Press "Enter" to skip to content

RAMI 4.0 (Reference Architectural Model Industry 4.0)

5. Torpağa səcdə təvazökarlıq və Allah qarşısında özünü sındırmaqdır, torpaqdan yaranıb torpağa gedəcəyimizi xatırladır.

Mashindaki rami nece yoxlaya bilerem

Məqalə uzun olduğu üçün xülasəsini əvvəldən qeyd edirik:

1. Səccadəyə səcdə etmək mənbələrə əsasən yenilikdir.

2. Rəsulullah (s.a.a) və səhabələri ən çox torpağa səcdə edib.

3. Hətta səccadəyə səcdəni caiz bilənlərə görə də, torpağa səcdə daha fəzilətlidir.

4. Malik ibni Ənəs kimi bəzi alimlərinə görə isə, torpağa səcdə müstəhəb, libasa, palaza səcdə məkruhdur.

5. Torpağa səcdə təvazökarlıq və Allah qarşısında özünü sındırmaqdır, torpaqdan yaranıb torpağa gedəcəyimizi xatırladır.

6. Torpağa səcdəni istisnasız bütün müsəlmanlar qəbul edir və vəhdət üçün gözəl addımdır.

7. Bəzi hallarda ki, qeyri şeylərə səcdə barədə hədislər gəlib, istisna hallar kimi məcburiyyətdən edilmişdir kimi başa düşülməlidir.

Namaz qılmaq Allahın əmridir və bu mövzuda ixtilaf yoxdur. Qurani-Kərimdə namazı necə qılmaq yazılmadığına görə, biz hədislərə müraciət etməliyik və Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və alih) sünnəsinə əsasən namaz qılmalıyıq. Şiələrin niyə sırf möhür və ya torpaq kimi şeylərə səcdə etməyini elə əhli-xilaf mənbələri ilə isbat edəcəyik:

Əvvəlcə şiəliyə qarşı çox sərt mövqeyi ilə tanınan və “bidətlərlə mübarizə aparan” İbni Teymiyyənin mövqeyini qeyd edəcəyik. İbni Teymiyyə Əl-Hərrani öz kitabında bu mövzuda olan hədislərdən də istifadə etməklə belə deyir:

Bir nəfər məsciddə səccadə sərir və üzərində namaz qılır. Onun bu etdiyi bidətdir ya yox?

Əlhamdu lillahi rabbil aləmin. Səccadə sərib üzərində namaz qılmaq sələfin sünnəsi olmayıb. Nə mühacirlərdən, nə də ənsardan, nə də tabeinlərdən, Peyğəmbər (s.a.a) zamanından tabeinlərə qədərki zamanda bu əməl görülməyib. Peyğəmbər (s.a.a) məscidində yer üzərində namaz qılardılar. Səhabələrdən heç biri xalça götürməzdi. Rəvayət olunur ki, Əbdurrəhman ibni Məhdi, elə ki Mədinəyə gəldi, məsciddə yerə səccadə sərdirdi, Malik ibni Ənəs (malikilərin imamı) əmr elədi ki, onu həbs edin. Malikə dedilər: Axı bu Əbdurrəhman ibni Məhdidir! Malik dedi: Bilmirsiniz ki, məscidimizə səccadə sərmək bidətdir?

Səhih hədisdə deyilir ki, Əbu Səid Xudri deyir: Biz Peyğəmbərlə (s.a.a) birlikdə məsciddə etikafda idik. Gördük ki, Peyğəmbər (s.a.a) alnını su və torpağın üzərinə qoyur. 21-cü günün sübhündə burun və iki gözün arasında torpağın və suyun izini gördüm.

