Müstəqilik haqqında şeirlər

Təbiət varlıdır, təbiət xəsis,
İşlədərkən onu, sən ey mühəndis,
Mən də qart daşlara verdiyim bu hiss,
Bu incə mənadan necə əl çəkim?

Xankəndi

Elnur Abdıyev Lənkəran Dövlət Universitetini bitirib. Hazırda Neftçala rayonu Aşağı Surra kənd tam orta məktəbində ədəbiyyat müəllimidir. Eyni zamanda, `Elnur Coşqun` imzası ilə şeirlər yazır. Onun 20 yanvar, şəhidlər və Qarabağ haqqında şeirlərini oxuculara təqdim edirik.

Hopub yaddaşlara,dönüb daşlara,
Adil ürəklərdə yaşar şəhidlər.
Ölümdən bac alıb ölümsüzlüyü,
Dərd çəkib hər dərdə yaşar şəhidlər.

Sonsuz üfüqlərsi yurdu,oylağı,
Ölüb yaşayarlar mələk sayağı,
Əbədiyyət adlı aşılmaz dağı,
Aşan sevgilərdə yaşar şəhidlər.

Həqiqət aynası, qeyrət güzgüsü,
Hər şəhid məzarı Vətən kürsüsü,
Adları dillərdə Vətən türküsü,
Şirin nəğmələrdə yaşar şəhidlər.

Yaradan eşqindən don geyə-geyə,
Rahat uyusunlar məzarda deyə,
Bütöv Azərbaycan əl açar göyə,
Dualı dillərdə yaşar şəhidlər.

O rəhmət beşiyi,mərhəmət kanı,
Hifz etsin Anamız Azərbaycanı,
Vətəni olmayan Vətəndaş hanı?
Vətən olan yerdə yaşar şəhidlər.

Ağlama vətən qeyrəti,
Sızlayır yurdun həsrəti.
Bu da bir tale qisməti,
Atan şəhid oldu,oğul,

Bu yol ən pak yoldu,oğul.
Adın qaldı şəhid oğlu.
Haqqa haqlı şahid oğlu.
Bu vətənin vahid oğlu,
Zirvəyə yol aldı oğul,

Bu yol ən pak yoldu oğul.
Gəl ağlama ruhum çökdü,
Bu göz yaşın yurda yükdü.
Mələklər göz yaşın tökdü.
Onunçün saç yoldu,oğul,
Bu yol ən pak yoldu oğul.

Haqsızlığı görə-görə.
Gəldik sinə gərə-gərə.
Vətən şəhid verə-verə,
Tarix yaşa doldu,oğul,
Bu yol ən pak yoldu oğul.

Sən ömür sür gülə-gülə.
Qoyma ki,boynun bükülə.
Sən ağlama.sən fəxr elə.
Atan şəhid oldu oğul,
Bu yol ən pak yoldu oğul.

Sinəmə çəkilən ən böyük dağdı,
Yazanda alışır əlim, Qarabağ.
Yurdunda yurduna necə uzaqdı,
Düşmənə yurd olan elim-Qarabağ.

Ruhum sənin üçün illər yorğunu,
Bircə yol izn ver alım ağrını,
Yanlar yandırdılar qara bağrını,
Deyəndə göynəyir dilim, Qarabağ.

Oğullar gərəkdir canından keçə,
İgidlik camından bir qurtum içə.
İstərəm ruhumla yenə bu gecə,
Səni ziyarətə gəlim,Qarabağ.

Söndü Qarabağda odlar,ocaqlar,
Qisasa çağırır,Vətən bizləri!
Baxıb Qarabağa o ruhlar ağlar,
Qısasa çağırır,Vətən bizləri!

Qara buludludur,yurdun səması,
Ağıdır,gör neçə ana laylası.
Ömrün son günüdür,yoxdur sonrası,
Qisasa çağırır,Vətən bizləri!

Mən şişmiş damaram,düşmən bir zəli,
Kəsilsin yurdumdan düşmənin əli.
Uçub Qarabağda eşqin təməli,
Qisasa çağırır,Vətən bizləri!

