabit dərslik kimi istifadə edilmişdir. Sonda mübaligəsiz qeyd etmək lazımdır ki, bu gün Azərbaycanın ali məktəb və elmi müəssisələrində fəaliyyət göstərən dilçi alimlərin çoxu M.Hüseynzadənin ya şagirdləri, ya da şagirdlərinin şagirdləridir.

• “Qafqazın müdafiəsinə görə” medal – 1945-ci il
• “Rəşadətli əməyə görə” medal – 1945-ci il
• “Şərəf nişanı” ordeni – 1953-cü il
• Qırmızı Əmək Bayrağı ordeni – 1953-cü il
• Respublika Dövlət Mükafatı – 1973-cü il

1. Hüseynzadə M. Azərbaycan dilçiliyinin inkişaf tarixi. ADU elmi əsərləri, Bakı, 1948, VI c.
2. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dilində təyini söz birləşmələrinə dair (I təyini söz birləşmələri). Azərbaycan SSR EA Ədəbiyyat və dil institutunun əsərləri. Bakı, 1953, V c., s.5-28.
3. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. Bakı, 1954, 242 s.
4. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dilində təyini söz birləşmələrinə (II növ təyini söz birləşmələri) dair. Azərbaycan SSR EA Ədəbiyyat və dil institutunun əsərləri. Bakı, 1954, VII c., s.21-41.
5. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dilində təktərəfli və mürəkkəb təyini söz birləşmələri. Bakı, ADU, 1957, 94 s.
6. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dilində mürəkkəb təyini söz birləşmələri. Ədəbiyyat və Dil institutunun əsərləri. Bakı, 1957, VIII c., s.27-48.
7. Hüseynzadə M. 1956-cı ildə Bakıda oktyabrın 10-13-də türk dillərinin dialektologiyasına aid koordinasiya müşavirəsində çıxışı. Ədəbiyyat və Dil institutunun əsərləri, 1958, XII c.
8. Hüseynzadə M. Təyini söz birləşmələri. Müasir Azərbaycan dili. Bakı, ADU, 1959, s.12-34, 403 s.
9. Hüseynzadə M. Təyini söz birləşmələri. Müasir Azərbaycan dili. Bakı, ADU, 1959, s.66-166, 453 s.
10. Hüseynzadə M. Sovet hakimiyyəti illərində Azərbaycan dilçiliyinin inkişafı. ADU elmi əsərləri. Bakı, 1960, № 2, s.45-52.
11. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dilində təyini söz birləşmələri. Bakı, ADU, 1961.
12. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. I cild. Bakı, 1963, 270 s.
13. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. II cild. Bakı, 1973, 355 s.
14. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. III cild. Bakı, 1983, 319 s.

Onun haqqında yazılan məqalələr

1. Axundov A.A. Dilçiliyimizin ağsaqqalı. “Kommunist” qəzeti, 1970, 28 mart.
2. Abdullayev Ə.Z. Sovet hakimiyyəti illərində dilçiliyimizin inkişafı. ADU elmi əsərləri, 1967, № 4-5.
3. Adilov M.İ. Muxtar Hüseynzadə – anadan olmasının 80, elmi-pedaqoji fəaliyyətinin 50 illiyi münasibətilə. ADU əsərləri, 1971.
4. Adilov M.İ. Filologiyamızın nailiyyəti. Azərbaycan müəllimi, 1974, 12 aprel, № 30.
5. Adilov M.İ. Muxtar müəllim. Azərbaycan müəllimi. 1970, 28 mart.
6. Rəcəbov Ə.Ə. Gənclərlə gənclik həvəsi ilə. Ədəbiyyat və incəsənət qəzeti, 1970, 28 mart, № 13.
7. Rəcəbov Ə.Ə. Dilçiliyimizin ağsaqqalı. Ədəbiyyat və incəsənət qəzeti, 1980, 4 aprel, № 14.
8. Seyidov Y.M. Azərbaycan dilçiliyini yaradanlar və inkişaf etdirənlər. ADU əsərləri, 1969, № 2.
9. Zərbəliyev İ. Sevimli alim, tələbkar müəllim. Yüksəliş qəzeti, 1970, 28 mart.
10. Ахундов А.А. Мухтар Гусейн оглы Гусейнзаде (к 80 летие со дня рождения). Советская тюркология, 1980, № 2.
11. Таирбеков Б.Г. Ученый педагог, воспитатель. Бакинский рабочий. 1970, 28 марта.

İstinadlar

1. ↑ Səidə Qafarova. Muxtar Hüseynzadə. Bakı, 2004, s.5-19.
2. ↑ Ə.Rəcəbli. Azərbaycan dilçiliyi. Bakı, s. 258-264.

