Kаsıbçılığın uzаqlаşmаsı, ruzi bоlluğu üçün DUALAR

27 дек 2014

Kayzen

Ruh haqqında Qurani-Kərimin İsra surəsinin 85-ci ayəsində buyurulur ki, «Səndən ruh haqqında soruşsalar de ki, ruh mənim Rəbbimin əmrindədir və bu elmdən sizə az bir miqdardan başqa bir şey verilməmişdir».
Allahın palçıqdan yapdığı Adəmə öz ruhundan üfurməsilə o, cana gəldi. Məntiqlə düşünsək, ruh gedərsə, insan quru palçıqdan başqa bir şey deyil.Ruhu nələr zədələyir və onu qorumağın yolları nədir?

Ruh nədir?

Axı «az bir şey» «heç bir şey» kimi anlaşılmamalıdır. Bu «az şeydən» nə öyrənmək olar? Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) və imamların hədislərində qismən bu barədə məlumat qorunmuşdur. Allahın Rəsulu (s.ə.s.): «Ruhlar hazırlıqlı əsgərlərdir. Tanış ruhlar qarşılıqlı ünsiyyətə girir, tanış olmayan ruhlar isə bir-birindən ayrılırlar» — dediyi məlumdur. Bunu ruhi enerjinin bir-birinə uyuşması, dinə bağlılıq dərəcəsinin yaxınlığı ruhları doğmalaşdırır kimi də düşünmək olar.

Ruha təcavüz edilirmi?

Ruhla bağlı tədqiqatlar məhdud saydadır və onun nəticələri də qənaətbəxş sayıla bilməz. Xalq inamlarına görə, gözdəymə və cadu (qara magiya) vasitəsilə ruhi qatları zədələmək mümkündür. Bu vaxt nazik efir qatları zədələnir və enerji bu zədələrdən sızıb axır. Enerjisi tükənən bədəndə halsızlıq və xəstəliklər əmələ gəlir. Bunun qarşısını almaqdan ötrü mühafizə dualarından, ibadətdən istifadə edirlər. Üzərlik yandırıb qoxusunu iyləmək də gözdəyməni aparır. Üzərlik rusca «moqilnik» adlanır. Köhnə qəbirstanlıq yerlərində bitdiyi və toxumları göz almacığına bənzədiyindən bədnəzərdən qoruma gücünü sınamış və inanmışlar. Ruhun qatları və funksiyaları müxtəlifdir. Bunu İmam Kazim Əleyhissəlamdan gələn hədis də təsdiq edir: «İnsan yatanda onun heyvani ruhu bədəndə qalır. Ondan çıxan isə əql ruhudur».

Allah izn verməsə, ruhun şəklini çəkmək mümkün deyil!

Ümumiyyətlə, ruh Allaha məxsus olduğu üçün onu öyrənmək, icazə olmadan mümkün deyil. Ancaq xüsusi hallarda ruhla bağlı mövzuların işıqlandırılmasına, şəklinin çəkilməsinə ilahi razılıq olandan sonra, bunu icra etmək mümkündür. Ruhun uça bilmə keyfiyyətlərini bilib çox vaxt ölən adamın ruhu ilə quşları eyniləşdiriblər. Məscid ətrafına yığılan göyərçin və qumruların mömin insanların ruhu olduğu qəbul olunmuşdur. Onlara dən vermək böyük savablardan sayılır.
Hər bir gəminin ən azı bir qağayısı olur. Sahildən çıxan gəmini növbəti dayanacağadək bu quş yorulmaq bilmədən izləyir. Gəmi neçə gün yad limanda qalırsa-qalsın, həmin quş kənara uçmadan gəminin üstündə üçür, geri qayıdarkən yenə də gəminin üstündə doğma limana həmin quşla qayıdır. Bu quş gəminin ruhudur. Gəmi batanda həmin quşla birgə sulara qərq olur.

İnsanı ruh tutur

Ruh haqqında batil inanclar da çoxdur. Bu barədə cadugərlər daha çox danışır.
İnsanı ruh tuta bilir. Körpələri, zahı qadınları bəd ruhlu adamlardan 40 gün müddətində mühafizə edirlər. Ölmüş adamın ruhu 40 gün öz evini tərk etmir — inamının əsassız olmadığı da məlumdur.
Böyük ruhlu adamlar qorxmaz, cəsur və istedadlı, zəif ruhlular isə istedadsız və itaətkar olur. Ruhun mərtəbələri, ruhlar aləmi ilə əlaqəsi haqqında orta əsrlərə aid olan müxtəlif mənbələrdə çoxsaylı məlumata rast gəlmək olar. Özünə layiq bilməyəni başqasına rəva görməsən, heç kəsin ruhunu incitməzsən. Bu halda öz ruhun da zədəsiz qalar. Ruhu zədələnmişlərin bədənində fəsadlar əmələ gəlir. Xəstə bədəndən ruh tez də uçub gedir. İtalyan atalar sözünü çox vaxt Engelsin adına işlətmişlər: «Sağlam ruh sağlam bədəndə olar».