Tuşlanıb hədəfə dəyməyir oxum,
Düşmən hiyləsindən de,niyə qorxum?
Bir gün görəydim ki,çin olub yuxum,
Qisasa çağırır,Vətən bizləri!

Açın bu yollara düşən düyünü,
Qarabağ eşqiylə qəlbim döyünür.
Bu gün qisas günü,qana qan günü,
Qisasa çağırır,Vətən bizləri!

Çöküb sinən üstə düşmən hiyləsi,
Yolunu tutubdur duman, Qarabağ!
Qoynunda uyuyan ruhların səsi,
Qəlbimi göynədir hər an, Qarabağ!

Düşmən tapdağında inləyir elim,
Bu dərdi deməyə gəlməyir dilim.
Hay vur, harayına hay verib gəlim,
Yetişim dadına,aman,Qarabağ!

Donub zaman ötür,vaxt ağır-ağır,
Hər gün başı üstə ildırım çaxır.
Qar da bədbəxtlikdən qapqara yağır,
Küsübdür bəxtindən zaman,Qarabağ!

Elnur öz eşqinə kölədir,kölə.
Sənə qovuşmadan qorxur ki, ölə.
Kim sənin laylanı çalıbdır belə?
Bir aç gözlərini, oyan, Qarabağ!

Çəkir həsrət yükünü,
Qan ağlayır,Qarabağ.
Açılmır bəxt düyünü,
Qan ağlayır,Qarabağ.

O torpaqda ruhların,
Soyumayan ahları.
Anıb o günahları,
Qan ağlayır,Qarabağ.

Gələndə hər yaz,bahar,
Ərimir döşündə qar.
Əsir olub duyğular,
Qan ağlayır,Qarabağ.

Qovammır namərdi,yox,
Bundan ağır dərdi yox.
Elə sanır mərdi yox,
Qan ağlayır,Qarabağ.

Vətənsizdir Vətəndə,
Günahkar sən də,mən də.
Hər gün şəhid verəndə,
Qan ağlayır,Qarabağ.

Vətən mənə nə verdi?,
Qışqırıb bunu deyən.
Vətəndən nə umursan?
Bir yol özündən soruş,
Sən Vətənə nə verdin?
Səndən başlanır Vətən!
İstər olum şimallı,
Cənubu da mənimdir.
İstərsə şərqdə olum,
Qərb qəlbən həmdəmimdir.
Mən Vətənin oğluyam,
Anama olduğutək,
Bu Vətənə borcluyam!
Bunu belə anladım,
Məndən başlanır Vətən,
Tanrıya sədaqətdən,
Dindən başlanır Vətən.
Aç,aç qəlbin qulağını,
Bəxtəvər Vətən oğlu,
Fəxr elə,fəxr elə ki,
Səndən başalnır Vətən!

Müstəqilik haqqında şeirlər

Sevgi vardır ki, dodaqlarda açar güllərini,
Sevgi vardır ki, bir az qar kimi, rüzgar kimidir.
Sevgi vardır oxudur qəlbidə bülbüllərini,
Böylə bir sevgi mənim ruhumu oxşar kimidir.
Sevgi vardır ki, uzaqdan bizə parlaq görünür,
Ona yaxlaşmayalım, çünki o zülmətlə dolu.
Sevgi vardır ki, düşər yerlərə daim sürünür,
Öylə bir sevgi də min dürlü xəyanətlə dolu.
Sevgi vardır ki, bahardan bizə güllər gətirir
İçi zəqqum və zəhər, qoxlama, qəlbin qanayar.
Sevgi vardır üzü xoş, daxili bir qorxulu yar.
Sevgi vardır bizə çox dadlı əməllər gətirir,
Fəqət həpsində qaranlıq gecələr kölgəsi var.
Sevgilərdə qarışıq bilməcələr kölgəsi var…

Çiçəklər məftunu bir bülbüləm ki,
Gözlərim baxçanın gülünə düşmüş.
Qəhrini çəkdiyim gülün surəti
Xəyalımın sakit gölünə düşmüş.

