17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasəti: əsas istiqamətləri, vəzifələri, nəticələr

Zərdüşt müəllimə salamlar. Maraqlı və hatəli təhlil üçün təşəkkür edirəm

“ƏLİYEVİN SON İKİ İLDƏKİ XARİCİ SİYASƏTİ QÜSURSUZDUR” – “Rusiya ikinci variantı seçəcək və Qarabağ münaqişəsi tarix olacaq. ”

Ötən həftə Avropa İttifaqının(Aİ) təşəbbüsü ilə Brüsseldə baş tutan Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin görüşündə sülh sazişinin hazırlanması, iki ölkə arasında sərhədlərin dəqiqləşdirilməsi üçün addımların atılması razılaşdırıldı. Uzaq olmayan dövr üçün Azərbaycan və Ermənistan xarici işlər nazirləri birlikdə sülh sazişinin ilkin variantını hazırlamalı və müzakirə üçün dövlət başçılarına təqdim etməlidir.

Lakin Brüssel görüşü ərəfəsində Rusiyadan verilən açıqlamalar göstərdi ki, Moskva Avropada keçirilən müzakirələri xoş qarşılamır və vasitəçilik missiyasının məhz onun inhisarında qalmasında maraqlıdır. Odur ki, Brüsseldə əldə olunan razılaşmaların icra edilib-edilməyəcəyinə dair suallar yaranır.

“AzPolitika.info” bu mövzunu politoloq Zərdüşt Əlizadə ilə müzakirə edib.

– Zərdüşt bəy, Brüsseldə Azərbaycan və Ermənistan liderlərinin sayca dördüncü görüşü baş tutub, tərəflər noyabrın sonuna qədər eyni formatda bir daha görüşəcəklər. Son Brüssel görüşünü necə qiymətləndirirsiniz?

– Bir neçə səbəbdən görüşü müsbət qiymətləndirirəm. Birinci səbəb odur ki, görüşdə vasitəçi və təşkilatçı kimi Aİ çıxış edir. Aİ-nın burada təşkilat kimi maddi, iqtisadi və siyasi marağı yoxdur. Aİ istəyir ki, Cənubi Qafqazda sülh olsun və buradakı insanlar Avropaya qaçmasınlar. Bəli, onlar bunu istəyirlər. Bu da qanuni və dəyərli istəkdir. Bu istək naminə Şarl Mişel iki ölkə arasında vasitəçilik edir. Deyir ki, sözdə hamı Avropa məkanına hörmət və rəğbətini bildirir. Üstəlik, Avropa məkanının meyarları, qayda-qanunu var. Bunun əsasında oturub danışın. Belə şəraitdə Azərbaycan və Ermənistan liderləri oturub danışdılar.

İkinci müsbət amil ondan ibarətdir ki, Ermənistan rəhbərliyi erməni xalqının şüuruna hakim kəsilən saxta və zərərli fikirlərin əsarətindən qurtula bilməsə də, Azərbaycan tərəfi bir neçə dəfə silahlı əməliyyat keçirərək ermənilərə gerçəkliyi anladıb. Bunun nəticəsində Ermənistan ondan tələb olunan bir neçə əməli həyata keçirib. Məsələn, Ermənistandan orduya göndərilən əsgərləri Qarabağdan geri çağırıb və evə buraxıb. Həmçinin, Ermənistan onu deməyə məcbur oldu ki, üçtərəfli razılaşmada üç il müddət qoyulan yeni Laçın yolunun açılmasına razıyam. Üstəlik, danışıqların bərpasına da razılaşdı.

Üçüncüsü, Rusiyanın vəziyyəti ağırlaşdığı üçün İrəvan anlayır ki, Rusiya artıq ona həyan ola bilməyəcək. Ona görə də gerçəkliklə barışmaq lazımdır.

Dördüncü amil Ermənistan daxilində gedən proseslərdir. Paşinyanı devirmək istəyən erməni müxalifətinin, hansı ki, onlar Rusiya xüsusi xidmət orqanlarına bağlıdır, arzuları puç oldu, mitinqlər vasitəsilə Paşinyana real təhlükə yarada bilmədilər. Belə şəraitdə Paşinyan anladı ki, hərəkət sərbəstliyini təmin edib. Ona görə Brüssel görüşünə gəldi, müzakirələrdə iştirak etdi, müəyyən məsələlərdə razılaşdı.