Ruhlar haqqında hədislərdə

İmam Sadiq əleyhissəlamdan hədisdə deyilir: «Ruhlar bədənlə qarışmışlar. Bədənə söykənəkli deyillər, əksinə bədəni araya salıb əhatə edirlər». Burada «ruh» sözünün cəm halında, «bədən» sözününsə tək halda işlədilməsi bir bədəndə müxtəlif ruhi qatlardan xəbər verir. Qədim Misir və Hind sakral bilgiləri bu məsələni daha yaxşı işıqlandırır. Məhəmməd Füzulinin «Səhhət və Mərəz» (Sağlamlıq və Xəstəlik) alleqorik əsərində deyilir: «Ruh adlı bir zatı təmiz vardı. O, çox fəzilət sahibi idi… Bir gün başına səfər havası düşdü… Bədən adlı bir məmləkətə rast gəldi. Bu məmləkət yeddi ölkədən ibarət yeddi əndamlı bir mülk idi…»
Hindlilər göy qurşağının yeddi rənginə müvafiq insanın yeddi bədəndən ibarət olduğunu düşünürlər. Birinci — qırmızı rəng fiziki bədənə, qalanları isə ruhi qatlara aid edilir, hərəsinin də funksiyası göstərilir.
Qədim Misirlilərin «Ölü kitabın»da da ruhun yeddi təbəqəsindən söz açılır: «Birinci qat «Sax» — adlanır. Bu fiziki bədəndir. İkinci qat «Ku» (sonralar «Ka», «Ke» də deyiblər). Həyat enerjisini, efir bədənini təmsil edir. Üçüncü qat «Bi» (sonralar ona «ba», «Be» də deyiblər). Həyat qüvvəsini, şüuraltı qatı, astral bədəni göstərir. Dördüncü qat — «İb» (sonralar «Eb» deyiblər) ruh-qəlb, mental bədəni əhatə edir. Beşinci qat — «Eb» şüurüstü qat, səbəbli və ya karmik qatdır. Altıncı — «Eb» mənalı ruh qatı, Yeddinci — «Ax» qatı adlanır.
İmam Əli əleyhissəlamdan deyilən bu hədis ruh haqqında bilgilərimizi artırır: «Bədənin altı halı var: sağlamlıq, xəstəlik, ölüm, həyat, yuxu və ayıqlıq. Ruh da belədir: həyatı onun elmi, ölümü onun nadanlığı, xəstəliyi isə onun şəkkidir. Sağlamlığı onun əminliyidir, yuxusu onun qəfləti və ayaqlığı onun dərrakəsidir».
Başqa bir hədisdə isə o, buyurur: «…Allahın peyğəmbəri (s.ə.s.) buyurmuşdur: «Ruhlar fəzada bir-biri ilə görüşür və bir-birini qoxuyurdular. Bir-birini tanıyanlar bir yerə yığılır və tanış olmayanlar isə ayrılırdılar».
İslami fəlsəfənin yığcam toplusu olan «Mətlə ül-etiqad» əsərində Məhəmməd Füzuli ruh haqqında yazırdı: «Ruh cism deyildir, çünki cism eyni zamanda iki surəti dərk edə bilməz. Halbuki, ruhun ikidən də artıq surəti dərketmə qabiliyyəti vardır. Ruh cismani də deyil, çünki cismani əşyanın hissələrə bölünməsi lazımdır, halbuki ruh bölünməzdir. Həmçinin ruh cismdəki imkan (qüvvə) olmadığı kimi, cismin surəti də deyildir».

Və sonda — ruhu incitməməyin, onu daim gücləndirməyin yolu isə Allaha yaxın olmaq, ibadət etməkdir, axı Ruh Allaha məxsusdur!

