FLOROPOLİMER KAPLAMALAR ( TEFLON )

12 Dona karşı dayanıklılık
Çok sayıda Teflon kaplama, fiziksel özelliklerinde değişim meydana gelmeksizin geniş sıcaklık aralığında kullanılabilmektedir. –270 °C Teflonun kullanılabileceği en düşük sıcaklık olarak tanımlanmaktadır.

Tetraflor etilenin alınması tətbiqi

İşin rəhbəri: akademik Ağadadaş Əliyev

Proses aşağı temperaturda aktiv seolit katalizatorlarının iştirakı ilə aparılır. Bunun üçün katalizatorlar sintez olunmuş, reaksiyaların kinetikası və mexanizmi öyrənilmiş və proseslərin sənayedə optimal layihələşdirilməsinin elmi əsasları işlənib hazırlanmışdır. Alınan tsiklik dienlər fizioloji aktiv maddələrin, polimer sənayesində, təbii birləşmələrin analoqlarının alınmasında və dərman preparatlarının məqsədli sintezində istifadə olunur.

1. Etilen istehsalı üçün benzinin pirolizindən alınan ağır qatrandan təmiz naftalinin alınması

İşin rəhbəri: t.e.d. Fikrət Sadıqov

Pirolizə verilən benzinin, xammalın tərkibindən asılı olaraq naftalinin miqdarı 30%-ə qədərdir. Naftalinə kimya, o cümlədən lak-boya məhsulları istehsalında, əczaçılıqda, müdafiə sənayesində tələbat olduğu üçün onun istehsalı aktualdır. Yüksək təmizliklə naftalinin alınmasında əvvəlcə ağır qatrandan naftalin fraksiyası ayrılır, sonra isə rektifikasiya yolu ilə təmiz naftalin alınır.

1. Üzvi qalıqlarla çirklənmiş suların təmizlənməsinin resirkulyasiyalı texnologiyasının işlənib hazırlanması.

İşin rəhbəri: Akademiyanın müxbir üzvü Qüdrət Kərbəliyev

Çirkab sularının təmizlənməsi üçün texnoloji qurğu 3 pilləli maye fazalı ekstraksiya qovşağından, faza ayrılmaları qovşağından və rektifikasiya yolu ilə komponentlərin ayrılması və onların prosesə qaytarılması qovşağından ibarətdir.

1. Tullantısız texnologiya ilə bitsiklopentadienli dəmirferrosenin alınma üsulu

İşin rəhbəri: Gülməmməd Süleymanov

Proses aktivləşdirilmiş monotsiklopentadienlə solvatlı dəmir iki-xloridin qarşılıqlı təsir reaksiyasına əsaslanır. Ferrosen yanacaq–energetika komplekslərində oktan qaldırıcı və tüstü azaldıcı kompozisiyaların hazırlanmasında əsas komponent kimi istifadə edilir. Texnologiyanın üstünlüyü ondadır ki, onun istehsalı zamanı asan alışan və partlayışa səbəb olacaq kimyəvi reagentlərdən istifadə olunmur.

1. Atmosfer azotunun pilot qurğuda hidrogen peroksidlə azot 1-oksidə (N₂O) fiksasiyası

İşin rəhbəri: akademik Tofiq Nağıyev

Prosesin üstün cəhəti ondan ibarətdir ki, atmosfer azotunun oksidləşmə fiksasiyası prosesi axar reaktorda katalizator istifadə olunmadan aparılır. Fiksasiya qurğusu 3 seksiyadan ibarətdir:

– İlkin maddələrin saxlanma və verilməsi seksiyası

– Alınan məhsulun soyuması və toplanması zonası

Sənayedə tətbiq olunan işlər

1. Polistirol qatranı əsasında korroziyaya qarşı modifikasiya olunmuş örtüklərin alınması və tətbiqi

İşin təhbəri: t.ü.f.d. Talıb Hüseynzadə

Korroziya əleyhinə modifikasiya olunmuş bitum-polimer kompozisiya örtüyü “Bikoplast” meliorasiya və su təsərrüfatı sistemində magistral su kəməri və hidro texniki qurğuların tikintisində deformasiya olunmuş kanal bəndi və korroziya əleyhinə hermetiklər kimi, polad borular üçün polimer örtüklər kimi tətbiq olunur. Müvafiq tətbiq aktları alınmışdır.

Keçici işlər

1. Ferrosenin və onun bəzi törəmələrinin dizel yanaacqlarının keyfiyyət göstəricilərinə təsiri (Heydər Əliyev adına Bakı Neft Emalı zavodunda sınaqdan keçirilmişdir).

Işin rəhbəri: k.e.d., professor Gülməmməd Süleymanov.

Dizel yanacaqlarının 75-94%-nin tam yanmasını təmin edən ferrosen və onun bəzi törəmələrinin istifadə imkanları müəyyən edilmişdir.

