Mövzu 1.4 Radioverici və qəbuledici qurğular
3.1 Tövsiyə olunan ədəbiyyat
Gsc “Azərbaycan Hava Yolları”
“Radioverici, radioqəbuledici və antena qurğuları” fənni üzrə fənn proqramı Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyi tərəfindən «____» _________20___ ildə təsdiq edilmiş Baza Təhsil Standartı və MAA-nın Elmi Şurası tərəfindən «____» _________20___ ildə (Protokol № _____ ) təsdiq edilmiş ( 05.04.01) “Elektronika, telekommunikasiya və radiotexnika mühəndisliyi” ixtisasının tədris planı əsasında tərtib olunmuşdur.
Fənn proqramını tərtib edənlər :
“Aviasiya radiotexnikası və elektronikası” kafedrasının professoru ____________ A.R. Həsənov
Fənn proqramı “Aviasiya radiotexnikası və elektronikası” kafedrasının iclasında müzakirə olunmuşdur:
( “____”____________201 ci il tarixli iclas “_____” №-li protokol)
Kafedra müdiri, t.e.d., prof._________________ A.R. Həsənov
Fənn proqramı MAA-nın “Hava nəqliyyatının uçuş texniki istismarı” fakültəsinin Elmi Şurasının iclasında müzakirə olunmuşdur və bəyənilmişdir
( “____”____________2011- ci il tarixli iclas “_____” №-li protokol)
Dekan, t.e.n., dos.__________________________ T.İ. Kərimli
Fənn proqramı MAA-nın Elmi-Metodiki Şurasında bəyənilmişdir
( “____”____________2011-ci il tarixli iclas “____” №-li protokol)
Sədr, tədris işləri üzrə prorektor, t.e.n., dos._________________________Ə.S. Səmədov
1. Ümumi qaydalar
1.1 Fənnin tədrisinin məqsədi
1.2 Fənnin tədrisinin əsas vəzifələri
1.3 Fənn üzrə bilik və bacarıqlara tələblər
1.4 Fənnin digər fənlərlə əlaqəsi
2. Fənnin məzmunu
2.1 Fənn üzrə saatların bölüşdürülməsi
2.2 Fənnin mövzular üzrə planı
2.3 Fənnin dərs növləri üzrə paylanması
2.3.1 Mühazirə dərslərinin mövzuları və həcmi
2.3.2 Məşğələ dərslərinin mövzuları və həcmi
2.3.3 Laboratoriya dərslərinin mövzuları və həcmi
2.3.4 Tələbələrin sərbəst işlərinin mövzuları və həcmi
2.3.5 Tələbələrin sərbəst işlərinə nəzarət növləri
3. Fənn üzrə tədris-metodiki materiallar
3.1 Tövsiyə olunan ədəbiyyat
3.2. Əyani və digər tədris-metodiki vəsaitlərin, metodiki materialların siyahısı
3.3 İmtahan suallarının nümunələri
Fənn proqramı kredit sistemi üzrə tədris prosesinin təşkili və tələbələrin biliklərinin reytinq cədvəli üzrə qiymətləndirilməsi metodikaları əsasında işlənib hazırlanmışdır. Fənn proqramı müəllim və tələbələrin istifadəsi üçün nəzərdə tutulmuşdur.
Proqrama fənnin tədrisinin mərhələləri üzrə məzmunu və həcmi daxil olunur. Qiymətləndirmənin reytinq sistemi (QRS) tələbənin hər növ auditor və sərbəst tədris işinin, onun tərəfindən əldə edilmiş bilik və bacarıqların səviyyəsinin cari və semestr nəzarəti vasitəsilə ballar ilə qiymətləndirməni nəzərdə tutur. İmtahandan sonra ənənəvi şkala əsasında ballarla ifadə olunmuş qiymətlər ECTS (European Credit Transfer System) şkalasına çevrilir.
- Ümumi qaydalar.
- 1.1. Fənnin tədrisinin məqsədi.