– Sizcə, Brüsseldə əldə edilən razılaşmalar problemin birdəfəlik həlli baxımından nə dərəcədə əhəmiyyətə malikdir?

– Biz həm Şarl Mişelin bəyanatına, həm Azərbaycan tərəfinin şərhlərinə, həm də Ermənistan mediasında çıxan yazılara baxmalıyıq. Məsələn, Azərbaycanda hakimiyyət daxilində gedən prosesləri bilən və hakimiyyətə yaxın şərhçilər qeyd edirlər ki, Brüsseldə müsbət nəticələr əldə edilib və bu müsbət nəticələr onunla ölçülmür ki, Nikol görüşdən çox qayğılı çıxmışdı. Yox. Şarl Mişelin bəyanatından aydın olur ki, tərəflər sülh sazişinin üzərində işə başlanmasını razılaşdırıblar.

Qeyd edim ki, bu, əsla mürəkkəb məsələ deyil. Dünyada 200 ölkə var və onların çoxunun bir-birilə sülh sazişi mövcuddur. Sülh sazişi standart sənəddir, orada ayrıca nəyisə icad etmək lazım deyil. Sazişin girişi – preambula hissəsi olur. Bu hissədə tərəflər bir-birinin salamatlığını istəyir, daha sonra bir-birinin sərhədlərini tanıyır və onun toxunulmazlığını təsdiq edir. Vəssalam. Bundan sonra başqa detallar gəlir. Yəni ki, bu, standart sənəddir. Brüsseldə tərəf ölkələrin liderləri xarici işlər nazirlərinə tapşırıblar ki, bununla məşğul olsunlar. Nazirlər də bundan sonra yenidən “Hərb və sülh” romanını yazmayacaq, hazır qəlibi müzakirə edəcəklər.

Məsələn, deyirlər ki, Paraqvayla Ekvador arasındakı sülh sazişi bizə yaramır, çünki onların arasında filan məsələ var. Həmin maddəni də götürürlər. Amma bizim aramızda Qarabağ məsələsi var. Azərbaycan tərəfi deyir ki, Qarabağ məsələsinin Ermənistana aidiyyatı yoxdur, mənim ərazimdir, oradakı erməni əhalisi də mənim əhalimdir, özüm bilərəm onlarla necə dil taparam. Ermənistan da məcbur olub, Azərbaycanın bu mövqeyini qəbul edəcək. Yəni, sülh sazişində Qarabağ ermənilərinin “statusu”, “öz müqəddəratını təyin etməsi” kimi məsələlər olmayacaq. Amma yol, ticarət, gediş-gəliş beynəlxalq standartlara uyğun olmalıdır. Ötən dəfəki görüş zamanı demişdilər ki, dövlətlərin ərazilərindən keçən yollarda suverenlik qorunur. Yəni, Laçın dəhlizində suverenlik Azərbaycanın, Zəngəzur dəhlizində Ermənistanın işidir.

Daha bir məqam odur ki, bütün yollar açılmalıdır. Eləcə də delimitasiya və demarkasiya istiqamətində işlər davam etməlidir. Növbəti görüş yeri də Brüssel olacaq. Yəni, delimitasiya ilə məşğul olan Azərbaycan və Ermənistan nümayəndələri Brüsselə gedəcəklər, oranın şokaladını yeyəcəklər, pivəsini içəcəklər, gəzəcəklər və mədəni adamlar kimi əyləşib ciddi şəkildə delimitasiya məsələsini müzakirə edəcəklər. Əlbəttə, məndən olsaydı görüş yeri kimi Tiflisi seçərdim. Amma Brüsseli seçiblər və bunun da siyasi mahiyyəti var.

Mən hesab edirəm ki, görüş çox müsbət və əhəmiyyətli olub. Son nəticədə Nikol Paşinyan, qanının qara və ya ağ olmasından asılı olmayaraq, bu məsələni həll etməlidir. Çünki münaqişənin qalması erməni xalqına daha böyük zərbə vurur. Yollar açılanda Ermənistan pul qazanacaq, öz mallarını ora-bura aparacaq, şimal və cənub dəhlizlərinə inteqrasiya edəcək. Bir sözlə, blokadadan çıxacaq. Bu, Ermənistan üçün xeyirlidir. Üstəlik, Ermənistan və Azərbaycan arasında yollar açılırsa, ticarət başlayırsa və bu, hər iki tərəfə gəlir gətirirsə, bunun nəyi pisdir? Ağıllı adamlar adətən yumurta verən toyuğu kəsmirlər.