Bu çox aydındır: Peyğəmbərin (s.a.a) səcdəsi torpağın üzərində olardı. Məscidinin də üzərinə xurma ağaclarını atmışdılar. Oradan yağış tökülürdü və məscidi yerin cinsindən idi. Amma bəzən, balaca daş gətirib qoyurdular torpağın üstünə. Sünəni Əbu Davudda Abdullah ibni Haris deyir: Abdullah ibni Ömərdən məsciddə olan kiçik daşlar haqqında soruşdum. Dedi: Gecələrin birində yağış yağdı və torpağın özü yaş oldu. Müsəlmanlardan biri cibinə daş qoymuşdu. Elə ki Peyğəmbər (s.a.a) namazı bitirdi, dedi: Bu nə gözəldir! Bu da çox aydındır ki, onlar torpaq və kiçik daşlara səcdə edirdilər. “

“Məcmu əl-fətəva”, İbni Teymiyyə əl-Hərrani, cild 22, səh. 163-164

İbni Teymiyyənin tələbəsi, ibni Qəyyim əl-Covzi “İğasətul-ləhfən” kitabında deyir:

“Həmçinin, bəzən görürsən ki müsəlmanlardan bəziləri səccadə üzərində namaz qılır. Rəsulullah (s.a.a) heç zaman səccadə üzərində namaz qılmayıb. Heç vaxt Peyğəmbər (s.a.a) qarşısında səccadə sərilməzdi. Peyğəmbər (s.a.a) yerin üzərinə səcdə edərdi, bəzən bu gil, bəzən də həsir olardı.”

“İğasətul-ləhfən”, İbni Qəyyim əl-Covzi, cild 1, səh. 218

“Rəsulullah (s.a.a) həsirə səcdə edirdi və həsir qaralmışdı. Həsirin üzərinə su səpirdi ki, qaraltısı aradan getsin və onun üzərində namaz qılırdı. Heç vaxt həsirinin üzərinə nə səccadə, nə də dəsmal sərilirdi. Gilə, kiçik daşa, su ilə qarışmış torpağa səcdə edirdi ki, hətta burnunda və alnında torpağın izi olardı.”

“İğasətul-ləhfən fi masayəd əş-şeytan”, İbni Qəyyim əl-Covzi, cild 1, səh. 286

“Onun (İbni Teymiyyənin) tələbəsi ibni Qəyyim əl-Covzi tovhidin növləri ilə bağlı öz şərhlərində rəddiyyələr vermişdir. O, bir çox faydalı kitabın müəllifidir. Bu kitablardan ən yaxşısı “İğasətul-Ləhfan”-dır.

“Əd-Durər əs-səniyyə fil əcvibətun-nəcdiyyə”, Əbdurrəhman Nəcdi, cild 2, səh. 219

Bu mövzuda olan hədislərə nəzər salaq:

“Rəsulullah (s.a.a): Beş şey mənə verildi ki, məndən öncə heç kimə verilmədi. Yer mənim üçün səcdəgah və pak edici qərar verildi.”

“Səhih”, Buxari, Təharət kitabı, Təyəmmüm babı.

Diqqət edin ki, hədis təyəmmüm babında gəlib və burada söhbət təbii ki, təyəmmüm ediləsi şeylərdən gedir.

İbni Abbas (r.a): “Rəsulullah (s.a.a) daşa səcdə edərdi.”

“Mustədrək aləs-səhiheyn”, Hakim Nişapuri, cild 2, səh. 132

Abdullah ibni Məsud torpaq tapmayınca namaz qılmaz yaxud səcdə etməzdi.

“Musənnəf”, ibni Əbu Şeybə, cild 1, səh. 397

Abdullah ibni Məsudun tələbəsi olan tabein Məsruq ibni Əcdə də torpaqdan qeyri bir şeyin üzərinə səcdəyə icazə verməzdi. Hətta gəmiyə minəndə özü ilə bir şey aparar və onun üzərinə səcdə edərdi.

“Təbəqatul-Kübra”, İbni Səd, cild 6, səh. 53

Rəsulullah (s.a.a) Bəni Əbdül-Əşhəl qəbiləsində namaz qılırdı. Çiyninə atdığı ağ əbası ilə özünü bükmüşdü və yerdəki xırda daşların soyuğundan qorunmaq üçün əllərini onun (əbanın) üstünə qoyurdu.

“Sünən”, İbni Macə, cild 1, səh. 329

“Sünənul-kübra”, Beyhəqi, cild 2, səh. 106

(Göründüyü kimi, Rəsulullah (s.a.a) əllərini soyuqda qorusa da, ravilər heç yerdə alnını qoruduğunu və yerlə alın arasında vasitə qoyduğunu qeyd etmirlər)

Aİşə dedi: Peyğəmbərin (s.a.a) alnını bir şeylə örtdüyünü görmədim.