Fənnin öyrənilməsi nəticəsində tələbələr aşağıdakıları
- radioverici qurğuların əsas keyfiyyət göstəricilərini, iş prinspini və texniki, istismar, konstruktiv parametrlərini;
- kənardan həyəcanlanan generatorların iş rejimlərini və onların qurulma prinsiplərini;
- böyük güclərin və yüksək faydalı iş əmsalının təmin olunması problemlərini;
- radioverici qurğuların oyadıcılarını;
- tezliyin stabilləşdirilməsi məsələlərini;
- bir yan zolaqlı rəqslərin formalaşdırılması məsələlərini;
- yüksək tezlik gücləndiricisinin dayanıqlığı, etibarlığı məsələlərini;
- bloklama və soyutma sistemlərinin xüsusiyyətlərini;
- radioqəbuledici qurğuların qurulma sxemlərini, əsas keyfiyyət göstəricilərini, iş prinspini və texniki, istismar, konstruktiv parametrlərini;
- radio və aralıq tezlikli gücləndiricilərin xüsusiyyətlərini;
- tezlik çevirmə nəzəriyyəsini;
- amplitud, tezlik və impuls detektorlarının xüsusiyyətlərini;
- radioqəbuledicilərdə tənzimləmələri, avtomatik kökləmə və axtarış sistemlərini;
- antena nəzəriyyəsinin əsaslarını;
- dar istiqamət diaqramının alınma metodlarını;
- antenaların sintezi və optimal istiqamət diaqramının alınması üsullarını;
- yarıqlı, televiziya, direktorlu, spiralvarı, səthi dalğalı və güzgülü antenaların quruluş xüsusiyyətlərini və konstruksiyalarını.
- radioverici qurğuların və onların funksional bloklarının sxemlərini tərtib etməyi və layihələndirməyi;
- radioqəbuledici qurğuların və onların funksional bloklarının sxemlərini tərtib etməyi və layihələndirməyi;
- optimal istiqamətlənmə diaqramına malik antena seçməyi və layihələndirməyi;
- radioverici, radioqəbuledici və antena qurğularına aid tədris və elmi-texniki ədəbiyyatla sərbəst işləməyi.
- Fənnin məzmunu.
2.1 Fənn üzrə saatların bölüşdürülməsi.
050627- “Elektronika, telekommunikasiya və radiotexnika mühəndisliyi” ixtisasının tədris planına uyğun olaraq “Radioverici, radioqəbuledici və antena qurğuları” fənni üzrə tədris yükü 200 saat həcmində nəzərdə tutulmuşdur ki, onlardan 60 saat mühazirəyə, 15 saat laboratoriya, 15 saat məşğələ və 42 saat kurs işi dərslərinə ayrılmışdır.
Tələbələrin sərbəst işi (TSİ) 118 saat təşkil edir. Buraya daxildir: Sİ – sərbəst işin yerinə yetirilməsi və təhvil verilməsi; mühazirələrə, seminarlara və kollokviumlara hazırlıq. Sərbəst işin hər biri 1 balla qiymətləndirilir və semestr üzrə cəmi 10 bal təşkil edir. Semestrin sonunda tələbənin fənn üzrə dərsə davamiyyəti maksimum 10 balla, məşğələ dərsləri və kollokviumlar isə 20 balla qiymətləndirilir.
Tədris planına uyğun olaraq fənn üzrə qalan 50 bal imtahana ayrılır.
Tədris yükünün 6-cı semestrdə yerinə yetirilməsi nəzərdə tutulmuşdur. Fənnin tədrisi imtahan ilə yekunlaşır. Fənn üzrə kreditlərin sayı – 6.
TSİ* Sİ** Mövzu 1.4 Radioverici və qəbuledici qurğular
Verici antena yüksək tezlikli cərəyanın şüalandırılması mümkün olan elektromaqnit dalğalarına çevrilməsi və fəzaya şüalandırılması vəzifəsini yerinə yetirir. Verici generator yüksək tezlikli elektrik cərəyanının alınmasına xidmət göstərir. Bu qurğuda qida mənbəyinin enerjisi radiotezlik enerjisinə çevirir. Güc gücləndirici verici antenada yüksək tezlikli lazımi gücə malik siqnalın olmasını təmin edir. Məlumatın ötürülməsi zamanı əsas vəzifələrdən biri də radio tezlikli rəqslərin idarə edilməsidir. Məsələ burasındadır ki, məlumat siqnalları (səs, teleqraf və s.) elektromaqnit dalğaları şəklində uzaq məsafələrə göndərilə bilməz. Çünki belə siqnalların tezliklərinin aşağı sərhəddi 50 – 30 Hs hüdudunda yerləşir (Meqa metrlik diapazon) və radio dalğalarının uzaq məsafələrə effektiv ötürülməsi bu tezlikdən çox – çox yüksək tezliklərdə mümükün olur. Ona görə də şüalandırılmamışdan əvvəl məlumat siqnalları yüksək tezlikli siqnallara ( rəqslərə) çevrilməlidir. Bu proses radio tezlikli rəqslərin modulyasiyası adlanır və modulyator adlanan qurğunun köməyi ilə yerinə yetirilir. İstənilən radio texniki sistemin əsas elementlərindən biri də radio radio qəbuledici quruluşdur. Radio qəbuledici quruluş daxil olan radio dalğalarını yüksək tezlikli elektrik rəqsləri enerjisinə çevirmək və həmin enerjini qəbulediciyə ötürmək, əsas siqnalın optimal işlənməsini ( maneələrin azaldılması, gücləndirmə, detektorlama) və ilkin elektriki siqnalın məlumata çevrilməsini təmin edir. Qeyd edilən funksiyalarına uyğun olaraq radio qəbuledici quruluşun sadə funksional sxemi aşağıdakı kimi olacaqdır.