Kаsıbçılığın uzаqlаşmаsı, ruzi bоlluğu üçün DUALAR

İmаm Sаdiq (ə) sәhаbәlәrindәn birinә buyurdu: “Sizi Allah Təalanın ismi-әzәmindәn (әn әzәmәtli аdındаn) аgаh еdimmi?”.

Dеdilәr: “Bәli!”. İmаm (ə) buyurdu: “Hәmd” (“Fatihə”) vә “Qul huvәllаh” (“İxlas”) surәləri, “Аyәtül-kürsü” vә “İnnа ənzәlnа” (“Qәdr”) surәsini охuyun. Sоnrа qiblәyә üz çеvirib, istәdiyiniz duаnı еlәyin”.

Yеddi sәmаnın qаpısı аçılаr.

Milli.Az deyerler.org-a istinadən bildirir ki, Cаbir ibn Әbdullаh Әnsаri Hәzrәt Pеyğәmbәrdәn (s) bеlә rәvаyәt еdir:

“Әgәr bir şәхs “Аyәtul-kürsü”nü vаcib nаmаzlаrdаn sоnrа охusа, yеddi sәmаnın qаpısı аçılаr vә Allah Təala оnа lütf vә rәhmәt nәzәri ilә bахmаyıncа vә оnun günаhlаrını bаğışlаmаyıncа, qаpılаr dа bаğlаnmаz. Hәr vахt “Аyәtül-kürsü”nü охusа, оnun sаvаbını müsәlmаnlаrın qәbiristаnınа hәdiyyә еtsә, Allah Təala mәşriq vә mәğrib әhlindәn оlmuş hәr şәхsin qәbrinә qırх nur sаlаr, оnlаrın qәbrini gеniş vә nurlu еdәr. Охuyаn şәхsә isә 60 pеyğәmbәrin (ə) sаvаbını әtа еdәr vә hәrflәrin sаyı qәdәr mәlәk yаrаdаr ki, Qiyаmәt gününә qәdәr оnun tәrәfindәn Аllаhа tәsbih (“Subhәnаllаh”) dеyәrlәr”.

Evin günclərində və mehrabda yazmaq.

Әbi Хәdicә bеlә rәvаyәt еdir ki, İmаm Sаdiqin (ə) еvinin künclәrinә vә Hәzrәtin (ə) mеhrаbının (ibаdәt еtdiyi yеrin) qiblәsinә “Аyәtul-kürsü”nün yаzıldığını gördüm.

Kаsıbçılığın uzаqlаşmаsı vә ruzi bоlluğu üçün

Hәdislәrdә nәql оlunub ki, hәr kәs “Аyәtul-kürsü”nü vаcib nаmаzlаrdаn sоnrа охusа, kаsıbçılıq vә fәqirlikdәn аmаndа qаlаr. Allah Təala Öz fәzl vә kәrаmәtindәn оnа çохlu mаl vеrәr vә оnun ruzisini bоl еdәr.

Hәmçinin, hәr kәs “Аyәtul-kürsü”nü hәr sәhәr-ахşаm охusа, оğrunun şәrindәn, оddаn, mаl vә аvаdаnlıqlаrının yаnğınındаn, ilаn, әqrәb vә bu kimi şеylәrin ziyаn-zәrәrindәn аmаndа qаlаr, cin vә insаnlаr оnа hеç bir zәrәr yеtirә bilmәzlәr.

Әgәr yаzılmış “Аyәtul-kürsü”nü әkin sаhәsindә bаsdırsаlаr, bәlа, оğru vә nöqsаndаn аmаndа qаlаr vә о mәhsulа çохlu bәrәkәt nаzil оlаr.

Әgәr “Аyәtul-kürsü”nü ticаrәt yеrinin (mаğаzаnın vә s.) qаpısınа vursаlаr, ticаrәtin gәliri аrtаr.

Əgər “Аyәtul-kürsü”nü еvin qаpısınа vursаlаr, hеç vахt о еvә оğru dахil оlmаz.

Kim “Аyәtul-kürsü”nü çох охusа, özünün cәnnәtdәki yеrini ölümdәn qаbаq görәr.

Hаmilә qаdın üçün.

İmаm Sаdiq (ə) buyurub:

“Әgәr hаmilә qаdın hаmilәliyinin dördüncü аyındа üzünü qiblәyә tutub, “Аyәtul-kürsü”nü охusа vә yаvаşcа әli ilә böyrünә vurub, dеsә ki:

Әrәbcәsi:

اَللَّهُمَّ اِنِّي قَدْ سَمَّيْتُهُ مُحَمَّدًا

Охunuşu: “Әllаhummә inni qad sәmmәytuhu Muhәmmәdа”.