Onunçün çırpınır qolum-qanadım,
Onu yerdə deyil, göydə aradım.
Gör nə bədbəxtəm ki, axırda adım
Xırda uşaqların dilinə düşmüş.

Orda-burda keçdi gənclik həyatım
Hər yandan bağlandı rahi nicatım.
Mənliyim, şərəfim, müqəddəratım
Bir dəli ceyranın əlinə düşmüş.

Qarşımda nazlanıb yenə gülürsən,
Bilsən gülüşlərin nəyə bənzəyir?
Mən desəm artıqdır, özün bilirsən,
Lalə yarmağında şehə bənzəyir.

Sənin gülüşlərin bir ruzgar kimi
Əsərkən arzumun gülü açılır.
Gülsə dodaqların ulduzlar kimi
Ruhuma bir sənin işıq saçılır.

Söylə, gözəllərin dodaqlarından
Bu oynaq gülüşlər umulmuşmudur?
Sənin hər qəhrəman ay kənarından
Keçən buludmudur, uçan quşmudur?

Sənin gülüşlərin yaz səhərindən
Hissimə, fikrimə sanki rəng alır.
Gül ki, şeirlərim gülüşlərindən
Qırılmaq bilməyən bir ahəng alır.

Sən güldüyün zaman bu şad günümdə
Açılır qarşımda, canlanır bahar,
Bə`zən baş ucumda, bə`zən önümdə
Şimşəklərim çaxar, sularım axar.

Cahan ki, solmayan bir bağça-bağdır,
Burda rəvamıdır gülmədən ölmək!
Yazıq o şəxsa ki, qaraqabaqdır,
Nə qədər yaraşır insana gülmək!

Xoşladığım bir gecə, yerlər, göylər işıqlı,
Ay bir sərxoş göz kimi, ulduzlar yaraşıqlı.
Bunları seyr edərkən
Bir az fikrə gedərkən
Fikrim, hissim, xəyalım o qədər yüksəldi ki,
Mənə öylə gəldi ki,
Bizlərdən əvvəl nə yer, nə göy, nə həyat olmuş,
Nə bu ucsuz-bucaqsız gözəl kainat olmuş…

Gecə sakit… düşüncəm sakit deyildir fəqət,
Gözlərimin önündə canlandı bir həqiqət.
Xəyalım ənginlərə o qədər yüksəldi ki,
Mənə öylə gəldi ki,
İlk dəfədir kainat-
Dünyanı sellərində çalxayan bizim həyat
Sağda, solda döyüşmüş,
Sonra yoluna düşmüş.

Nə dayanmaq vaxtıdır, gözəl dostum, sən də gəl!
Seyr edəlim qol-qola bu zümrüd çəməndə gəl!
Göy üzünə bircə bax, hər ulduz bir sarı gül,
Yarı qönçə, yarı gül.
Səni gördüm, xəyalım o qədər yüksəldi ki,
Mənə öylə gəldi ki,
Bizə bu nazlı aləm görünərdi qaranlıq,
Gözəl çarpışmasaydıq, gözəl yaşamasaydıq.
Xoşladığım bir gecə, yerlər, göylər işıqlı,
Ay bir sərxoş göz kimi, ulduzlar yaraşıqlı.
Bunları seyr edərkən,
Bir az fikrə gedərkən,
Fikrim, hissim, xəyalım o qədər yüksəldi ki,
Mənə öylə gəldi ki,
Bizlərdən əvvəl nə yer, nə göy, nə həyat olmuş,
Nə bu ucsuz-bucaqsız gözəl kainat olmuş…

Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən
İşıqlı dünyadan necə əl çəkim?
Bu yerlə çarpışan, göylə əllləşən
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim?

Dönmə bir şəbnəmə yaz səhərində,
Könül, günəş kimi parla yerində!
Göylərin lacivərd ətəklərində
Gedən bu qovğadan necə əl çəkim?