Sxemdən göründüyü kimi radio qəbuledici quruluş qəbuledici antenadan qəbuledicidən və son quruluşdan (telefon, teleqraf aparatı və s.) ibarətdir. Göründüyü kimi radio qəbuledici quruluşun qeyd olunan I funksiyasını antena, II funksiyasını qəbuledici, III funksiyasını isə son quruluş geniş tətbiq edilmişdir.
Радиопередающие устройства
1
RADİOVERİCİ QURĞULARRADİOVERİCİ QURĞULAR HAQQINDA ÜMUMİ MƏLUMAT
1. Vericilərin struktur sxemləri
Radioverici qurğu informasiyanın radiodalğaların köməyi ilə ötürülməsi üçün isti-
fadə olunur. Yüksək tezlikli elektromaqnit sahəsi olan radiodalğa hərəkətdə olan materiya-
nın xüsusi formasıdır. Radioverici qurğunun tərkibinə verici və verici antena daxildir.
Vericidə üç əsas proses baş verir:
— yüksək tezlikli rəqsin generasiyası;
— yüksək tezlikli rəqsin zəruri gücə qədər gücləndirilməsi;
— yüksək tezlikli rəqsin parametrlərindən birinin (amplitudasının, tezliyinin və ya fazası-
nın) ötürülən informasiyaya uyğun dəyişdirilməsi.
Yüksək tezlikli rəqs avtorəqs generatorunda generasiya olunur. Bu generatoru oyadıcı
və ya verici generator adlandırırlar. Belə ki o vericinin daşıyıcı tezliyini qərarlaşdırır.
Yüksək tezlikli rəqsin parametrlərindən birinin ötürülən informasiyaya uyğun idarə
olunması modulyasiya adlandırılır. Bu proses modulyatorda həyata keçirilir. İstifadə
məqsədindən asılı olaraq vericidə amplitud modulyasiyası (AM), tezlik modulyasiyası
(TM) və ya faza modulyasiyası (FM) həyata keçirilə bilər. Amplitud modulyasiyasının
xüsusi halı olan impuls modulyasiyasıda geniş tətbiq olunur.
Modulyasiya nəticəsində modulyasiya olunmuş yüksək tezlikli cərəyan, gərginlik və
elektromaqnit sahə rəqsləri alınır. Modulyasiya olmadıqda vericinin antenasında yüksək
tezlikli modulyasiyasız rəqs yaranır və o fəzaya şüalandırılır.
Modulyasiyalı və ya modulyasiyasız yüksək tezlikli rəqslərin gücləndirilməsi üçün
güc gücləndiricisindən istifadə olunur. Güc gücləndiricisini, həmçinin xaricdən təsirlənən
generator da adlandırırlar. İş rejimlərinə nəzərən vericidə istifadə olunan gücləndiriciləri
üç əsas qrupa bölmək olar: bufer gücləndiriciləri, gücləndirici-vurucular və çıxış
gücləndiriciləri. Sadə vericidə birinci iki növ gücləndirici olmaya, çıxış gücləndiricisi isə
həmdə tezlik vurucusu ola bilər.