“Musənnəf”, İbni Əbu Şeybə, cild 1, səh. 397

İbni Həcər bu hədisin təfsirində deyir: “Bu hədis, səcdə üçün ilk şərtin alnın yerə dəyməsi olduğunu, ancaq mümkün deyilsə buna gərək olmadığını göstərir.”

“Fəthul-Bari”, İbni Həcər Əsqəlani, cild 1, səh. 404

Ənəs ibni Malik: Şiddətli istidə Rəsulullah (s.a.a) ilə birlikdə idik. Bizlərdən biri xırda daşları əlində tutub soyutduqdan sonra yerə qoyub ona səcdə edirdi.

“Mucəmus-Səğir”, Təbərani, cild 1, səh. 157

Beyhəqi bu rəvayəti Ənəsdən nəql etdikdən sonra deyir: “Əgər libasa səcdə etmək caiz olsaydı, daha xırda daşları soyudub özlərini zəhmətə salmağa ehtiyac olmazdı.”

“Sunənul-Kubra”, Beyhəqi, cild 2, səh. 105

Bəzi hədislərdə ki, əhli-xilaf kitablarında gəlib və səccadə yaxud dəriyə, libasa bildirir, bunları araşdırarkən məlum olur ki, digər hədislərlə ziddiyyət təşkil edir. O hədislər ki, libasa səcdəni qadağan edir və ya sırf torpağa səcdəni əmr edir. Deməli, bu az miqdarda da olsa, libasa və s. səcdəni bildirən hədisləri bu cür anlamalıyıq: 1. Bəzi hədislərdə ki, deyilir, Rəsulullah (s.a.a) dəri üzərində namaz qıldı, o demək deyil ki, dərinin üzərinə alnını qoydu, sadəcə ayağının altında dəri olub. 2. Bəzi istisna hallar olub ki, hansısa səhabə çox istinin şiddətindən torpağa yox, libasının qırağına səcdə edib. Baxmayaraq ki, bəzən Rəsulullah (s.a.a) sırf torpağa səcdə edilsin deyə zöhr namazını hava sərinləyənə qədər təxirə salardı.

Hətta səccadəyə səcdəni qəbul edənlər belə, ən fəzilətli səcdənin torpağın üzərinə olmasını deyirlər və səcdə ediləsi şeylər arasında birinci yerdə gətirirlər:

“Şərh Musnəd Əbu Hənifə”, Əli əl-Qari, səh. 319

“Torpağa, həsirə və torpaqdan bitən şeylərə səcdənin caizliyi barədə alimlər icma ediblər.”

“Şərh Səhih Muslim”, Nəvəvi, 1053-cü hədisin şərhi

(Deməli səccadə, xalça və s. barədə isə belə bir icma yoxdur)

Rəsulullah (s.a.a.) buyurmuşdur: “Hər biriniz namaz qılarkən təkəbbürü özündən uzaqlaşdırmaq və təzim üçün alnını və burnunu yerə qoysun.”

“Musənnəf”, İbni Əbu Şeybə, cild 2, səh. 42

(Əlbəttə ki, varlı və kasıb, kral və fəhlə, uşaq və böyük, alim və cahil, hamısı torpağa səcdə edəndə daha təvazökar və özünü Allah qarşısında sındırmış olur. Yoxsa kimsə milyonluq xalçaya alnını qoyur, digəri də köhnə palazın, burada bəndələr arasında bərabərlik və təvazödən söhbət gedə bilməz. Torpağa səcdə isə çoxlarına ağır gəlir, baxmayaraq ki, sünnədir və bütün müsəlman aləmi torpağa səcdə barəsində ittifaq etmişdir)

Əhli-xilafda demək olar hər şeyə səcdə etməyi caiz bilirlər, baxmayaraq ki, bu barədə Peyğəmbərdən (s.a.a) hədis gəlməsə belə. Məsələn, camaat namazında əgər səcdə etməyə yer tapmasan qarşındakı şəxsin arxasına səcdə etməyi caiz bilirlər, amma şiələrin möhürə səcdə etməsinə bidət deyirlər. Halbuki, arxaya səcdə etmək Ömər ibni Xəttabın şəxsi fətvasından başqa bir şey deyildir:

Ömər ibni Xəttab dedi: Hər kəs ki, cümə günü istilik ona qalib gəldi, libasının bir hissəsinə səcdə etsin, hər kəs ki, camaat ona əziyyət eləsə, qardaşının arxasına səcdə eləsin.

