AZƏrbaycan respublikasi təHSİl naz
cəmiyyətdə onların rolu. Köçəri xalqlar. Oturaq əhali ilə
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası
«Азербайджанские государства в 15-16 вв. по материалам «Кембриджской истории Ирана»», «Об истории азербайджанских государств Аккоюнлу и Каракоюнлу. Туркманские династии (выдержки из «Кембриджской истории Ирана»)», «Об исторических соприкосновениях азербайджанской и китайской культур».
«Azərbaycan Atabəyləri, Ağqoyunlu və Səfəvilər dövrünün görkəmli azərbaycanlı qadınları», «Вопросы сефевидо-османских взаимоотношений по материалам КИИ», «История хазар по материалам Ахмада Ибн Фадлана», «О взаимоотношениях государств Аккоюнлу и Сефевидов с польским государством», «Вопросы исследования средневековой истории Азербайджана в годы независимости», «О распространении китайского фарфора в сефевидском государстве», «Об освещении некоторых проблем из истории Аккоюнлу авторами КИИ», «Освещение периода правления Тахмасиба авторами КИИ», «Знаменитая усыпальница шейха Сефи ад-Дина в Ардебиле – как колыбель истории азербайджанского государства Сефевидов и великолепный памятник архитектуры», «Личность Джаханшаха в «Кембриджской истории Ирана»» və s.
Linklər
- RƏSMİ SƏNƏDLƏR
- BEYNƏLXALQ ƏMƏKDAŞLIQ
- AMEA İNSTİTUT VƏ TƏŞKİLATLARININ SAYTLARI
- ELM SAHƏLƏRİ ÜZRƏ PROBLEM ŞURALARI
- LİNKLƏR
AZƏrbaycan respublikasi təHSİl naz
Afrika xalqlarının ümumdünya tarixi prosesdə yeri və rolu.
Kursun tədrisinin əsas vəzifələri.
ORTA ƏSRLƏR DÖVRÜ
Orta əsrlərdə Asiya və Afrika ölkələrinin tarixi inkişafının
xüsusiyyətləri. Orta əsrlər tarixinin dövrləşməsi. Feodal
münasibətlərin regionlar üzrə fərqləri. Feodal dövlətlərin siyasi
quruluşunun xüsusiyyətləri. İcmalar və onların xarakterik
cəhətləri. Xüsusi torpaq mülkiyyətinin formaları. Şəhərlər,
cəmiyyətdə onların rolu. Köçəri xalqlar. Oturaq əhali ilə
köçərilərin qarşılıqlı əlaqəsi. Kənddə və şəhərdə üsyanlar
problemi. Dinin sosial-siyasi rolu. Asiya və Afrika xalqlarının
orta əsrlərdə dünya mədəniyyətində oynadığı rol.
Xan imperiyasının süqutundan sonra ölkədəki vəziyyət.
Üçşahlıq dövrü. IV-V əsrlərdə köçərilərin hücumları. Şimalda
və Cənubda dövlətlərin yaradılması. Yan Szyan tərəfindən Suy
dövlətinin əsasının qoyulması. Aqrar münasibətlərin formaları.
Buddizmin yayılması və daosizm dini. Çin etnosunun yaranması
Çinin birləşməsi. VI-VII əsrlərdə iqtisadi yüksəliş. Suy
imperiyasının daxili və xarici siyasəti. Suy imperiyasının süqutu
və Tan sülaləsinin hakimiyyətə gəlməsi. Mədəniyyətin inkişafı.
Kitab çapı. Təhsil sistemi.
Tan imperiyasının iqtisadiyyatının inkişafı. IX əsrdə kəndli
müharibəsi. Mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsi. X əsrdə Sun
imperiyasının yaranması. Aqrar münasibətlərin inkişafı.
hərlərin iqtisadi və mənəvi əhəmiyyəti. Şəhərlərin sosial
quruluşunun xüsusiyyətləri. Şəhərdə hökumət əleyhinə
üsyanlar. Sun imperiyasının tanqutlar, jurjenlərlə əlaqələri. Tsin
dövləti və cənubda Sun dövləti (XII əsr).
Çinin monqollar tərəfindən işğalı (XIII əsr). Yuan
Çin xalqının monqollara qarşı mübarizəsi. Gizli “Ağ
zanbaq” cəmiyyəti və “Qırmızı qoşun” dəstələri.
hakimiyyətindən qurtulduqdan sonra ölkədə iqtisadi və mədəni
yüksəliş. Şəhərlərin rolu. Şəhərlərin sosial quruluşu. Çinin
işğalçılıq siyasəti (XV əsr). Avropalıların Çinə gəlişi (XVI əsr).