Tətbiq olunan işlərin siyahısı

1971-2015

1. “Bitum-polimer kompozisiyaların korroziyaya qarşı örtüklər kimi istifadə edilməsi ASĞ Meliorasiya və su təsərrüfatı”, Lənkəran şəhəri, Masallı, 2015.
2. “Alkilferrosenin dizel yanacaqlarında oktan ədədinin yüksəldici kimi sınaqdan keçirilməsi”. Mahaçkala neft emalı zavodu “Xəzər” İstilik Elektrik Mərkəzi, Mahaçkala səh. (Rusiya) 2006.
3. “Neft şlamlarının zərərsizləşdirilməsi” – Qarasu Əməliyyat şirkəti 2005-2006.
4. “Əhəngli kimyəvi uducunun tətbiqi”- ARDNŞ-nın Xəzər Dəniz Dalğıc və Qəza Xilasetmə idarəsi. Bakı şəh. 2000-2004.
5. “Dəmir məmulatların üzərinin sinklə örtülməsi texnologiyası”. “Radiostroyenie” İstehsalat Birliyi, Bakı şəh. 2003.
6. “Neftçıxarmada və neft emalında dispetçer nəzarət sistemi” – N.Nərimanov adına Neft Qaz Çıxarma İdarəsi, Bakı şəh. 2001.
7. “İstilik –Elektrik sistemlərində yanacağın və oksigenin sərfinə mütəmadi nəzarət sistemi”. İstilik- Elektrik Mərkəzi , Bakı şəh.2001.
8. “Benzquanaminin uçuş informasiyalarını qeyd edən cihazların (qara qutu) örtüklərinin hazırlanmasında tətbiqi”.”Всероссийский научно-исследовательский институт Авиационных материалов”, Moskva şəh. 2000-2004.
9. “Neft şlamlarından nefti çıxarmaq üçün hazırlanan qurğunun tətbiqi”.Quruda neft çıxarma idarəsi, (SOCAR) Bakı səh. 1976-1997.
10. “Kükürd tərkibli qazlardan təmiz kükürdün alınması”. Norilsk Dağ -metallurgiya kombinatı, Norilsk (Rusiya) 1977-1990.
11. “Absorbsiya üsulu ilə çirkab sularından xrom və nikelin ayrılması üsulunun tətbiqi”. “Metallokultmetbıt” İstehsalat Birliyi, Bakı şəh. 1988-1989.
12. “ İstilik və zərbəyə davamlı örtüklərin hazırlanması və tətbiqi”,Sahə poçtu, P-6209, Moskva şəh.1988-1990.
13. “Tetra, heksa və oktadesildimetilaminlərin alınma üsulunun tətbiqi”– A.Y.Malinin adına Elmi Tədqiqat Materialşünaslıq İnstitutunun “Təcrübə zavodu”, Moskva, k-460,1989.
14. “TU 88-Az- 5674049 markalı polibutensulfonun tətbiqi”, K-482, Səhra poçtu-m-5848, Moskva şəh.1988-1989.
15. “Hidrogeoloji quyuların qazılmasında kəsici dolotaların hazırlanması”- “Azərbaycangeologiya” istehsalat birliyi, Bakı şəh.1988.
16. “Elektronika cihazlarının hazırlanmasında fosfor və borun bir mərhələli diffuziyasında bor turşusunun trietil efirinin tətbiqi”- Sahə poçtu- 6906, Zaporojye şəh.(Ukrayna) 1987.
17. “Trietoksiborun iştirakı ilə bor və fosforun bir mərhələli diffuziyası”.- “Opıtnıy zavod” , Stavropol şəh.(Rusiya) 1987.
18. “Diodlarda trietoksibordan istifadə etməklə oksid örtüklərin alınması” “Elektrotexnika” istehsalat birliyi. Issık-Kul şəh.(Qırğızıstan) 1987-1989.
19. “Yüksək piritli qurğuşun konsentratlarının emalı”. Çimkənt qurğuşun zavodu. Qazaxıstan 1986- 1988.
20. “Polad məmulatlarının borlaşdırılması üçün borlu toz şəkilli tərkibdən istifadə edilməsi”. “Ozon” zavodu, Bakı şəh.1984-1986.
21. “Tellurun (IV) “göy” yanus reaktivi ilə təyini üsulunun tətbiqi”. “Gidrotsvetmetobrabotka” istehsalat birliyi, Mtsensk şəh. (Rusiya) 1986.
22. “Trietoksiborun müdafiə məqsədi ilə hazırlanan yarımkeçirici cihazların istehsalında tətbiqi” –Sahə poçtu -6419, Stavropol şəh,(Rusiya) 1986-1987.
23. “Ftalonitril əsasında PA-6-211-5 markalı poliamid istehsalı”,Ümimittifaq Elmi-Tədqiqat Sintetik Liflər İnstitutunun təcrübə zavodu, Kalinin şəh.(Rusiya) 1983-1985.
24. “Katalizator iştirakı ilə izoamilenlərin izoprenə dehidrogenləşmə prosesi”. “Nijnekamskineftexim”, Nijnekamsk şəh.(Rusiya) 1980-1983.
25. “Alunitin tərkibində qalliumun “göy” yanus reaktivi ilə təyini üsulu” , Alüminium zavodu, Gəncə şəh. 1982.
26. “Mineral su mənbələrindən karbon qazının sənaye miqyasında istehsalı texnologiyasının işlənib hazırlanması ”. Naxçıvan qaz zavodu, Naxçıvan şəh. 1980 – hal -hazırda .
27. “Xəzər dənizi suyundan uranı çıxarmaq üçün gel-sorbentdən istifadə edilməsi”, Bakı səh. 1980.
28. “Seolit tərkibli katalizator üzərində fasiləsiz sxem üzrə alkilfenolun alınması prosesi” . Anqarsk NAZ İB «Ангарскнефтеоргсинтез», 1980.
29. “Verilmiş ölçülü hissəcikli polimetilmetakrilatın suspenziyada alınması üçün reaktorun tətbiqi” . İB «Оргстекло» SSRİ KSN, Dzerjinsk,1980.
30. “Tereftalonitril və ftalonitrilin p-və o-ksilollardan oksidləşdirici ammonizlə alınması”, Y.H.Məmmədəlıyev adına NKPİ-nin təcrübə -sınaq zavodu, Bakı şəh.1979-1981.
31. “N- α –fenilizopropilasedamidin epoksid qətranının bərkidicisi kimi istifadəsi”. “Ximprom” istehsalat birliyi, Sumqayıt şəh.1979.
32. “EHM «Минск-32» üçün “Axtarış” sistemi proqramı”, ATKB-nin Voronej filialı, 1979.
33. “Kimyəvi eksperiment ilə avtomatik idarə olunma”, İB “Üzvi sintez” Sumqayıt,1978-1979.
34. “Benzin fraksiyasının pirolizi ilə etilenin alınması prosesinin modelləşdirilməsi və optimallaşdırılmas”, İB “Üzvi sintez” Sumqayıt, 1979.
35. “Neft kimya nazirliyinin müəssisələrində stirolun alınması prosesinin optimallaşdırılması və intensivləşdirilməsi üçün alqoritm və proqram sisteminin tətbiqi”, Sumqayıt SK zavodu, 1978.
36. “Kimyəvi eksperimentin idarə edilməsi sisteminin tətbiqi”, İB «Сумгаитхимпром» 1975.
37. “Neftin atmosfer və atmosfer- vakum qovulması qurğularında istilik dəyişmə sisteminin optimallaşdırılması”, Lenin adına YBNZ, 1972.
38. “İşlənib hazırlanmış texniki-iqtisadı model əsasında stirolun sənayedə alınması prosesinin optimallaşdırılması”,Sumqayıt SK zavodu, 1971.

Tətbiq üçün hazırlanan innovasiya xarakterli işlər.

1. Tullantısız texnologiya ilə bitsiklopentadienil dəmir ferrosenin alınma üsulu.
2. Emulsion tip üzvi qalıqlarla çirkləndirilmiş su mənbələrinin resirkulyasiyalı texno­logiya­sının işlənib hazırlanması.
3. Etilen istehsalı üçün benzinin pirolizindən alınan ağır qətrandan təmiz naftalinin alınması.
4. Atmosfer azotunun pilot qurğuda hidrogen peroksidlə azot-1 oksidə (N₂O) fiksasiyası.
5. Naften karbohidrogenlərinin tsiklik dien karbohidrogenlərinə selektiv oksidləşdirici dehidrogenləşməsi.
6. Oksigenli üzvi birləşmələrin (spirtlər , turşular, anhidridlər) alınması üçün effektiv katalizatorların alınması.
7. Daşkəsən maqnetit superkonsentratının təbii qazla reduksiyası əsasında metallaşmış dənəvərlərin alınması texnologiyası.
8. Propilenin hidrogen peroksidlə oksidləşdirilməsi yolu ilə propilen oksidə , akroleinə, allen və metilasetilenə çevrilməsi.