Bir çox radiolokasiya vericilərində gücləndirici olmur. Belə vericilər impuls rejimin-
də işləyir. Bu halda avtogenerator kifayət qədər böyük gücə malik olur. Radiolokasiya
vericisinin tipik güclü impuls avtogeneratoru maqnetrondur. Metal-keramik lampalar,
xüsusi ifrat yüksək tezlikli (İYT) cihazlar və adi lampalar üzərində yığılmış güclü
avtogeneratorlardan da istifadə olunur.
Sadə AM rəqs radiovericisinin struktur sxemi şək.1.1-də təsvir olunmuşdur. Orada,
həmçinin hər bir pillənin çıxışındakı gərginliyin diaqramı verilmişdir. Verici generatorda
(VG) parametrləri dəyişməyən yüksək tezlikli rəqslər yaradılır. Güc gücləndiricilərində
(GG) onlar gücləndirilir və amplitudaları modulyatorda (M) informasiya siqnallarının
təsiri ilə dəyişdirilir. Nəticədə tələb olunan gücə malik amplitud modulyasiyalı siqnal
alınır. Bu siqnal verici antenaya istiqamətləndirilir və fəzaya şüalandırılan AM radiodalğa
yaradır.
Sadə TM rəqs vericisinin sxemi şək.1.2-də təsvir olunmuşdur. Belə vericidə modul-
yator (M) verici generatorun (VG) rəqs konturuna təsir edərək onun kökləmə tezliyini
informasiya siqnalına uyğun olaraq dəyişdirir. Bu səbəbdən generasiya olunan rəqslərin
tezliyi dəyişir. Bu dəyişmə orta qiymətə nəzərən kiçik intervalda həyata keçirilir.2
Güc gücləndiricisində (GG) TM rəqslər gücləndirilir. Verici antena fəzaya TM dalğa
şüalandırır. TM yalnız (ultraqısa dalğalı) UQD diapazonda tətbiq olunur. Digər
diapazonda onun tətbiqi mümkün deyil.
Şək. 1.1. Rabitə AM rəqs vericisinin struktur sxemi
Verici
Verici antena
VG
GG
VG
u
GG
u
M
u
Şək. 1.2. Rabitə TM rəqs vericisinin struktur sxemi
VG
u
Verici
Verici antena
VG
GG
GG
u
Sadə radiolokasiya vericisinin struktur sxemi şək.1.3- də verilir. Bu sxemdə
modulyator (M) dövri olaraq təkrarlanan düzbucaqlı formalı gərginlik videoimpulsları
formalaşdırır. Onlar güclü UQD avtogenerator üçün qida gərginliyi kimi istifadə olunurlar.
Ona görə də onların amplitudaları kilovoltlarla ölçülür. Avtogenerator dövri olaraq
yüksəktezlikli radioimpulslar generasiya edir və onları verici antenaya istiqamətləndirir.
Şüalandırılan radioimpulsların davametmə müddəti adətən bir mikrosaniyə, təkrarlanma
dövrü isə yüzlərlə və ya minlərlə mikrosaniyə ətrafında olur. Onları zondlayıcı
radioimpulslar da adlandırırlar.
Şək. 1.3. Radiolokasiya vericisinin struktur sxemi
Verici antena
G
u
Güclü UQD
avtogenerator
M
u
İmpuls radiorabitə vericilərində (o cümlədən radiolokasiya vericilərində) şüalandırı-
lan radioimpulsların davametmə müddəti, onların amplitudaları və ya təkrarlanma tezliyi
dəyişə bilər. Bundan əlavə radioimpulsların generasiya vaxtı müəyyən takt momentlərinə
nəzərən də dəyişə bilər. Ona görə də impuls modulyasiyası ümumi şəkildə çox müxtəlif
ola bilər.
Əsas istifadə məqsədinə nəzərən radiorabitə, radioyayım, televiziya, radiolokasiya,
radionaviqasiya və s. vericilərini fərqləndirirlər. Quraşdırılma yerinə nəzərən stasionar və3
mobil vericiləri fərqləndirirlər. İşçi tezlik diapazonuna nəzərən uzundalğalı, ortadalğalı,
qısadalğalı və UQD vericiləri fərqləndirirlər. Öz növbəsində UQD vericiləri metrlik,
desimetrlik, santimetrlik və millimetrlik vericilərinə bölürlər. Optik diapazon (lazer)
vericilərini xüsusi qrup kimi ayırırlar.
Vericiləri həmçinin iş növünə, modulyasiya növünə, gücünə və digər əlamətlərinə
nəzərən fərqləndirirlər.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.