Elmi ƏSƏRLƏR, 2016, №4(78) nakhchivan state university. Scientific works, 2016, №4 (78)

Sözlərin müəyyən şəkilçilər, şəkilçiləşmiş qoşma və ədatla işlənərkən zərfləşməsi;
Bunlara yayda, qışda, səhərdən, könüldən, məhəbbətlə, həyəcanla, səslə, məncə, bizcə isim və
əvəzlikləri; bərkdən, ucadan, gizlincə, elmi (danışmaq), duzsuz, aylıq çıxmaq və s sifətləri; üçlükdə,
birdən (həll etmək) və s. sayları misal göstərmək olar. Müəllif göstərir ki, bu sözlərdən sürətlə,
həyəcanla, birdən, sevincək və s. sözlər tam zərfləşə bilmişlər.
3.

Söz birləşmələrinin zərfə çevrilməsi. Müəllif bunları üç qrupa ayırır.
a) Sabit söz birləşmələrinə yaxınlaşan vahidlərin zərfləşməsi. Məsələn; sinə dolusu,
gözüyumulu, arabir, axşamçağı və s.
b) Sərbəst söz birləşməsinə yaxınlaşan vahidlərin zərfləşməsi. Məsələn; bu gün, o zaman,
gələn il, bu ay, beş ay və s.
c) təkrarlı birləşmələrin zərfləşməsi. Gülə-gülə, dəstə-dəstə, addım-addım və s. (2. Səh. 57-
59)
4. İngilis dilində zərfin yaranma prosesi.
İngilis dilində zərflər isim, sifət və başqa nitq hissələrinə suffikslər və prifikslər artırmaqla
ya da aqqlütinativ yolla düzəlir.
a) İngilis dilində zərflər isimlərin köklərinə suffikslər və prifikslər artırmaqla yaranır.
Zərflərin yaranmasında iştirak edən əsas prifikslər bunlardır.-a; -as; -in; və s. Bu prefikslər sifətlərin
önünə artırılaraq düzəltmə zərf əmələ gətirirlər. Andrev Carstairs McCarthy-yə görə sifətlərə ən çox
artırılan və ən məhsuldar suffiks –ly; suffiksidir. Məsələn; quickly, slowly; (11,səh48)
İsimlərin və başqa nitq hissələrinin kökünə artırılaraq zərf düzəldən digər şəkilçilər də var.
Məsələn: –wise (clockwise); -ward(s) (homewards, seawards, afterwards); -way(s); (sideways,
crossways, likeways); –fold; (tenfold) və s.
-ward(s); -way(s); suffiksləri sözlərə -s şəkilçisiz qoşulduqda onları sifətlərdən fərqləndirmək
çətin olur. –ly; suffiksi ilə düzələn bəzi düzəltmə zərflər bəzən sifətlərlə eyni mənaya malik
olurlar. Məsələn; cheep, cheaply; rough, roughly; və s. Onların bəziləri isə tamamilə fərqli mənalara
sahib olurlar. Məsələn: It’s a hot day. Joe hotly denied the accusation.
b) Bir çox tərz bildirən zərflər –ly suffiksi olmadan konversiya yolu ilə sifətlərdən əmələ
gəlir. Onların sifət yaxud zərf olduğunu sintaktik funksiyasına görə müəyyən etmək mümkün olur.
Məsələn: hard, far, near, straight, east və s.
c) İngilis dilində başqa nitq hissələri ilə birləşərək düzələn zərflərə də rast gəlinir. Sifətlərlə
eyni formaya malik olan zərflərdən başqa, elə zərflər vardır ki, onlar sözönülərlə fellərin
birləşməsindən yaranır və bu birləşmələr ”Phrasal verbs” feli birləşmələr adlanır. Məsələn: put up
with (tolerate), bring about (cause) və s. Bəzi sözönülər vardır ki, onlar eyni zamanda sadə zərflər
kimi işlədilə bilər. Məsələn: through, back, over, across və s.
Məqalədə bu nəticəyə gəlirik ki, Azərbaycan dilində olduğu kimi, ingilis dilində də zərf isim,
sifət, say, əvəzlik və fellərə nisbətən gec yaranmış bir nitq hissəsi olduğu üçün özündən əvvəl
mövcud olan nitq hissələri hesabına, əsasən morfoloji yolla və başqa nitq hissələrindən konversiya
yolu ilə, adverbiallaşma vasitəsilə yaranmış və yaranmaqdadır.

