Atletizmdə Uzun Tullanma, Bu Əsas Texnikadır

– Fərdi kompüterlər çox etibarlıdır və onunla ünsiyyət dialoq formasında aparıldığından, çox rahatdır.

Kompüter texnikasının yaranma tarixi və inkişaf mərhələləri

Hesabın yaranma tarixi: Hesab rəqəmlərin adlandırılmasından əvvəl yaranmışdır. İnsanlar saymaq üçün eyni tipli əşyalardan istifadə etmişlər: barmaqlar, daşlar, divarda çəkilən xətlər, düyünlər, taxta və ağaclar üzərində çapıqlar və s.

• İlk hesablayıcı kimi Romada əlin barmaqlarından istifadə etmişlər.
• Sonradan bu məqsədlə daşlardan istifadə etməyə başlamışlar.
• B.e.ə. V – IV əsrlərdə ən qədim hesablama vasitəsi – yunanların “abak” adlandırdığı “salamin lövhəsi” yaradılmışdır. Müxtəlif ölkələrdə bu qurğu müxtəlif cür adlandırılırdı. Məsələn, Çində – suan-pan (VI əsr), Yaponiyada – serobyan (XIV əsr), Rusiyada – şotka (XVI əsr).

Kompüter – informasiyanın avtomatik emal olunması üçün elektron qurğular kompleksidir.

Hazırda beynəlxalq termin kimi işlədilən “kompüter” ingilis sözü olub (“computer”) “hesablayıcı” (maşın dilində) deməkdir. Bu söz dilimizə gəlməzdən əvvəl onun yerinə “rəqəm hesablama maşını” (rusca “цифровая вычислительная машина”), “Elektron Hesablama Maşını — EHM” (rusca “Электронная Вычислительная Машина” — ЭВМ) və ya “hesablama maşını — HM” söz birləşmələrindən istifadə olunurdu.

Kompüter texnikasının yaranma tarixi proqramla idarə olunan ilk universal kompüterin yaradıldığı vaxtdan (1946-cı il) başlanır. Bundan xeyli əvvəl isə hesab əməllərinin yerinə yetirilməsi üçün texniki və elektrotexniki qurğular yaradılmışdır.

• İlk dəfə olaraq məşhur fransız alimi Blez Paskal 1642-ci ildə cəmləyici maşın hazırlamışdır;
• 1673-cü ildə Vilhelm Leybnis (Almaniya) hesab əməllərini (toplama, çıxma, vurma, bölmə) yerinə yetirən mexaniki arifmometr yaratmışdır. XIX əsrdən başlayaraq arifmometrlərdən geniş istifadə olunmağa başlandı.
• 1830-cu ildə ingilis riyaziyyatçısı Çarlz Bebbic proqramla işləyən, yəni insanın iştirakı olmadan hesablama aparan hesablama maşını (analitik maşın) yaratmağa cəhd göstərdi. Maşına perfokartların daxil edilməsi, verilənlərin və nəticələrin isə “anbar”da (yaddaşda) saxlanması nəzərdə tutulurdu. Lakin o vaxtkı texnikanın səviyyəsi bu cür mürəkkəb maşını yaratmağa imkan vermədi. Bebbicin fikirləri sonradan universal kompyuterlərin yaradılmasının əsasını qoydu. Maşının emalı zamanı Bebbicə Ada Lavleys kömək olmuşdur. İlk dəfə olaraq bu qadın proqramlaşdırmanın nəzəri əsaslarını vermişdir və o, tarixə “ilk proqramçı” kimi düşmüşdür.
• Yaddaşla və proqramla idarə olunan universal kompüterlərin yaradılmasının nəzəri əsasları 1930-cu ildə A.Turinq (İngiltərə) və E.Post (ABŞ) tərəfindən inkişaf etdirildi.
• Proqramla idarə olunan ilk kompüterin yaradıcısı alman alimi Konrad Zus (Conrad Zuse) hesab olunur. Tələbə ikən Zus Çarlz Bebbicin Analitik maşınına oxşar qurğunun yaradılması işlərinə başladı. Onun Z1 adlandırdığı maşın verilənlərin daxil edilməsi üçün klaviaturaya malik idi. Hesablamaların nəticəsi kiçik lampalardan qurulmuş paneldə əks olunurdu. Sonradan o, perfolentlə işləyən Z2 maşınını yaradır. 1941-ci ildə Zus, ikilik say sistemi ilə işləyən Z3 kompyuterini yaradır. Təəssüf ki, bu kompyuterlər müharibə şəraitində sıradan çıxmışlar.
• Rəqəm hesablama maşınlarının yaradılmasının əsas prinsipləri Amerika alimləri Con Fon Neyman, Q.Qoldsteyn və A.Beris tərəfindən verilmişdir. Bu nəzəri əsasların praktiki reallaşdırılması isə ilk dəfə olaraq 1946-cı ildə ABŞ-da elektron lampalı elementlərdə qurulan ENIAC (Electronic Numerical Integrator and Computer) adlı universal kompüterin yaradılması ilə həyata keçirildi. Quraşdırılmasına təxminən yarım milyon dollar sərf olunan bu kompüterin çəkisi 28 ton idi və 140 kVt enerji tələb edirdi.

