Hər gün yeni bir kitab

Mən uzun müddət və çox gəzdim, belə ki, adətim üzrə, ha-

Dostayevski Beyaz geceler indd

Romanın baş qəhrəmanı – kimsəsiz və utancaq bir xəyalpərəstdir.

Bəyaz gecələrin birində xəyalpərəst oğlan Nastya adlı bir qızla ta-

nış olur, zaman keçdikcə ona vurulur. Amma Nastya ona dost və

qardaş gözü ilə baxır. Qız ona keçmiş monoton həyatından, ilk

məhəbbətindən və sevdiyi insanın onu necə tərk etdiyindən bəhs

edir. Xəyalpərəst oğlan Nastyaya yardım edir, ona mənəvi dəstək

Oğlanın duyğularını layiqincə qiymətləndirməyə can atan Nast-

ya bir gün onun sevgisinə cavab verməyi qərara alır. Lakin əvvəlki

sevgilisi qayıdınca, qız dostunu tərk edir. Oğlan Nastyanı bağışla-

yır və yenə sevməyə davam edir. Nastya onun həyatının ən parlaq

Dünya ədəbiyyatının ən böyük nümayəndələrindən biri hesab

olunan Fyodor Mixayloviç Dostoyevski (1821-1881) rus ədəbiyyatı

tarixində özünəməxsus yer tutur. Tənqidçi Belinski deyirdi ki, o qey-

ri-adi və bənzəri olmayan bir istedaddır. F. M. Dostoyevskinin yara-

dıcılığı dünya ədəbiyyatında realizmin inkişaf etməsi üçün zəngin

bir xəzinədir. Onun “Bəyaz gecələr” əsəri 1848-ci ildə çap olunub.

Dostoyevski bu əsəri gənclik illərinin dostu, şair A. N. Pleşeyevə

Фёдор.Достоевский Белые ночи

Fyodor Dostoyevski Bəyaz gecələr

Bakı, Qanun Nəşriyyatı, “Əli və Nino” Nəşriyyatı, 2013,

76 səhifə. 1000 tiraj

Ruscadan tərcümə: Yusif Əzimzadə

Bakı, AZ 1102, Tbilisi pros., II Alatava 9

Tel.: (+994 12) 431-16-62; 431-38-18

Mob.: (+994 55) 212 42 37

“Əli və Nino” Nəşriyyatı

Bakı, Z.Tağıyev, 19.

Tel.: (+994 12) 493 04 12

© Qanun Nəşriyyatı, 2013

© “Əli və Nino” Nəşriyyatı, 2013

Bu kitabın Azərbaycan dilinə tərcümə və yayım

hüquqları «Qanun» və «Əli və Nino» nəşriyyatlarına məxsusdur.

Kitabın təkrar və hissə-hissə nəşri «Müəlliflik hüququ və əlaqəli

hüquqlar haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu»na

. Bəlkə bundan ötrü yaranmışdı o:

Bütün həyatında yalnız bircə dəm

Olaydı qəlbinə ən yaxın həmdəm.

BİrİNcİ gecə

özəl bir gecə idi, elə gecə ki, sevimli oxucum, belə

gecələri biz ancaq gəncliyimizdə hiss edə bilərik.

Səma elə ulduzlu, elə parlaq idi ki, ona baxan

qeyri-ixtiyari öz-özünə bu sualı verərdi: “Doğrudanmı belə

bir səma altında müxtəlif xasiyyətli, acıqlı və şıltaq insanlar

yaşayır?” Bu, yeni sualdır, sevimli oxucum, həm də çox yeni,

ancaq Allah eləsin ki, bu sual sizin qəlbinizdə tez-tez oyan-

sın. Müxtəlif şıltaq xasiyyətli və acıqlı cənablar haqqında

danışarkən mən həmin gün ərzində özümün təmiz davranı-

şımdan söhbət açmaya bilmərəm. Səhərdən nə isə, qəribə bir

kədər mənə əzab verməyə başladı. Birdən mənə elə gəldi ki,

hamı məni tərk edir, hamı məndən uzaqlaşır. Əlbəttə, haqlı

olaraq soruşa bilərlər: “Hamı, yəni kim?” Bu ona görə haq-

lı sualdır ki, səkkiz ildən bəri Peterburqda yaşadığıma bax-

mayaraq, demək olar, özümə heç bir tanış tapa bilməmişəm.

Lakin tanış mənim nəyimə lazımdır? Onsuzda bütün Peter-

burq mənə tanışdır bax, elə bunun üçündür ki, bütün Peter-

burq yığışıb yaylağa köçərkən mənə elə gəldi ki, hamı məni

tərk edir. Tək qalmaq məni qorxutdu və nə üçün darıxdığımı

bilmədən, dərin bir kədər içərisində düz üç gün şəhəri gəzdim.

