Press "Enter" to skip to content

Alisher Navoiy (1441 – 1501)

– Darhaqiqat, allomaning asarlari hozirga qadar dunyoning o`nlab tillariga tarjima qilingan.

İnhisarlar

İnhisarlar istehsalın, kapitalın təmərküzləşməsi və mərkəzləşməsinin nəticəsi olmaq etibarı ilə XIX əsrin ikinci yarısından meydana gəlməyə başlamışdır. Tədricən inhisarın inkişafı elə bir nəticəyə gəlib çıxmışdır ki, o, bütövlükdə iqtisadiyyatı əhatə etməyə başlamışdır. Beləliklə, XX əsrin 30-50- ci illərindən iqtisadiyyatda unhisarçılıq hakim bir mövqeyə malik olmuşdur.
İnhisarçılıq tərərrüfat subyektlərinin yolverilməz fənd və üsullardan istifadə etməklə yüksək mənfəət götürmək məqsədi ilə azad rəqabətə yol verilməməsinə, onun məhdudlaşdırılmasına və aradan qaldırılmasına yönəldirilən fəaliyyətdir.Təsərrüfat subyektlərinin fəaliyyəti nəticə etibarı ilə azad rəqabətə qarşı yönəldilib. Azar rəqabətin məhdudlaşdırılmasına və aradan qaldrılmasına yönəldilmiş inhisarçılıq fəaliyyətini iki qrupa bölmək olar:
1. İnhisarların inkişafının ilkin mərhələsində inhisara daxil olan təsərrüfat subyektləri üçün qiymətqoymanın razılaşdırılması, xammal və satış bazarlarının bölüşdürülməsi və mənfəət götürmək üçün əlverişli şərait yarada biləcək digər məsələlərdə razılıq əldə edilməsinə yönəldilən fəaliyyətlər;
2. Bazardakı hakim mövqelərindən istifadə edərək inhisar qiyməti aləti( aşağı inhisar qiyməti, yuxarı inhisar qiyməti) vasitəsi ilə rəqibin sıxışdırılmasına yönəldilmiş fəaliyyətlər.
Bu fəaliyyəti nəticəsində inhisarçı müəssisə istehsalda və satışda əsassız surətdə üstünlüyə malik olur. Bu cür üstünlük şəraitində müəssisənin davranışı inhisar nəzəriyyəsi ilə izah olunur. İnhisarçı müəssisənin istehsal xərclərinin formalaşdırılması, öz məhsuluna qiymət qoymanın prinsipləri və istehsal həcminin müəyyən edilməsi inhisar nəzəriyyəsinin məğzini təşkil edir.

İnhisar nəzəriyyəsinə görə inhisarın maksimum mənfəət götürməsini təmin edən məhsul buraxılışının həcmi rəqabət şəraitndə mövcud olan prinsipə, son hədd gəlirlərinin və son hədd xərclərinin bərabərliyinə əsaslanır.İqtisadiyyatda inhisarçılığı əhatəliyi baxımından aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar:
1. İstehsal inhisarçılığı: Müəyyən növ məhsul istehsalının əsas hissəsinin məhdud miqdarda istehsalçının əlində cəmlənməsinə istehsal inhisarçılığı deyilir. İstehsal inhisarçılığı müəyyən məhsul istehsalçılarının birləşməsi və yaxud da müvafiq məhsulu istehsal edən müəssisədə kapitalın öz- özünə artması yolu ilə yaranır.
Istehsalda inhisarların mahiyyətini 3 başlıca cəhətlə səciyyələndirmək olar:

    1. Hökmran olmaq;
    2. Qiymətləri diktə etmək;
    3. Yüksək inhisar mənfəətini mənimsəmək.

    İstehsal inhisarçılığının aşağıdakı formaları vardır:
    K a r t e l – eyni bir istehsal sahəsinin bir sıra müəssisələrinin elə birləşməsidir ki, onun iştirakçıları istehsal vasitələri və istahsal olunmuş məhsul üzərində öz mülkiyyətinin saxlayır, öz məhsullarını özləri bazarda reallaşdırır. İstehsal olunmuş ümumi məhsulda kartel üzvlərinin payı, satış qiymətləri, bazarın bölgüsü, mənfəətin bölüşdürülməsi və s. üzrə kartel sazişi bağlanılır.
    S i n d i k a t – yekcins əmtəələr istehsal edən müəssisələrin elə birliyidir ki, burada istehsal vasitələri sindikat iştirakçılarının öz mülkiyyətində qalır, istehsal olunmuş məhsul isə sindikatın mülkiyyəti olur və yaradılmış xüsusi idarə tərəfindən reallaşdırılır. Karteldən fərqli olaraq sindikat ayrı- ayrı müəssisələrin bilavasitə bazarla əlaqəsini kəsir. Sindikat həmişə yekcins əmtəələrin kütləvi istehsal olunduğu sahələrdə yaradılır.
    T r e s t – sindikata nisbətən yüksək inhisar formasıdır. Burada istehsal vasitələri üzərində bura daxil olan sahibkarlar qrupunun birgə mülkiyyəti yaradılır. Trestdə müəssisənin sahibləri istehsal vasitələri, texnologiya, patentlər və s. üzərində öz mülkiyətini birliyə verir. Müəssisə sahibləri qoyduğu kapitalın miqdarına görə trestin səhmlərini alır və bununla da trestin idarə edilməsi və onun mənfəətindən pay götürmək hüququnu əldə etmiş olur. Sindikatdan fərqli olaraq trestdə yekcins məhsullar buraxan müəssisələrin birləşdirilməsi çəcburi deyildir.
    K o n s e r n – formal olaraq müstəqil, üzərlərində maliyyə nəzarəti qoymaq yolu ilə bir sıra müəssisələri birləşdirən inhisardır. Burada nəzarət baş firmaya məxsusdur. Konsern adətən müxtəlif sənaye sahələrinin müəssisələrini, ticarət firmalarını, bankları, nəqliyyat və maliyyə kompaniyalarını birləşdirir. Müasir dövrdə trestlərin konsernə çevrilməsi geniş yayılmışdır.60- cı illərdə, xüsusi ilə, ABŞ- da böyük surətlə k o n q l o m e r a t l a r meydana gəlmişdir. Konqlomeratlar bir- biri ilə funksional əlaqəsi olmayan müəssisələrin kompaniyalar tərəfdən udulması yolu ilə yaradılmışdır.
    K o n s o r s i u m – son zaman inhisarın daha geniş yayılmış bir formasıdır. Bu forma bir ayda olaraq irimiqyaslı layihələrin həyata keçirilməsi üçün yaradılır. O, maliyyə, ticarət, texniki və ya başqa səbəblər üzündən bir neçə iştirakçıların qüvvəsini birləşdirməyi tələb edir. Konsersium iştirakçıları həm şəxsi, həm də dövlət təşkilatları və dövlətlər ola bilər.Konsersium iştirakçıları tam müstəqillik saxlayır. Birgə seçilmiş rəhbərliyə tabe olurlar. Hazırda Azərbaycanda neft müqavilələri üzrə neftin hasili və nəqli ilə əlaqədar azərbaycan Beynəlxalq Əməliyyat Şirkəti və Şimali Abşeron Əməliyyat Şirkəti yaradılmışdır. Bu konsersiumların yaradılmasıda xarici ölkələrin neft maqnatları da iştirak edir.
    2. Təbii inhisarçılıq: İstehsal miqyasının artırılmasının böyük həcmdə qənaətə səbəb olduğu hallarda mümkündür. Bu inhisarçılıq təsərrüfat subyektləri arasında rəqabətin mümkün olmadığı sahələrdə də yaranır. Buraya neft, qaz, su, elektrik enerjisi, faydalı qazıntılar və s. sahələr daxildir.
    3. Texnoloji inhisarçılıq: İnhisarın obyekti bu və ya digər məhsulun hazırlanması üsulu olduğu halda yaranan inhisarçılıq texnoloji inhisarçılıqdir. Texnoloji inhisarçı kimi ETT- nin müəyyən istiqamətində liderliyi ələ keçırmiş müəssisələr çıxış edir.İnhisarçılığın bu forması müvəqqəti xarakter daşıyır.
    4. İstehlakçı inhisarçılığı və ya monopsoniya: Bu halda bazarda bir alıcı çoxlu sayda satıcı olur.
    5. Təşkilati inhisarçılıq: İnhisarçılığın bu forması istehlakçı birliklərinin formalaşdırılması yolu ilə meydana gəlir. İstehlakçıların müxtəlif sahə, sahələrarası və yaxud da regional təşkilat strukturlarını yaratmaqla, inhisarçı meyllərini miqyaslarını əhəmiyyətli dərəcədə genişləndirmək mümkün olur. Bu isə bütövlükdə iqtisadiyyatın inhisarlaşma dərəcəsinin artmasına, texniki texnoloji tərəqqinin sahə və ölkə miqyasında ləngiməsinə səbəb olur.
    6. İdarəetmə inhisarçılığı: İnhisarçılığın bu forması inzibati amirlik sisteminin xarakterik xüsusiyyətlərindən biridir. Burada inhisarçı kimi dövlət çıxış edir. Dövlət bütövlükdə sosialist təsərrüfat mexanizmi vasitəsilə iqtisadiyyatı idarə etməklə həm müəssisələrin müstəqilliyini məhdudlaşdırır və məsuliyyətlərini olduqca azaldır.
    7. İdxal inhisarçılığı: Son dövrdə Respublikamızda geniş yayılmışdır. Bu inhisarçılıq xarici ölkələrdən Respublikamıza daxil olan müxtəlif məhsulların ayrı- ayrı adamlar tərəfindən ələ keçirilərək öz nəzarətləri altında dəyərindən qat- qat yüksək qiymətə satılması yolu ilə yaradılır.