FLOROPOLİMER KAPLAMALAR ( TEFLON )

. konulu sunumlar: “FLOROPOLİMER KAPLAMALAR ( TEFLON )”— Sunum transkripti:

1 FLOROPOLİMER KAPLAMALAR ( TEFLON )

2 FLOROPOLİMER (TEFLON) KAPLAMALARIN YAPI Ve ÖZELLİKLERİ
1. GİRİŞ Dünyanın önde gelen polimer üreticilerinden Du Pont kimyagerlerinden Roy Plunkett, floropolimer reçine ile ilgili ilk buluşunu 1938 yılında açıkladıktan sonra malzemenin gelişimi hızla sürmüştür. Endüstriyel adı, Du Pont tarafından TEFLON olarak belirlenmiştir ve ülkemizde yaygın olarak bu ticari isimle kullanılmaktadır. Teflon endüstriyel kaplamalar, bir sprey boya gibi malzeme yüzeyine püskürtülmektedir. Kimyasal direnç, mükemmel dielektrik kararlılığı ve düşük sürtünme katsayısı, sıcaklık direnci ile birleştirildiğinde, Teflon endüstriyel kaplamalar diğer kaplama malzemelerinin yerine tercih edilmektedir.

3 * Dünya’ daki başlıca üretici firma ve kullanılan ticari isimleri sırasıyla şöyledir : Du Pont (Teflon), ICI (Fluon), Hoechst (Hostaflon TF), Rhone-Poulenc (Doneflon), Montecatini (Algoflon), NittoChemical-Japan (Tetraflon) ve Daikin Kogyo-Japan (Polyflon).

4 2. FLOROPOLİMER (TEFLON) KAPLAMALARIN ÇEŞİTLERİ
Teflon endüstriyel kaplamalar, cam, cam fiber kompozitler, bazı kauçuklar ve plastikler gibi metalik olmayan malzemelere uygulanabildiği gibi çelik, alüminyum, paslanmaz alaşımlar, pirinç ve magnezyum üzerine de uygulanabilmektedir. Optimum yapışma, kaplamanın uygulandığı malzeme yüzeyinin pürüzlülüğüne bağlı olmaktadır. Teflon kaplamalar, Teflon PTFE, Teflon FEP, Teflon PFA, Teflon ETFE, Teflon–S Tek Tabaka, Teflon–S Kuru Yağlayıcı, Teflon SF olmak üzere yaygın olarak kullanılan 7 temel yapıda incelenmektedir.

5 1. Teflon PTFE 2. Teflon FEP 3. Teflon PFA 4. Teflon ETFE 5. Teflon–S Tek Tabaka 6. Teflon–S Kuru Yağlayıcı 7. Teflon SF

6 3. TEFLON KAPLAMALARIN ÖZELLİKLERİ
Tetraflor, etilenin yüksek basıncında serbest radikal başlatıcılarla °C sıcaklıklarda polimerleşmesinden oluşmaktadır. Tetrafloretilende –76 °C da bir gaz olup teknikte daha çok aşağıdaki tepkimelerde elde edilmektedir. PTFE için tepkimeler, Formül 3-5’ de verilmektedir. CaF2 + H2SO4 2 HF + CaSO4 (3) CHCl3 + HF CHClF4 + 2 HCl (4) 2 CHClF2 CF2 = CF2 + 2 HCl (5)

7 Politetrafloretilen, lineer kristallenme derecesi çok yüksek (%93-98) 327 °C’ de eriyen, kimyasal ve çözücülere dayanıklı (300 °C dolaylarında bazı çözücülerden etkilenmektedir) nem absorbsiyonu min, elektrik yalıtıcılığı çok iyi bir polimerdir (2,3). Zincir yapısı yönünden incelendiğinde politetrafloroetilen, kristalize yapıya sahiptir. Kristalde ana zincir üzerindeki dallar önem arz etmektedir. PTFE, karbonlardan oluşma iskelet üzerinde simetrik olarak yer alan küçük atomlardan meydana gelmektedir ve bu zincirler kolayca yan yana gelerek yüksek derecede kristalleşmeye sebep olmaktadır.

8 Bir polimer için %100 amorf yapının oluşturulmadığı gibi henüz tam kristallikte tam olarak başarılmış değildir (4). PTFE cam, karbon fiberler ve dolgu malzemeleri içerebilmektedir. Aşınma özellikleri, yük taşıma kabiliyeti ve yüksek mukavemeti, içerdiği malzemeler ile kontrol edilebilmektedir. Düşük sürtünme katsayısı, yağlayıcılık, şok ve titreşim absorbsiyonu, düşük sesle çalışması plastiklerin avantajlarından bazılarıdır (5).

9 Yapışmayan yüzey Teflon yüzeye, çok az sayıda katı madde uzun süre yapışmaktadır. Hemen hemen tüm maddeler yüzeyde yapışmadan kolayca hareket edebilmektedir. Düşük sürtünme katsayısı Teflonun sürtünme katsayısı uygulanan yüke, kayma hızına ve kısmen kullanılan Teflon kaplama tipine bağlı olarak genellikle 0,05 ile 0,20 aralığında olmaktadır.

10 Islanmayan yüzey Yüzeyler Teflon ile kaplandığında hem olophobik hem de hidrofobik olmakta ve ıslanmaya direnç göstermektedir. Kolay ve mükemmel şekilde temizlenebilmekte hatta birçok uygulamada yüzeyler kendi kendini temizlemektedir. Sıcaklık Direnci Teflon endüstriyel kaplamalar sürekli olarak 220°C gibi yüksek sıcaklıklarda çalışabilmektedir. Aralıklı çalışma zamanı ve yeterli havalandırma ile 315°C de bile kullanılabilmektedir.

11 Elektriksel Özellikleri
Geniş bir frekans aralığında, Teflon, yüksek bir dielektrik mukavemete, düşük yayılma faktörüne ve çok yüksek yüzey direncine sahiptir. Özel teknikler kullanılarak elektriksel olarak yalıtkan olduğu kadar, yeterli anti-statik özelliğe de sahip bir kaplama üretilebilmektedir. Kimyasal Direnç Teflon, normalde kimyasallardan etkilenmemektedir. Teflon endüstriyel kaplamaları etkileyen yegane kimyasalların erimiş alkali metaller ve yüksek reaktif flor katkılar olduğu bilinmektedir.

12 Dona karşı dayanıklılık
Çok sayıda Teflon kaplama, fiziksel özelliklerinde değişim meydana gelmeksizin geniş sıcaklık aralığında kullanılabilmektedir. –270 °C Teflonun kullanılabileceği en düşük sıcaklık olarak tanımlanmaktadır.