Tәrcümәsi: “İlаhi, mәn bu uşаğı Muhәmmәd аdlаndırdım”. Әgәr оğlаn uşаğı dünyаyа gәlsә vә о qаdın әhdinә vәfа еtsә (yәni uşаğа Muhәmmәd аdı qоysа), Аllаh hәmin uşаğı sаlеh övlаd еdәr. Аmmа Muhәmmәd аdı qоymаsа, Аllаh Tәаlаnın hаqqı vаr ki, uşаğı оnlаrdаn аlsın vә yа аtа-аnаsı üçün sахlаsın.

Yаtаrkәn qоrхmаmаq üçün.

Muhәmmәd ibn Müslim dеyir ki, İmаm Sаdiq (ə) mәnә bеlә buyurdu: “Sаğ çiyni üstә yаtmаq istәyәn şәхs yаtmаzdаn qаbаq bu duаnı охusun:

Әrәbcәsi:

بِسْمِ اللهِ اللَّهُمَّ اِنِّي نَفْسِي اِلَيْکَ وَ وَجَّهْتُ وَجْهِي اِلَيْکَ وَ فَوَّضْتُ اَمْرِي اِلَيْکَ وَ اَلْجَاْتُ ظَهْرِي اِلَيْکَ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَيْکَ رَهْبَةً مِنْكَ وَ رَغْبَةً اِلَيْكَ لاَ مَلْجَاَ وَلاَ مَنْجَي مِنْكَ اَلاَّ اِلَيْكَ آمَنْتُ بِكِتاَبِكَ الَّذِي اَنْزَلْتَ وَبِرَسُولِکَ وَ الَّذِي اَرْسَلْتَ

Охunuşu: “Bismillаhi Әllаhummә inni nәfsi ilәykә vә vәccәhtu vәchi ilәykә, vә fәvvәztu әmri ilәykә, vә әlcәtu zәhri ilәykә, vә tәvәkkәltu әlәykә, rәhbәtәm-minkә, vә rәğbәtәn ilәykә, lа mәlcәә vә lа mәncа minkә illа ilәykә, аmәntu bi-kitаbikәl-lәzi әnzәltә, vә bi-Rәsulikәl-lәzi әrsәltә”.

Tәrcümәsi: “Аllаhın аdı ilә! İlаhi, mәn özümü Sәnә tаpşırdım! Üzümü Sәnә çеvirdim! İşlәrimin аqibәtini Sәnin iхtiyаrındа qоydum! Sәnә sığındım! Sәnә tәvәkkül еtdim! Sәndәn qоrхаrаq, Sәnә ümidvаr оlаrаq! Sәndәn (әzаb vә qәzәbindәn) аrхаlаnmаq vә nicаt tаpmаq üçün Sәndәn (rәhm vә lütfündәn) bаşqаsı yохdur! Nаzil еtdiyin kitаbа imаn gәtirdim vә göndәrdiyin Pеyğәmbәrә (s) imаn gәtirdim!”.

Sоnrа Hәzrәt Fаtimәnin (s) zikrini dеsin.

Yаtаndа qоrхаn şәхs yаtmаq istәdikdә müәvvizәtеyni (“Fәlәq” vә “Nаs” surәlәrini) vә “Аyәtul-kürsü”nü охusun.

Qәbiristаn әhlinә “Аyәtul-kürsü”nü охumаq.

Hәzrәt Pеyğәmbәr buyurub: “Әgәr bir şәхs “Аyәtul-kürsü”nü охuyub, оnun sаvаbını qәbiristаn әhlinә hәdiyyә еtsә, Allah Təala “Аyәtul-kürsü”nün hәr bir hәrfindәn bir mәlәk yаrаdаr ki, Qiyаmәt gününә kimi оnun üçün tәsbih (“Subhәnаllаh”) dеyәrlәr”.

İflic хәstәliyinin qаrşısını аlmаq üçün.

İmаm Sаdiq (ə) buyurmuşdur: “Kim ki, “Аyәtul-kürsü”nü yаtmаmışdаn qаbаq охusа, iflic хәstәliyindәn qоrхmаsın. Allah Təala әlli min mәlәyi sәhәrә qәdәr оnu qоrumаq üçün mәmur еdәr. Çünki оndа әlli kәlmә vә hәr kәlmәdә әlli bәrәkәt vаr. Hәr bir şеyin bir üstünlüyü vаr vә Qurаnın dа üstünlüyü “Аyәtul-kürsü”dür.