    İnhisarçılığın sosial -iqtisadi nəticələri. Antiinhisar qanunvericiliyi.

    İnhisarçılıq çox hallarda məhsulun keyfiyyətinin aşağı düşməsinə və qiymətlərin sürətlə artmasına səbəb olur. Belə vəziyyət bazar iqtisadiyyatı şəraitndə istehlakçılara mənfi təsir göstərir.
    İnhisarın sosial- iqtisadi nəticələri xalis inhisar baxımdan daha qabarıq şəkildə özünü göstərir. Bu zaman aşağıdakı 4 amil diqqəti cəlb edir:

    1. Qiymətlər, istehsalın həcmi və resursların bölüşdürülməsi. Rəqabət aparan və inhisarçı firmaların xərcləri arasında müqayisə ilə əlaqədar olan şətinliklər;
    2. Sahəyə daxil olmağı məhdudlaşdıran hədlərin hesabına inhisarçı müəssisələrin daimi olaraq yüksək inhisar mənfəəti əldə etməsi. Bu inhisarçı firmanın rəqabət aparan firmalara nisbətən ETT- nin imkanlarından geniş istifadə etməsi etməsi hesabına yaranır;
    3. Gəlirlərin bölgüsü. Sahibkar inhisarçı gəlirlərin bölgüsündə qeyri- bərabərliyi şərtləndirir. Öz bazar hökmranlığının sayəsində inhisarçı firmalar rəqabət firmalara nisbətən daha yüksək qiyməti təsbit edir.

    Bazar iqtisadiyyatının inkişafının müəyyən mərhələsində inhisarçılıq elə bir səviyyəyə gəlib çatır ki, ona qarşı tədbirlərin görülməsinə zərurət yaranır. Bu tədbirlər iki istiqamətdə aparılır:

    1. Müvafiq strukturlar tərəfindən rəqabətin inkişafı üçün əlverişli mühitin yaradılması.
    2. Müvafiq orqanlar tərəfindən inhisarçı mövqeyə malik olan təsərrüfat subyektlərinin fəliyyətinin hüququ aktlarla tənzimlənməsi.

    İnhisar fəaliyyətini tənzimləyən ilk hüquqi aktlar hələ XIX əsrin ortalarında ABŞ- da qəbul edilmişdir. Sonralar bir sıra ölkələrdə,o cümlədən, Azərbaycanda da bazar münasibətlərinə keçidlə əlaqədar inhisarların fəaliyyətini tənzimləyən qanunlar qəbul edilmişdir.
    1.Şermanın qanunu(1890). Bu qanunla ticarətin gizli inhisarlaşması, bu və ya digər sahədə təkbaşına nəzarətin əldə edilməsi, qiymətlər haqqında razılaşma qadağan edilir.Bu qanunda trest firmasında birləşmə, ticarətdə inhisarlaşma aparma uğrunda gizli sazişlər qadağan olunur.Qanunda göstərilir ki, inhisarlaşdırmağa cəhd göstərən hər bir şəxs hüququ pozmuş hesab olunur və 50 min dollara qədər cərimə və ya bir il müddətinədək azadlıqdan məhrum edilə bilər.
    2.Kleytonun qanunu(1914). Bu qanunda saziş sferasında məhdud işgüzar praktikanı, qiymət diskriminasiyasını, uyğunlaşmanı müəyyən edən maddələr öz əksini tapırdı.
    3.Robinson- Petmin qanunu( 1936). Bu qanun ticarət sahəsində məhdud işgüzar praktikanın olmasına, qiymət qayğısına, qiymət diskriminasiyasına qadağa qoymuşdur. 1950- ci ildə Kleytonun qanununa Seller- Kefover düzəlişi edildi: qeyri- qanuni uyğunlaşma anlayışı dəqiqləşdirildi, yəni aktivlərin alınması yolu ilə olan uyğunlaşma qadağan olundu.Əgər Kleytonun qanunu ilə iri firmaların horizontal yolla uyğunlaşmasına yol verilirdisə, Seller- Kefover düzəlişi horizontal uyğunlaşmanı məhdudlaşdırdı.
    Antiinhisar fəaliyyəti haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu inhisarçılıq fəaliyyətinin qarşısının alınmasının, məhdudlaşdırılmasının və aradan qaldırılmasının təşkilati və hüquqi əsaslarını müəyyən edir.
    Azərbaycan Respublikasının “Antiinhisar fəaliyyəti haqqında” qanununa uyğun olaraq bir müəssisə satışın 33 %-ə, 3 müəssisə 50% -ə, 5 müəssisə 66,6% -ə malik olduğu hallarda inhisarçı müəssisə hesab edilir.
    İnhisarçılıq fəaliyyətinin qarşısının alınması aşağıdakı hərəkətləri özündə əks etdirir:
    1. Bazarda hökmran mövqe tutan və rəqabəti məhdudlaşdıran yeni təsərrüfat subyektlərinin yaradılmasının məhdudlaşdırılmasına tədbirləri;
    2. İcra idarəetmə orqanlarının və təsərrüfat subyektlərinin birgə fəaliyyəti haqqında sazişlər nəticəsində təsərrüfat subyektlərinin müstəqilliyinin məhdudlaşdırılmasına və iştirakçıların mənafelərinin pozulmasına yönəldilən fəaliyyətin qarşısının alınması.
    3. İnhisarçı təsərrüfat subyektlərinin məhsullarının qiymətkəri üzərində dövlət nəzarəti qoymaqla onların bazardakı paylarına uyğun mütərəqqi vergi dərəcələrinin tətbiq edilməsi, təbii inhisarların öz mövqelərindən sui istifadə hallarında aksiz vergilərinin şərtləşdirilmiş dərəcələrin tətbiq edilməsi, kredit veriləsi şərtlərinin şərtləndiriləməsi və s. ilə inhisarçıların fəaliyyətinin məhdudlaşdırılmasından ibarətdir.Antiinhisar fəaliyyətinin üçüncü istiqamətində inhisarçılar tərəfindən rəqabətin sıxışdırıldığı hallarda imkan daxilində səlahiyyətli orqanlar tərəfindən inhisarçı müəssisələrin bölüşdürülməsi haqqında qərarlar qəbul etməklə inhisarçılıq fəaliyyətinin aradan qaldırılmasının həyata keçirilməsi nəzərdə tutulur.

    Alisher Navoiy (1441 – 1501)

    Asl ismi Nizomiddin Mir Alisher. U Hirotda tug’ilib, shu yerda umrining asosiy qismini o’tkazgan. Navoiyning otasi G’iyosiddin Bahodir temuriylar xonadoniga yaqin bo’lgan. She’r zavqi va iste’dodi erta uyg’ongan. Bolalikdayoq Farididdin Attorning “Mantiqut-tayr” asarini yod olgan, Sharafiddin Ali Yazdiy nazariga tushgan, Mavlono Lutfiy yosh shoir iste’dodiga yuqori baho bergan, Kamol Turbatiy e’tirofini qozongan.
    Sayyid Hasan Ardasher, Pahlavon Muhammad kabi ustozlardan ta’lim olgan, Abdurahmon Jomiy bilan ijodiy hamkorlikda bo’lgan. Navoiy 1469 yilgacha temuriylar orasidagi ichki nizolar sababli Hirotdan yiroqroqda yashagan.

    Работа содержит 1 файл

    Alisher Navoiy referat.doc

    Alisher Navoiy (1441 – 1501)

    Ulug’ o’zbek shoiri, mutafakkiri va davlat arbobi. G’arbda chig’atoy adabiyotining buyuk vakili deb qaraladi, sharqda “nizomi millati va d-din” (din va millatning nizomi) unvoni bilan ulug’lanadi.