13 4. KULLANIM ALANLARI PTFE’ in en büyük avantajları, mükemmel kimyasal direnci ve düşük sürtünme katsayısıdır. En büyük uygulama alanlarının rulmanlar olması sürpriz değildir. Yalıtım bantları, contalar, pompalar, pişirmede yapışmayan yüzey kaplamaları (tepsi, tava, tencere gibi mutfak eşyası yapımında) kullanım alanlarından bazılarıdır. Yine, jeneratör ve transformatörlerde, yalıtım amacıyla elektrik malzemelerinde ve bazı parçaların dökümünde de kullanılmaktadır. Kimyasal inertliği endüstride bazı süzgeçlerin (lif haline getirilerek) yapımında kullanılmasını olanaklı kılmaktadır. Laboratuar araç ve gereçlerde de kullanılması yaygındır.

14 Debriyaj,subaplar, somun yatağı gibi kompleks otomobil parçalarının da kaplanabilmesi mümkün
olmaktadır. Plastik enjeksiyon kalıpları, yapışmayı ve kalıp aşınmasını önlemek için Teflon ile kaplanmaktadır. Teflon endüstriyel kaplamaların yüksek performansı, birçok endüstri tarafından seçilmesine sebep olmaktadır. Özellikle havacılık ve otomotiv endüstrisinde özel uygulamalar için Teflon kaplamalar tercih edilmektedir.

15 Bir parçanın Teflon kaplama sırasındaki fotoğrafı

16 5. SONUÇ Genel olarak bakıldığında üstün özellikleri sebebiyle çok sayıda sektörde Teflon kaplamalar kullanılmaktadır. Özellikle yüksek aşınma, korozyon, sıcaklık dirençlerinin birlikte istendiği alanlarda, bununla birlikte, yapışmayan yüzey oluşturan ve kompleks şekilli parçalara uygulanması kolay olan Teflon uygun çözümler oluşturmaktadır. Dikkat edilmesi gereken özellik, gıda sektöründe kullanılan kaplamaların insan sağlığını etkilemesine izin vermemektir. Özellikle mutfak eşyalarında ve toplu yiyecek üretim ve tüketim sektörlerinde mekanik aşınma sonucu gıdalara karışabilen kaplamaların sağlığa zararları araştırılmalıdır. Bu bir tavadan kopan veya bisküvi üretimindeki kalıptan sıyrılan bir Teflon parçası olabilmektedir.

17 REFERANSLAR 1. —; ”Du Pont Teflon Industrial Coatings”, Du Pont Licensed Industrial Applicator Program, USA, BROYDSON, J. A., “Plastics Materials”, Butterworth Heinemann Ltd. Linacra House, Jordan Hill, Oxford Great Britain AKOVALI, G.; “Temel ve Uygulamalı Polimer “, A.Ü.F.F. Basımevi, ODTÜ Ankara SMITH, C. O.; “The Science of Engineering Materials” Prentice–Hall, Inc., USA, CRAWFORD, R.J., “Plastics Engineering”, The Queens University of Belfast, Department of Mechanical, Aeronautical and Manufacturing Engineering, Butterworth-Heineman, Oxford/GB, ; “Cheese Manufacturer Saves Time and Money with Teflon-P”, Coverage an Information of Industrial Coatings Food Processing Issue, USA, ; “Teflon Coatings for The Chemical Processing Industry”, Du Pont, USA, 1997

BRONZ KATKILI POLİ-TETRA-FLOR-ETİLEN (PTFE) KOMPOZİTLERİN PASLANMAZ ÇELİK MALZEMEYE KARŞI AŞINMA VE SÜRTÜNME DAVRANIŞLARI

1 BRONZ KATKILI POLİ-TETRA-FLOR-ETİLEN (PTFE) KOMPOZİTLERİN PASLANMAZ ÇELİK MALZEMEYE KARŞI AŞINMA VE SÜRTÜNME DAVRANIŞLARI Hüseyin ÜNAL 1*, Salih Hakan YETGİN 2, Bayram POYRAZ 3 1 Sakarya Üniversitesi, Teknoloji Fakültesi, Metalurji ve Malzeme Mühendisliği, Esentepe kampüsü, SAKARYA, unal@sakarya.edu.tr 2 Dumlupınar Üniversitesi, Simav Teknik Eğitim Fakültesi, Makine Eğitimi Bölümü, Simav, KÜTAHYA, shyetgin@gmail.com 3 Düzce Üniversitesi, Bilimsel ve Teknolojik Araştırmalar Uygulama Merkezi, Konuralp Yerleşkesi, DÜZCE, ÖZET Geliş Tarihi: Kabul Tarihi: Bu deneysel çalışmada, katkısız poli-tetra-flor-etilen (PTFE) polimeri ile %25 bronz katkılı PTFE kompoziti ve %40 bronz katkılı PTFE kompozitlerin, kuru kayma şartları altında paslanmaz çelik malzemeye karşı tribolojik performansları incelenmiştir. Tribolojik testler, pim-disk aşınma cihazında ve oda sıcaklığında gerçekleştirilmiştir. Aşınma ve sürtünme testleri, 50N, 100N ve 150N yüklerde ve 1.0, 1.5 ve 2.0m/s kayma hızlarında yapılmıştır. Aşınma test sonuçlarına göre, %40 bronz katkılı PTFE kompozitinin sürtünme katsayısı değerleri ile spesifik aşınma oranı değerlerinin katkısız PTFE ve %25 bronz katkılı PTFE ye göre daha düşük olduğu tespit edilmiştir. PTFE ve bronz katkılı PTFE kompozitlerinin aşınma yüzeylerini incelemek için optik mikroskop kullanılmıştır. Bronz katkılı PTFE kompozitlerin aşınma mekanizması adhezif ve abrazif aşınma şeklinde gerçekleşmiştir. Anahtar Kelimeler: Poli-tetra-flor-etilen, bronz, triboloji, katkı, aşınma, sürtünme. FRICTION AND WEAR PROPERTIES OF BRONZE FILLED POLY-TETRA-FLUORO- ETHYLENE (PTFE) COMPOSITES AGAINST STAINLESS STEEL ABSTRACT In this work, tribological performance of pure poly-tetra-fluoro-ethylene (PTFE), 25%bronze filled PTFE composite and 40%bronze filled PTFE composite sliding against stainless steel under dry sliding environment were studied. A pinon-disc tribometer is used for evaluating the friction and wear behavior of PTFE polymer and its composites. The tribological tests were conducted at applied loads of 50N, 100N, and 150N and at sliding speeds of 1.0, 1.5 and 2.0 m/s. The results show that the PTFE+40wt.% bronze composite is the best tribological behavior. As a result of study, the coefficient of friction and specific wear rate of PTFE composite were reduced by the addition of bronze filler. Finally, an optical microscope was used to examine the wear mechanism of pure PTFE and PTFE composites with bronze filler. Keywords: poly-tetra-fluoro-ethylene, bronze, tribology, filler, wear, friction. 1. GİRİŞ Polimer kompozitler çok çeşitli özellikleri ve göreceli olarak kolay değiştirilebilmelerinden dolayı çok çeşitli amaçlar için yaygın olarak kullanılırlar [1]. Poli-tetra-flor-etilen, kendinden yağlama, düşük sürtünme katsayısı, yüksek sıcaklıkta kararlılık ve kimyasal direnç gibi özelliklerinden dolayı endüstride yaygın olarak kullanılan bir yüksek performanslı mühendislik plastiğidir. Aslında PTFE, makine parçalarında erken yorulmaya ve sızıntı problemine yol açan zayıf aşınma ve abrazif aşınma direncine sahiptir. Bu problemi minimize etmek için, çeşitli uygun dolgular ve katkılar PTFE polimerine eklenir. Genel olarak cam elyaf ve karbon elyaf gibi mukavemet arttırıcılar ve katı yağlayıcılar PTFE e eklenmek suretiyle mukavemet ve aşınma direnci artırılır [2]. Bu alandaki birçok çalışmada, polimerlerin cam, karbon ve aramid elyaflarla takviye edildiğinde sürtünme katsayısının düşürülebileceği ve aşınma direncinin artırılabileceği belirtilmiştir [3-4]. Polimerlere farklı katkılar ilave edilerek aşınma direncini geliştirmek ve sürtünme katsayısını azaltmak için birçok çalışma yapılmış ve literatürde yayınlanmıştır. Bu konularda çalışanlardan Khedkar ve arkadaşları [5] katkısız PTFE polimeri ile karbon partikülleri, grafit ve E tipi cam elyaf gibi dolgu ve takviye edici malzemeleri üreterek, PTFE kompozitlerinin tribolojik davranışlarını incelemişlerdir. Kullanılan tüm dolgu ve takviye edicilerin polimer