– İndiyə qədər olan görüşlərdə də müəyyən razılaşmalar əldə edilib, amma sonradan onların həyata keçirilməsini erməni tərəfi bilərəkdən müxtəlif bəhanələrlə uzadıb. Sizcə, bu dəfə necə olacaq?

– Niyə nəticəsi yoxdur? Əgər ümumi ab-hava dəyişirsə, tərəflər bir-birinə xoş sözlər deyirsə, dövlətlərarası münasibətlərdə hərbi atışma yoxdursa və mübarizə yalnız söz müstəvisində davam edirsə, bunun özü müsbət nəticədir.

– Amma o da faktdır ki, ermənilər Laçından çıxmaq, alternativ yola keçmək istəmirdilər.

– Bəli, onlara başa saldılar ki, vaxtından əvvəl çıxmaq lazımdır. İndi düşünürəm ki, əməli addımların atılması realdır. Vaxt keçdikcə və rus sülhməramlıların Qarabağdan çıxma tarixi yaxınlaşdıqca, məncə, danışıqların səmərəsi və sürəti artacaq.

– Sizcə, Qarabağdakı ermənilər Azərbaycan daxilində sülh şəraitində yaşamağa hazırdırlarmı?

– Azərbaycanda küçələrdə gəzən, heç yerdə işləmək istəməyən insanlar sülhə hazırdırmı? Ümumiyyətlə, kimdir onlardan bu barədə soruşan? Qarabağda yaşayan ermənilərə də bu sualı verən kimdir ki, siz sülhə razısınız, ya yox? Onlar Xankəndində idarə olunan kütlədir. O kütləni idarə edən banda var – Araik Arutyunyan və ətrafı. Əsas onlardır. Bandaya da göstəriş əsasən ruslardan və nisbətən də İrəvandan gəlir. O bədbəxt Qarabağ ermənilərinə yaşamaq imkanı versələr və şərait yaratsalar, Azərbaycanda yaşayarlar. Yox, əgər alçaltsalar, təhqir etsələr, başlarını götürüb qaçıb gedəcəklər. Onlardan heç kim heç nə soruşmayacaq.

– Siz həm də deyirsiniz ki, onlara əsasən rusların, nisbətən də Ermənistanın təsiri var.

– Rusiyanın təsirini İlham Əliyev öz bacarıqlı diplomatiyası ilə neytrallaşdırır. Əliyevin ölkə daxilində siyasətini tənqid edirəm, amma etiraf edək ki, son iki ildə onun xarici siyasəti qüsursuzdur. O, bütün mənfi təsirləri neytrallaşdırıb. Qərbin də, Rusiyanın da, cənubun da təsirlərini neytrallaşdıra bilib. Bu, böyük bacarıq tələb edir.

– Ruslar münaqişənin bitməsində maraqlı deyilsə və Qarabağdakı ermənilərə təlimat Moskvadan gəlirsə, münaqişə necə köklü şəkildə həll oluna bilər?

– Maraqlı deyillər, amma hər şey nisbətdə götürülməlidir. Məsələn, 2015-ci ilin Rusiyası heç vaxt imkan verməzdi ki, 2020-ci ildə müharibə başlasın. Amma 2020-ci il müharibəsində Rusiya üzünü sağa çevirdi, biz də sol tərəfdən Ermənistanı çırpdıq. Niyə? Çünki 2018-ci ildə Nikol Paşinyan Ermənistanda hakimiyyətə gəlmişdi. Bunun da müəyyən təsiri oldu. İndi də Rusiya istəməzdi ki, Qarabağ münaqişəsi həll olunsun, amma ortada başqa amillər var.

– Hansı amilləri nəzərdə tutursunuz?