XVII əsrin əvvəllərində ölkədə daxili ziddiyyətlərin
kəskinləşməsi. Kəndli üsyanları. Min imperiyasının süqutu
btidai-icma quruluşunun dağılması və ümumi tayfa
ittifaqının yaranması. Dövlətin yaranma prosesi. Soqa tayfasının
hakimiyyəti. Buddizmin gəlməsi (VI əsr).
Tayka çevrilişi (VII əsr). VII-VIII əsrlərdə dövlət
quruluşunun xüsusiyyətləri. Hakimiyyətin Fudzivara evi
tərəfindən zəbt edilməsi. Çin və Koreya ilə əlaqələr.
dəbiyyat və incəsənətin inkişafı.
IX-XII əsrlərdə inkişaf etmiş feodal cəmiyyətinin
yaranması. Samuraylar təbəqəsi. Minamoto sequnluğu (1192-
1335). Şəhərlərin, sənətkarlığın, ticarətin inkişafı.
Monqollara qarşı ölkənin müdafiəsinin təşkili.
Asikaqa sequnluğu (1335-1573). Ölkədaxili müharibələr.
“Döyüşən vilayətlər” dövrü. Avropalıların ölkəyə gəlişi.
Ölkənin birləşdirilməsi uğrunda mübarizə. Nobunaqa (1573-
1582) və Xudeyesinin (1582-1598) fəaliyyətləri. Tokuqava
sequnluğu (1603-1867) . Aqrar islahatlar. Avropalılarla
laqələrin nəzarətdə saxlama siyasəti. Yaponiyada
sabitlik və iqtisadi çiçəklənmə (XVII əsr).
Yapon mədəniyyətinin inkişafı.
Feodal münasibətlərin yaranması. Ölkənin sosial strukturu
və dövlət quruluşu. Zərdüştlüyün rolu. Sasanilər ön Asiyada
hegemonluq uğrunda mübarizədə. Mani (III əsr) və Məzdək (V
I Xosrov Ənuşirəvanın islahatları. Ərəblərin İranı işğal
etməsi (VII əsr). İran Abbasilər xilafəti tərkibində. VIII-IX
srlərdə xalq üsyanları. Abbasilər xilafətinin dağılması. İran
razisində əmirliklər. Şərqi İran Qəznəvilər dövlətinin
tərkibində. Səlcuqlar tərəfindən İranın zəbt edilməsi (XI-XII
sr). İsmaillilər dövləti (1090-1256). İran monqol xanlarının
hakimiyyəti altında (1220-1353). Xalq üsyanları. Qazan xanın
islahatları. Sərbedarlar üsyanı (XIV ə.).
ranın Əmir Teymur tərəfindən işğalı. Əmir Teymurun
ölümündən sonra ölkədaxili müharibələr. Səfəvilər dövlətinin
yaranması (1502-1736). Şah İsmayıl. Ölkənin sosial-iqtisadi
quruluşu. Dövlət quruluşu. Şiizmin dövlət dininə çevrilməsi.
XVI əsrdə xalq üsyanları. Şah Abbasın islahatları və onun
XVII əsrdə sənətkarlığın, şəhərlərin, ticarətin inkişafı.
Avropalıların İrana nüfuz etmələri.
ran mədəniyyəti orta əasrlərdə.
III-VII əsrlərdə ölkənin iqtisadi-siyasi quruluşu. Qupta
imperiyası. Hindistan icması və kastalar. Xarşa dövləti (606-
648). VIII-X əsrlərdə Şimali və Cənubi Hindistanda dövlətlər.
Dövlətlərin siyasi strukturu.
VI-X əsrlərdə sənətkarlıq və ticarət. Şəhərlər. İnduizmin
yayılması. Hindistana islamın gəlməsi. XI-XII əsrlərdə iqtisadi
və siyasi vəziyyət.
XIII əsrdə Hindistanın şimalında Dehli sultanlığının
meydana gəlməsi. XIII-XV əsrlərdə Şimali Hindistanın iqtisadi
inkişafı. Avropalıların ölkəyə gəlməsi.
Dehli sultanlığının müstəqil knyazlıqlara parçalanması (XV
sr). Baburun Dehlini tutması (XVI əsr). Böyük Moqol
Hindistanın inkişaf etmiş feodal münasibətlər mərhələsinə
keçməsi (XVI-XVII əsr). Ost-Hind şirkəti.