2 kompozitlerin aşınma direncini arttırdığı, en yüksek aşınma direncinin ise hacimce %18 karbon ve %7 grafit içeren hibrit kompozit malzemede elde ettiklerini belirtmişlerdir. Unal ve arkadaşları [2] ağırlıkça cam elyaf (%17), bronz (%25) veya karbon (%35) dolgulu PTFE kompozitlerini çalışmışlardır. Katkısız PTFE ve PTFE kompozitlerinin, sürtünme katsayılarının artan yükle birlikte artış gösterdiğini ancak kayma hızının artışından fazla etkilenmediğini gözlemlemişlerdir. Cam elyaf, bronz ve karbon dolguların PTFE polimer matrisine eklenmesinin, aşınma oranını düşürmede etkili olduğunu, sürtünme katsayısında ve aşınma oranında en fazla azalmanın ise PTFE+%17 cam elyaf kompozitinde elde ettiklerini belirtmişlerdir. Pasha ve arkadaşları [6] %25 cam partikülleri ve %40 bronz partiküllerinin, PTFE tabanlı kompozitlerin aşınma davranışı üzerindeki etkilerini incelemişlerdir. Deneysel sonuçlarda, artan yükle ve kayma hızıyla birlikte ağırlık kaybının arttığını belirtmişlerdir. PTFE+%40 bronz kompozitinin, diğer kompozitlere kıyasla daha iyi aşınma direnci sergilediğini, PTFE+%40 bronz ile çalışan karşıt parça yüzeyinde pürüzsüz, ince ve homojen transfer film oluştuğunu gözlemlemişlerdir. Goyal ve Yodav [7] ağırlıkça %2, 5 ve 10 oranında grafit katkılı PTFE kompozitlerinin aşınma oranı ve sürtünme katsayısını değerlendirmişlerdir. Katkısız PTFE e göre, kompozitlerin aşınmasında önemli bir düşüş gözlemlemişlerdir. %5 ve %10 grafit katkılı PTFE kompozitlerin, aşınma oranlarını katkısız PTFE polimerine göre sırasıyla 22 ve 245 kez düşürdüğünü belirtmişlerdir. Aşınma oranındaki bu düşmeyi, karşıt parça yüzeyinde ince ve kararlı film oluşumuna atfetmişleridir. Unal ve arkadaşları [8] ise katkısız PTFE ve bronz (%25, 40 ve 60) katkılı polimer kompozitlerin sürtünme ve aşınma davranışlarını incelemişlerdir. Katkısız PTFE ile karşılaştırıldığında en düşük sürtünme katsayısı ve yüksek aşınma direncini bronz katkılı PTFE kompozitinde elde ettiklerini belirtmişlerdir. Bagale [9] kuru kayma koşulları altında PTFE ve dolgu malzemesi olarak karbon ve bronz katkılı PTFE kompozitlerinin tribolojik davranışlarını çalışmışlardır. PTFE ye yapılan bronz ve karbon gibi katkıların aşınma direncinde artışa sebep olduğunu belirtmişlerdir. En yüksek aşınma direncinin ise karbon dolgulu PTFE polimer kompozitinde elde ettiklerini vurgulamışlardır. Raka [10] yaptığı çalışmada uygulanan yük, kayma hızı ve kayma zamanının PTFE polimer ve %25 karbon dolgulu PTFE ile %60 bronz dolgulu PTFE kompozitlerinin aşınma ve sürtünme davranışlarına olan etkisini çalışmışlardır. Katkısız PTFE matrise dolgu eklemenin iki kompozit için de aşınma oranını düşürücü etki yaptığını, en iyi aşınma performasının %25 karbon dolgulu PTFE polimer kompozitinde elde edildiğini belirtmişlerdir. Chaudhari ve Shekhawat [11] çalışmalarında, uygulanan yük, kayma hızı ve kayma mesafesinin, sulu kayma koşulları altında, katkısız PTFE ile %25 bronz, %25 cam elyaf ve %25 karbon gibi dolgu malzemeleri ile dolgulu PTFE kompozitlerinin sürtünme ve aşınması üzerindeki etkilerini araştırmışlardır. Çalışmaları sonucunda, bronz, cam elyaf ve karbon gibi dolgu malzemelerinin PTFE e ilave edilmesinin, aşınma direncinde artışa sebep olduğunu belirtmişlerdir. Aşınma direncini geliştirmede en etkili katkının ise karbon siyahı dolgusu olduğunu vurgulamışlardır. Li ve Ran [12] çalışmalarında cam/karbon elyaf takviyeli PTFE kompozitlerinin mekanik ve abrazif davranışlarını incelemişlerdir. Ölçülen aşınma hacim kaybının, hem kayma mesafesinin hem de yükün artmasıyla artış gösterdiğini gözlemlemişlerdir. En düşük aşınma oranını karbon fiber takviyeli PTFE kompozitinde elde ettiklerini vurgulamışlardır. Tevrüz [13] yaptığı çalışmada kayma mesafesinin, uygulanan basıncın, sürtünme katsayısının ve aşınma hızının, %60 bronz katkılı PTFE kompozitinden üretilen mil yatağının aşınma ve sürtünme davranışları üzerindeki etkilerini incelemiştir. Uygulanan yükün artmasıyla, kompozitin aşınma oranında artış gerçekleştiğini belirtmişlerdir. Demirci ve Düzcükoğlu [14] yaptıkları çalışmada, katkısız PA66, PA66+%18PTFE ve PA66+%20GF+%25PTFE kompozitlerinin sürtünme ve aşınma davranışlarında kayma hızının, uygulanan basıncın ve sıcaklığın etkilerini araştırmışlardır. Aşınma deneyleri, oda sıcaklığında, 0,5 m/s ve 1 m/s kayma hızları, 100N ve 200N yük altında gerçekleştirilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda yükün artışıyla birlikte, PTFE tarafından karşıt yüzeyde oluşan transfer film tabakasının sürekli olarak dağılması ve film kalınlığında artış sağlanamadığını vurgulamışlardır. Dolayısıyla yükün artmasıyla birlikte, PTFE içeren kompozitlerin spesifik aşınma oranlarında azalma olduğunu belirtmişlerdir. Eş zamanlı olarak, kayma hızının artmasıyla, spesifik aşınma oranlarında artış gerçekleştiğini belirtmişlerdir. Spesifik aşınma oranlarında meydana gelen artışın sebebini, kayma hızının artışıyla yüzey sıcaklığının artması ve disk yüzeyinde oluşan transfer film tabakasını parçalamasıyla açıklamışlardır. Franke ve arkadaşlarının yaptıkları çalışmada [15] PTFE katkılı PA6, PA66 ve PA12 kompozitlerinin sürtünme ve aşınma davranışlarını incelemişlerdir. Aşınma testleri, ring-on-blok cihazı kullanılarak, 100Cr6 ve C45 çeliğine karşı; 0.5, 0.65 ve 1 m/s kayma hızı ve 50 ile 250N arası yüklerde gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda, kompozitlerdeki PTFE içeriği arttıkça kompozitlerin spesifik aşınma oranlarının düştüğü belirlenmiştir. 2. DENEYSEL ÇALIŞMALAR Aşınma deneyleri kuru ortam şartlarında ve oda sıcaklığında gerçekleştirilmiştir. Deneylerde 6 mm çapında ve 50 mm uzunluğundaki pim malzemeleri kullanılmıştır. Karşı disk malzeme olarak AISI 316L paslanmaz çelik seçilmiştir. Disk malzeme 100mm çapında ve 5mm kalınlığında olacak şekilde torna tezgahında işlenmiş ve ardından yüzeyi taşlanmıştır. Deneylerden önce, pim yüzeyleri 1200 no zımpara ile zımparalanmıştır. Her test öncesinde hem çelik yüzeyleri hem de pim yüzeyleri asetonla temizlenip kurutulmuştur. Yağlayıcı olarak kullanılan su, test süresi boyunca her üç saniyede bir aşınma izi üzerine uygulanmıştır. Tablo 1 de ise bu çalışmada kullanılan polimer malzemeler ve test şartları (ortam sıcaklığı, uygulanan yük ve kayma hızı) verilmiştir. Her testten önce ve sonra pimlerin ağırlıkları