ƏDƏBİYYAT
1. Azərbaycan dilinin qrammatikası. I hissə. Azərbaycan EA nəşri. Bakı: 1960.
2. Cəfərov C.Ə. Zərf və müvəqqəti zərfləşən sözlərin tədrisinə dair. Lenin adına APİ-nin “Elmi
Əsərləri” №5. 1976
3. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. Bakı: 1983
4. Hüseynzadə M. Müasir Azərbaycan dili. Morfologiya. Bakı: 1973
5. Müasir Azərbaycan dili (II cild). Morfologiya. “Elm” nəşriyyatı, Bakı: 1980
6. Müasir Azərbaycan dili. (XI cild). “Elm” nəşriyyatı. 1980
7. Müasir Azərbaycan dilinin qrammatikası. Azərbaycan EA nəşri. 1951.
8. Cəfərov S. Azərbaycan dilində söz yaradıcılığı. Azərbaycan Universitei nəşriyyatı. Bakı: 1960
9. Seyidov Y. Əsərləri on beş cilddə. IX cild. Bakı: 2010
10. Шукюров А. Дж. Наречие в Азербайджанском языке. Автореферат кандидатской
диссертации. Баку: 1966

11. Грамматика Азербайджанского Языка. Издателства “Елм”. 1971
12. Carstairs M. A. (2002:48). An Introduction to English Morphology: Wordsand their
structure. Edinburgh University Press
13. Kabashi, J. (2000). English “Grammar: Morphology. Prishtina: The University of Prishtina.
14. Eastwood, J. (1999). Oxford Practice Grammar. Oxford University Press.
15. Quirk, R. and Greenbawm, S. (1990). A Student’s Grammar of the English Language,
Longman.
16. Baskervill, W. M. & Sewell, J. W. (1896). An English Grammar. Longman. Gmbh Hamburg

ABSTRACT
Israfil Babayev
About the investigation of adverb in Azerbaijani and English
In this article it is dealt with the formation of adverbs later than the other parts of speech in
Azerbaijani and English and the place of adverbs in the lexical system of Azerbaijani and English
languages is clarified. The importance of syntactical, semantical, and semantic-morphological
principles are taken into consideration. The linguist-scientists who investigated adverb in
Azerbaijani such as A. J. Shukurov, M. Qiyasbeyly, Y. Seyidov, M. Husseynzadeh, S. Abdullayeva,
J. Jafarov and others are mentioned and some samples from their works are presented. The
grammar books written by some English scientists Baskerwell and Sewell, John Eastwood,
Randolph Quirk and Sidney Grenbawn and others are investigated. The books under the title of
“Modern Azerbaijani Language” prepared by the Academy of Sciences of Azerbaijan in different
years are investigated and the semantical types of adverbs are learned.
In comparison of English the formation of adverbs by morphological ways in Azerbaijani
language is emphasised. Besides this, it is not excepted the formation of adverbs from other parts of
speech by conversion and adverbialisation. The author comes to the conclusion that the adverbs
have been formed later than the other parts of speech and are being formed on the account of other
parts of speech by conversion and adverbilisation.

РЕЗЮМЕ
Исрафил Бабаев
О расследовании наречием на Азербайджанском и английском языках
В этой статье рассматривается формирование наречий позже, чем в других частях речи
на азербайджанском и английском языках и место наречий в лексической системе
азербайджанском и английском языках уточняеться. Важность синтаксических,
семантических и семантико-морфологические принципы принимаются во внимание.
Лингвист-ученые, исследовавшие наречия на азербайджанском языке, такие как А. И.
Шукуров, М. Гiяsbeйlи, Ю. Сеидов, М. Гусейнзaдe, С. Абдуллаева, J. Джафаров и другие
упоминаются и некоторые образцы из их работ представлены. Грамматические книги,
написанные некоторыми английскими учеными Baskervell и Сьюэлл, Джон Иствуд, Randolph
Quirk и Сидни Grenbaun и другие исследуются. Книги под названием «Современный
азербайджанский язык», подготовленный Академии Наук Азербайджана в разные годы
исследуются и семантические типы наречий изучены. В сравнении английского языка
образование наречий морфологическими способами на азербайджанском языке
подчеркивается. Кроме того, формирования наречий из другими частями речи по путьями
конверсия и адвербиализацией не исключаеться. Автор приходит к выводу, что наречия
были сформированы позднее других части речи и на счет других частей речи формируются
по путъем конверсией и адвербилизацией.

НДУ-нун Елми Шурасынын 23 sentyabr 2016-cı ил тарихли
гярары иля чапа тювсийя олунмушдур (протокол № 01).
Məqaləni çapa təqdim etdi: AMEA-nın müxbir üzvü Ə.Quliyev