“Musnəd”, Əhməd ibni Hənbəl, cild 1, səh. 32

Torpaqdan yaranmış Adəmə səcdə etməyi özünə xar bilmiş İblisdən tutmuş, İslam düşməni kafir Əbu Cəhlə qədər, torpaq üzərinə səcdə ilə düşmənçilik etmişlər:

Əbu Hureyrə dedi: Əbu Cəhl dedi: Muhəmməd hələ də sizin aranızda üzünü torpağa sürtür (yəni namaz qılır?) Ona: “-Bəli” cavabı verildi. “And olsun Lat və Uzzaya ki, onu bunu edərkən görsəm, mütləa boynundan basacam!” Yaxud üzünü torpağa basdıracam dedi. Bir az sonra Rəsulullah (s.a.a) namaz qılarkən Onun yanına gəldi. Boynuna basmaq istəyirdi, ancaq birdən-birə gördülər ki, Onu tərk etdi və əlləri ilə özünü qorumağa çalışdı. “Sənə nə oldu?”- deyə soruşdular. “Həqiqətən mənimlə onun arasında atəşdən bir xəndək, qorxunc bir şey və bir sıra qanadlar vardı.”

Rəsulullah (s.a.a) buyurdu: “Əgər mənə yaxınlaşmış olsaydı, mələklər onun bir-bir üzvlərini qoparardılar.”

“Səhih”, Muslim, Qiyamətin, Cənnətlə Cəhənnəmin sifətləri kitabı, “Həqiqətən insan ehtiyacsızlığını görüncə azar” ayəsi babı, hədis 7243

İndi bu qədər dəlillərə əsasən, şiələr Peyğəmbər (s.a.a) sünnəsinə uyub torpağa səcdə edirsə, burada bidət adlandırılacaq nə var ki? Əgər bütün müsəlmanlar hamılıqla torpağa səcdə etsələr, qədimdən bugünə bütün hamı tərəfindən qəbul olunmuş sayılacaqdır və əsl vəhdət olacaq, halbuki, səccadə və s. mövzularda ixtilaflar olub və vardır. Şiə fiqhinə əsasən də, təkcə möhürə səcdə etmək vacib deyil, torpaq, qum, daş, çiy kərpic, həsir və s. yeməli-geyməli olmayan istənilən maddə ki, torpaqdandır. Kərbəla türbətini isə biz müqəddəs etməmişik, bu özü də Peyğəmbər (s.a.a) sünnəsidir:

Əli (ə) ilə Siffeyn döyüşünə gedirdik. Neynəva deyilən yerə çatanda Əli (ə) (şiddətlə ağladı və gözündən axan yaşlar yeri islatdı), sonra dedi: “Ey Əba Əbdillah, Fərat çayı kənarında səbrli ol! Səbrli ol, ey Əba Əbdillah!” Nə baş verdiyini soruşanda Əli (ə) dedi: Bir gün Rəsulullah (s.a.v.v.)-in yanına getdim və ağladığını gördüm və soruşdum: Ey Allahın Rəsulu, niyə ağlayırsan, səni ağladan nədir? Yoxsa kimsə səni qəzəbləndirib?- Buyurdu: “Xeyr, Cəbrail (ə) sən gəlməzdən bir az əvvəl burada idi və Hüseyn (ə)-n Fərat çayının yanında şəhid olacağını xəbər verdi. Daha sonra Peyğəmbər (s.a.v.v.) buyurdu: Cəbrail (ə) mənə “Onun türbətini görmək istəyirsən?”- dedi. Bəli dedim. O da əlini uzatdı və mənə bir ovuc torpaq verdi. Bax bu səbəbdən ağlayıram.”

“Məcməuz-Zəvaid”, Heysəmi, cild 9, səh. 187.

RAMI 4.0 (Reference Architectural Model Industry 4.0)

It is challenging to keep up with the latest industrial trends and figure out how they apply to your business.