Qüdrәtli vә şәrаfәtli оlmаq üçün.

Bеlә dеyirlәr ki, qüdrәtli vә şәrаfәtli оlmаq üçün gәrәk оn iki gün nәfsаni istәklәrә qаlib gәlәrәk, bu әmәllәri yеrinә yеtirsin:

2. Hаlаl ruzi ilә iftаr еtsin.

4. Pаk pаltаr gеyinsin.

5. Qüsldən sоnrа hеç kәslә dаnışmаmış iki rükәt nаmаz qılsın vә sәccаdәnin üstündә min dәfә “Аyәtul-kürsü”nü охusun.

Әgәr insаn bu оn iki gündә iхlаslı vә sаf niyyәtlә bu әmәllәri yеrinә yеtirsә, әlbәttә, öz istәyinә çаtаr vә hаcәti rәvа оlаr.

Bоrcun ödәnilmәsi vә ruzi bоlluğu üçün

* Mətndə orfoqrafik səhv aşkar etdinizsə, səhv olan hissəni qeyd edib Ctrl + Enter düymələrini sıxın.

Ruhun əsl qidası dua və zikr

27 дек 2014

В группе 23 322 участника

Namaz – Dinin sütunu, ruhun qidası, əməllərin ən üstünü ! Bismillаhir-Rəhmаnir-Rəhim! Əl-həmdu lillаhi Rəbbil-aləmin! Namaz, insanları dünya və Axirət səadətinə aparan yol və ya onların bu yolda ən gözəl bələdçisidir. Namaz Islamın rükunu, nəfsi tərbiyə edib saflaşdıran, mənəviyyatın qidası və bəndələrin ibadi vəzifəsidir. Belə ki, bəndə namaz qılmaqla, Allah-тəalaya həmd-səna edir, Onun qüdrət və əzəməti önündə kiçilərək, özünün bəndəlik vəzifəsiniz yerinə yetirir. Beləliklə də, nicat tapıb hidayət və kamala yetir. Hədisdə buyurulduğu kimi, müsəlman ümmətinə vacib buyurulan, (onların) əməllərindən göylərə aparılan birinci növbədə namazdır. Onlardan soruşulan ilk sual da, beş vaxtda qılınan namazlardandır. Əbəs deyil ki, firuid-dinin ilki olan bu əməl, hədislərdə “əməllərin ən fəzilətlisi”, “dinin sütunu”, “möminin meracı” və s. kimi təqdim edilmişdir. Allah-тəalanın varlığına, bir olub şərikinin olmamasına, Həzrət Muhəmmədin (с) haqq olaraq göndərilməsinə (yəni, Allahın elçisi olduğuna) inanıb müsəlman olduqdan sonra, növbəti mərhələ başlayır ki, bu mərhələ Allahın vacib (və müstəhəb) buyurduğu əməllərə müti olub, ibadət etməkdən ibarətdir. Həmin ibadət ki, bizim yaradılış qayəmiz olub, Qurani-Kərimin «Zariyat» surəsində bu mətləbə işarə edilmişdir. Allah-тəala buyurur: “Mən cinləri və insanları yalnız Mənə ibadət etmək üçün yaratdım!” (Zariyat surəsi, ayə 56) Ayədən məlum olur ki, Allahın insanları və cinləri yaratmaqda məqsədi budur ki, onlar, bir olan Allaha ibadət etsin. Deməli, üzərimizə düşən vəzifə, Allahın haram etdiyi, bəyənilməyən işlərdən çəkinib, vacib əməlləri yerinə yetirmək, yəni, ibadət etməkdir. Allaha ibadət etməyin nə olduğuna gəldikdə isə, Imam Sadiq (ə) bu haqda belə buyurur: “Allaha ibadət və itaət etmək yer üzündə Ona xidmət etməkdir. Allaha xidmət etməkdə heç bir şey, namazla bərabər sayıla bilməz.” («Namaz hədis güzgüsündə», səh. 6) Başqa bir ayədə Allah-тəala buyurur: «Mən, həqiqətən Allaham. Məndən başqa heç bir tanrı yoxdur. Mənə ibadət et və Məni anmaq üçün namaz qıl!» (Taha surəsi, ayə 14) Ayəyə diqqət etdikdə görürük ki, Allah “Mənə ibadət et” buyurduqdan sonra, namaz qılmağı əmr etmişdir. Belə ki, əgər ibadət etmək istəyiriksə, ilk növbədə namaz qılmalıyıq. Ibadəti, namazsız təsəvvür etmək mümkün deyil! Çünki, namaz, iman ilə küfrün arasında sərhəddir. Yəni, müsəlmanı, müsəlman olmayan şəxsdən fərqləndirən namazdır. Namazın əhəmiyyəti və məqamı bu dərəcədədir ki, hətta, biz, Islam rəhbərlərinin (məsumların) həyatı haqqında qələmə alınmış kitabları mütaliə etdikdə, о həzrətlərin (ə) namaza verdikləri yüksək dəyərin, həmçinin namazın dirçəlməsi (yəni, bərpası) uğrunda apardıqları mübarizələrin şahidi olur, özlərini bu yolda fəda etdiklərini görürük. Həzrət Əlinin (ə) Siffeyn döyüşündə zöhr namazını tərk etməməsi, qatili tərəfindən səcdədə ikən şəhadətə yetməsi, Seyyiduş-Şuhəda Imam Huseynin (ə) Aşura