Baxınız, dan yeri sökülmüş kimi,
Dostlar bir cəbhəyə tökülmüş kimi.
Uzaqdan-uzağa xam gümüş kimi
Ağaran səhradan necə əl çəkim?

Təbiət varlıdır, təbiət xəsis,
İşlədərkən onu, sən ey mühəndis,
Mən də qart daşlara verdiyim bu hiss,
Bu incə mənadan necə əl çəkim?

Bir yanda tərlanlar, dumanlı dağlar,
Bir yanda kəkliklər, ayna bulaqlar,
Bir yanda bülbüllər, çiçəkli bağlar,
Mən bu tamaşadan necə əl çəkim?

Həyat dedikləri bu keçməkeşdən,
Qəlbimdə, qanımda yanan atəşdən,
Gecədən, gündüzdən, aydan, günəşdən,
Bu əngin fəzadan necə əl çəkim?

Qarşımda dalğalı dərin bir ümman,
Ümmanı sarsıdır bir acı tufan,
Bəyaz köpükləri bir çiçək yapan
Şeirdən, xülyadan necə əl çəkim?

Ulduzlar fikrimin çırağbanıdır,
Bulud xəyalımın karıvanıdır,
Səma ki, hissimin aşiyanıdır,
Böylə bir səmadan necə əl çəkim?

Mehriban sevgilim qarşımda durdu,
Yenə şairliyim başıma vurdu,
Məndən məcnun kimi könül maraqla sordu:
-Bu saçı leyladan necə əl çəkim?

Xəzan acısına edib təhəmmül,
Gülün kölgəsində ötəndə bülbül,
– Həyat, həyat!- deyə çırpınır könül.
Könüldən, sevdadan necə əl çəkim?

Sən aldın aşını yeni hisslərdən,
Ey cavan qələmim, düşmə bəhərdən,
A dostlar, söyləyin, mən bu hünərdən,
Bu təbi valadan necə əl çəkim?

Mən şirin ləhcəli bir bülbüləm ki,
Güllərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Məni öz canından artıq istəyən
Ellərdən küsərəm, səndən küsmərəm!

Gözlərin misaldır axan çaylardan,
Kirpiyin oxlardan, qaşın yaylardan.
Qarşımıza gələn uzun aylardan,
İllərdən küsərəm, səndən küsmərəm!

El içində bizə derlər Sayadlı,
Tərlan ovçusuyam, ruhum qanadlı.
İlham pərisinin açdığı dadlı
Dillərdən küsərəm, səndən küsmərəm!

Sizə indi diyorlar: – Çıxınız bu örtüdən,
Qovunuz üzünüzdən bu məlun buludları.
Bunların fərqi yoxdur acı bir üzüntüdən,
Parçalayıb yırtınız bu köhnə yadigarı.

Bu xitabı bəlkə siz xoşlayıb bəyəndiniz.
Qəlbinizdə titrədi şəfəqlənən arzular,
Bəziniz də çarşafı yandırıb sevindiniz,
Fəqət bunu başında daşıyan daha çox var.

Bir çoxu anasından, bir çoxu babasından
Qorxaraq bu çizgini sürükliyor peşincə.
Bəzi əskidən əski olan əqrabasından
İstəmiyor eşitsin hər ağız sözü, məncə.

Yaxşı qız! Bəlkə sən də utanaraq məhlədən
Vida etmiyorsın o zülmətin övladına?
Qorxmadasın bir xətər toxunar qanadına,
Fəqət bu deyil bizə yaşayışı öyrədən.

Qaya uçdumu, əlbət, toz qopacaq yerindən,
Buludlar sıxılınca ildırımlar guruldar.
Qoy onlar nə dər desin, sənin əməllərində
Möhtəşəm dənizlərin çiçəkləri parıldar.

Düşün, bil ki, o çadra, bayquş qanadlı çadra
Şərqin qaranlıq, siyah mühitindən toxunmuş.
Aləm dəyişmiş indi, o Şərq hara, sən hara?
Mərsiyəsi o Şərqin çünki çoxdan oxunmuş.