    Hayot yo’li.
    Asl ismi Nizomiddin Mir Alisher. U Hirotda tug’ilib, shu yerda umrining asosiy qismini o’tkazgan. Navoiyning otasi G’iyosiddin Bahodir temuriylar xonadoniga yaqin bo’lgan. She’r zavqi va iste’dodi erta uyg’ongan. Bolalikdayoq Farididdin Attorning “Mantiqut-tayr” asarini yod olgan, Sharafiddin Ali Yazdiy nazariga tushgan, Mavlono Lutfiy yosh shoir iste’dodiga yuqori baho bergan, Kamol Turbatiy e’tirofini qozongan.
    Sayyid Hasan Ardasher, Pahlavon Muhammad kabi ustozlardan ta’lim olgan, Abdurahmon Jomiy bilan ijodiy hamkorlikda bo’lgan. Navoiy 1469 yilgacha temuriylar orasidagi ichki nizolar sababli Hirotdan yiroqroqda yashagan.
    Husayn Boyqaro Xuroson taxtiga o’tirgach (1469), Navoiy hayoti va ijodida yangi bosqich boshlanadi, muhrdorlik (1469) mansabiga, vazirlik (1472) va Astrobod hokimligi (1487)ga tayinlanadi. 1480-1500 yillar mobaynida o’z mablag’lari hisobidan bir necha madrasa, 40 rabot (safardagi yo’lovchilar to’xtab o’tish joyi), 17 masjid, 10 xonaqoh, 9 hammom, 9 ko’prik, 20 ta hovuz qurdiradi. Husayn Boyqaro Alisher Navoiyga “muqarrabi hazrati sultoniy” (“sulton hazratlarining eng yaqin kishisi”) degan unvonni beradi. Unga ko’ra Navoiy davlatning barcha ishlariga aralasha olardi.
    Alisher Navoiy tarjimai holi o’z davrida Xondamir, Vosifiy, Husayn Boyqaro, Bobur kabi tarixchi va davlat arboblarining asarlarida aks etgan.
    O’zbek olimlari O. Sharafiddinov, V.Mahmud, Oybek, Ya. G’ulomov, I.Sulton. A.Zohidov, V.Abdullaev, A.Qayumov, S.G’anieva v.b. Navoiyning hayot yo’li haqida asarlar yaratishgan.

    Lirik merosi.
    Navoiy ijodi ixlosmandlari uning she’rlarini yig’ib, “Ilk devon” (1464-65) tuzgan edilar, so’ngra “Badoyiul-bidoya” (“Go’zallikning boshlanishi”), “Navodirun-nihoya” (“Nodirliklar nihoyasi”) nomli devonlar (1470-yillar) tartib berilgan. Lirik merosi umumiy hajmi 50000 misradan ortiq “Xazoyinul-maoniy” nomli to’rt devon (1491-1498)ga jamlangan. Navoiy she’riyatining mavzular doirasi keng, janrlar ko’lami (16) xilma-xil. G’azallari “oshiqona, orifona, rindona” (Shayxzoda) sifatlar bilan o’rganiladi. G’azallarida insoniy muhabbat, ilohiy ishq bilan uyg’un holda ulug’lanib, “majoz – haqiqat ko’prigi” aqidasiga amal qilingan. Alisher Navoiy she’riyatidagi zohiriy ma’no yangiliklari bilan birga botiniy sifatlarni ham o’rgangandagina ularni idrok etishga erishish mumkin.
    “Nazmul-javohir” (1485) Hazrat Alining “Nasrul-laoliy” asarining turkiy nazmga solingani bo’lib, 266 ruboiydan iborat bu asarda axloqiy-ta’limiy qarashlar o’z aksini topgan.
    O’R FA ShIda (3-fond) Navoiyga mansub 24 asarning 254 qo’lyozmasi saqlanadi, undan ko’pchiligi devonlarning nusxalari. Navoiy devonlari prof. H.Sulaymon tomonidan yig’ilib, tasnif etilgan. “Ilk devon” Sankt-Peterburgdagi Saltikov-Shedrin kutubxonasida (inv.564) saqlanadi. “Navodirun-nihoya” O’R FA ShI (inv.1995) dagi nusxalari nihoyatda nodir bo’lib, ular Navoiy davrida Hirotda Sulton Ali Mashhadiy (1487), Abdujamil kotib (1487-88) tomonidan ko’chirilgan.
    Navoiy she’riyati Fitrat, Oybek, M.Shayxzoda, H.Sulaymon, A.Hayitmetov, N.Mallaev, Yo.Ishoqov, B.Akromov, I.Haqqulov v.b. tomonidan o’rganilgan.

    Navoiy. Mahmud Muzahhid miniatyurasi

    Lirik merosi.
    Xamsa.
    Alisher Navoiy ijodining yuksak cho’qqisi “Xamsa” asari (1483-85)dir, shoir birinchilardan bo’lib, turkiy tilda to’liq “Xamsa” yaratdi va turkiy tilda shunday ko’lamdor asar yozish mumkinligini isbotlab berdi.
    “Xamsa” tarkibiga “Hayratul-abror”, “Farhod va Shirin”, “Layli va Majnun”, “Sab’ai sayyor”, “Saddi Iskandariy” kabi dostonlar kiradi.
    “Hayratul-abror”da hamd, munojot, na’t, hayrat boblaridan keyin shoirning Yaratganga, borliqqa, tabiatga, insonga bo’lgan falsafiy, ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy, ilmiy, ma’rifiy, axloqiy va estetik munosabati aks ettirilgan. Podshoh bilan ulusning insonlik nuqtai nazaridan ayirmasiz, farqsizligini, podshohning hunar, axloq, adl, insof, mantiq, taqvo yo’lida ulusdan o’ta olmaganini anglatish bilan o’zining adolatli shoh haqidagi qarashlarini anglatadi.
    “Farhod va Shirin”da qahramonlar sevgi sarguzashtlari orqali insonning tarix va kelajak oldidagi vazifasini belgilaydi, insonlik faqat muhabbatda emas, balki o’sha sharafli nomning himoyasi orqali ekanini uqdiradi. Sharq tarixidagi Xusrav va Shirin voqeasini badiiy jihatdan qayta ishlab, Farhod orqali o’zining komil inson haqidagi qarashlarini ifoda qilgan. Navoiy dostoni orqali Firdavsiy, Nizomiy, Dehlaviy an’analari yangilangan bo’lsa, undan keyin bu syujet turk mumtoz adabiyotining o’zak muammolarini hal etishda asosiy o’rin tutdi va bu yo’nalishda Ahmad rizvon, Jaliliy, Harimiy, Bafqiy, Urfi Sheroziy, Lamiiy, Nizoriy v.b. dostonlari yaratildi.
    “Layli va Majnun” dostonida arab ertaklari orqali ma’lum syujet o’zining tugal shaklini topdi, unda ishq falsafasi betakror uslubda ifoda qilindi. Keyinroq yaratilajak Fuzuliy, Andalib, Sayqaliy dostonlari uchun ma’naviy zamin bo’ldi. “Xamsa” tarkibidagi “Sab’ai sayyor” va “Saddi Iskandariy”da shohlik bilan bog’liq masalalarni birinchi o’ringa olib chiqdi. Bu dostonlar xamsanavislik an’anasida o’zining ijtimoiy-siyosiy xarakteri va originalligi bilan ajralib turadi. “Xamsa”ga ustoz Abdurahmon Jomiy (1414-1492) yuqori baho berdi.
    O’R FA ShI qo’lyozmalar fondida 15-20 asrlarda ko’chirilgan 166 qo’lyozma saqlanadi. Ulardan 84 tasida beshlikning hamma dostonlari berilgan.
    “Xamsa” haqida xorijiy olimlar A.Vamberi, J.Malokolin, F.Richard, L.Vari, Y.Ekman, E.Partele; rus tadqiqotchilari I.Krachkovskiy, V.Bartold, E.Bertels, Konrad, B.Jirmunskiy, A.Yakubovskiy, A.Semyonov; turk olimlari F.Ko’prulu, A.S.Levend, K. Eraslon; ozar olimlari H. Arasli, G. Aliev; o’zbek olimlari Fitrat, I.Sulton, V.Zohidov, A.Qayumov, T.Jalolov, S.Nazrullaeva, A.Abdug’afurov, M.Hakimov, S.Hasanov v.b. ishlari ma’lum.
    O’zMUda “Xamsa”ni tadqiq etish borasida B.Qosimov, B.Akrom, H.Boltaboev, A.Erkinov, D.Farmonova tadqiqot ishlari olib bormoqdalar.