– Rusiyanın şimaldan yolu bağlanıb, Pribaltikadan keçən və limanlara çıxan yolu qapalıdır. Belarusdan və Ukraynadan keçən yolları da həmçinin. Qalıb Qara dənizə yolu. Bu da Türkiyənin nəzarəti altındadır. Çünki Mərmərə və Bosfor Türkiyənin mülkiyyətidir. Qalır Murmansk, Şimal dənizi və Sakit okean sahilləri. Rusiyanın da əsas ticarəti Avropa ölkələri və cənubladır. Sakit okean ölkələri ilə elə böyük ticarəti yoxdur. İndi Rusiya üçün bir yol qalır – Dağıstandan keçməklə Azərbaycana girmək və İrana keçməklə Hind okeanı limanlarına çıxmaq.

İkinci yol da Azərbaycandan keçir və iki yolla birləşir. Biri Bakı-Tbilisi-Qars, digəri Zəngəzur yolu vasitəsilə Türkiyə və oradan da Avropaya və Yaxın Şərqə. Bu yollar artıq rus iqtisadiyyatı üçün vacibdir. Ona görə də Rusiya seçim qarşısındadır – əvvəlki imkanı əlində saxlayaraq Cənubi Qafqazı münaqişə vasitəsilə idarə etməyi davam etdirsin, yoxsa gül kimi yollar açılsın, ticarət getsin, qazansın, vəziyyətini yaxşılaşdırsın. Bu iki imkandan birini seçməlidir.

Mən bildiyim qədər Rusiya ikincisini seçəcək. Qarabağ münaqişəsi isə yavaş-yavaş tarixin səhifələrinə yazılan misralara çevriləcək.

Rasim Əliyev

“AzPolitika.info”

Şərhlər

Aydın 2022-09-05 22:04:09

Politoloqu GÜLÜM olanın başına külüm olar.

Fərəməz 2022-09-05 22:02:05

Politoloqu Zərdüşt olan ölkənin siyasi kursu elə belə olar.Siyasət uzaqgörənli,əsaslı və ölkə üçün əlverişli tərzdə qurulmalıdır.Bizdə isə siyasət dedi-qodulara əsasən gündəlik qurulur,dəyişir,ölkə mənafei yaddan çıxır.Bunamı siyasət deyirsiniz?

Telman 2022-09-05 05:07:12

Zerdusht sen de iranin adamısdan.

Amon 2022-09-05 02:45:51

Isgender hemidov deyirdi ki gerek vaxtinda Zerdustu oldurerdim. Allah rehmet elesin

Vətəndaş 2022-09-04 23:27:51

Nala mıxa vurursan

Zərdüşt ağaya 2022-09-04 23:24:15

Zərdüşt ağa yenə yaltaqlandı.A bala nə istəyirsən? Yaıanlarını analiz et.nəticələrə bax!özünə hörmət etməyi öyrən.Hansı siyasət ölkəni irəli aparıb.hansı möxzuda.hansı sahədə?Fakt göstərə bilətsiniz? Tutmusunuz Rusiyanın quyruğunda ölkə ifıasa,dağılmağa doğru.əhali kasıblığa,bir qrup oöurlamağa.daşımaqla məşğuldur.Hansı sahədə irəliləyiş görünür? qarabağ nə oldu* 2Arsax Amerika Konqresində!Bəs biz haradayıq?

Kamil Hamidov 2022-09-04 13:54:43

Zərdüşt müəllimə salamlar. Maraqlı və hatəli təhlil üçün təşəkkür edirəm

Qara Demokrat 2022-09-04 10:19:51

? Ermənistanda azərbaycanlı yoxsa, Qarabağda da erməni qalmamalıdır!?

17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasəti: əsas istiqamətləri, vəzifələri, nəticələr

o zaman dövlət sonrakı inkişafına təsir bir çox hadisələr var idi, çünki XVII əsrin ölkəmizin tarixində bu, çox mühüm mərhələdir. Xüsusilə əhəmiyyətli xarici siyasət idi , 17-ci əsrdə Rusiya o zaman daxili iş üçün güc saxlamaq, eyni zamanda birdən çox düşmən off bakmak üçün çox çətin idi.

Nə siyasi münasibət müəyyən?

Ümumiyyətlə, mədəni, iqtisadi və hərbi ehtiyacları o əsrlərdə ölkəmizin sonrakı inkişafını müəyyən. Buna görə, 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət o çətin zamanlarda hökumət rəsmiləri qarşılaşdığı problemlər tamamilə asılı idi.