Bu vaxtdan başlayaraq kompüter texnikası yüksək sürətlə inkişaf etməyə başladı. Məhz həmin tarix də müasir kompüter texnikasının yaranma tarixi hesab olunur.

Hesablama texnikasının inkişaf tarixinə uyğun olaraq elektron hesablama maşınlarını (EHM) dörd nəslə bölürlər. Bu nəsillər element bazasına, proqram təminatlarına, texniki və istismar göstəricilərinə görə bir-birindən köklü surətdə fərqlənirlər.

I nəsil (1950-1959) EHM-lər elektron lampalar üzərində yaradılmışdır. Bu tip maşınlar böyük ölçüyə, kiçik əməli yaddaşa, aşağı hesablama məhsuldarlığına malik olub, etibarlı işləmirdi və tez-tez sıradan çıxırdı. Giriş-çıxış qurğularının və xarici yaddaşın funksional məhdudluğu mətni (simvol tipli) informasiyanın emalını çətinləşdirirdi. Odur ki, kompüterlərin tətbiq sahəsi məhdud idi. Onlar əsasən riyazi məsələlərin həlli üçün istifadə olunurdu. Keçmiş SSRİ-də istehsal olunan I nəsil kompüterlərə misal olaraq MESM, BESM, “Ural”, “Strela”, M-3, Minsk-1, M-20 maşınlarını göstərmək olar.

Bu hesablama maşınları saniyədə təxminən 10000 əməliyyat yerinə yetirirdi.

II nəsil (1960-1969) EHM-də elektron lampalar yarımkeçirici elementlərlə – tranzistorlarla və diodlarla əvəz olundu. Giriş-çıxış qurğuları təkmilləşdirilmiş, böyük tutumlu xarici yaddaş (maqnit lentində) qoşulmuş və mətni informasiyanın emalı mümkün olmuşdur. Xarici qurğularla əsas qurğuların paralel işləməsi məsələsi qismən həll edilmişdir. Alqoritmik dillərdən istifadə etməklə məsələlərin maşında həlli qaydaları xeyli asanlaşmışdır. Kompyuterlərin tətbiq sahələri xeyli genişlənmişdir. Sovet İttifaqında istehsal olunan ikinci nəsil EHM-lərə misal olaraq “BESM-4”, “BESM-6”, “M-20”, “Minsk-2”, “Minsk-22”, «Ural-14” və s. göstərə bilərik.

Bu hesablama maşınları saniyədə təxminən bir neçə 100 min əməliyyat yerinə yetirirdi.

III nəsil (1970-1985) kompüterlərin yaradılması üçün zəmin yeni element bazasının – mikroelektronikanın və inteqral sxemlərin yaranması oldu. Onlardan istifadə nəticəsində kompüterlərin qabarit ölçüləri kiçildi və iş etibarlılığı daha da artdı. Qurğuların paralel işləməsi prinsipi daha da təkmilləşdirildi. Nəticədə asinxron dəyişdirilə bilən quruluşdan istifadə etməyə imkan yarandı və eyni zamanda bir neçə proqramın yerinə yetirilməsi (multiproqram rejimi) mümkün oldu. Əsas qurğularla xarici qurğular arasında informasiya mübadiləsinin dinamik prinsiplə təşkili kompüterə müxtəlif sayda müxtəlif tipli xarici qurğuların qoşulmasına imkan verdi. Əməli yaddaşın həcmi xeyli artırıldı, maşınların əməliyyat sistemində müxtəlif emal rejimlərindən (sual-cavab, vaxtın bölünməsi, paket emalı və s.) istifadə edilməsi EHM-in idarə olunmasını asanlaşdırdı. Üçüncü nəsil EHM-in əsasında tele-emal sistemlərinin yaradılmasını həyata keçirdilər. Bu isə uzaqda yerləşən istifadəçilərin terminallar vasitəsi ilə EHM-lərə daxil olub, onlardan lazım olan məlumatların oxunmasına imkan yaratdı. Böyük yaddaş tutumu ilə yanaşı, yüksək oxuma-yazma sürətinə malik olan maqnit disklərindən xarici yaddaş kimi istifadə olunması ilk dəfə III nəsil kompüterlərdə həyata keçirilmişdir.