3 ölçülmüştür. Test öncesi ve sonrası ağırlık kaybı tespit edilmiş (Δm) ve aşağıda verilen formül kullanılarak spesifik aşınma oranları (K 0 ) hesaplanmıştır. K 0 = Δm / L. ρ. F ( m 2 / N) Burada; Δm: ağırlık kaybı (g), L: kayma mesafesi (m), F: uygulanan yük (N), ρ: malzemenin yoğunluğu (g/cm 3 ). Tablo 1. Aşınma ve sürtünme deneylerinde kullanılan polimer malzemeler ve deney şartları. Malzeme Ortam sıcaklığı ( o C) Kayma mesafesi (m) Yük (N) Kayma hızı (m s -1 ) PTFE PTFE+%25Bronz 23± PTFE+%40Bronz DENEY SONUÇLARI Şekil 1’de saf PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz polimer kompozitlerinin 1.5m/s kayma hızında ve 150N yük altında, kuru ortam şartlarındaki kayma mesafesi-sürtünme katsayısı arasındaki değişimleri verilmiştir. Şekilde açıkça görüldüğü deneylerde kullanılan PTFE ve kompozitleri kararlı sürtünme durumuna çok kısa sürede ulaşmışlardır. %25 bronz katkılı PTFE polimeri kararlı sürtünme durumuna yaklaşık 500m kayma mesafesinde ulaşırken, katkısız PTFE ve %40 bronz katkılı PTFE kararlı sürtünme durumuna yaklaşık 200 m kayma mesafesinde ulaşmışlardır. PTFE polimerine ilave edilen bronz katkı miktarı arttıkça, kuru ortam şartlarında sürtünme katsayısı azaltmıştır. Bilindiği gibi, bronz katkı karşı disk yüzeyde transfer film tabakasının oluşumuna sebep olarak sürtünme katsayısını ve aşınma oranını önemli oranda azaltmaktadır. Şekil 2’de saf PTFE ve PTFE+%25bronz ile PTFE+%40bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarındaki sürtünme katsayısı-uygulanan yük ilişkisi verilmiştir. Şekilde görüldüğü gibi uygulanan yükün 50N’dan 150N’a çıkarılması ile PTFE ve PTFE kompozitlerinin sürtünme katsayılarında çok fazla bir değişiklik gözlenmemiştir. Şekil 2 den PTFE+%25bronz kompozitinin sürtünme katsayısı katkısız PTFE polimerinin sürtünme katsayısına göre artış gösterirken, PTFE+%40bronz kompozitinin sürtünme katsayısında ise PTFE polimerine göre azalma gerçekleştiği görülmektedir. Benzer sonuçlar Unal ve arkadaşları [2] tarafından yapılan çalışmada da elde edilmiştir. Şekil 1. PTFE, PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında kayma mesafesi ve sürtünme katsayısı arasındaki değişimi (Kayma hızı: 1,5m/s ve yük:100n).