Hindistan mədəniyyətinin inkişafı.
TÜRKIYƏ.
XI-XII əsrlərdə Kiçik Asiya ərazisində ilk türk dövlətlərinin
yaranması. Konya sultanlığı, onun sosial-iqtisadi quruluşu.
Monqolların hücumu və XIII əsrin sonlarında sultanlığın
Osmanlı dövlətinin qurulması. Osmanlı sultanlarının Avropa
və Asiyanı fəth etməsi. Konstantinopolun alınması. Osmanlı
XVI əsrdə Osmanlı cəmiyyətinin iqtisadi və sosial-siyasi
həyatı. Beynəlxalq münasibətlər. Türkiyə-İran müharibələri.
XVI əsrin II yarısında dövlətin hərbi-len sisteminin
zəifləməyə başlaması. Mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsi və
separatizmin güclənməsi. “Cəlalilik”.
RƏB ÖLKƏLƏRI.
VI-VII əsrlərdə ərəblərin ictimai quruluşu. Oturaq əhaliylə
köçəri əhalinin münasibətləri. Şəhərlərin inkişafı. Ərəblərin ilk
dövlətləri. Dini şərait. İslamın yaranması və onun sosial rolu.
lk müsəlman-ərəb dövlətinin meydana gəlməsi. Ərəb
işğalları. Ərəb xilafətində idarə etmə sistemi. Xilafətdə
sənətkarlıq və ticarət.
VII-VIII əsrlərdə Əməvilər xilafəti və onun ictimai
Xalq üsyanı. Abbasilər və ya Bağdad xilafəti (750-1258).
Bağdad xilafətində münasibətlərin inkişafı. Xalq hərəkatı.
Bağdad xilafətinin süqutu. XV əsrdə Ərəb xilafətinin süqutu.
Elmi biliklərin inkişafı. Ərəb mədəniyyətinin başqa
xalqların mədəniyyətinə təsiri.
rəb ölkələrinin osmanlılar tərəfindən zəbt edilməsi (XVI
.). XVI-XVII əsrdə Ərəb ölkələrinin iqtisadi həyatının
xüsusiyyətləri. Şəhərlərin inkişafı.
Dini cərəyanlar və ərəb ölkələrinin mədəniyyəti.
TROPIK VƏ CƏNUBI AFRIKA.
Müxtəlif vilayətlərdə sosial-iqtisadi inkişafın səviyyəsi.
Qədim dövrün əsas mədəniyyət ocaqları (Nok, Qədim Efiopiya
mədəniyyəti). Aksumun ictimai quruluşu. Xristianlığın qəbulu.
Efiopiya və Sudan (VIII-XV əsr). Sudanın xristian
knyazlıqları. İslamın Sudana nüfuz etməsi. Sudanda və Qırmızı
dəniz sahillərində müsəlman sultanlıqlarının yaranması.
rqi Afrika VIII-XV əsrlərdə. Şəhər-dövlətlərin yaranması.
Portuqalların gəlməsi və yerli əhalinin onlarla mübarizəsi.
XII-XV əsrlərdə Qana, Mali dövlətləri. İslamın nüfuzu və
onun sosial rolu.
Qərbi Sudan dövlətləri. Onların sosial-iqtisadi quruluşunun
xüsusiyyətləri. XVI əsrin sonlarında Sonqay dövlətinin
mərakeşlilərin hücumları nəticəsində dağılması.
Anqola əhalisinin portuqallara qarşı apardığı müharibə.
Konqo hövzəsində yaşayan xalqların dövlətləri. Feodal
Efiopiya dövləti. Efiopiya xalqının xarici işğalçılara qarşı
mübarizəsi. Efiopiya dövlətinin zəifləməsi.
Orta əsr Madaqaskar dövlətləri. Cənubi Afrikada yaşayan
xalqların dövlətləri. XV əsrdə qüdrətli Monomotapa dövləti.
Materikin içəri rayonlarında və cənubunda məskunlaşan
tayfa və xalqların ibtidai-icma quruluşu şəraitində yaşamaları.
XV əsrdən başlanan müstəmləkə işğalları. Qul alveri və
onun Afrikaya dağıdıcı təsiri.