III nəsil kompüterlərin əsas səciyyəvi xüsusiyyətlərindən biri hesablama prosesinin təşkilində aparat və proqram vasitələrindən birgə istifadə edilməsidir. İnformasiya emalını və proqramlaşdırmanı sadələşdirmək və səmərəliliyini artırmaq üçün əməliyyat sistemlərindən istifadə olunmağa başlandı. Nəticədə proqram vasitələrinin rolu xeyli artdı.

III nəsil kompüterlərinin əsasını ABŞ-ın IBM firmasının yaratdığı IBM 360 və IBM 370 kompüterləri təşkil edir. Onun əsasında keçmiş SSRİ-də «EC ЭВМ» tipli kompüterlər yaradılmışdır. Kompüterlərdən istifadə edənlərin müxtəlif tələblərini ödəmək məqsədilə bu nəsil kompüterlərin bir neçə modeli yaradılmışdır. Hər bir modelin tərkibini məqsədəuyğun şəkildə dəyişdirmək mümkün idi. Bu cür imkan III nəsil kompüterlərin modul prinsipi ilə qurulması əsasında əldə edilirdi. Bu prinsipin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, maşında konstruktiv və funksional cəhətdən müxtəlif olan qurğular bir-biri ilə universal xarici əlaqələrlə birləşdirilir. Qurğular bloklardan təşkil olunur. Blokların tipini və sayını dəyişdirməklə qurğunun texniki xarakteristikalarını dəyişdirmək olar.

Bu nəsil hesablama maşınlarının bir nümayəndəsi də kiçik (mini) maşınlar sinfinə daxil olan ABŞ-ın DEC firması tərəfindən istehsal olunan PDP və VAX kompüterləri və onların SSRİ-dəki analoqu olan CM-1, CM-2, CM-3, CM-4, CM-1420 və s. maşınları idi. Bu kompüterlər əsasən idarəetmə sistemlərində tətbiq üçün nəzərdə tutulmuşdur.

Bu hesablama maşınları saniyədə təxminən bir neçə 10 milyon əməliyyat yerinə yetirirdi.

IV nəsil (1985-bu günə qədər) böyük və çox böyük inteqral sxem (BİS, ÇBİS) texnologiyası ilə yaradılan illəri əhatə edir. Bu cür inteqral sxemlərdə bir yarımkeçirici kristalda 1000-ə qədər sxem yerləşdirmək mümkün olur. Yəni bir BİS onlarla və yüzlərlə adi sxemlərin yerinə yetirdikləri funksiyaları yerinə yetirə bilir. Odur ki, kompüterin qabarit ölçüləri xeyli kiçilir (10-100 dəfələrlə), iş etibarlılığı isə çoxalır. Əvvəlki nəsil kompüterlərdə əməli yaddaş (ƏY) əsasən maqnit nüvələrində qurulduğu halda, IV nəsil kompüterlərdə ƏY (statik və dinamik yaddaş) inteqral sxemlərində qurulur. Odur ki, ƏY-nin işləmə sürəti və tutumu xeyli artır. BİS-lərdən istifadə maşınların proqram təminatlarının yaxşılaşmasına böyük təkan verdi.

IV nəsil kompüterləri arasında mini və mikrokompüterlər xüsusi yer tutur. 1981-ci ildən mikroprosessorların yaradılması dördüncü nəsil maşınların yeni növünün – fərdi kompüterlərin (ingiliscə Personal Computer – PC) yaranmasına imkan yaratdı. Fərdi kompüterlər IV nəsil kompüterlərin ayrıca sinfini təşkil edirlər. Fərdi kompüterlərin yaradılması, geniş istehsalı və tətbiqi kompüter texnikasında inqilabi nailiyyət hesab olunur. Bunun bir neçə səbəbi var:

– FK ölçülərinə görə xeyli kiçik (hazırda onların stolüstü portativ və cib variantları var) və qiymətcə çox ucuzdur;

– Texniki göstəricilərinə və imkanlarına görə III nəsil orta və kiçik kompüterlərdən geri qalmır;

– Köhnə kompüterlərlə əsasən bu sahənin mütəxəssisləri (proqramçılar, elektron mühəndisləri, operatorlar) işləyə bildiyi halda, fərdi kompüterdən kütləvi alət kimi (məsələn, televizor, telefon və s.) hamı istifadə edə bilər;

– Fərdi kompüterlər çox etibarlıdır və onunla ünsiyyət dialoq formasında aparıldığından, çox rahatdır.