4 Şekil 2. PTFE, PTFE+%25Bronz ve PTFE+%40Bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında yüke bağlı olarak sürtünme katsayısındaki değişim (Kayma hızı: 1,0m/s ve yük:100n). Şekil 3 de saf PTFE, PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında kayma hızına bağlı olarak sürtünme katsayısındaki değişim verilmiştir. Kayma hızının artmasıyla birlikte kompozitlerin sürtünme katsayılarında artış gözlenmiştir. Bu durum, daha önce literatürde incelenen birçok polimer malzeme için benzerlik göstermektedir [16-18]. Şekilde görüldüğü gibi kayma hızının 1.0 m/s den 2.0 m/s ye çıkarılmasıyla, PTFE polimerinin sürtünme katsayısı %6, PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin sürtünme katsayısı ise sırasıyla %22 ve %14 oranlarında artmıştır. Hızın artırılması ile sürtünme katsayısındaki artışın sebebi, çelik disk ile polimerin teması neticesinde polimer yüzeyindeki sıcaklığın artması olarak açıklanabilir. PTFE+%25bronz kompozitinin sürtünme katsayısında katkısız PTFE polimerinin sürtünme katsayısına göre yaklaşık olarak %10 artış gerçekleştiği, ancak PTFE+%40bronz kompozitinin sürtünme katsayısında katkısız PTFE in sürtünme katsayısına göre yaklaşık olarak %7 oranında azalma gerçekleştiği gözlenmiştir. %25 bronz katkılı PTFE kompozitinin sürtünme katsayısının artmasının sebebi ise polimer yüzey sıcaklığının artması ile PTFE nin polimer molekül zincirlerinin birbirlerinden uzaklaşarak kohezif çekim kuvvetleri azalmakta ve polimer çelik yüzeyine daha kolay yapışabilmesi olarak açıklanabilir. Ancak PTFE bünyesindeki bronz oranı %25 oranında olduğunda bronzlu PTFE karşı çelik disk malzeme yüzeyine sürekli olmayan bir film tabakası oluşturmaktadır (bakınız Şekil 6c). Bu ise sürtünme katsayısının artışına sebep olmaktadır. Buna ilaveten PTFE polimerine %40 bronz ilavesi ile karşı çelik disk malzeme yüzeyinde daha üniform, ince ve sürekli bir film tabakası oluşmaktadır (bakınız Şekil 6e). Bu ise sürtünme katsayısının azalmasına neden olmaktadır. 2.0m/s kayma hızında katkısız PTFE çok fazla aşınma gösterdiği için deneyler tamamlanamamıştır.

5 Şekil 3. PTFE, PTFE+%25Bronz ve PTFE+%40Bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında kayma hızına bağlı olarak olarak sürtünme katsayısındaki değişim (yük:100n). Şekil 4 de katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz polimer kompozit numunelerinin kuru ortam şartlarındaki spesifik aşınma oranlarının yük ile değişimi verilmiştir. Uygulanan yükün artması ile hem katkısız PTFE polimerinin hem de PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin her birinde spesifik aşınma oranı değerleri artmaktadır. Spesifik aşınma oranındaki bu artış PTFE polimeri için yaklaşık olarak %38 civarında iken, PTFE+%25bronz ile PTFE+%40bronz kompozitleri için yaklaşık olarak sırasıyla %13 ve %182 civarındadır. Uygulanan yükün artmasına göre, PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin spesifik aşınma oranlarının PTFE polimerinin spesifik aşınma oranlarına göre değişimi kıyaslanırsa, PTFE+%40bronz polimerinin spesifik aşınma oranının PTFE polimerine göre daha fazla etkilendiği görülmektedir. PTFE+%40bronz kompozit polimerinin spesifik aşınma oranı PTFE polimerine göre yaklaşık %24 oranında daha düşük olduğu tespit edilmiştir. En yüksek aşınma oranı 9.97×10-13 m 2 /N değeri ile PTFE polimerinde 150N yükte elde edilmiştir. En düşük aşınma oranı ise PTFE+%40bronz kompozit polimeri için 3.9×10-15 m 2 /N değeri ile 100N yükte elde edilmiştir. Şekil 4. PTFE, PTFE+%25Bronz ve PTFE+%40Bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında yüke bağlı olarak olarak spesifik aşınma oranlarındaki değişim (Hız: 1.0 m/s).

6 Bu deney şartlarında seçilen polimer malzemelerin uygulanan yük aralığı (50N-150N) ve 1.0 m/s hızdaki performansları karşılaştırıldığında, PTFE+%40bronz kompozit polimerinin performansının katkısız PTFE polimerinin performansından daha iyi olduğu gözlenmiştir. Benzer sonuçlar, daha önce literatürde Pasha [6] ile Unal ve arkadaşları [8] tarafından yapılan çalışmalarda da elde edilmiştir. Şekil 5, PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ile PTFE+%40bronz polimer kompozit numunelerinin kuru ortam şartlarındaki spesifik aşınma oranlarının kayma hızı ile değişimi verilmiştir. Uygulanan kayma hızının artması ile hem katkısız PTFE polimerinin hem de PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin her birinde spesifik aşınma oranı değerleri artmaktadır. Spesifik aşınma oranındaki bu artış katkısız PTFE polimeri için yaklaşık olarak %28 civarında iken, PTFE+%25bronz ile PTFE+%40bronz kompozitleri için yaklaşık olarak sırasıyla %42 ve %65 civarındadır. Uygulanan kayma hızının artmasına göre, PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin spesifik aşınma oranlarının katkısız PTFE polimerinin spesifik aşınma oranlarına göre değişimi kıyaslanırsa, PTFE+%40bronz polimerinin spesifik aşınma oranının katkısız PTFE polimerine göre daha fazla etkilendiği görülmektedir. PTFE+%40bronz kompozit polimerinin spesifik aşınma oranı katkısız PTFE polimerine göre yaklaşık %26 oranında daha düşük olduğu tespit edilmiştir. En yüksek aşınma oranı 1.19×10-12 m 2 /N değeri ile katkısız PTFE polimerinde 1.5 m/s kayma hızında gözlenmiştir. En düşük aşınma oranı ise PTFE+%40bronz kompozit polimeri için 3.9×10-15 m 2 /N değeri ile 1.0 m/s kayma hızında elde edilmiştir. Bu deney şartlarında seçilen polimer malzemelerin uygulanan kayma hızı aralığı (1.0 m/s-2.0 m/s) ve 1.5 m/s kayma hızındaki performansları karşılaştırıldığında, PTFE+%40bronz kompozit polimerinin performansının katkısız PTFE polimerinin performansından daha iyi olduğu gözlenmiştir. Benzer sonuçlar Tevrüz [13] tarafından yapılan çalışmada da elde edilmiştir. Aşınma oranındaki azalmanın sebebi, bronz partiküllerinin yüksek oranlarda kullanılması kompozit malzemenin rijitliğini ve sertliğinin daha fazla artması ile açıklanabilir. Yani, kompozit bünyesinde daha yumuşak olan PTFE oranı azaltılması ile kompozit malzemenin aşınma direncinin artmasının sağlanması şeklinde de ifade edilebilir. Şekil 5. Katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozitlerinin kuru ortam şartlarında kayma hızına bağlı olarak spesifik aşınma oranlarındaki değişim (Yük: 100N). Şekil 6 da, sırasıyla katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz kompozit polimerlerinin AISI 316L paslanmaz çelik karşı disk yüzeyinin kuru ortam şartlarındaki aşınma yüzeyi optik mikroskop görüntüleri verilmiştir. Şekil 6a katkısız PTFE polimerinin aşınma yüzeyi incelendiğinde genellikle pürüzsüz bir yüzey görüntüsü gözlenirken, Şekil 6b de ise karşı disk malzemesi görülmektedir. Karşı disk yüzeyinde çok ince film tabakası şeklinde PTFE film oluştuğu gözlenmiştir. Katkısız PTFE polimer malzeme için adhezif aşınma mekanizmasının hakim olduğu ifade edilebilir. Şekil 6d,f de ise %25 ve %40 bronz katkılı PTFE polimer malzemelerinin aşınma yüzey mikroyapıları verilmiştir. Şekillerde verilen yüzey görüntülerinden bronz katkılı iki kompozit malzemenin aşınma mekanizması olarak abrazif aşınmanın hakim olduğu gözlenmektedir. Ancak bu oran çok yüksek görünmemektedir. Karşı disk malzeme yüzeyleri incelendiğinde ise (Şekil 6c,e) bronz katkılı PTFE polimer kompozitlerin paslanmaz çelik karşı yüzeyinde sürekli olmayan fakat katkısız PTFE ye göre daha kalın film tabakaları oluşturduğu gözlenmiştir.