    Tasavvufiy asarlari.
    Navoiyning tasavvufiy qarashlari deyarli barcha asarlarining ruhiga singgan bo’lsa-da, maxsus “Lisonut-tayr” dostoni(1499)da, “Nasoyimul-muhabbat” manqabasi”(1495-96)da, “Tarixi anbiyo va hukamo”(1485-8), “Arbain”, “Munojot” singari asarlarida aks etgan.
    “Lisonut-tayr”da borliq va ilohiyot haqaidagi qarashlarini, inson, tabiat va hayot haqidagi fikrlarini qushlar tili va sarguzashtlari orqali bayon qilgan.
    O’zbekiston mustaqillikka erishganidan so’ng Navoiy asarlarini diniy va so’fiylik jihatidan o’rganish kengaydi, ular ob’ektiv va ilmiy bahosini olmoqda. “Arbain”, “Munojot” kabi asarlari chop etildi. Jomiyning “Nafahotul-uns min hazarotil-quds” tazkirasini tarjima qilib va to’ldirib, so’z yuritilgan 618ta shayxlar sonini 770 taga yetkazdi.

    Nasriy asarlari.
    Navoiy merosining salmoqli qismi nasriy asarlardan iborat. Ular ijtimoiy-siyosiy, axloqiy-ta’limiy va ilmiy-falsafiy yo’nalishdadir.
    “Mahbubul-qulub”(1500-01) Navoiyning so’nggi yirik asari bo’lib, unda ulug’ mutafakkir adibning hayoti davomidagi kuzatishlari, to’plagan boy tajribasi o’z yuqori darajasida aksini topgan. Uch qismdan iborat bu asarda “Soriun-nosning af’ol va ahvolining kayfiyati” (1), axloqiy muammolar (2), “mutafarriqa favoyid va amsol surati” (3) masalalari ifodalangan.
    “Xamsatul-mutahayyirin”(“Besh hayrat”,1494) asarida ustozi va do’sti Abdurahmon Jomiy, uning hayoti lavhalari, tariqati, yozishmalari, asarlari haqida hayratomuz hikoyalar keltiriladi.
    “Holoti Sayyid Hasan Ardasher” (1488-89), “Holoti Rahlavon Muhammad”(1493) asarlari manoqib-holot yo’nalishida bo’lib, ularda shoirga ustozlik qilgan buyuk shaxslar hayoti, faoliyati yoritilgan.
    “Munshaot” (1498-99) Navoiyning maktublari to’plami (jami 88 ta xat) bo’lib, ular sog’inchlik xatlari, navro’z tabriklari, ta’ziyanomalar, siyosiy o’gitlar, sulhnomalar va boshqa yo’nalishlardadir. Ular Husayn Boyqaro, Badiuzzamon va boshqa tarixiy shaxslarga bitilgan.

    Ilmiy-filologik merosi.
    “Majolisun-nafois” (1490-91; 1497-98) tazkirasi turk tilidagi yozilgan dastlabki tazkira bo’lib, unda shoir sakkiz majlis doirasida 459 shoir va adib haqida ma’lumot bergan. Birinchi va ikkinchi majlisda tazkira tartib berilganda hayot bo’lmagan shoirlar, uchinchi majlisda shoirning zamondoshlari, to’rtinchi majlisda beshinchi majlisda Xuroson, oltinchisida Movaraunnahr, Kichik Osiyo va Eron, yettinchi va sakkizinchi majlislarda temuriylar sulolasiga mansub ijodkor shoh va shahzodalar haqidagi ma’lumotlar jamlangan. Asar Fahriy Hirotiy(1521-22), Muhammad Qazviniy(1522-23), Shoh Ali Abdulali (1598) tomonidan uch marta fors tiliga tarjima qilingan.
    Navoiy “Muhokamatul-lug’atayn” asarini o’z zamonidagi turkiy lahjalar, ziyolilar nutqi, badiiy va ilmiy asarlarning leksik-grammatik xususiyatlarini forsiy til xususitlari bilan qiyoslashga bag’ishladi. Jonli xalq tilida qo’llanilgan ko’plab so’zlarni asarga kiritib, adabiy tilda qo’llanilishiga sababchi bo’ldi. O’zigacha ishlatilgan so’zlarni yangi ma’no qatlamlarini ochdi. O’zbek tili grammatikasini Mahmud Koshg’ariydan so’ng ilmiy asosga soldi. O’zbek tilining badiiy va estetik imkoniyatlari kengayishiga sababchi bo’ldi. Fors va turk tillarida yaratilgan eng yirik va e’tiborli asarlarga murojaat qildi, shoir va olimlarni til istiqloli uchun kurashga chorladi.
    Aruz nazariyasiga bag’ishlangan “Mezonul-avzon”(1492) asarida arab va fors aruzi qoidalarini turkiy tilda aniq va ravon tushuntirdi. Turk yozma va og’zaki she’riyati namunalarining vazn xususiyatlarini o’rgandi. Turkiy aruz tabiatini yoritish bilan birga turk she’riyati murakkab aruz tizimini boyitganini anglatdi. Bahrlar va doiralar haqidagi tasavvurni kengaytirdi. To’qqizta yangi vazn va she’riy shaklni aniqladi. Turklik tarixida ilk bor milliy vazn haqidagi qarashlarni ilgari surdi.
    Navoiyning ilmiy-filologik merosini muntazam tadqiq qilish 20 asrning 20-yillaridan yo’lga qo’yildi. Bu yo’nalishda Fitrat, Oybek, A.Sa’diy, O.Sharafiddinov, A.Hayitmetov, I.Sulton, H.Qudratullaev kabi adabiyotshunos va A.K.Borovkov, O.Usmonov, A.Rustamov kabi tilshunos olimlarning ishlari e’tiborli.

    Tarix va iqtisodga oid asarlari.
    “Tarixi muluki Ajam” (“Ajam shohlari tarixi”,1488) qisqa tarix bo’lib, Eron shohlari xronikasi bayon qilingan “Tarixi Tabariy”, “Shohnoma” asarlarini mantiqan to’ldiradi, ulardagi faktlarni izchil ilmiy tizimga soladi. Afsonaviy shoh Kayumarsdan sosoniylarning so’nggi vakili Yazdi Shahriyorgacha bo’lgan shohlar tarixini, mifologik talqinini beradi.
    “Tarixi anbiyo va hukamo” (“Payg’ambarlar va hakimlar tarixi”, 1485-1498) asarining birinchi bo’limida “Qissasul-anbiyo”lar an’analarini davom ettirib, Odam alayhis-salomdan Nuh, Iso, Muso, Ya’qub, Sulaymon, Yusuf, Dovud kabi payg’ambarlar tarixiga oid qissalar keltiradi. Navoiy Luqmoni hakimga ham anbiyolar qatoridan joy beradi. Asarning “Hukamo zikrida” deb nomlangan ikkinchi bo’limida insoniyat tarixida chuqur iz qoldirgan donishmand hakimlar Fishog’urs, Jomosp, Buqrot, Suqrot, Aflotun, Arastu, Bolinos, Jolinus, Batlimus, Buzurgmehr haqida ibratli hikoyalar keltiradi, ularning donishmandligi, ilmiy kashfiyotlari siri qisqa satrlarda talqin qilinadi.
    “Vaqfiya” (1481) asarida vaqf yerlari, mulklari, ularning miqdori, ulardan foydalanish, vaqf mulki va mablag’i evaziga quriladigan bino va inshootlar, bu yo’nalishda madrasa va xonaqohlarda o’rnatilgan tartiblar haqida fikr yuritdi. Navoiy o’z ixtiyoridagi mablag’lar hisobiga qurilgan xayriya muassasalari, ilmiy-madaniy binolar va bog’larni sanab o’tdi. Asar Navoiy va Husayn Boyqaro munosabatlarini o’rganish uchun ham muhim hujjatli manbadir.
    Tarix va iqtisodiy yo’nalishdagi asarlari N.Veselovskiy, Yakubovskiy, Ya.G’ulomov, V.Zohidov, B.Ahmedov kabi olimlar tomonidan o’rganilgan.