Bunlara nümunə: IBM PC 286, IBM PC 386, IBM PC 486, IBM PC 586 və s.

Bu hesablama maşınları saniyədə təxminən bir neçə 100 milyon əməliyyat yerinə yetirir.

EHM-lərin V nəsli dedikdə, bu günün və gələcəyin kompüterləri başa düşülür. V nəsil – kompüter sənayesinin və süni intellektin inkişafını nəzərdə tutan, 80-ci illərdə Yaponiyada qəbul edilmiş genişmiqyaslı dövlət proqramıdır. Beşinci nəslin başlanması, süni intellektin yaradılmasına əsaslanan yeni texnologiyalara keçidi nəzərdə tuturdu. Bu nəslin kompüterlərinə qoyulan əsas tələblər bunlardır: təkmilləşdirilmiş insan-maşın interfeysinin yaradılması (nitqin, səsin, obrazların tanınması); Biliklər bazasının və süni intellekt sistemlərinin yaradılması üçün məntiqi proqramlaşdırmanın inkişaf etdirilməsi; Hesablama texnikasının istehsalında yeni texnologiyaların yaradılması; Kompüterlərin və hesablama komplekslərinin yeni arxitekturalarının yaradılması.

Universal kompüterlər yüksəksürətli hesablamalar aparırlar, lakin onlar maqnit disklərində saxlanan böyük həcmli verilənlərin müqayisəsini və çeşidlənməsini yüksək sürətlə həyata keçirməyə qadir deyillər. Bu əməliyyatlar üçün xüsusi obyektyönümlü və məntiqi proqramlaşdırma dilləri yaradılmışdır (əsasən Proloq dilindən geniş istifadə edilməsi nəzərdə tutulur). Bu dillərin strukturu ənənəvi Fon-Neyman arxitekturasından, süni intellektin yaradılması məsələlərinin tələblərini nəzərə alan yeni arxitekturaya keçidi tələb edir.

V nəsil kompüterlər yeni elektron texnologiyası ilə daha miniatür elementlərdə yığılır, daha yüksək məhsuldarlığa və iş etibarlılığına malik olmaqla yanaşı, keyfiyyətcə yeni funksional tələblərə cavab verməlidirlər.

Hazırladı: MushviG .H\Bütün hüquqlar qorunur. Saytda yerləşdirilmiş məlumatdan istifadə etdikdə istinad və müvafiq keçidin qoyulması zəruridir.

• Teqlər:
• Kompüter
• , arxitektura
• , hesablama maşını
• , proqram
• , tranzistor.

Atletizmdə Uzun Tullanma, Bu Əsas Texnikadır

Uzun tullanma, hərəkətləri qaçışdan, itələmənin necə təmin ediləcəyindən, mümkün qədər atlama nöqtəsinə çatmaq üçün atlamadan tutmuş müxtəlif texnikaları birləşdirən atletikanın bir qoludur. tullanma uyğun deyil, məsələn qutunun sərhədini aşan ayaqlar kimi, oyunçu xal ala bilməz. Uzun tullanma yarışlarında hər bir oyunçuya ümumiyyətlə altı sıçrayış etmək imkanı verilir.

Uzun tullanma tarixi

Uzunluğa tullanma ilk dəfə qədim Yunan Olimpiadalarında yarışıb. Ancaq o dövrdə bunun yolu fərqli idi. Müasir dövrə bənzəyən uzunluğa tullanma yarışması ilk dəfə 1896-cı ildə Olimpiadaya daxil edildi. İndoneziyanın özündə atletikanın inkişafı Hollandiyalı müstəmləkə dövründən başlayır. Bununla birlikdə, rəsmi İndoneziya atletizm təşkilatı yalnız 3 sentyabr 1950-ci ildə quruldu və Bütün İndoneziya Atletika Birliyi (PASI) seçildi.