Nevskiyə, bağa, Sahil küçəsinə, xülasə, hara getdimsə, bütün

il ərzində həmin yerdə, həmin saatda rast gəlməyə adət et-

diyim adamların heç birini görə bilmədim. Onlar, şübhəsiz,

məni tanımırdılar, amma mən onları tanıyıram, yaxşı tanıyı-

ram. Mən onların sir-sifətinə demək olar ki, öyrəşmişəm, on-

lar şən olanda mən də baxıb sevinirəm, qanları qara olanda

isə qüssələnirəm. Mən Allahın hər günü, müəyyən bir saatda

Fontankada təsadüf etdiyim bir qoca ilə demək olar ki, dost-

laşmışam. Onun sifəti təkəbbürlü və düşüncəlidir. Həmişə öz-

özünə nə isə pıçıldayır və sol əlini havada yelləyir, sağ əlində

isə uzun, qızıl dəstəli çəlik var. O da mənimlə mehribandır və

ürəkdən mənə hörmət bəsləyir. Əgər müəyyən saatda Fontan-

kanın həmin yerində qoca dostuma rast gəlməsəm, əminəm

ki, o kədərlənər. Bax, buna görə də biz, bəzi hallarda, xüsusilə

kefimiz yaxşı olanda bir-birimizə az qala baş əyib keçirik. Bu

yaxınlarda, arada tam iki gün görüşməyib, üçüncü gün bir-

birimizə rast gəldiyimiz zaman salamlaşmaq üçün papaqla-

rımızı çıxarmaq istəyirdik ki, xoşbəxtlikdən vaxtında ayıldıq,

əllərimizi aşağı saldıq və təəssüflə bir-birimizin yanından

ötüb-keçdik. Mənə evlər də tanışdır. Mən yol gedərkən tanı-

dığım hər bina sanki məndən qabağa yüyürüb, küçənin ba-

şında durur, bütün pəncərələrindən mənə baxır və az qala

deyir: “Salam! Necəsiniz? Mən də, Allaha şükür sağ-salama-

tam, may ayında üstümə bir mərtəbə də artıracaqlar”, yaxud:

“Əhvalınız necədir? Məni sabah təmirə verirlər”, ya da: “Az

qalmışdı ki, yanıb kül olum, özümdə bərk qorxmuşam” və

ilaxirə. Onların içərisində mənim sevimli, yaxın dostlarım

var; bu yay fəsli onlardan biri memarın yanında müalicə olun-

maq fikrindədir. Mən hər gün qəsdən gedib yoxlayacağam ki,

başdansovma müalicə eləməsinlər, pərvərdigara, sən özün

onu hər bəladan saxla. Açıq-çəhrayı rəngli gözəl bir evciyin

başına gələn hadisəni heç vaxt unutmaram. Bu, daşdan tikil-

miş balaca bina, qonşuluğundakı kobud binalara elə məğrur-

məğrur baxırdı ki, hər dəfə qabağından ötəndə məni elə meh-

riban-mehriban süzürdü ki, ürəyim fərəhlə dolurdu. Keçən

həftə yenə tanış küçə ilə gedirdim, dönüb dostuma baxanda

birdən qulağıma şikayətli qışqırıq gəldi: “Ah, məni sarı boya

ilə rəngləyirlər!” Canilər! Vəhşilər! Onlar heç bir şeyə – nə sü-

tunlara, nə qapı-pəncərə haşiyələrinə rəhm etmirlər, dostum

başdan-ayağa bülbül kimi sap-sarı idi. Bu hadisə kefimi elə

pozdu ki, hirsimdən gözlərim yaşardı; mən, üzündə ölü rəngi

çəkilmiş, eybəcər hala salınmış zavallı dostumla görüşməyə,

ona baxmağa indi də cürət eləyə bilmirəm.

Oxucum! Artıq siz, mənim bütün Peterburqla necə tanış

Yuxarıda söylədiyim kimi, mən öz narahatlığımın səbəbini

öyrənənə qədər üç gün əzab çəkdim. Küçəyə çıxanda bu əzab

daha da artırdı. (O yoxdur, bu yoxdur, o birisi hara gedib!)