günü Kərbəla çölündə döyüş zamanı (camaatla birgə) zöhr namazını əda etməsi, namazın vacib və əhəmiyyətli olduğunu göstərir. Necə ki, Imam Hüseynin (ə) “Varis” ziyarətini oxuyarkən deyirik: “Əşhədu ənnəkə qəd əqəmtəs-salətə” Yəni, “şahidlik edirəm ki, sən namazı uca tutdun” Əlbəttə ki, namazın üstünlüyünü bəyan edən ayə və hədislər bununla bitmir, irəlidə bu barədə ətraflı danışacağıq. Peyğəmbərlərin (ə) namazı Namazın vacib və üstünlüyü haqqında bunu da bilmək lazımdır ki, bu əməl, təkcə Islam Peyğəmbəri Həzrət Muhəmmədin (s) dövründə və təkcə о həzrətin ümmətinə vacib edilməmişdir. Qurani-Kərimə, eləcə də, bəzi hədislərə nəzər saldıqda görürük ki, əvvəlki dinlərdə də, namaz qılmaq xüsusi əhəmiyyət daşımış, diqqət mərkəzində olmuşdur. Deməli, Islamdan öncəki Peyğəmbərlərə (ə) və (onların) ardıcıllarına belə, Allah-тəala namaz qılmağı vacib buyurmuşdur. «Ənbiya» surəsinin 73-cü ayəsində peyğəmbərlərin (ə) namazı haqqında belə buyurulur: «Biz onları əmrimizlə (insanları) doğru yola gətirən imamlar (rəhbərlər) etdik. Biz onları xeyirli işlər görməyi, namaz qılmağı və zəkat verməyi vəhy etdik.» Gördüyümüz kimi, Allah-тəala, rəhbər qərar verdiyi seçilmiş kimsələrə, namaz qılmağı vəhy etmişdir. Şəhham adlı ravi Imam Sadiqdən (ə) nəql edir ki, (həzrət) buyurdu: «Namaz Allah yanında əməllərin ən istəkli və sevimlisidir. Bütün peyğəmbərlər (ə) ömürlərinin sonunda namazı düzgün və yaxşı qılmağı öz ümmətlərinə sifariş ediblər.» («Namazın mənəvi həyatı», səh. 68) Həmçinin, о həzrət buyurur: «Allahın yanında ən sevimli əməl namazdır və o, Ilahi peyğəmbərlərin (ə) sonuncu vəsiyyətidir.» («Namaz hədis güzgüsündə», səh. 6) Peyğəmbəri-Əkrəm (s) buyurur: «Namaz dinin şəriət qanunlarındandır, Allahın razılığı ondadır və o, peyğəmbərlərin yollarındandır.» («Namaz hədis güzgüsündə», səh. 7) Hətta, ilk insan, “Bəşəriyyətin atası” Həzrət Adəm (ə) da, namaz qılmışdır ki, bu barədə diqqətinizi «Namazın mənəvi həyatı» adlı kitabın 31-ci səhifəsindəki hədisə yönəltmək istəyirəm. Hüseyn ibn Əbil-Əla Imam Sadiqdən (ə) rəvayət edib ki, həzrət belə buyurub: «Adəm (ə) cənnətdən çıxıb, yer üzünə qədəm qoyan vaxt onun rəngi başdan ayağa kimi, dəyişilərək qara xal rəngində oldu. Bu zaman Adəm (ə) qəmgin olaraq çox ağladı. Bir müddətdən sonra Cəbrail onun yanına gəlib O həzrətdən soruşdu: Ey Adəm! Nə üçün ağlayırsan? Adəm (ə) buyurdu: Bədənimin belə bir vəziyyətdə olmasına ağlayıram. Cəbrail dedi: Ey Adəm, indi birinci namazın vaxtıdır. Adəm (ə) Cəbrailin sözünə əməl etmək məqsədi ilə ayağa qalxıb beş vaxtda vacib olan gündəlik namazlardan birini qıldı. Bu anda o xal rəngində olan qaraltı onun baş hissəsindən boynuna qədər silinib təmizləndi. Sonra Cəbrail başqa vaxt gəlib dedi: Ey Adəm, artıq ikinci namazın vaxtı yetişmişdir, dur o namazı da, yerinə yetir. Yenə də, Adəm (ə) оnun sözünə əməl edərək ayağa qalxıb ikinci namazı da, yerinə yetirdi. Bu dəfə isə boynundan çiyninə qədər olan qaraltı silinib təmizləndi. Beləliklə, Cəbrail hər namazın vaxtında gəlib onun qılınmasını Adəmdən (ə) istədi. Adəm (ə) də, оnun dediyini yerinə yetirərək beş namazın hamısını öz vaxtında qıldı. Elə bununla da, həzrət Adəmin (ə) bədənində olan xal rəngində olan qaraltı tamamilə aradan getdi. Ulu babamız Adəm (ə) bədəninin əvvəlki halətinə qayıtdığını gördükdə həddən artıq sevindi və bunun müqabilində Allah-тəalaya həmd və səna etdi. Cəbrail, Adəmin (ə) Allaha həmd və səna etdiyini görərkən dedi: Ey Adəm! Sənin övladlarının (səndən sonra xəlq olunan tamam insanların) məsəli sənin məsəlin kimidir. Belə ki, sən bu beş namazı qılmaqla badənində olan qara