Y E N I D Ö V R
(XVII ƏSRIN II YARISI-I DÜNYA
MÜHARİBƏSİ İLLƏRİ)
Asiya və Afrika ölkələrində feodal qaydalarının hökm
sürməsi, patriarxal-qəbilə münasibətlərinin, bəzən də quldarlıq
Avropa ölkələri tərəfindən müstəmləkəçilik siyasətinin
yeridilməsi. Asiya və Afrika ölkələrində müstəqil inkişafın,
feodalizmin dağılmasının ləngiməsi. Asiya və Afrika ölkələrinin
nənəvi sosial-iqtisadi və siyasi quruluşunda dərinləşən böhran
və kapitalist ölkələrindən iqtisadi, hərbi-texniki geriliyin
XVII əsrin ortalarında mancurların Çində öz hakimiyyətini
qurması. Mancurların işğalçılıq siyasəti. Mancur hakimiyyətinin
daxili siyasəti. XVIII əsrin ortalarında Tsin sülaləsinin “xarici
aləmdən təcrid” siyasəti.
Tsin imperiyasının iqtisadi-siyasi durumu. Ingilis siyasətinin
fəallığının artması. Birinci tiryək müharibəsi (1840-1842). ABŞ
və Fransanın Çinə soxulması. Qeyri-bərabər müqavilələr. Çində
sosial-iqtisadi durumun ağırlaşması. Xalqın narazılığının
artması. Mancur imperiyasında ziddiyyətlərin kəskinləşməsi.
Ölkənin cənubunda kəndli müharibəsi. Xun Sütsüanın
təlimi. 1852-ci ildə Taypin dövlətinin elan edilməsi. Taypin
nəzəriyyəsi. Üsyançıların düşərgəsində ziddiyyətlərin artması.
Ikinci tiryək müharibəsi (1856-1860). Pekin müqaviləsi.
Tsin hakimiyyətinin kapitalist ölkələrindən asılılığı. Taypinlərin
mancur rejiminə, xarici müdaxiləçilərə qarşı mübarizəsi. Taypin
ri dövlətlərin Çini “nüfuz dairələrinə” bölməsi. Yaponiya-
Çin müharibəsi (1894-1895).
XIX əsrin sonlarında ölkənin yarımfeodal ölkəsi olaraq
qalması və Avropa dövlətlərinin yarımmüstəmləkəsinə
Milli burjuaziyanın formalaşması.
hər və kənddə üsyanlar. “Boksyorlar üsyanı”. Sun
Yatsenin yaratdığı ilk inqilabi təşkilat – “Çinin dirçəlməsi
XX əsrin I onilliyində Çində kapitalizmin inkişafı və onun
xüsusiyyətləri. Rus-yapon müharibəsinin və 1905-1907-ci illər
Rusiya inqilabının Çinə təsiri.
1905-ci ildə ilk ÜmumÇin burjua-inqilabçı partiya olan
“Birləşmiş ittifaqın” yaradılması. Sun Yatsenin üç prinsipi.
1911-ci ildə Uçan üsyanı. Respublikaçı qüvvələrin bir sıra
yalətlərdə qələbəsi. Sun Yatsenin müvəqqəti prezident
Tsin sülaləsinin hakimiyyətdən əl çəkməsi. Yuan Şikayın
hakimiyyətə gəlməsi. Homindan partiyasının yaranması. 1913-
ci ildə “ikinci inqilab” deyilən üsyanların başlanması. Xarici
qoşunların köməyi ilə üsyanların yatırılması.
Çin I dünya müharibəsi illərində. Sənayenin inkişafı. Milli
XVIII əsrdən başlanan iqtisadi böhran. Konfusiçiliyin
Manufakturaların artması. Kəndlilərin kütləvi şəkildə şəhərlərə
Yaranan burjuaziya və zadəganların bir hissəsinin Tokuqava
rejiminə qarşı çıxması. XIX əsrin ortalarında kapitalist
dövlətlərinin (ABŞ, Fransa, İngiltərə və başqaları) Yaponiyaya
qarşı güclənən ekspansiyası.
1867-1868-ci il inqilabı. Sequnluğunun ləğv edilməsi.
slahatların keçirilməsi. 1889-cu il konstitusiyası.
Kapitalizmin inkişafının xüsusiyyətləri.Hakim blokun
ngiltərə-Yaponiya müqaviləsi. Rus-Yapon müharibəsi (1904-
1905). Portsmut müqaviləsi.
Koreyanın Yaponiyanın protektoratına çevrilməsi.
Yaponiya I dünya müharibəsi illərində.