Təbiidir ki, ay qız, yaz ayları gəlincə
Yarpaqlanıb pərdədə qalmaz örtülü qönçə.
Rəvamıdır yurdunun açıq bir səhərində
Dalğalansın bir bahar buludu gözlərində?!

Həyatın səslərindən kəsb edərək iqtidar,
Bu qaynar məmləkətdə qoş, oyna, sıçra, hayqır!
Onsuz da həyat adlı, çəlik barmaqlı rüzgar
Başınızdan çarşafı götürüb qaçacaqdır.

Qaçmayır irəli,
qaçamaz!
Qırılmış şəhpəri,
uçamaz!
Кеçməyir günləri binamaz.
Canamaz
üstündə кəsilmiş taqəti;
Vird еtməк adəti.
Gеtməyir qabağa,
Yürüşü bir bağa
yürüşü…
Həyatı, görüşü
pəк əsкi
bir Baкı.
Başının ağası
Ingilis darğası.
Еy Murtuz, еy Nobеl,
Bir daha bağlamaz sənə bеl
buralar!
Biz bayram еdərкən ürəyin aldımı yaralar?
O hansı zamandı,
Hər tərəf dumandı
O gеcə.
Başında bir sarı düşüncə,
Sarıydı əyninin paltarı,
Gəzirdin bulvarı.
Кaspinin üzündə oynaşan dalğalar,
qaynaşan dalğalar,
Əsdiкcə giləvar
Oynardı bulvar.
Oynardı “ovlar”, oynardı “zadələr”,
“Zadələr” önündə qırılmış badələr…

Yenə o bağ olaydı…

Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim,
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?

Yenə o bağ olaydı, yenə sizə gələydik,
Danışaydıq, güləydik.
Ürkək baxışlarınla ruhumu dindirəydin,
Məni sevindirəydin.
Gizli söhbət açaydıq, ruhun ehtiyacından.
Qardaşından, bacından
Çəkinərək çox zaman söhbəti dəyişəydin,
Mənimlə əyişəydin.
Yenə bir vuraydı, qəlbimiz gizli-gizli,
Sən, ey əsmər bənizli.

Bu yaz bir başqa yazdır, bu yaz daha da xoşdur,
Vay o qəlbə ki, boşdur!
Hər üfüqdə bir həvəs, hər bucaqda bir umud,
İnsanlar daha məsud.
Duyğular daha incə, fikirlər daha dərin,
Ürəklər daha sərin.
İnsanların vüqarı, tələbi daha yüksək,
Yolumuzdan daş, kəsək,
Təmizlənmiş bir az da. Ellərin keyfi sazdır,
Bu yaz, bir başqa yazdır!

Yenə o bağ olaydı, yenə o qumlu sahil,
Sular ötəydi dil-dil.
Saçın kimi qıvrılan dalğalara dalaydım,
Dalıb ilham alaydım.
Əndamını həvəslə qucaqlarkən dalğalar,
Qəlbimdə qasırğalar,
Fırtınalar coşaydı, qısqanclıqlar doğaydı,
Məni hirsim boğaydı.
Cumub alaydım səni dalğaların əlindən,
Yapışaydım belindən.
Xəyalımız üzəydi sevda dənizlərində,
Ləpələr üzərində.
İlhamımın yelkəni, zərrin saçın olaydı,
Sular xırçın olaydı.

Bu nə gözəl şeirdir, bu nə gözəl mənzərə,

Gəlin baxın Xəzərə.
Çıxalım Buzovnada kiçik qayalıqlara,
Seyrə dalım bir ara…
Gecələr sayrışarkən, ulduzlar lalə kimi,
İşıqlar jalə kimi.
Çilənib dağılarkən ətrafa damla-damla,
Ən yaxın bir adamla.
Nə gözəldir dinləmək suların nəğməsini,
Təbiətin səsini!
Nə gözəldir dolaşmaq, isti yay fəsilləri,
Bu sərin sahilləri!