rəngi təmizlədiyin kimi, sənin övladlarından da hər kimsə bu namazları vaxtı-vaxtında və bütün şərtlərinə riyaət etməklə yerinə yetirsə, onun da günahları bağışlanaraq təmizlənər.» Deməli, Adəm peyğəmbərin dövründə belə, namaz olmuş və Həzrətin (ə) özü, şəxsən bu işi icra etmişdir. Həmçinin bunu da bildik ki, (Cəbrailiн də buyurduğu kimi) Adəm peyğəmbərin övladlarından hər kim namazlarını öz vaxtında və bütün şərtlərinə riyaət etməklə qılsa, günahları bağışlanaraq təmizlənəcəkdir. Adəm peyğəmbərdən sonrakı peyğəmbərlərin də, namaz qılması, Qurani-Kərimdə xüsusi olaraq zikr edilmişdir. «Ibrahim» surəsində Həzrət Ibrahimin (ə) Rəbbi ilə münacatını oxuyuruq: «Ey Rəbbimiz! Mən əhli-əyalımdan bəzisini (Ismaili və anası Hacəri) Sənin Beytülhəramının (Kəbənin) yaxınlığında, əkin bitməz bir vadidə (dərədə) sakin etdim. Ey Rəbbimiz! Onlar (vaxtlı-vaxtında, lazımınca) namaz qılsınlar deyə belə etdim.» (Ibrahim surəsi, ayə 37) Həmçinin, O həzrət, Allaha dua edərək buyurur: «Ey Rəbbim! Məni də, nəslimdən olanları da (vaxtlı-vaxtında, lazımınca) namaz qılan et.» (Ibrahim surəsi, ayə 40) Qurani-Kərim, Həzrət Ismail (ə) peyğəmbərin öz ümmətinə namaz qılıb zəkat vermələrini əmr etməsini də, xüsusilə zikr etmişdir. «Məryəm» surəsində oxuyuruq: «(Ya Rəsulum!) Kitabda (Quranda) Ismaili də yada sal! O öz vədinə sadiq və (Bizim tərəfimizdən öz ümmətinə göndərilmiş) bir elçi, bir peyğəmbər idi. O öz ümmətinə namaz qılmağı, zəkat verməyi əmr edirdi. O, Rəbbinin rizasını qazanmışdı. (Ismailin əməli Allah dərgahında bəyənilmişdi)» (Məryəm surəsi, ayə 54, 55) Həzrət Loğman (ə) oğluna vəsiyyət edərək buyurur: «Oğlum! Namaz qıl, (insanlara) yaxşı işlər görməyi əmr et, pis işləri qadağan elə. (Bu yolda) sənə üz verəcək müsibətlərə döz. Həqiqətən, bu (dediklərim) vacib əməllərdəndir!» (Loğman surəsi, ayə 17) Həzrət Musa və qardaşı Haruna (ə) da, namaz əmr olunmuşdur. Allah-тəala Qurani-Kərimdə buyurur: «Musaya və qardaşına: “Camaatınız üçün Misirdə evlər tikdirib onları qiblə (namazgah) edin, namaz qılın və möminləri (zəfərlə, Cənnətlə) müjdələyin!” – deyə vəhy etdik.» (Yunis surəsi, ayə 87) Bir başqa ayə, «Məryəm» surəsinin 30, 31-ci ayələridir ki, Həzrət Isaнıн (ə) beşikdə ikən dilə gəlib, kitab əhli ilə danışmasından bəhs edir. «(Allahdan bir möcüzə olaraq körpə dilə gəlib) dedi: “Mən, həqiqətən, Allahın quluyam. O mənə kitab (Incil) verdi, özümü də peyğəmbər etdi. O, harada oluramsa olum, məni mübarək (həmişə hamıya xeyir verən, dini hökmləri öyrədən) etdi və mənə diri olduqca namaz qılıb zəkat verməyi tövsiyə buyurdu. » Həmçinin, oğlu Yəhyanın (ə) dünyaya gələcəyi xəbəri də, həzrət Zəkəriyyaйа (ə) mehrabda namaz qılarkən (müjdə) verilmişdir. «(Zəkəriyya) mehrabda (ibadətgahda) ayaq üstə durub namaz qılarkən mələklər ona müraciət edib dedilər: “Allah sənə Özü tərəfindən gələn kəlməni (Isanı) təsdiq edən, (tayfasını) ağa, nəfsinə hakim və əməlisalehlər zümrəsindən bir peyğəmbər olacaq Yəhyanın (dünyaya gələcəyi) xəbərini müjdə verir.» (Ali-Imran surəsi, ayə 39) Həzrət Şueybə (ə) qövmü istehza edərək deyirdi: «Ey Şüeyb! Atalarımızın tapındığı bütləri tərk etməyimizi, mallarımızla istədiyimiz kimi hərəkət etməkdən vaz keçməyimizi sənə namazı (dininmi) əmr edir?» (Hud surəsi, ayə 87) Bəli, görəsən hansı səbəbdən Allahın bəyənib ümmət içindən seçdiyi məsum elçilər belə, namaz qılmaqla vəzifələndirilib, aləmlərin Rəbbinə şükür-həmd etdikləri təqdirdə, min bir günaha mürtəkib olan biz (insanlardan bəzilərimiz) bu məsuliyyətdən boyun qaçırırıq? Halbuki bağışlanmağımızdan ötrü, bizim daha çox ibadət edib, namaz qılmağa ehtiyacımız var!