Uzun tullanmada stil

Üzmə tərzi

Asma tərzi

Hava tərzində gəzinti

Əsas uzun tullanma üsulları

Uzun tullanmada edilməsi lazım olan bir neçə texnika var, yəni:

1. Prefiks texnikası

Uzun tullanmada həyata keçirilən ilkin texnika tullanmanın başlanğıc nöqtəsinə doğru qaçmaqdır. Qaçış sürəti atlanmanın əldə edilə biləcəyi məsafəyə əhəmiyyətli dərəcədə təsir edəcəkdir.Tullanan təyyarə açılış qutusundan əvvəl start nöqtəsindən atlama nöqtəsinə qədər qaçmalıdır. Tullanıcının ayaq vəziyyəti səhv bir şəkildə və ya sürətlə qaçdığına görə həddini aşarsa, tullanma sayılmaz.Tullananların (idmançıların) uzun tullanma yarışlarında istifadə etdikləri adi və ümumi başlanğıc məsafəsi kişilər üçün 40-50 metrdir. Şahzadə üçün 30-45 metr.

2. Fokus texnikası

Uzun tullanma fokus texnikası, tullanan qaçışın son nöqtəsinə çatdıqda və mümkün qədər atlanmaq üçün ən güclü ayağı istifadə edərək bir lövhəyə və ya dayaq şüasına yola düşməli olduqda yerinə yetirilir.balanslı.Nəinki ayaqların vəziyyəti, yelləncək qolların hərəkəti də odak texnikasının müvəffəqiyyətində rol oynayır. Düzgün yellənmə atlamanın hündürlüyünü artırmağa kömək edəcək və bədəni daha balanslı edə bilər.

3. Drifting texnikası

Oyunçu fokusdan atladıqdan sonra hovering mərhələsinə daxil olacaq. Üzən hərəkətlər edərkən bədən tarazlığı qorunmalıdır. Hər iki əlin yellənməsi tullananların bədən tarazlığının daha yaxşı olmasına kömək edə bilər.

4. İnmə texnikası

İnmə texnikası həlledici bir uzunluğa tullanma əsas texnikadır. Bu səbəbdən enişin nəticəsi son məsafə olaraq hesablanacaq və qələbəni təyin edəcək.Eniş zamanı cəsədin və ya qolların mövqeyinin geriyə doğru düşməsinə icazə verməyin. Tövsiyə olunan eniş mövqeyi həm dabanı, həm də ayağı bir-birinə yaxınlaşdırmaqdır. Hər iki ayağın enişini də pelvisin irəli itələməsi ilə izləmək lazımdır.Bu, bədənin geriyə doğru düşməsinin qarşısını alır və zədələnmə riskini azaldır.

Uzun tullanma yarışları

Qaçış pisti

Tullanmaq çəllək

Uzun bir tullanmada sıçrayış necə ölçülür

• Ölçmələr ümumilikdə iki nəfərdən ibarət bir ölçü jüri tərəfindən aparılır.
• Ölçmələr sıçrayış etibarlı olduqda aparılacaqdır.
• Tullanma ölçmələri, qum qutusuna ən yaxın olan beton şüasının ucundan, enişin ilk işarəsinə qədər aparıldı.

• Kaldıraç texnikasını yerinə yetirərkən ayaqlar və digər bədən hissələri qol qolu sərhəd xəttinin arxasındakı yerə toxunur (qol şüası ilə sandbox arasındakı sahə).
• Fokus şüasının ucundan kənardan bir sıçrayış edin.
• Eniş zamanı tullanan eniş zonasında düzgün bir eniş etməzdən əvvəl eniş zonasından kənarda yerə toxunur və ya tullanan çəllək.
• Mükəmməl atladıqdan sonra tullanan tullanan çəlləkdən geri qayıdır.
  Takla ataraq quru

Tullanmanın sağlamlığa faydaları

• Tullanmaq əzələlərin daha güclü və daha formalaşmasına kömək edə bilər
• Artıq kalori yandırmağa kömək edə bilər
• Sümük sıxlığını artırır və sümükləri gücləndirir
• Ürək və ağciyər sağlamlığı üçün faydalıdır
• Maddələr mübadiləsini artırır
• Balans və koordinasiyanı yaxşılaşdırır
• Stresi azaltmağa kömək edir

Hündürlüyə tullanma

Hündürdən tullanma bacarıq, çeviklik və sürət tələb edir. Sürət qazanmaq üçün qaçışdan sonra atlet yüksək bir çubuqdan tullanır və sonra qarşı tərəfdəki döşək üzərinə enir. Öz təhlükəsizliyiniz üçün çubuğa qədər, atlayaraq və hətta enməyə doğru duruşu tətbiq etmək vacibdir. Tez-tez və etibarlı bir şəkildə məşq etsəniz, hündürlüyə tullanmağı öyrənə bilərsiniz!