7 PTFE+%40bronz PTFE+%25bronz PTFE a) b) c) d) e) f) Şekil 6. Katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz polimer kompozitlerin paslanmaz çelik karşı disk yüzeyinin kuru ortam şartlarındaki aşınma yüzeyi optik mikroskop görüntüleri a) çelik disk, b) Katkısız PTFE, c) çelik disk d) PTFE+%25bronz, e) çelik disk f) PTFE+%40bronz. 4. SONUÇLAR 1. Kayma hızının artması ile katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz polimer kompozitlerin sürtünme katsayıları artmıştır. 2. Uygulanan yükün artması ile PTFE+%25bronz polimerinin sürtünme katsayısı artarken katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%40bronz kompozitinin sürtünme katsayısı biraz azalmaktadır. 3. Yükün artması ile katkısız PTFE polimeri ile PTFE+%25bronz ve PTFE+%40bronz polimer kompozitlerin spesifik aşınma oranlarında dikkate değer bir değişim gözlenmemiştir.

8 4. Kayma hızının artırılması ile hem PTFE polimeri hemde PTFE+%25 bronz ve PTFE+%40 kompozitlerinin spesifik aşınma oranlarında artış gözlenmiştir. 5. Bu deney şartlarında seçilen polimer malzemelerin uygulanan yük aralığı (50N-150N) ve 1.0 m/s hızdaki performansları karşılaştırıldığında, PTFE+%40Bronz polimerinin performansının PTFE polimerinin performansından daha iyi olduğu gözlenmiştir. 6. Deneylerde kullanılan yük ve hız aralıklarında katkısız PTFE polimeri ile karşılaştırıldığında, %25 bronz katkılı PTFE nin aşınma direnci ortalama olarak 10 kat, %40 bronz katkılı PTFE nin aşınma direnci ise ortalama olarak 100 kat daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. 7. Bronz katkılı PTFE kompozitlerinde abrazif aşınma gözlenirken, katkısız PTFE polimeri için adhezif aşınma mekanizması gözlenmiştir. KAYNAKLAR [1] Oscar Olea-Mejia, W. Brostow, E. Buchman, Wear Resistance and Wear Mechanisms in Polymer-Metal Composites, Journal of Nanoscience and Nanotechnology, Vol.10, 1 6, (2010). [2] H. Unal, A. Mimaroglu, U. Kadıoglu, H. Ekiz, Sliding friction and wear behaviour of polytetrafluoroethylene and its composites under dry conditions, Materials and Design , (2004). [3] S. Bahadur, Y. Zheng, Mechanical and tribological behaviour of polyester reinforced with short glass fibers, Wear 137:251 66, (1990). [4] Sung NH, Suh HP. Effect of fibre orientation on friction and wear of fibre reinforced polymer composites. Wear 53: , (1979). [5] I. Khedkar, E.I. Negulescu, Meletis, Sliding wear behavior of PTFE composites, Wear, Vol. 252, No. 5-6, pp , (2002). [6] M. Pasha, B.A. Abdul Budan, D. Basavarajappa, S. Manjunath Yadav, S. Nizamuddin, B.A., Dry sliding wear behaviour of PTFE filled with glass and bronze particles, Tribology Materials, Surfaces & Interfaces, Vol. 5, No. 2, pp , (2011). [7] R. K. Goyal, M. Yadav, Study on wear and friction behavior of graphite flake-filled PTFE composites, Journal of Applied Polymer Science, Vol. 127, No. 4, pp , (2013). [8] H. Unal, E. Kurtulus, A. Mimaroglu, M. Aydin, Tribological performance of PTFE bronze filled composites under wide range of application conditions, Journal of Reinforced Plastics and Composites, Vol. 29, No. 14, pp , (2010). [9] D. D. Bagale, Wear analysis of PTFE and its composites under dry conditions using design expert, ME dissertation, SSBT s COET, Bambhori, Jalgaon, 12, (2011). [10] V.B. Raka, Tribological behaviour of PTFE and its composites, Innovations in Mechanical Engineering (IME 10) pp , (2010). [11] B. Chaudhari, Sandip, S.P. Shekhawat, Wear Analysis of Polytetrafluoroethylene (PTFE) and it s Composites under Wet Conditions, IOSR Journal of Mechanical and Civil Engineering (IOSR-JMCE) Volume 8, Issue 2 (Jul. – Aug. 2013). [12] J. Li, Y. Ran, Evaluation of the friction and wear properties of PTFE composites filled with glass and carbon fiber, Mat.-wiss. u.werkstofftech., 41, No. 2, (2010). [13] T. Tevrüz, Tribological behaviours of bronze-filled polytetrafluoroethylene dry journal bearings, Wear 230, 61 69, (1999).

9 [14] M.T. Demirci, H. Düzcükoğlu, Wear behaviours of PTFE reinforced PA66 journal bearings. In Int. Scientific Conference. Gabrovo, pp , (2010). [15] R. Franke, D. Lehmann, K. Kunze, Tribological behavior of new chemically bonded PTFE polyamide compounds. Wear, 262: , (2007). [16] Z. Rymuza, Reibungsverhalten feinmechanischer kunststoffgleit- lager, Tribologie und Schmierungstechnik, 36, , (1989). [17] T. Tevruz, Tribological behaviours of pure and glass fibre filled polytetrafluoroethylene, PTFE Journal Bearings, 9th Engineering Symposium, May 29 31, (1996), pp. 1 6, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, [18] H. Unal, S.H. Yetgin, F. Fındık, The effect of applied load and sliding speed on the tribological properties of Nylon 6 and ultra-high-molecular-weight polyethylene. Industrial Lubrication and Tribology, 66/3: , (2014).