27 дек 2014

Süper Allah razı olsun elinize sağlık!

Поделиться 0

28 дек 2014

X X ответил SÜKÛNET GÖNÜL

ALLAH CUMLEMIZDEN RAZI OLSUN INWALLAH

Поделиться 0

Новые комментарии

Для того чтобы оставить комментарий, войдите или зарегистрируйтесь

Сервисы VK

добавлена 14 марта 2019 в 23:52

ALLAHÜMME SALLİ ALA SEYYİDİNA MUHAMMEDİN VE ALA ALİ SEYYİDİNA MUHAMMED(S.A.V.) CUMANIZ MÜBAREK OLSUN . Bismillahirrahmanirrahim « Selam olsun Allah’ın ayetlerine inananlara ! (Enam suresi, 54) Selam olsun Cennetliklere (Araf Suresi, 46) Selam olsun iman edip salih amel işleyenlere! (Tevbe Suresi, 9-10) Selam olsun Nuh a.s ile birlikte olan,gemiye binenlere! (Hud Suresi, 48) Selam olsun putları kıran İbrahim’e ! (Hud Suresi, 69) Selam olsun sabredenlere,direnenlere! (Rad suresi, 24) Selam olsun takva sahiplerine-Allah’ın sınırları koruyanlara! (Hicr suresi, 45-46) Selam olsun ölümü güzel olanlara! (Nahl suresi, 32) Selam olsun dünyada iken Allah’a asi olmayan kullara! (Meryem suresi, 14-15)