Addımlamaq

3-ün 1-ci hissəsi: Hazırlığın mükəmməlləşdirilməsi

1. Qaçış texnikanızı tətbiq edin. Hündür bir tullanan çubuq üçün qaçdıqda, çubuğun üstündən tullanmaq üçün lazım olan bədəndə impuls yaranır. Bu səbəbdən bir şeyin üstündən tullanmağa çalışmadan əvvəl qaçış texnikanızı mükəmməlləşdirmək vacibdir. Bir enmə yastığına qaçmağı və çarpazdan tullanmış kimi davranmağı öyrənin. Bu, həqiqətən hündürlüyə tullananda barın arxasında olacaq eyni növ döşəkdir.

• Doğrudan döşəmənin qarşısında dayanmayın. Çıxışınız çubuğa qədər on addım ataraq “J” formasını izləyir. Buna görə qaçışınızı döşəkdən ən azı üç metr sola və ya sağa başlamalısınız. Sağ ayağınız dominantdırsa, döşəmənin sağ tərəfindən başlayırsınız. Sol ayağınız üstünlük təşkil edirsə, döşəmənin soluna başlayın.
• Qadınlar ümumiyyətlə döşəkdən 9-13 fut sola və ya sağa başlayır və qaçışlarına 35-55 fut məsafədə başlayırlar, kişilər ümumiyyətlə döşəkdən 12-16 fut sola və ya sağa başlayaraq 50-70 futdan qaçmağa başlayırlar.

• Bir “J” şəklində gəlin. Hazırlıqda keçdiyiniz yol bir “J” kimi görünür, çünki əvvəlcə düz bir xətt üzrə gəzib, sonra çarpaz çubuğuna tərəf dönün. Əvvəlcə sürət qazanmaq üçün düz mat köşesine təxminən 5 addım qaçın. Təxminən 3 addımdan sonra çubuğa paralel olmağınız üçün əyilməyə başlayın.
• Sürətləndirmək və ya yavaşlatmaq lazım deyil. İmpulsunuzun itirilməməsi üçün davamlı bir sürət saxlayın.

• Döşəklərə enməyin. Əvvəlcə ayaqlarınıza enin. Hal-hazırda yalnız düzgün texnikanı tətbiq edirsiniz. Döşək, təsadüfən düşməyiniz halında sizi tutmaq üçün var.