    Navoiy. Muborak dastxat

    Arab va fors tillaridagi asarlari.
    Alisher Navoiy fors tilida yozgan she’rlari asosida “Devoni Foniy” tuzilgan bo’lib, uning muqaddimasida “Sittai zaruriya” (“Olti zarurat”) va “Fusuli arbaa” (“To’rt fasl”) forsiy qasidalari majmualari berilgan.
    “Sittai zaruriya” to’plamidagi qasidalar “Ruhul-quds” (“Muqaddas ruh”), “Aynul-hayot” (“Hayot chashmasi”), “Tuhfatul-afkor” (“Fikrlar tuhfasi”), “Qutul-qulub” (“Qalbdar g’izosi”), “Minhojun-najot” (“Qutilish yo’li”), “Nasimul-xuld” (“Jannat nasimi”) kabi nomlar bilan ataladi. Ular Xoqoniy, Dehlaviy, Salmon Sovajiy, Abdurahmon Jomiy asarlari ruhida, ularga falsafiy-mantiqiy javob tarzida yozilgan.
    “Fusuli arbaa”da Sulton Husayn Boyqaro madhidan so’ng “Bahor”, “Saraton”, “Xazon” (“Kuz”) va “Day” (“Qish”) vasfidan iborat.
    Muammo janri qoidalariga bag’ishlangan “Mufradot” (1485) fors tilidagi ilmiy asarida mumtoz she’riyatdagi bu janrni nazariy jihatdan asosladi. Muammo va uni ifodalangan janrlar ruboiy, qit’a, tuyuq, ayrim hollarda g’azal munosabatini anglatdi. Muammolarni yechish usullarini o’rgatish barobarida 121 ta misol keltirdi.
    Navoiyning arab tilida “Sab’atul-abhur” (“Yetti dengiz”) nomli diniy-tasavvufiy ruhda lug’at xarakteridagi asar yozgani ma’lum. Biroq bu asar nashr etilib, yetarli darajada o’rganilmagan. Alisher Navoiyning fors tilidagi merosi Fitrat, H.Sulaymon, N.Mallaev, Sh.Shomuhamedov, R.Vohidov, Boltaeva tomonidan o’rganilgan.
    Navoiy dahosi tufayli insoniyat tarixida dunyoning turli joylarida yashayotgan turkiy xalqlar yakqalam qilindi, millat ma’naviy merosi umumjahon xazinasidan mustahkam o’rin oldi. Mustaqil O’zbekistonda Navoiyni anglash davlat siyosati darajasiga ko’tarildi. Respublikadagi eng yirik viloyatlardan biri va uning markazi, O’zbekiston Davlat mukofoti, O’RFA Til va adabiyot instituti, opera va balet akademik teatri, O’zbekiston Davlat kutubxonasi, Samarqand Davlat universiteti va boshqa yuzlab madaniy-ma’rifiy muassasalar, jamoa xo’jaliklari ulug’ shoir nomi bilan ataladi.

    9 fevral – Alisher Navoiy tavallud topgan Kun

    9 fevral – Alisher Navoiy tavallud topgan Kun

    Buyuk shoir, mutafakkir Alisher Navoiyning boy va bebaho merosi asrlar mobaynida ajdodlarimizni ezgulikka, mehr-muruvvatga, tinchlik va do`stlikka da`vat etib kelgan. Bobur Mirzo yozadi: “. turkiy til bila to she`r aytibdurlar, hech kim oncha ko`p va xo`b aytqon emas.” Bu haqda shoirning o`zi “Lisonut-tayr”da:

    Nazmu nasrim kotibi taxminshunos
    Yozsa, yuz ming bayt etar erdi qiyos,-
    deb yozgan edi.

    Allomaning asarlari nafaqat miqdor jihatidan, balki mazmun-mohiyati bo`yicha ham beqiyos ahamiyat kasb etadi. Uning badiiy va ilmiy asarlari yuzlab olimlar tomonidan o`rganilgan, tadqiq etilgan.

    Filologiya fanlari doktori Ibrohim Haqqul bilan suhbatimiz hazrat Navoiyning boy ma`naviy merosini o`rganish, uning bugungi ahamiyati xususida kechdi.

    – Mamlakatimiz mustaqillikka erishgach, ulug` bobokalonimiz shaxsiyati va ijodiga munosabat tubdan o`zgardi. Hazratning boy adabiy merosiga to`laqonli va haqqoniy yondashish imkoniga ega bo`ldik. U zotning ijodini yanada chuqurroq o`rganish bo`yicha ko`plab tadqiqotlar qilinyapti, ilmiy izlanishlar ko`lami yanada kengaymoqda.

    Allomaning mukammal asarlar to`plami ilgari ham nashr etilgan, biroq o`sha davrdagi mafkura nuqtai nazaridan asarlardagi butun-butun boblar tushirib qoldirilgan. Mustaqillik yillarida Navoiyning yigirma jildli mukammal asarlar to`plamini to`laligicha chop etish ishlari yakuniga etdi.

    Har yili navoiyshunos olimlar tomonidan yangi-yangi ilmiy maqolalar, risolalar yaratilmoqda.

    Quvonarlisi shundaki, safimizga yosh adabiyotshunos olimlar qo`shilmoqda. Ular qatorida Nodir Ramazonov, Nasiba Bozorova, Ergash Ochilov singari umidli navoiyshunoslarni sanab o`tish mumkin. Demak, Navoiyni o`rganish, uni yanada chuqur anglash borasidagi izlanishlar izchil davom etayotir.

    – Sizningcha, ulug` bobokalonimiz ijodining qaysi qirralarini
    yanada chuqurroq tadqiq etish lozim?

    – Hazrat ijodiyotini bepoyon ummonga qiyoslash mumkin. Uning tubida behisob javohirlar bisyor. Biroq Navoiy olamini hali-hanuz to`la zabt etolganimiz yo`q. Merosini o`rganish asnosida har doim yangidan-yangi kashfiyotlar qilish mumkin.

    Navoiy badiiyatini olaylik. Uning har bir bayti, misrasini tadqiq etishning o`zi juda katta izlanishlarni talab etadi. Mana uning mashhur bir bayti:
    Yuzida terni ko`rib o`lsam, ey rafiq, meni
    Gulob ila yuvu, gul bargidin kafan qilg`il.
    Bir qaraganda tushunarli va ravon misralar. Ammo hazrat bu baytda nima demoqchi bo`lganlar? Bu haqda qator taxmin va talqinlar aytilgan. Lekin hanuz yagona to`xtamga kelingani yo`q. Zero, bu oson ish emas.

    Navoiyning so`z tanlash va qo`llash mahorati, she`riyatidagi teran falsafa, diniy-ma`rifiy qarashlari, Navoiy va jahon adabiyoti. Bu yo`nalishlar bo`yicha hali qanchadan-qancha yangi ufqlarni ochish mumkin.

    – Shoirning hozirga qadar topilmagan yoki bizgacha etib
    kelmagan asarlari ham bormi?

    – Navoiy umrining oxirlarida yozgan “Muhokamatul-lug`atayn” va “Mezonul-avzon” asarlarida o`zining barcha asarlari mundarijasini bergan. Ularning bari Navoiyning mukammal asarlar to`plamiga kiritilgan. Biroq, bu Navoiyning hamma asarlari bizning qo`limizda, degan xulosani bermaydi. Ma`lumki, Navoiy hayotlik chog`ida va undan keyin ham ko`p asarlari, devonlari qayta-qayta ko`chirilgan. Ularning nusxalarini dunyoning turli mamlakatlaridan topish mumkin, deb o`ylayman. Sababi – bundan bir necha yil ilgari Hamid Sulaymonov va Fozila Sulaymonova tomonidan Navoiyning bir qancha yangi g`azali topilgan va chop etilgan edi. Bu boradagi izlanishlar yana davom ettirilsa, o`z samarasini berishiga ishonaman.
    – Navoiy merosiga xorijda ham qiziqish katta.

    – Darhaqiqat, allomaning asarlari hozirga qadar dunyoning o`nlab tillariga tarjima qilingan.

    Ko`plab xorijlik olimlar uning hayoti va ijodini tadqiq va tahlil etib kelishmoqda. Turkiya, Eron, Ozarboyjon va mintaqamizdagi barcha mamlakatlarda uning asarlari takror va takror nashr qilingan va qilinmoqda. Xususan, Eron va Tojikistonda Navoiyning fors tilidagi asarlari, jumladan “Devoni Foniy” atroflicha o`rganilgan, o`rganilmoqda. Ushbu mamlakatlar adabiyotshunoslari fikricha, bu borada Navoiy fors-tojik adabiyotining eng etuk vakillari bilan bemalol bellasha oladi.

    Navoiy avvalo turkiy adabiyotning zabardast vakili sifatida ma`lum va mashhur. Shu bois, Turkiyada uning merosiga qiziqish katta. So`nggi yillarda bu erda “Mezonul-avzon”, “Lisonut-tayr”, “Farhod va Shirin” kabi asarlari bosilib chiqdi.

    Ozarboyjonda Navoiyni sevishadi, ardoqlashadi. Uning ijodi Jannat Nagieva singari taniqli adabiyotshunoslar tomonidan chuqur o`rganib kelinyapti. 2001 yilda olimaning “Navoiy Ozarboyjonda” nomli kitobi chop etildi. Bobokalonimiz ijod namunalari rus, nemis, frantsuz va boshqa tillarga ham o`girilgan. tgan yili “Lisonut-tayr” dostoni ingliz tiliga tarjima qilindi.

    – Navoiy asarlarining bugungi kundagi ahamiyati, yosh avlod
    kamolotidagi o`rni xususida ham gapirib o`tsangiz.