Evdə də elə darıxırdım ki, özümə yer tapa bilmirdim. Bu-

nun səbəbini öyrənmək üçün iki gecə fikirləşdim. Yaşadığım

bu kiçik bucaqda nəyim çatışmır? Nə üçün evdə özümü pis

hiss edirəm? Bu fikirlərlə dönüb, yaşıl rəngli, his basmış di-

varlara, Matryonanın çox işgüzarlığı sayəsində hörümçək

torları ilə örtülmüş tavana heyrətlə baxırdım, ev şeylərini

başdan-başa nəzərdən keçirirdim, hər kürsünü yoxlayır-

dım, bəlkə, deyirdim, darıxmağımın səbəbi bunlardır? (Bir

kürsü həmişəki yerindən tərpənəndə dərhal əsəbiləşirdim.)

Dəfələrlə pəncərədən boylanıb küçəyə tamaşa eləyirdim, an-

caq əbəs yerə, heç bir yüngüllük duymurdum! Mən, hətta,

Matryonanı çağırıb, hörümçək torlarını təmizləmədiyi və

ümumiyyətlə səliqəsizliyi üçün onu məzəmmət etdim; o isə

yalnız təəccüblə mənə baxdı və bir söz demədən çıxıb getdi,

hörümçək torları indi də əvvəlki qayda ilə öz yerindən asılıb

qalıb. Nəhayət, ancaq bu gün səhər işin nə yerdə olduğunu

başa düşdüm. Axı, adamlar məni tək qoyub, yaylağa əkilirlər!