The pace of change in the industry is accelerating, and it’s hard to know which technologies and strategies you should invest in for the future. But, on the other hand, you don’t want to be left behind.

RAMI 4.0 can help you make sense of Industry 4.0 and develop a plan for deploying these technologies in your business. This reference model provides a framework for knowing the different aspects of industry 4.0 and how they work together.

This blog post will discuss everything you need to know about RAMI 4.0, including architecture and benefits. So keep reading to learn more.

Table of Contents

What is RAMI 4.0?

It is a three-dimensional map that helps businesses plan to adopt industrial internet technologies.

It has five layers: people, data, things, processes, and outcomes. The map aims to help businesses better understand how to approach the deployment of industrial internet applications and services.

It can be used to help identify gaps in current processes and to plan for future growth. Additionally, the map can assess an organization’s readiness for deploying new technologies.

As the world moves toward a more connected and automated future, the RAMI 4.0 provides a valuable tool for businesses looking to stay ahead of the curve.

This was developed by the German Electrical and Electronic Manufacturers’ Association (ZVEI) to help industry 4.0 initiatives. The ZVEI is a trade association representing the interests of the German Electrical and Electronic Industry.

Definition

RAMI is a reference architecture that provides a common framework for industry 4.0 initiatives. It is based on the concept of a modular, plug-and-play system that can be used to connect different components of an industrial system.

The modularity of the RAMI 4.0 facilitates interoperability and makes it possible to upgrade or reconfigure systems without significant disruptions.

  • International Organization for Standardization (ISO)
  • European Committee for Electrotechnical Standardization (CENELEC)
  • International Electrotechnical Commission (IEC)

It is a service-oriented architecture (SOA).

By communicating protocol through the network, application components provide services to the other components.

The main intention of SOA is to make products, technologies, and vendors independent. And also breaking complex processes into small, easy-to-grasp packages.

The crucial characteristics of the industry 4.0 manufacturing system are

  • System and machine flexibility
  • Interaction of participants across hierarchy levels
  • Communication and collaboration between all participants
  • RAMI 4.0 structure

RAMI 4.0 Architecture

Let us look into each axis.

Axis 1: Hierarchy levels

This axis represents the functionalities in the factory. It describes the old world and new world factory functionalities. It follows the IEC 62264 and IEC 61512 standards.

  • Industry 3.0 (old world) includes field devices, control devices, stations, work centers, and enterprises.
  • Industry 4.0 (new world) includes the internet of things and smart factories.

Axis 2: Life cycle value stream

This axis represents the life cycle of facilities and products.

It describes the type (which is divided into development and maintenance/usage) and instance (which is divided into production and maintenance /usage).

  • In type, development, construction, computer simulation, and prototype come under development, and software updates, instruction manual, and maintenance cycle come under maintenance usage.
  • For instance, product, data, and serial numbers come under production and usage; service, maintenance, recycling, and scraping come under maintenance usage.

Axis 3: Layers

  • Business – Means organization and its process
  • Functional – Means functions of the asset
  • Information – Means Required data
  • Communication – Means access to data
  • Integration – Means real to digital world transition
  • Asset- Means the real-world physical things

Benefits

RAMI will bring several benefits to businesses and individuals

  • It is a service-oriented architecture
  • It helps to combine all elements and IT components in a layer and life cycle.
  • It automates daily tasks and will help you to be more productive at work.
  • It helps to get things done faster and more efficiently with its time-saving features.
  • The updated version includes new features that make communication between colleagues and contacts easier.

Conclusion

We hope you get a better understanding of RAMI 4.0 after reading this blog post. In the post, we have illustrated the structure of RAMI and its benefits.

Reference

Related Articles

  • Enterprise Architecture Framework (Types, Methods, and Benefits)
  • What is Computerized Maintenance Management Systems (CMMS)?
  • What is Collaborative Learning? (Benefits, Strategies, Theories, and…
  • What is TOGAF Framework? (Resources, Architecture, and Process)
  • Supply Chain 4.0 (Impact on Businesses, Trends, Risks)
  • 12 Traits of an Effective CISO (How to Become a CISO?)
  • Watershed (Tools, Pros, and Cons)

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.