3-cü hissə 2: Fosbury Flop istifadə edərək çubuğun üstündən tullanmaq

1. Fosbury Flopunu tətbiq edin. Bu forma ilk dəfə 1968-ci ildə Mexiko şəhərində Dick Fosbury tərəfindən Qış Olimpiya Oyunlarında istifadə edildi və ona qızıl medal qazandırdı. Onun adına Fosbury Flop adı ilə məhəbbətlə verilən texnika, əvvəlcə başınızı barın üstündən arxa arxaya keçirməyinizi tələb edir. İndi peşəkar yüksək tullananlar arasında ən çox istifadə olunan texnikadır.
2. Özünüzü barın üstünə atmağa hazırlaşın. “J” qaçışı tamamladığınızda və döşəkdən qaçın, Fosbury Flop üçün arxa dirəkə çevirin. Diziniz qalxdıqda, hakim olmayan ayağınızla bədəninizi yuxarıya doğru itələyin. Bu əvvəlcə bir az qeyri-təbii hiss edə bilər, ancaq ikinci təbiətə çevrilənə qədər məşq etməyə davam edin.
3. Özünüzü çubuğun üstündən qaldırın. Başınızı və yuxarı arxanı döşəkçəyə tərəf çevirin. Zədələnməmək üçün barı keçərkən başınızı geri çevirin və çənənizi çəkməyin. Arxa arxanı. Sırtınızı qövsələdiyiniz və itburnunuzu çubuğun üstündən qaldırdığınız zaman başınız geri yıxılacaq. Budlarınız çubuğun üstündən qaldırıldıqdan sonra, təbii olaraq ayağınızın çubuqdan keçməsinə kömək etmək üçün başınızı sinə gətirəcəksiniz.
   • Ayağınızı barın üstünə və yuxarı qaldırın. Ayaqlarınızı çubuqdan keçirtmək üçün çox az yer olduğundan zamanlama burada vacibdir. Kalçalarınız yenidən çubuqdan və aşağıdan keçərək, sürətlə ayaqlarınızı çubuqdan yuxarı və yuxarı vurun.
   • Daha möhkəm bir ağırlıq mərkəzi üçün qollarınızı bədəninizə yaxın tutmağa çalışın.
4. Yatağın üstünə düzgün bir şəkildə endiyinizə əmin olun. Əvvəlcə döşəyinizə arxa tərəfinizlə toxunun. Çubuğun üstündən keçdikdən sonra zədələnməmək üçün üst kürəyinizə və çiyinlərinizə enməlisiniz. Vücudunuzun qalan hissəsi təqib edəcək və hərəkəti geriyə döndərmək yaxşı hiss edə bilər. Əgər belədirsə, rahatlayın və takla atmağa çalışın.
   • Yuvarlandığınızda, hərəkətinizi yuxarı belinizin sol və ya sağ tərəfinə itələyin, bədən çəkinizi müvafiq çiyin üstünə qoyun (birbaşa başın üstünə deyil), təzyiq boynundan uzaqlaşdırılsın.
   • Ağzını bağla. Əgər etməsəniz, dilinizi pis dişləyə bilərsiniz.
5. Qıvrılmaq üçün refleksə müqavimət göstərin. Bədəninizi açıq tutun ki, dizləriniz üzünüzə dəyməsin. Arxa döşəməyə dəydikdən sonra rahatlamayın və geriyə yuvarlanmasanız da, dizlərinizin əyilib irəli gəlməsi ehtimalı olduğu zaman ayaqlarınızı rahat bir məsafədə saxlayın.
   • Atlayarkən bara dəysəniz, qarmaqlardan və havaya atıla bilər. Bundan sonra çubuğun sizə, döşəməyə və ya vurduğunuzda zədələnməyə səbəb ola biləcək bir küncə düşməsi baş verə bilər. Çarpağa dəysən, dirəkdən zədələnməmək üçün enişdə üzünüzü qollarınızla örtün.
6. Tullanma boyunuzu və formanızı yaxşılaşdırın. Asmağı tapana qədər tullanma və enmə ilə məşğul olun. Heç kim elə tullanmağı öyrənmir, buna görə prinsipcə çətindirsə narahat olma. Bacardığınız qədər məşq edin və digər yüksək tullananlardan və ya məşqçilərdən məsləhət alın. Bir dostunuz baxırsa, duruşunuz barədə məsləhətlər verə bilər və döşəməyə necə mükəmməl enməyi öyrənə bilərsiniz.
   • Özünüzü çətinləşdirmək üçün çubuğu 3 santimetr addımla qaldırmaq olar. Üç düym kiçik görünə bilər, ancaq fərqi növbəti dəfə sınadığınız zaman görəcəksiniz.
   • Bəzi insanlar irəliləmələrini qeyd etməyi faydalı hesab edirlər. Təcrübə etdiyiniz çubuğun hündürlüyünü yazın. Çubuğu hər həftə qaldırmağa və ən yüksək atlamalarınızı izləməyə davam etsəniz, bir yaxşılaşma görməyə başlayacaqsınız.