    – Ulug` bobomizning asarlari hech qachon o`z ahamiyatini yo`qotmagan, yo`qotmaydi ham. Navoiyning o`tkir nigohi faqat o`z davrini emas, balki abadiyatni ko`ra olgan. Bugungi kunda global ahamiyat kasb etayotan istalgan muammoni oling: ekologik tanglikmi, terrorizmmi, diniy aqidaparastlikmi. Hamma-hammasiga Navoiy asarlaridan javob topsa bo`ladi.
    Yosh avlod tarbiyasida Navoiyning o`lmas merosi muhim o`rin tutadi. Hozir ba`zi yoshlar orasida jinoyatchilik, ichkilikbozlik, giyohvandlik singari illatlarning kuzatilayotgani ma`lum darajada Navoiydan uzoqlashganimizning achchiq mevasidir.

    Bunday muammolarga barham berish uchun Navoiy hikmatlarini yosh avlod ongiga bolalikdan singdirib borish kerak. Navoiyni tushunish, tushuntirish uchun uni sevish, sevdirish lozim. Menimcha, yosh avlod qalbida Vatanga, millatga muhabbatni shakllantirishda ham Navoiy asarlarining o`rni katta.

    Navoiyning nafaqat ijodi, balki sermazmun hayoti ham yosh avlod uchun namunadir. Uning bunyodkorligi, xalqsevarligi, haqparvarligi barchamizga o`rnak bo`lishi lozim. Navoiy ijodi esa barchamizni ogohlikka, ezgulikka, kamtarlikka undaydi.

    Mana bu purhikmat satrlarga e`tibor bering:
    Bahrdin qatrag`a ta`zim ila tahsin ko`rdim,
    Mehrdin zarrag`a e`zoz ila ehson topdim.

    Ya`ni, dengizning tomchiga ta`zim ila tahsin qilganini ko`rdim, quyoshning zarraga e`zoz va ehson ko`rsatganiga guvoh bo`ldim, deganlar. Shu baytning o`ziyoq hazratning insoniyatni kamtarinlikka, adolat va insofga da`vat etganini ko`rsatadi.

    Biz haqli ravishda Navoiyni milliy ong va shuurimizning ulug` charog`boni va ilhomchisi deya olamiz. Navoiyning umrboqiy merosi el va elatlarni ezgulik, poklik, haqiqat atrofida jipslashtirishga qodir bo`lgan bebaho boyligimizdir.

    O’n sakkiz yosh hayratlari

    O`n sakkiz ming olam oshubi agar boshindadur,
    Ne ajab, chun sarvinozim o`n sakkiz yoshindadur.

    Desa bo`lg`aykim, yana ham o`n sakkiz yil husni bor,
    O`n sakkiz yoshina muncha fitnakim boshinadur.

    O`n sakkiz yil dema, yuz sakson yil o`lsa, uldurur,
    Husn shohi, ul balolarkim, ko`zu qoshinadur.

    Hayrat etmon husni naqshidaki, har hayratki, bor,
    Barchasi ezid taolo sun`i naqqoshinadur.

    Tan anga siymu ichina tosh muzmar ko`nglidin,
    Aqlg`a yuz hayrat, ul oyning ichu toshinadur.

    May ketur, ey mug`ki, yuz hayrat aro qolmish Masih,
    Bul ajablarkim, bu eski dayr xuffoshindadur.

    To Navoiy to`kti ul oy furqatidin bahri ashk,
    Har qachon boqsang, quyosh aksi aning yoshindadur.

    Mubtalo bo’ldim sanga

    Ko’rgali husnungni zoru mubtalo bo’ldum sanga,
    Ne balolig’ kun edikim, oshno bo’ldum sanga.

    Har necha dedimki kun-kundin uzay sendin ko’ngul,
    Vahki, kun-kundin batarrak mubtalo bo’ldum sanga.

    Men qachon dedim: “Vafo qilg’il manga” zulm aylading,
    Sen qachon deding: “Fido bo’lg’il manga” bo’ldim sanga.

    Qay pari paykarga dersen telba bo’ldung bu sifat,
    Ey pari paykar, ne qilsang qil manga, bo’ldum sanga.

    Ey ko’ngul, tarki nasihat aylading ovora bo’l,
    Yuz balo yetmaski, men ham bir balo bo’ldum sanga.

    Jomi Jam birla Xizr suyi nasibimdur mudom,
    Soqiyo, to tarki joh aylab gado bo’ldum sanga.

    G’ussa changidin navoe topmadim ushshoq aro,
    To Navoiydek asiru benavo bo’ldum sanga.

    Lablaringkim hayf erur.

    Lablaringkim hayf erur teng tutmoq oni qand ila,
    Sindirur yuz qand bozorini shakkar xand ila.

    Toki hayronmen senga nomus ila itmish ko’ngul,
    Telba yanglig’kim, qochar el g’ofil o’lg’ach band ila.

    Odam ul soatki jannat ichra avlodin ko’rar,
    Ne quvong’ay dam-badam sen nozanin farzand ila.

    Qo’y nasihat, zohido, o’tlug’ damimdin vahm qil,
    Telba it imkoni yo’qturkim, sog’alg’ay pand ila.

    Hojatingni elga arz etmakka hojat bo’lmasun,
    Xush chiqishsang lahzani bu zori hojatmand ila.

    Lablaring hajrinda yur parkandkim bo’lmish ko’ngul,
    La’l erur mahlul qon o’rnig’a har parkand ila.

    Chun Navoiy ko’ngli sindi, emdi lutfing ne asig’?
    Kim ushatsa shishani bitmas yana payvand ila.

    Oshiq o’ldum

    Oshiq o’ldum, bilmadim yor o’zgalarga yor emish,
    Olloh-olloh, ishq aro mundoq balolar bor emish.

    Qaddig’a el mayli bo’lg’ondin ko’ngul ozurdadur,
    Ul alifdin zorlarning hosili ozor emish.

    Elga novak urdi, men o’ldim erur bu turfakim,
    Jonim etgan resh el bag’rig’a kirgan xor emish.

    Rishtakim, muhlik yaram og’zig’a tiktim angladim,
    Kim kafan jinsi qirog’idin suvurgan tor emish.

    Ko’yi devoridin og’riq tang’a tushgan soyadek,
    Sel g’amidin emdi soya o’rnig’a dildor emish.

    Jong’a taxvif ayladim tig’i halokidin aning,
    Bilmadim bu ishdin ul o’lguncha minnatdor emish.

    Ey Navoiy, xo’blarni ko’rma osonlig’ bilan,
    Kim biravkim soldi ko’z, uzmak ko’ngul dushvor emish.

    Istadim

    Qon yutub umri jahon ahlida bir yor istadim,
    Lekin ul kamrak topildi, garchi bisyor istadim.

    Kimga kim jonim fido aylab sog’indim dam-badam,
    Ermas erdi yorliqda chun vafodor istadim.

    Bilmadim olam elida yo’qturur mutlaq vafo,
    Vahki, umri ulcha yo’qtur sog’inib yor istadim.

    Ulki, topilmas bashar jinsida vah g’aflat ko’rung,
    Kim pari xaylida men devonai zor istadim.

    Sirri ishqimni ko’ngul ko’z birla fosh etmak ne tong,
    Qalbu tardomanni men chun sohib asror istadim.

    Shayx birla xonaqahdin chun yorug’luq topmadim,
    Dayr piri xizmatig’a ko’yi xammor istadim.

    Ey Navoiy, chun rafiqi topmadim, bu g’ussadin,
    O’zni bekaslik balosig’a giriftor istadim.

    Meni men istagan kishi.

    Meni men istag’an o’z suhbatiga arjumand etmas,
    Meni istar kishining suhbatin ko’nglum pisand etmas.

    Ne bahra topqamen andinki, mendin istagay bahra,
    Chu ulkim bahrai andin tilarmen bahramand etmas.

    Netay huru pari bazminki, qatlim yo hayotimg’a,
    Ayon ul zahr chashm aylab nihon, bu no’shxand etmas.

    Kerakmas oy ila kun shaklikim, husnu malohatdin,
    Ichim ul chok-chok etmas, tanim ul band-band etmas.

    Kerak o’z chobuki majnunvashi qotil shiorimkim,
    Buzug’ ko’nglumdin o’zga yerga javloni samand etmas.

    Ko’ngul uz charx zolidin, firibin yemakim, oxir
    Ajal sarrishtasidin o’zga bo’ynungg’a kamand etmas.

    Ul oy o’tlug’ yuzin ochsa, Navoiy tegmasun deb ko’z,
    Muhabbat tuxmidin o’zga ul o’t uzra sipand etmas.

    Kecha kelgumdir debon

    Kecha kelgumdir debon ul sarvi gulro’ kelmadi,
    Ko’zlarimga kecha tong otquncha uyqu kelmadi.

    Lahza-lahza chiqtimu chektim yo’lida intizor,
    Keldi jon og’zimg’avu ul sho’xi badxo’ kelmadi.