Belə yersiz bir sözə görə sizdən üzr istəyirəm, lakin elə hal-

da idim ki, dəbdəbəli sözlər heç yadıma düşmədi. Çünki

hamı – Peterburqda olan hər kəs yaylağa köçmüşdü və ya

köçməyə hazırlaşırdı; çünki özünə fayton tutan hər hansı

mötəbər görkəmli, hörmətli ailə sahibinə çevrilirdi; bu cənab

öz adi vəzifələrini yerinə yetirəndən sonra ailəsilə birlikdə xü-

susi bağına köçürdü; çünki indi hər yoldan ötən şəxsin ayrı-

ca bir görkəmi vardı, elə bil o, rast gəldiyi adamlara demək

istəyirdi: “Cənablar! Biz burada elə-belə, müvəqqəti yaşayı-

rıq, iki saatdan sonra yaylağa köçəciyik!” Bir də görürdüm

ki, kiminsə nazik, qar kimi ağ barmaqları tanıdığım bir evin

pəncərəsini içəridən taqqıldadır, sonra pəncərə açılır, gözəl

bir qız küçəyə boylanır, gülsatanı çağırır, – o saat bilirdim ki,

qız bu gülləri, şəhərin cansıxıcı bürküsündə baharın gözəlliyi

və çiçəklərin ətrilə nəşələnmək xatirinə almır, ona görə alır ki,

tezliklə o da yaylağa köçəcək və bu gülləri özü ilə aparacaq-

dır. Hələ bu bir yana dursun, mən, təbir caizsə, öz kəşflərimdə

elə müvəffəqiyyətlər əldə etmişdim ki, kimin hansı yaylaqda

yaşadığını bir baxışla, yanılmadan təyin eləyə bilirdim. Ka-

mennı və Aptekarski adalarının, yaxud Peterqof yolu ətrafının

sakinləri öz incə hərəkətləri, qəşəng yay geyimləri və şəhərə

gəldikləri zaman mindikləri gözəl dilcanlarla başqalarından

fərqlənirdilər. Parqolovoda və ondan bir az uzaqda yaşayan-

lar adamın diqqətini dərhal öz ehtiyatlı və təmkinli, ağır dav-

ranışları ilə “cəlb edirdilər”; Krestovski adasından gələnlərin

üzü adətən həmişə sevincli olurdu. Bəzən küçədə dayanıb,

yaylağa gedənlərə tamaşa edirdim; budur, köç arabalarının

sürücüləri, əlləri cilovlu, uzun bir cərgəyə düzülüb, atların ya-

nınca tənbəl-tənbəl yeriyirlər, arabalar hər cür əşya ilə-masa,

kürsü, Türkiyədən, yaxud başqa yerdən gətirilmiş divan və

qeyri ev müxəlləfatı ilə dağ kimi yüklənmişdir, hələ bu şeylər

az imiş kimi, yükün üstündə arıq bir aşpaz qadın da əyləşib,

ağasının malını göz bəbəyi kimi qoruyur; bu yanda isə ev

avadanlığı ilə yüklənmiş qayıqlar Neva, ya da Fontanka su-

larında Qara çaya tərəf, yaxud adalara sara üzürlər, – bu ara-

balara və qayıqlara baxdıqca onların sayı mənim gözlərimdə

artır, onu, yüzü keçirdi, elə bil hər şey köç karvanlarına dö-

nüb yaylaqlara axışırdı, sanki bütün Peterburq azacıq sonra

boş bir səhraya çevriləcəkdi; nəhayət, bütün bunlar məni elə

bir vəziyyətə gətirdi ki, varlığımı bürüyən həya, təhqir və

kədər hisslərindən nə edəcəyimi bilmədim; yaylaqda mənim

heç kəsim və heç nəyim yox idi. Mən qabağıma çıxan hər

hansı bir arabada, hər hansı mötəbər görkəmli cənabın fay-

tonunda getməyə hazırdım; lakin heç kəs, bəli, heç kəs məni

dəvət eləmirdi; sanki məni unutmuşdular, sanki mən onların

nəzərində həqiqətən yad bir adam olmuşdum!

Mən uzun müddət və çox gəzdim, belə ki, adətim üzrə, ha-

rada olduğumu tamamilə unutduğum vaxt birdən xəyalatdan

ayılıb, özümü şəhər darvazasının yanında gördüm. Bir anda

qəlbimə sevinc doldu və mən şəhər darvazasının o tərəfinə

keçdim, şumlanmış çöllərin və yaşıl çəmənlərin arası ilə

yeriməyə başladım, yorğunluğuma baxmayaraq, üstümdən

bir yükün tədricən yox olub getdiyini duydum. Yoldan ötənlər

mənə elə mehribanlıqla baxırdılar ki, guya bu saat baş əyib

keçəcəkdilər; hamı nəyə isə sevinirdi, hamı bir nəfərədək,

siqar çəkirdi. Məni də bu vaxta qədər hiss etmədiyim bir fərəh

bürümüşdü. Elə bil mən, birdən-birə İtaliyaya gəlib çıxmış-

dım, təbiətin gözəlliyi mənə – Peterburqun evləri arasında az

qala boğulan, yarımcan şəhərliyə bu dərəcədə qüvvətli təsir

Bahar gələrkən birdən-birə bütün qüdrətini, göylərin bəxş

etdiyi bütün gözəlliyini aşkara çıxaran, yaşıllıqlardan məxmər

don geyinən, rəngbərəng çiçəklərlə bəzənən Peterburq

təbiətində nə isə təsirli bir şey var. Bu təbiəti seyr edərkən o

mənə, qeyri-ixtiyari, xəstə və zəif bir qızı xatırladır; siz bu qıza

təəssüflə, bəzən mərhəmət qarışıq bir məhəbbətlə baxırsınız,

bəzən isə onu sadəcə görmürsünüz, lakin o birdən, ani olaraq,

gözlənilmədən dəyişir, təsəvvürə sığmayan ilahi bir gözəllik

Dostları ilə paylaş:

Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2023
rəhbərliyinə müraciət

Bəyaz gecələr

Romanın baş qəhrəmanı – kimsəsiz və utancaq bir
xəyalpərəstdir. Bəyaz gecələrin birində xəyalpərəst oğ-
lan Nastya adlı bir qızla tanış olur, zaman keçdikcə ona
vurulur. Amma Nastya ona dost və qardaş gözü ilə baxır.
Qız ona keçmiş monoton həyatından, ilk məhəbbətindən
və sevdiyi insanın onu necə tərk etdiyindən bəhs edir.
Xəyalpərəst oğlan Nastyaya yardım edir, ona mənəvi
dəstək olur.
Oğlanın duyğularını layiqincə qiymətləndirməyə can
atan Nastya bir gün onun sevgisinə cavab verməyi qərara
alır. Lakin əvvəlki sevgilisi qayıdınca, qız dostunu tərk
edir. Oğlan Nastyanı bağışlayır və yenə sevməyə davam
edir. Nastya onun həyatının ən parlaq səhifəsidir!

Oxşar kitablar

Bəyaz gecələr

Fyodor Dostoyevski

Cild : Yumşaq

Rəylər

Rəy yaz

Ünvan: Bakı, Tbilisi prospekti, 76

Abunə olmaqla hər həftə kitablardan və kitab dünyasında baş verən yeniliklərdən xəbərdar ola bilərsiniz.

Bəyaz gecələr (povest)

Bəyaz gecələr (rus. Бeлые нoчи , Belıye noçi) — Rusiya yazıçısı Fyodor Dostoyevskinin 1848-ci ildə yazıb çap etdirdiyi qısa roman. Dostoyevski bu əsəri gənclik illərinin dostu, şair A.N.Pleşeyevə həsr edib.