əsas vəzifələri

Birincisi, o, dərhal çətinliklər nəticəsində itirilmiş edilmişdir ki, bütün torpaqları qaytarmaq lazım idi. İkincisi, əvvəl ölkənin hökmdarları bir dəfə başqa Kyivan Rus hissəsi olan bütün əraziləri geri qoşulmaq üçün tapşırıq idi. Əlbəttə ki, bir çox yollarla onlar əsla yalnız birləşdirilməsi ideyaları dəfə ayrılmış xalqlar, həm də əkin torpaq nisbəti və vergi ödəyicilərinin sayını artırmaq istəyi ilə əsaslanırıq. Sadəcə qoymaq, Rusiya xarici siyasət 17-ci əsrdə ölkənin bütövlüyünü bərpa yönəlib.

Temper ölkəyə demək çox çətindir: onlar sadəcə bir vergi almaq mümkün deyil idi ki, xəzinə boş, çox yoxsul kəndlilər idi. Biz polyakların talan yeni torpaq əldə Rusiyanın siyasi nüfuzunu bərpa etmək üçün, həm də onun kassasına artırmaq üçün deyil, yalnız imkan verir. Ümumiyyətlə, 17-ci əsrdə əsas Rusiyanın xarici siyasət idi. Bu maddədə sonra verilən Cədvəl (The 10 sinif mükəmməl bilməlidir), onun məqsədi ən qlobal əks etdirir.

dənizə Access

Onların həyata keçirilməsi Qara və Baltik dənizi bir çıxış üçün son dərəcə əhəmiyyətli idi. Birincisi, bu yollar olması Avropa ilə iqtisadi əlaqələri gücləndirmək üçün bir problem olmadan imkan verir ki, malların çatdırılması yaradılması nəinki nadir, həm də texnologiya, ədəbiyyat və başqa şeylər ölkənin sənaye sektorunda portfelinizi aradan qaldırılması kömək edə bilər ki,.

Türk sultanı hər hansı bir “melkotravchatomu” müttəfiqlərinin hücumlarına əziyyət bir zamanda undignified böyük ölkə: Nəhayət, Krım xanı ilə bir şey qərar idi. Lakin, biz çətinliklər çox idi bu şəkildə ordu kağız və yarğanlar . haqqında köhnə nəqarət unutmayın.

Eastward

Biz 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət əsasən torpaq daha da inkişaf və istismar etmək məqsədi ilə ölkənin Şərq genişləndirilməsi məqsədi təqib da unutmaq lazım deyil.

Xüsusilə, ixrac üçün inanılmaz tələb dünyada istifadə edilmişdir samur xəz, miqdarı tələb olunur. Yalnız problem ölkənin Avropa hissəsində bu qiymətli heyvanlar əsrlər əvvəl povybity idi. Nəhayət, güclü Sakit okean çatmaq üçün tələb olunan və bu barədə təbii sərhəd müəyyən edilir. Və başqa. ölkə təəssüf idi “zorakı rəhbərləri” hack yoxdur. Bu Sibirə göndərmək üçün ən fəal, lakin çətinlikli adam qərar qəbul edilib.

Bu dəfə iki problemləri həll edir: “arzuolunmaz elementləri” xilas dövlət mərkəzi və sərhəd ağır qarovul altındadır. Bu 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət nə var. masa sizə sonra qərar idi əsas vəzifələri göstərilir.

Nəticələri, həllər üsulları

Çətinliklər zamanı itirilmiş Smolensk torpaq qayıt

illərdə 1632-1634 keçirilmişdir Smolensk müharibə, nəticələr Mixail Romanov Polşa-Litva Birliyi Rusiyanın qanuni hökmdar kimi tanındı

Birliyin Rus Pravoslav əhaliyə sadiq Bəsləyici

Bu 1654-1667 illərdə Rusiya-Polşa müharibəyə gətirib, həmçinin 1676-1681 illər Rus-Türk müharibəsi əməyi. Smolensk torpaq nəticəsində nəhayət fəth edilmişdir ki, Rusiyanın bir hissəsi Kiyev və ətrafı girdi

Krım Xan problemin həlli

Dərhal iki wars: 1676-1681 illərdə yuxarıda göstərilən Rusiya-Türkiyə müharibəsi və ilk Krım kampaniyaları 1687 və 1689-ci. Təəssüf ki, reydlər davam

Uzaq Şərq torpaqlarının Development

Şərq Sibir birləşdirildi. Çin ilə Nerchinsk müqaviləsi imzaladı

Baltik hazırlıq keçid

İsveç 1656-1658 il müharibəsi nəticələri dənizə çıxışı bərpa bilmədi

Complex 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət idi. masa aydın hər hansı bir on yoxdur göstərir ki, uğur bizim dövlət müharibələr olmadan həmişə deyil yoldaşlıq etdi.