Böyük moğol dövlətinin böhranı. Hindistanda sosial və
iqtisadi ziddiyyətlərin kəskinləşməsi. Antimoğol hərəkatı.
ngiltərənin Hindistanı öz müstəmləkəsinə çevirməyə
başlaması. İnzibati quruluş. Torpaq-vergi sistemi. Rəiyyətvari
Ost-Hind şirkətinin ticarət hüququnun ləğv edilməsi (1833).
Yeni torpaq sahibləri və ziyalılar təbəqəsinin meydana
gəlməsi. Yeni şəhərlərin ucalması.
XIX əsrin ortalarında ingilislər tərəfindən ölkənin istilasının
başa çatması. 1857-1858-ci illərdə xalq üsyanı. Üsyanda
sipahilərin rolu. Üsyanın məğlubiyyəti. Ölkənin sosial-iqtisadi
inkişafına üsyanın təsiri. Ost-Hind şirkətinin ləğvi (1858).
Müstəmləkə istismarının güclənməsi. Kəndli üsyanları.
inkişafı. Burjuaziya və fəhlə sinfinin yaranması. Burjua
Ümumhindistan Milli Konrqesi (1885).
XIX əsrin sonlarında Hindistanda sosial-siyasi vəziyyət.
Lord Kerzonun tədbirləri (1899). Milli Konqresin parçalanması.
1905-1907-ci illər rus inqilabının hind xalqının milli-azadlıq
I dünya müharibəsi ərəfəsində ingilislərin müstəmləkəçilik
siyasəti. Müharibədə İngiltərənin Hindistanın insan və maddı
ehtiyatlarından istifadə etməsi.
TÜRKIYƏ.
Osmanlı imperiyası XVII əsrin ortalarında. Körpülü
Mehmet paşanın keçirtdiyi islahatlar.
Osmanlıların Şərqi Avropa və Ukraynada apardığı
müharibələr. Avstriya ilə müharibə və böyük məğlubiyyət.
Karlovitsada sülh müqavilələri (1699) və İstanbul müqaviləsi
Aqrar münasibətlərdə dəyişikliklər.
XVIII əsrin II yarısında Osmanlı imperiyasının beynəlxalq
durumu. Osmanlı feodal dövlətində dərinləşən böhran və XVIII
srin sonuncu rübündə Rusiya ilə müharibələrdə məğlubiyyət.
Dövləti böhrandan çıxarmaq üçün III sultan Səlimin
keçirtdiyi islahatlar. II Mahmudun mərkəzi hakimiyyəti
möhkəmlətmək uğrunda apardığı islahatlar.
Balkanlarda milli-azadlıq hərəkatı. Rus-türk müharibəsi
(1828-1829). Ədirnə müqaviləsi.
XIX əsrin 30-cu illərində Osmanlı dövlətində xarici
kapitalın ağalığı. Tənzimat islahatları (1839). Krım müharibəsi
(1853-1856) və Paris müqaviləsi.
Türk milli burjuaziyasının yaranması. “Yeni osmanlılar”
cəmiyyəti (1865). 1876-cı il konstitusiyası.
Rus-türk müharibəsi (1877-1878).
Konsessiyalar. Bağdad dəmiryolu.
“İttihad və Tərəqqi” cəmiyyəti (1889).
1905-1907-ci illər rus inqilabının Türkiyəyə təsiri. “Gənc
türklər” inqilabı (1908-1909).
Balkan müharibələri. I dünya müharibəsinin əvvəlində
Dostları ilə paylaş:
Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2023
rəhbərliyinə müraciət
Ərəb ölkələrinin tarixi. Birinci Dünya müharibəsindən sonra
Hələ Birinci Dünya müharibəsi dövründə İngiltərə və Fransa ərəb ölkələri üzərində hegemonluq üçün öz aralarında gizli razılığa gəlmişdi. Ərəb ölkələrinin siyasi dairələri hələ 1917-ci ilin sonlarında onlarla bağlı məkrli planların qurulduğunu anlamağa başlamışdı. Müharibənin yekunlarına həsr olunmuş Versal konfransında ərəb ölkələrinin idarəetmə məsələsi müzakirə olundu. 1920-ci il San-Remo anlaşmasına görə, Suriya və Livan Fransanın, Misir, Fələstin və İraq İngiltərənin mandatlığına keçdi.