Nə gözəldir səhərlər bizim böyük ruhumuz,
Aşıb-daşan duyğumuz.
Şəklindəki sulara, baxaraq ləzzət almaq,
Bu mavi şerə dalmaq.
Dalğalar kimi qalxmaq, dalğalar kimi enmək,
Bəzən hürküb çəkinmək.
Hər dalğa bir kişnəyən bəyaz yallı at kimi,
Bizim bu həyat kimi!

Yenə o bağ olaydı sevdalar ölkəsində,
O söyüd kölgəsində.
İnci qumlar üstündə yenə verib baş-başa,
Yayı vuraydıq başa.
Günlərimiz keçəydi qızğın fərəhlər kimi,
Dolu qədəhlər kimi.
Yarpaqlar arasından uzadaraq əlini,
Oxşayaraq telini.

Gecələr darayaydı saçlarını ay gözəl!
Sən gözəlsən, ay gözəl?
Əllərində əllərim, gözlərində gözlərim…
Asılaydı sözlərim
Könlünün qulağından bir qızıl tana kimi,
Günəş doğana kimi.
Bu yaz dostlarım bir az bəxtəvər olacaqlar,
Can-ciyər olacaqlar.
Bir az da uzaqlara açacaqlar yelkəni,
Ruh yeni, həyat yeni…
Çıxacaqlar göyləri aşaraq dönə-dönə,
Buludların fövqünə.
Uçacaqlar sabaha, uçacaqlar yarına,
Efir boşluqlarına.
Vaxtilə bir kölgə tək hür yaşamaq istəyən,
Bu insan oğlu bilsən.
Azadlıq ölkəsində daha şad olacaqdır, Dünya dad alacaqdır.

Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz,
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim.
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər-axşam.
Arzuya bax, sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?

18 Oktyabr Müstəqillik Gününə Aid Şeirlər

Milli Məclisin 2021-ci il oktyabrın 15-də keçirilən plenar iclasında “Müstəqillik Günü haqqında” yeni qanun layihəsi qəbul edilib.
Bu qanun ilə 28 May – Respublika Gününün və 18 Oktyabr – Dövlət Müstəqilliyi Gününün adı dəyişdirilib. Mayın 28-i Müstəqillik Günü, oktyabrın 18-i isə Müstəqilliyin Bərpası Günü elan edilib

MÜSTƏQİLLİK BAYRAMI
Müəllif: Solmaz Şirin

Müstəqillik bayramındır
Bu gün sənin, Azərbaycan!
Xoşbəxt, gülər məqamındır,
Yoxdur tənin, Azərbaycan!
Bu gün sərbəst bir ölkəsən,
Qonşulardan sən öndəsən.
Uğuruna böyük əhsən!
Safdır şənin, Azərbaycan!
Dünyaya səs salıb adın,
Şərəf ilə sən ucaldın.
Dirəyindir hər övladın,
Ucal, mətin Azərbaycan!
Neftin, qazın bir məlhəmdir,
Düşmənlərə min ələmdir.
Dostlarına çox kərəmdir
Sədaqətin, Azərbaycan!
Günü-gündən ucalırsan,
Ucalıqdan öc alırsan.
Solmaz demir, qocalırsan,
Yeni, dərin Azərbaycan!

“AZADLIQ”
Müəllif: Xəlil Rza Ulutürk.

Azadlığı istəmirəm
Zərrə-zərrə, qram-qram
Qolumdakı zəncirləri qıram gərək
Qıram! Qıram!

Azadlığı istəmirəm
Bir həb kimi, dərman kimi
İstəyirəm səma kimi,
Günəş kimi,
Cahan kimi:

Sponsor

Çəkil, çəkil ey qəsbkar:
Mən bu yurdun gur səsiyəm:
Gərək deyil sısqa bulaq,
Mən ümmanlar təşnəsiyəm.

AZƏRBAYCAN YAŞAYIR
Müəllif: Rafiq Yusifoğlu.