“Bəyaz Gecələr” – dahi rus yazıçısı Fyodor Dostoyevskinin 1848.ci ildə nəşr olunmuş qısa bir romanıdır. Kitabda adsız bir xəyalpərəstin 4 gecə və bir səhərdən ibarət 5 günü ələ alınır. Əsər məktub şəklində yazılıb və qəhrəmanın öz dilindən nəql olunur. Belə ki, xislətcə utancaq və xəyalpərəst olan gənc, Peterburqun bəyaz gecələrinin birində Nastenka adlı bir qızla tanış olur və qarşılıqlı bir-birlərinə öz həyatlarını nağıl edirlər. Lakin həqiqətdən çox öz xəyal dünyasında yaşayan gənc bu qısa müddətli görüş gecələrində belə tənhalığından qurtulur və sonu onun üçün uğursuz alınsa belə, arzuladığı xoşbəxtliyə nail olur. Odur ki, kitab bu cümlə ilə yekunlaşır: “Məgər bir anlıq belə bir xoşbəxtlik bütöv bir ömür üçün kifayət deyilmi ?”

Personajlar

• Xəyalpərəst – baş obraz, 26 yaşı var
• Nastenka
• Nastenkanın kor nənəsi
• Fyokla – nənənin qulluqçusu
• Matryon – xəyalpərəstin qulluqçusu

Həmçinin bax

Avqust 10, 2021
Ən son məqalələr

Üç bacı (pyes)

Üç bahadır və Şamaxı çariçası (cizgi filmi, 2010)

Üç eskiz (film, 1978)

Üç hekayə (film, 1974)

Üç körpə monastırı

Üç meymun (buddizm simvolu)

Üç meymun (film, 2008)

Üç musiqiçi

Üç muşketyor kimi (film, 1984)

Üç mədəniyyət (Əhməd bəy Ağaoğlu)

Ən çox oxunan

Fin körfəzi

Fincan-fincan

Financial Times

Final (idman)

Find a Grave

bəyaz, gecələr, povest, bəyaz, gecələr, Бeлые, нoчи, belıye, noçi, rusiya, yazıçısı, fyodor, dostoyevskinin, 1848, ildə, yazıb, çap, etdirdiyi, qısa, roman, dostoyevski, əsəri, gənclik, illərinin, dostu, şair, pleşeyevə, həsr, edib, bəyaz, gecələrrus, Белые, н. Beyaz geceler rus Belye nochi Beliye noci Rusiya yazicisi Fyodor Dostoyevskinin 1848 ci ilde yazib cap etdirdiyi qisa roman Dostoyevski bu eseri genclik illerinin dostu sair A N Pleseyeve hesr edib Beyaz gecelerrus Belye nochiJanr novellaMuellif Fyodr DostoyevskiOrijinal dili Rus diliYazilma ili 1848 Vikianbarda elaqeli mediafayllarMEZMUN Redakte Beyaz Geceler dahi rus yazicisi Fyodor Dostoyevskinin 1848 ci ilde nesr olunmus qisa bir romanidir Kitabda adsiz bir xeyalperestin 4 gece ve bir seherden ibaret 5 gunu ele alinir Eser mektub seklinde yazilib ve qehremanin oz dilinden neql olunur Bele ki xisletce utancaq ve xeyalperest olan genc Peterburqun beyaz gecelerinin birinde Nastenka adli bir qizla tanis olur ve qarsiliqli bir birlerine oz heyatlarini nagil edirler Lakin heqiqetden cox oz xeyal dunyasinda yasayan genc bu qisa muddetli gorus gecelerinde bele tenhaligindan qurtulur ve sonu onun ucun ugursuz alinsa bele arzuladigi xosbextliye nail olur Odur ki kitab bu cumle ile yekunlasir Meger bir anliq bele bir xosbextlik butov bir omur ucun kifayet deyilmi Personajlar RedakteXeyalperest bas obraz 26 yasi var Nastenka Nastenkanin kor nenesi Fyokla nenenin qulluqcusu Matryon xeyalperestin qulluqcusuHemcinin bax RedakteMenbe https az wikipedia org w index php title Beyaz geceler povest amp oldid 5969103, wikipedia, oxu, kitab, kitabxana, axtar, tap, hersey,

ne axtarsan burda

en yaxsi meqale sayti, meqaleler, kitablar, oyrenmek, wiki, bilgi, tarix, seks, porno, indir, yukle, sex, azeri sex, azeri, seks yukle, sex yukle, izle, seks izle, porno izle, mobil seks, telefon ucun, chat, azeri chat, tanisliq, tanishliq, azeri tanishliq, sayt, medeni, medeni saytlar, chatlar, mekan, tanisliq mekani, mekanlari, yüklə, pulsuz, pulsuz yüklə, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, şəkil, muisiqi, mahnı, kino, film, kitab, oyun, oyunlar.