    Orazidek oydin erkanda gar etti ehtiyot,
    Ro’zgorimdek ham o’lg’onda qorong’u kelmadi.

    Ul parivash hajridinkim yig’ladim devonavor,
    Kimsa bormukim anga ko’rganda kulgu kelmadi.

    Ko’zlarindin necha suv kelgay deb o’lturmang meni,
    Ki bori qon erdi kelgan bu kecha suv kelmadi.

    Tolibi sodiq topilmas, yo’qsakim qo’ydi qadam,
    Yo’lg’akim avval qadam ma’shuqa o’tro’ kelmadi.

    Ey Navoiy, boda birla xurram et ko’nglung uyin,
    Ne uchunkim boda kelgan uyga qayg’u kelmadi.

    Jong’a chun dermen

    Jong’a chun dermen: “Ne erdi o’lmakim kayfiyati?”
    Derki: “Bois bo’ldi jism ichra marazning shiddati”.

    Jismdin so’rsamki: “Bu za’fingg’a ne erdi sabab?”
    Der: “Anga bo’ldi sabab o’tluq bag’irning hirqati”.

    Chun bag’irdin so’rdum, aytur: “Andin o’t tushti manga
    Kim, ko’ngulga shu’la soldi ishq barqi ofati”.

    Ko’ngluma qilsam g’azab, ayturki: “Ko’zdindur gunah,
    Ko’rmayin ul tushmadi bizga bu ishning tuhmati”.

    Ko’zga chun dermenki: “Ey, tardomani yuzi qaro,
    Sendin o’lmish telba ko’nglumning baloyu vahshati”.

    Yig’lab aytur ko’zki: “Yo’q erdi manga ham ixtiyor
    Ki, ko’rundi nogahon ul sho’xi mahvash tal’ati”.

    Ey Navoiy, barcha o’z uzrin dedi, o’lguncha kuy
    Kim, sanga ishq o’ti-o’q ermish azalning qismati.

    Xil’atin to aylamish…

    Xil’atin to aylamish jonon qizil, sorig’, yashil,
    Shu’layi ohim chiqar har yon qizil, sorig’, yashil.

    Gulshan ettim ishq sahrosin samumi ohdin
    Kim, esar ul dasht aro har yon qizil, sorig’, yashil.

    Shishadek ko’nglumdadur gulzori husnung yodidin,
    Tobdonning aksidek alvon qizil, sorig’, yashil.

    Orazu xoling bila xatting xayolidin erur
    Ko’zlarimning ollida davron qizil, sorig’, yashil.

    La’lgun may tutqil oltun jom birla sabzada
    Kim, bulardin yaxshi yo’q imkon qizil, sorig’, yashil.

    Faqr aro berangliq dushvor erur behad, valek
    Xirqada tikmak erur oson qizil, sorig’, yashil.

    Ey Navoiy, oltinu shingarfu zangor istama,
    Bo’ldi naming rangidin devon qizil, sorig’, yashil.

    Olmani otti nigorim

    Olmani otti nigorim, “ol”,-dedi
    “Olma birla bu ko’ngilni ol”,-dedi
    So’rsam ersa olamsini rangini
    “Olma rangin ne so’rursan, ol”,-dedi

    Referat mavzu: O`zbekistonda inson huquqlari va erkinliklari kafolatining yaratilishi

    O`zbekiston tarixining mustaqillik yillari avvalgi davrdan farkli o`laroq aynan istiqlol tufayli yurtimizda inson xuquqlari va erkinliklari kafolati uchun zarur shartsharoitlar yaratilgani bilan alohida ajralib turadi.

    Avvalo shuni aytish kerakki, bu O`zbekiston Konstitutsiyasida o`z ifodasini topdi. Unda eng oliy qadriyat sifatida davlat va ijtimoiy tizim emas, balki inson huquqi kafolatlab qo`yildi. Konstitutsiyaning 13 moddasida «Uzbekiston Respublikasida demokratiya umuminsoniy prinsiplarga asoslanadi, ularga ko`ra inson, uning hayoti, erkinligi, sha`ni, qadrqimmati va boshqa daxlsiz huquqlari oliy qadriyat hisoblanadi», deb belgilab quyildi.

    Shuningdek, Konstitutsiyaning ikkinchi bo`limi «Inson va fuqarolarning asosiy huquqlari, erkinliklari va burchlari» deb atalishining o`zi Asosiy qonunning insonparvarligini ko`rsatadi. Uning har bir moddasida fuqarolikka ega bo`lish va uni yo`qotish asoslari, shaxsiy huquq va erkinliklar fuqarolarning siyesiy huquqyaari, ularning kafolatlanishi o`z ifodasini topgan.

    O`zbekiston Respublikasi hududida istiqomat qiluvchi fuqarolar hayotning barcha sohalarida iqtisodiy, siyosiy, ijtimoiy, madaniy, huquqiy va boshqa munosabatlarda birbirlari bilan teng huquqqa ega bo`ldilar.

    Ayrim shaxslarning foydalanishi lozim bo`lgan imkoniyatlar qonunda belgilanib, ular faqat ijtimoiy adolat prinsiplari asosida bo`lishi ko`rsatib quyildi.

    Ayniqsa fuqarolarning istagan dinga e`tiqod qilishi yeki qilmasligi qonun bilan kafolatlanib, o`zlarining ixtiyoriga berilgan bo`lib, bu xuquqparning amalta oshirilishi meyoriy qonunlar bilan mustahkamlandi. Jumladan, fuqarolarning dinga munosabati O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining «Vijdon erkinligi va diniy tashkilotlar to`g`risida»gi (1998 y.) qonun bilan tartibga solindi, hamda ularning daxlsizligi ta`minlanmokda.

    Istiklol yillaridagi katta yutuqlardan biri shundaki, O`zbekistonda shaxs erkinligi, inson xukuqlarining muxofazasi va kafolati, e`tiqod, meqnat va kasbni erkin tanlash huquqi, ta`lim olish, ijtimoiy muhofaza va boshqa imkoniyatlar qonun bilan himoya qilinadigan bo`ldi. Bu borada shuni ta`kidlash joizki, hozirgi qiyin va ziddiyatli bir paytda mamlakatimizning turdi sarhadlariga yaqin joylarda urushlar ro`y berib, qon to`kilib, begunoh odamlar qurbon bo`lib,isarsonsargardon kishilar ko`payib borayotgan bir sharoitda O`zbekistonda inson uchun eng oliy ne`mat yashash huquqi va osoyishta hayot kechirish huquqi tula ta`min etildi. Bir so`z bilan aytganda xuddi ana shu murakkab yillarda O`zbekistonda umuminsoniy qadriyatlarning ustivorligi yanada mustahkamlanib, yangi demokratik jarayonlar odamlar ongi va qalbi orqali o`tkazilib, hayotga tobora chuqurroq kirib bora boshladi.

    O`zbekistonda mustaqil davlatchilikning jahon andozalariga mos keladigan, eng ilg`or tajribalar asosida vujudga kelgan zamonaviy usullar joriy qilina boshlandi. Inson xuquklari va erkinliklari ustivorligini ta`minlashning huquqiy asoslari yaratilishiga kirishildi. Xalqaro miqyosda qabul qilingan tamoyillarga asoslanib faoliyat ko`rsatadigan yangidan yangi huquqiy muassasalar tashkil etildi.

    Istiqlol yillarida fuqarolarning huquklarini aks ettiruvchi, himoya qiluvchi, ularning turli sohalardagi faoliyatini tartibga soluvchi 300 dan ortiq qonun va Parlamentning Qonunga tenglashtirilgan qarorlari tizimi vujudga keldi. Bir yarim mingdan ortiq Prezident farmoni va Vazirlar Mahkamasining qarori qabul qilinganligi ayni ana shu tarixan juda qisqa davrda amalga oshirilgan ishlar ko`lamini ko`rsatadi. Ularning aksariyati fuqarolar haqhuquqini muxofaza qilish, bozor munosabatlarini chuqurlashtirish va to`la qaror toptirish asosida fuqarolarning ijtimoiy, iqtisodiy, huquqiy va siyosiy himoyalashni ta`minlashga qaratilgandir. Endi qamma gap ana shu qonunlar, qarorlar, farmon va farmoyishlarning hayotga to`la tadbiq etilishiga, ularning og`ishmay amalga oshirishga qolgan. Bu fuqarolar turli tabaqasi ma`naviyaxloqiy yetuklik darajasidan tortib, ularning tub islohotlar moxiyatini chuqur anglashi, yangilanayotgan jamiyat tamoyillarini o`zlashtirish va keng miqyosli siyosiy tayyorgarligiga bog`liq bo`lgan uzoq muddatli jarayondir.

    O`zbekiston mustaqillikka erishgandan so`ng inson huqukdari bo`yicha rivojlangan demokratik mamlakatlar qo`llayotgan tamoyillarga sodiqligini namoyish etib kelmoqda.