Hərəmiz bu Vətənin,
Parçası, zərrəsiyik.
Yağılara yurdumun,
Parçası, zərrəsi yük.
Bu vətənin yolunda,
Birləşsin əllərimiz.
Sevinsin dağlarımız,
Sevinsin çöllərimiz.
Necə ki, ruhumuz var,
Necə ki, dilimiz var.
Azərbaycan yaşayır,
Yurdumuz-elimiz var.
Nə zaman ki, birləşib,
Hissim, ruhum, bədənim.
Dünyanın özü boyda,
Bir dünyadır Vətənim.

YAŞA, VAR OL HƏR ZAMAN,
AZƏRBAYCANIM!
Müəllif: Mehti Kamiloğlu

Nəhayət, xilas oldun zülmət səmadan,
Ulu Öndər qurtardı səni bəladan,
Əmanətsən bugünə Heydər babadan
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Yaşayır o şərəfli, müdrik siyasət,
Pozulmayıb vətənə, xalqa sədaqət,
İnamlı əllərdəsən, güclüsən əlbət
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Göz dağıdır düşmənə Ramil tək igid,
Dastanıdır dillərin Mübariz, Fərid,
Uğrunda candan keçib, oldular şəhid
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Abadlaşır günbəgün sənin hər yerin,
Bəzəyidir hüsnünün mavi Xəzərin,
Gözəllikdə taysızdır paytaxt şəhərin
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Parlaq inkişafdadır incəsənətin,
Artırıbdır dünyada muğam şöhrətin,
Nüfuzlu yarışmalar olur qismətin
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Açılmış idmanınçün geniş bir cığır,
Zəfər sənə məxsusdur, sənindir uğur,
Yüksələndə bayrağın duyulur qürur
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Yaxınlaşmasın sənə qüssə, qəm – kədər,
Cavan müstəqilliyin görməsin zərər,
Gəlməsin ona heç vaxt kimsədən xətər
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

Mənim bəxtiyar yurdum, şən diyarımsan,
Qəlbimin döyüntüsü, şah damarımsan,
Sən doğma məskənimsən, iftixarımsan
Yaşa, var ol hər zaman, Azərbaycanım!

“VƏTƏN MARŞI”
Müəllif: Bəxtiyar Vahabzadə.

Ey Vətən oğlu, düşün, bil ki, sənindir bu Vətən,
Sabahın, həm bu günün, həm dünənindir bu Vətən.
Sənin öz dövlətin, öz millətin, öz cəddin var
Vətən uğrunda ölənlər ölümündən doğular.

Biz Vətən məcnunu, el aşiqi, sülh əsgəriyik
Biz Vətən naminə ölsək, dirilərdən diriyik.
Mənim öz ulduzumu bağrına basmış hilalım,
Dedi öndər: “Yönü bayraqdakı üç rəngdən alım”.

Sən bu gül bayrağın altında məramınca yaşa,
Qoyma düşmən nəfəsindən ona çirkab bulaşa.
Sənin öz bayrağının kölgəsi cənnətdi sənə,
Günəş hər gün doğur ancaq içimizdən Vətənə.

Bizim iqbalımızı yazdı qılıncın kəsəri,
Bizi biz etdi Dədəm Qorqud oğuznamələri.
Ey Azərbaycanımız, türkün oğuzlar Vətəni,
Ər oğullar, ər igidlər, kişi – qızlar Vətəni.

Sənin haqqındır azadlıq, sənin eşqindir iman,
Tapmar haqqa və insanlığa haqqdan doğulan.
Bəşərin dərdini öz dərdi bilib millətimiz.
Bizim öz niyyətimizdən doğub hürriyyətimiz.
Gecələr yatmadan əvvəl sor özündən ki:
“Bu gün Mən nə etdim məni yurddaş edən öz yurdum üçün?”

Axtarış Sözləri: müstəqillik günü şeir,müstəqillik gününə aid şeirlər, 18 oktyabr müstəqillik günü haqqinda seirler, 18 oktyabr aid şeirlər,18 oktyabr seirleri,18 oktyabr aid şeirlər,18 oktyabr müstəqillik gününə aid şeirlər

YAZIYA QİYMƏT VER!��

Ortalama 5 / 5. Səs sayı: 1