Hansı əsas problemlərin həllinə mane oldu?

əsas Böyük Britaniya və Fransa və öz texnoloji gerilik qarşısında “əbədi dostları” hətta fəaliyyət deyil. Avropa sonrakı gedişində, otuz il, Müharibə, tamamilə silah və döyüş qoşunlarının təşkili nəzəriyyəsi, habelə onların tətbiqi taktika yenidən bacardı. Belə ki, əsas tətil güc yenidən Roma imperiyasının sonunda bəri qul rolları idi piyada olmuşdur. onu möhkəmləndirilməsi vasitələri Alay artilleriya bu gün sürətlə inkişaf etməyə başladı.

hərbi işlər gerilik

Və burada 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasətini dayandırılıbdır edib. Cədvəl mümkün deyil, bu şou (Az 7 əsas mövqeyini bilməlidir), lakin ordu son dərəcə zəif idi. fakt ölkəmizdə indiyə qədər silahlı qüvvələrin onurğa kübar süvari idi. o müvəffəqiyyət ilə ola bilər bir dəfə qüdrətli Orda qalıqları ilə məşğul, lakin eyni Fransa yəqin ki, ciddi bir zərər üçün gözləyir edilmişdir ki, ordu ilə görüşdə üçün.

Belə ki, 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət (qısa açıqladıqdan) əsasən normal hərbi, ticarət və inzibati və diplomatik aparatının yaradılması idi.

silah məsələlər haqqında

böyük ölkə silah idxalına ağır asılıdır. taktika və silah geri qalmışlıq Avropa istehsal sıx idxal silah aradan qaldırılması, eləcə də xidmət əməkdaşlarının iştirakı planlaşdırılır. Bütün bu ölkə üçün də çox bahalı deyil, yalnız dövrün əsas səlahiyyətləri asılı ilə nəticələnir, lakin.

Belə ki, 17-ci əsrdə (əsas istiqamətləri olan biz təsvir) Rusiyanın xarici siyasət bir paradoks təsis edilib: bir tərəfdən, heç bir avropalılar ilə müharibə zəruriliyini şübhə. onlar artıq cansız çətinliklər Köhnə Dünya səlahiyyətlərinin hərbi və iqtisadi gücünü artırdı, lakin çox Rusiya zəifləmiş bahalı silah və sursat almaq lazımdır ki, – digər.

Belə ki, Rusiya-Polşa müharibədə istinad masa ərəfəsində qızıl bir çox sərf etmək idi. Hollandiya və İsveç, ən azı 40 000 muskets və barıt seçimi 20 min lirə alınmışdır. Bu məbləğ piyada silah 2/3 az deyil. Eyni zamanda Baltik dənizi yalnız giriş əhatə İsveç hissəsi gərginlik artaraq davam edir, həm də rus torpaqlarının böyük bir hissəsini iddiasını davam etdirir.

beynəlxalq arenada ölkənin Attitude

Çox pis Qərb, Rusiya ərazisində məcburi genişləndirilməsi mövzu bir çox geri “barbar” ölkə kimi yalnız qəbul edilir və əhali assimilyasiya hissəsində nəzərdə tutulub ki, təsir. qalan hər şey Şimali Amerika Indians kədərli taleyi üçün hazırlanmışdır.

Belə ki, həmişəkindən daha vacibdir 17-ci əsrdə güclü Rusiyanın xarici siyasət var idi. əsas vəzifəsi sonradan Peter etdim “pəncərədən Kəsmə” yönəlib. güclü Türkiyə-Polşa-İsveç maneə qalxdı normal münasibətlərin qurulması İqtisadi və hərbi geri qalmışlıq görə bayağı ərazi təcrid əsasən idi.

kommersiya məsələləri güclü rəqib almaq dadlıq etməyib ingilis tacirləri, daimi çəkişmələri haqqında unutmayın. Bütün bu ziddiyyətlər həll, lakin yalnız bir güclü ordu yaratmaq və ticari-iqtisadi blokada vasitəsilə qıraraq bilər.