3-dən 3-cü hissə: Qayçı atlamasından istifadə edərək çubuğun üstündən tullanmaq

1. Qayçı atlamasından istifadə edərək çubuğun üstündən atlayın. Bu mərhələdə başdan irəli tullanma bir az cəsarətli görünürsə, çubuqdan fərqli bir şəkildə tullanmağı da seçə bilərsiniz. “Qayçı tullanması” adlanan sadə, daha az mürəkkəb bir sıçrayış eyni qaçış növünə başlayır. Ancaq geriyə sıçrayış yerinə, oturub bir vəziyyətdə çubuğun üstündən keçin, arxa düz və ayaqlarınız önünüzdə uzanır.
   • Çubuğun döşəməyə nisbətən yaxın olduğundan əmin olun, xüsusən də yeni başlayırsınız. Hündür bir çubuqdan tullanmağa çalışmadan əvvəl texnikaya yiyələnmək vacibdir.
2. Kifayət qədər sürət inkişaf etdirmək üçün sabit bir sürətlə çubuğa doğru qaçın. “J” qaçışını kifayət qədər tətbiq etmisinizsə, bara doğru texnika ilə qaçacaq qədər özünüzə əmin olmalısınız. Vaxtınıza qənaət etmək üçün yolu kəsməyin; tam yoldan getmək, özünə tullanmaq üçün kifayət qədər təkan vermək vacibdir.
3. Özünüzü yerdən itələyin. Qaçış praktikasında özünüzü dominant olmayan ayağınızla və üstün dizinizi qaldıraraq itələməyə davam etdiniz. Bu dəfə yenidən dominant olmayan ayağınızla itələyin, ancaq dominant ayağınızı havada gəzdirin, ayağınızı uzatın. Yerdə oturmuş kimi belinizdən əyilirsiniz və ayağınız heç vaxt kalçanızdan yüksək olmamalıdır.
   • Atladığınız zaman bədəniniz bara paralel olmalıdır. Özünüzü çubuğun üstündən keçirərək yan bir hərəkətlə tullanacaqsınız.
4. Atlamanı bitirin. Dominant olmayan ayağınızı uzanan ayağınıza qədər çevirin, hər iki ayağınızı düz tutun. Bu, bir qayçı kəsməyə bənzər bir hərəkət yaradır; bu səbəbdən “qayçı atlama” adı. Sırtınızı düz tutun, ayaqlarınızı düz qarşınızda saxlayın. Bədəninizin impulsu sizi çubuğun üstündən və döşəməyə qaldıracaq.
5. Texnikanızı təkmilləşdirin. Mənimsədiyinizə qədər qayçı tullanmasını tətbiq edin. Əgər yaxşılaşsanız, tədricən çubuğu qaldıra bilərsiniz. Maksimum hündürlüyə çatdıqdan sonra daha inkişaf etmiş bir tullanma texnikasına keçməyin vaxtı gəldi.

Göstərişlər

• Çubuğu nə vaxt endirəcəyini bil. Çubuğu zövqünüzə görə tez-tez vurursunuzsa, bir-iki düym endirin və texnika üzərində işləyin. Çubuğu vurmaqdan qorxmağınız lazım deyil, buna görə məhdudiyyətlərinizi bilin və çubuğu bir az aşağı salın.
• Hündürlüyə tullanmadan əzələlərinizi istiləşdirmək ağıllıdır. Həmişə bir neçə qaçışla məşq edin və gerçək şeyə keçmədən əvvəl sıçrayışlarla məşq edin.
• Hündürlüyə tullanmağı bacarmaq üçün materiala hələ girişiniz yoxdursa, bir şey borc götürməli olacaqsınız. Liseylər və universitetlər müvafiq tullanma avadanlığına (bar və döşək kimi) daxil olmaq üçün əla yerlərdir və avadanlıq icarəsi üçün daha aşağı qiymətlər tələb edə bilər. Avadanlıqları icarəyə götürə bilən idman mağazaları da var.
• Daha yüksək bir çubuq üçün hazır olduğunuza dair işarələrə baxın. Əgər yarışlarda olsanız və ya bir məşqçiniz varsa, çox güman ki, daha yüksək tullanmağınız çətin olacaq. Əks təqdirdə çubuğu həftədə ən azı bir düym qaldırmağa çalışın.
• Çubuqdan tullanmaq üçün yetərli gücünüz yoxdursa, çalışmayın, çünki şansın sizi vurması ehtimalı var və sizə dəyəndə həqiqətən acıyır.
• Atlayarkən ayaqlarınızı qaldırmağı unutmayın və belinizə enməkdən qorxmayın.

Xəbərdarlıqlar

• Yalnız döşək üçün döşəklə hündürlüyə tullanma ilə məşğul olma. Yaxşı bir fikir kimi səslənə bilər, ancaq güclü bir zərbə vurursan, sıçrayıb yerə enə bilərsən.
• Bunu təkbaşına tətbiq etməyin. Yaralanarsan, sənə kömək edən yoxdur!
• Bu məqalə yeni başlayanı məlumatlandırmaq üçündür. Qabaqcıl suallar üçün daha yaxşı performans göstərməli olduğunuz şeyi tapa bilən yüksək atlama məşqçisinə müraciət etmək daha yaxşıdır.
• Əlavə qoruma lazım olduğunu düşünürsənsə, böyük enmə döşəyinin ətrafına kiçik paspaslar qoyun.
• Heç bir açılış döşəyi olmadan hündürdən tullanmayın, əks halda ağır yaralana bilərsiniz.

Ehtiyaclar

• Şerit ölçü (çubuğu qaldırdığınız zaman hündürlüyü ölçmək üçün)
• Tam tullanma avadanlığı (açılış yastığı / qum çuxurları, tullanma dayaqları və elastik lata)
• Qaçış pisti
• Dost və ya məşqçi
• Su və bəlkə də qəlyanaltı (nə qədər məşq edəcəyinizə görə)