    Respublikada mustaqillik yillarida inson xuquqi va erkinliklariga doir bir qator xalqaro hujjatlar tan olindi va ular xalq orasida targib qilina boshlandi. «Inson huquqlari umumjahon Deklaratsiyasi», «Iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy huquqlar to`rrisida Xalqaro Pakt», «Fuqarolik va siyosiy huquklar to`g`risida Xalqaro Pakt va fakultativ Bayonnoma» shular jumlasidandir. Ular hozirgi zamon jahon davlatchiligini va jamiyatni demokratlashtirish jarayonida inson huquqlarini mustahkamlashning asosi bo`lib xizmat qilmoqda.

    Ayni choqda O`zbekiston inson huquqlariga oid 30 dan ortiq asosiy pakt va Konversiyasiga qo`shilgan. Bu borada shuni aytish kerakki, O`zbekiston 1996 yilning aprel oyida BMT komissiyasiga siyosiy va inson huquklari bo`yicha Xalqaro Pakt normalarini bajarish borasida milliy ma`ruza matnini taqdim etdi.

    O`zbekistonda yashayotgan har bir fuqaro jamiyat va davlat ishlarini boshqarishda bevosita yoki o`z vakillarini saylash, o`zinio`zi boshqarish asosida, referendumlar o`tkazish kabi demokratik xuquqiy institutlar orqali qatnashadi. U o`z siyosiy huquklarini kasaba uyushmalariga, siyosiy partiyalarga, boshqa jamoat va ommaviy tashkilotlarda real ishtirok etish yo`li bilan amalga oshirishi mumkin. Shuning uchun ham «Inson huquq.lari umumjahon Deklaratsiyasi» va boshqa jahon miqyosida tan olingan xalqaro huquqiy hujjatlardan kelib chiqib, ton Respublikasi Milliy Markazini tuzish to`grisida» qabul qilingan Farmon ana shu yo`lda qo`yilgan yana bir muhim qadamdir. Ushbu Farmon inson huqulari va erkinliklarini muhofaza etishning ta`sirchan vositasini barpo etishga, respublika fuqarolarida huquqiy madaniyatni shakllantirishga xizmat qiladi. Xuquqiy madaniyatning yuqori darajada bo`lishi esa huquqiy demokratik davlatning noyob xususiyatidir.

    Inson huquqlari bo`yicha O`zbekiston Respublikasi Milliy Markazining maqsadi va vazifalari ushbu farmonda aniq belgilangan. Jumladan,

    milliy harakat rejasini. shuningdek, Konstitutsiya, Qonunlar va inson huquqlari sohasidagi umume`tirof etilgan xalqaro huquq meyorlari qoidalarini amalga oshirish strategiyasini ishlab chiqish;

    inson huquqlari sohasida O`zbekiston Respublikasining xalqaro va milliy tashkilotlar bilan hamkorligini rivojlantirish ana shunday vazifalarning muhimidir.

    O`zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 1996 yil, 13 noyabrdagi qarori bilan tasdiqlangan Nizomga ko`ra Milliy markaz tahliliy, tavsiyalar beruvchi, muassasalararo muvofiqlashtiruvchi davlat organi bo`lib, inson huquklari sohasidagi halqaro huquqning umum e`tirof etilgan tamoyillari va meyorlari, Uzbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi va qonunlari, Prezident farmonlari qoidalariga amal qilinishi yuzasidan davlat siyosatini amalga oshirmoqda. Shu bilan birga Markaz o`quvma`rifiy va targibot, taxliliy, fuqarolar murojaatlarini ko`rib chiqish yo`nalishlari bo`yicha ish olib bormoqda.

    Masalan, o`quv ma`rifiy yo`nalish bo`yicha 19971998 yillar mobaynida 20 dan ortiq risola nashr etildi. Ommaviy axborot vositalarida maqolalar chop etildi. Televideniyeda kursatuvlar tayyorlandi. Inson huquqlarini himoyalashning turli yo`nalishlari bo`yicha xalqaro va milliy miqyosda o`quv dasturlari, seminarlar, anjumanlar, ma`ruza kurslari va o`quv safarlari tashkillashtiriladi. Konrad Adenauer jamg`armasi va BMT Taraqqiyot Dasturi bilan xamkorlikda huquqni muhofaza etish idoralari xodimlari uchun Andijon, Fargona, Buxoro, Samarqand, Navoiy, Jizzax, Namangan shaxarlarida ixtisoslashgan o`quv seminarlari o`tkazildi.

    Tahliliy yo`nalish bo`yicha milliy markaz Oliy Majlis muhokamasiga qo`yib kelinayotgan inson huquklari himoyasiga aloqador barcha qonun hujjatlarining muhokamasida faol qatnashmoqda, mazkur qonun loyihalarining ochiq muhokamasini tashkillashtirmoqsa. Jumladan, «Oliy Majlisning Inson xuquqlari bo`yicha Vakili (ombudsman) to`g`risidagi», «Ommaviy axborot vositalari to`g`risidagi», «Jurnalistning kasbiy faoliyatiga doir faoliyatini himoya qilish to`rrisida», «Axborot olish erkinligi kafolatlari to`g`risida», «Ta`lim to`g`risida» va boshqa bir qator qonunlarni muhokama qilish bo`yicha ilmiyamaliy anjumanlar o`tkazildi. Bundan tashqari Milliy markaz Oliy Majlis muhokamasiga kiritilayotgan turli qonunlar bo`yicha, O`zbekiston Respublikasi qo`shilishi lozim bo`lgan xalqaro shartnomalar bo`yicha muntazam o`zining xulosalarini berib bormokda.

    Fuqarolarni qabul qilish masalasida ham izchil ish olib bormokda.

    Shu bilan birga, inson huquqlari bo`yicha O`zbekiston Respublikasi Milliy Markazining tashkil topishi O`zbekistonda inson, uning hayoti, erkinligi, sha`ni, qadrqimmati va boshqa daxlsiz huquqlari oliy qadriyat hisoblanishining yana bir bor yorqin dalilidir. Bularning barchasi masalaning oliy davlat ahamiyatiga ega ekanligini, mazkur sohaga shaxsan Prezidentning o`zi e`tibor bilan qarayotganini ko`rsatadi. Inson huquqlarini himoya qilish hali tajribamizda bo`lmagan hodisa, biz uchun bu yangilik sifatida endigina turmush tarzimizga kirib kelayotgani tufayli unga davlatning o`zi tashabbuskor va rahnamo bo`layotir. Bu mamlakatimizda goyat insonparvar siyosat mavjudligining natijasidir. Bu esa, O`zbekistonda insonning tabiat gultoji, olam sarvari sifatida e`zozlanadigan jamiyat shakllanayotganidan dalolatdir.

    Inson huquqlari va erkinliklarini ta`minlashga qaratilgan choratadbirlar orasida 1997 yil aprelda «Oliy Majlisning inson huquqlari bo`yicha vakili (ombudsman) to`grisida»gi O`zbekiston Respublikasi qonunining qabul qilinishi alohida aqamiyatga ega.

    Shuni aloqida ta`kidlash kerakki, mazkur institut sobiq ittifoq tarkibidan ajralib chiqqan mamlakatlarning ko`pchiligida, xususan, Markaziy Osiyo davlatlarida inson huquqlarini himoya qilishning bunday dunyoviy shakli mavjud emas. Mazkur sohada O`zbekiston o`z «ittifokdosh»laridan ancha ilgarilab ketdi, desak xato bo`lmaydi. Ushbu qonunda shunday satrlar bor: «Oliy Majlisning inson huquqlari bo`yicha vakili (ombudsman) mansabdor shaxslar, tashkilotlar va davlat organlarining inson huquqi, erki va qonuniy manfaatlarini davlat tomonidan qimoya qilinishini ta`minlashga ko`maklashish maqsadida faoliyat ko`rsatadi».

    Ayni choqda istiqlolga erishilgandan so`ng mamlakatda inson huquqlari va erkinliklariny kafolatlashga qaratilgan qator amaliy tadbirlar ham o`tkazildi. Jumladan, 1996 yil may oyida «Fuqarolarni huquqiy himoya qilish va aholining huquqiy madaniyatini kjsaltirish» mavzusiga bagishlangan respublika huquqshunoslari konferensiyasi bo`ldi. Unda qator dolzarb masalalar muhokama qilindi, tajribalar umumlashtirildi, 19961997 yillarga mo`ljallangan Dastur va tadbirlar rejasi, 1997 yil avgustida esa «Jamiyatda huquqiy madaniyatni yuksaltirish milliy Dasturi» qabul qilindi.

    Do’stlaringiz bilan baham:

    Ma’lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2023
    ma’muriyatiga murojaat qiling

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.