Burada 17-ci əsrdə Rusiyanın əsas xarici siyasət var. Qısaca, ən mühüm məsələ hər şey aydın müharibə təhlükəsini hiss West, yatdı.

qərb istiqamətində müharibə

Bütün bu 1632-ci ildə, dərhal ölümündən sonra ki, gətirib çıxardı olan Sigismund III, ilə Polşa-Litva Birliyi müharibə Deulino müqavilələrin baxılması üçün çıxdı. Ölkəmizin təhrikçi etdi. Təəssüf ki, qüvvələr açıq-aydın qeyri-bərabər idi. Ümumiyyətlə, 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasət (biz artıq danışmışıq olan bir xülasə) əsasən, çünki, inzibati hərbi və diplomatik korpusun ifrat naqislik bilmədi.

Burada ən bariz və annoying nümunəsidir. səbəbiylə son dərəcə pis diplomatik Polşa King Vladislav Krım tatarlarının ilə əlaqə yaratmaq bacardı. M. Shein başçılıq Slow rus ordusu, hərbçi nəfərdən ibarət. Onlar tatarları ölkəyə müntəzəm forays başladı öyrəndim zaman, onlar yalnız öz əmlakın qorumaq üçün gedir, ordu ayrıldı. Bütün bu imza Polyanovskiy dünya ilə sona çatdı.

Polşa müharibə əvvəlində fəth bütün torpaq qayıtmaq idi, lakin Korol Vladislav tamamilə rus taxta hər hansı iddia və yerin imtina. qubernatorluq məğlubiyyət M. Shein və A. Izmailov, günahkar sonra başını kəsdilər elan etdi. Belə ki, 17-ci əsr qədər Rusiya xarici siyasət bizim üçün xüsusilə yaxşı bir yoldur.

indiki Ukrayna ərazisi

Eyni zamanda, indiki Ukrayna ərazisində milli azadlıq hərəkatı qırdı. 1648-ci ildə, o yerlərində Birliyinin ərazisində yaşayan pravoslav əhali üçün dözülməz şərait səbəbiylə bir üsyan, qırdı.

günahkarları Zaporozhye Cossacks idi. Ümumiyyətlə, onlar çox yaxşı həyat idi: həmin Krım tatarlarının reydlər Polşa kənarda qorunması, onlar (müharibə qəniməti sayılması deyil) bir layiqli mükafat aldı. Lakin polyaklar Cossacks öz sıralarına hər hansı bir qaçaq qul etdi və onun geri xəyanət heç vaxt çox fakt kimi deyil. Bu şəkildə “crackdown” kazak freemen of parçalar başladı. Led bir üsyan Bogdan Khmelnitsky dərhal çıxdı.

uğurlar və üsyançıların uğursuzluqlar

Dekabrın 1648 onun qoşunları Kiyev işğal. növbəti ilin avqust ayında bir həll saziş imzalanıb. Onlar “rəsmi” Kazaklar sayının artması nəzərdə olan hakimiyyət heç bir şikayət var idi, lakin nailiyyətləri siyahısı sona çatdı.

Khmelnitsky ədalətsizlik kənar yardım olmadan bunu düzeltmek üçün edə bilməyəcək ki, başa. ittifaq üçündür namizəd Rusiya idi, lakin vaxt ordu islahatları başa çatdırmaq üçün lazım idi onun güc mübarizə üçün çox istəkli deyil. Eyni zamanda, polyaklar biabırçı sülh dözə bilmədi; artıq 1653-ci ildə üsyançılar yox olma təhlükəsi altında idi.

Rusiya bu imkan verməmişdir. Dekabrın 1653-ci ildə Rusiya ilə Ukrayna torpaqlarının birləşdirilməsi haqqında müqavilə imzalanıb. Əlbəttə ki, dərhal ölkə yeni müharibəyə sürükləyən, lakin nəticələr köhnə daha yaxşı idi sonra.

Bu 17-ci əsrdə Rusiyanın xarici siyasətini xarakterizə edir. əsas istiqamətləri, vəzifələri, onun nəticələri bu maddədə bilər.