Misir. Birinci Dünya müharibəsindən sonra Misirdə azadlıq hərəkatının yeni mərhələsi başladı. Misir millətçiliyinin əsasını fironluq – Qədim Misir dövrünün mədh edilməsi təşkil edirdi. Bu hərəkat 1922-ci ildə Tutanhamonun sərdabəsi açılandan sonra daha da gücləndi. Müstəqillik mübarizəsinə “Əl-Vafd əl-Misri” adlı burjua partiyası rəhbərlik edirdi. 1923-cü ildə İngiltərə Misirin müstəqilliyini tanıdı. 1923-cü il konstitusiyasına görə Misir konstitusiyalı monarxiya oldu. Buna baxmayaraq, ingilislər hələ uzun müddət bu ölkədə öz mövqeyini qoruyub saxlaya bildilər.
Fələstin. San-Remo konfransında Fələstinin idarəetmə mandatının İngiltərəyə verilməsinə qarşı bütün ölkəni azadlıq mübarizəsi bürüdü. Mübarizə aparanlar ərəblərlə yəhudilərin bərabər hüquqlar çərçivəsində yaşaya biləcək azad Fələstin dövlətinin yaradılması üçün çalışırdılar. Ancaq İngiltərə və ABŞ-ın dəstəyinə arxalanan sionist liderləri Fələstinin sırf yəhudi dövlətinə çevrilməsini tələb edirdilər.
Gələcək İsrail dövlətinin birinci Baş naziri və sionizmin rəhbəri Ben-Qurion Nyu-Yorkda yəhudi qəzeti “Kempfer”də yazırdı: “… Mən güclü cavanlardan ibarət dəstə yığa bilərəm. Onların tapşırığı özünü qeyri-yəhudi kimi göstərərək kobud antisemit üsullarından istifadə edib yəhudiləri antisemit şüarlarla təqib etmək olardı.… Mən zəmanət verə bilərəm ki, bu ölkələrdən İsrailə immiqrantların axın etməsinin xeyri min emissarın faydasız təbliğatından on qatına çox olardı?”
XX əsr Asiya və Afrika ölkələrinin ən yeni tarixi. I hissə, 1900–1945.
Moskva, 2001, səh. 239.
Sionizm yəhudi xalqının ayrı-seçkilik ideyasını elan edən irqçi yəhudi hərəkatı. Sionizmin əsasında yəhudilərin «tarixi vətəninə» – Fələstinə qaytarılması və orada «Yəhudi dövləti» yaradılması ideyası dayanır.
Antisemitizm yəhudilərə qarşı düşmənçilik münasibətini ifadə edən milli dözümsüzlük, şovinizm və irqçilik formasıdır.
Suriya. Fransanın mandat idarəçiliyinə keçən Suriyada müstəmləkə rejiminin ləğvi naminə aramsız kəndli çıxışları baş verirdi. Bu çıxışların ən güclüsü 1925–1927-ci illəri əhatə edən silahlı üsyan idi. Üsyançılar Dəməşqi tutmasına baxmayaraq, tezliklə fransız müstəmləkəçiləri tərəfindən məğlub edildilər. Güclənən xalq hərəkatı qarşısında geri çəkilməyə məcbur olan Fransa hökuməti 1936-cı ildə üç ildən sonra mandatlığın ləğv ediləcəyi barədə vəd verdi.
İraq. San Remo konfransından sonra İraq mandatını alan İngiltərə 1921-ci ildə Haşimilər sülaləsindən olan Əmir Feysəli İraq taxtına çıxartdı. Lakin bütün hakimiyyət orqanlarında ingilis məsləhətçilər yerləşdirildi. Tezliklə kral I Feysəllə İngiltərə hökuməti arasında müqavilə imzalandı. Bununla da, rəsmən İraqın İngiltərədən asılılığı daha da gücləndi. İngilislərin ölkədə apardığı müstəmləkə siyasətinə qarşı müqavimət hərəkatının güclənməsinə baxmayaraq, İraq hələ uzun müddət ingilis ağalığı altında qaldı.
Səudiyyə Ərəbistanı. Ərəbistan yarımadasında Nəcd, Hicaz, Əsir, Yəmən və digər knyazlıqlar arasında aramsız müharibələr gedirdi. Tezliklə Nəcd hakimi Əbdül əl-Əziz ibn Səud qələbə qazanaraq Məkkə və Mədinəni birləşdirib 1926-cı ildə Nəcd və Hicaz kralı titulunu qəbul etdi. Sonra o, ətrafındakı digər əraziləri də birləşdirdi. 1932-ci ildə kral “Quran”ın ölkə konstitusiyası, ölkəsinin Səudiyyə Ərəbistanı Krallığı elan edilməsinə dair fərman verdi.
- Teqlər:
- ərəb ölkələri
- , ərəblər
- , beynəlxalq münasibətlər tarixi
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.