Feil sözü azərbaycan dilində

Borrowed from Middle Low German feil, fēl, which is borrowed from Old French faille, which is derived from Latin fallō. Cognate with Danish fejl, Swedish fel, German Fehler and English fail. [1] . Adverb and adjective derived from the noun.

feil

Borrowed from Middle French faille, from Old French faille, from Vulgar Latin *fallita, from Latin fallo ( “ I disappoint ” ) .

Pronunciation [ edit ]

Noun [ edit ]

feil f (plural feilen, diminutive feiltje n )

1. ( archaic ) error Synonyms: fout , gebrek
2. ( obsolete ) shortage, lack Synonyms: gebrek , tekort

Derived terms [ edit ]

German [ edit ]

Etymology [ edit ]

From Middle High German veil, veile, from a conflation of Old High German feili ( “good, trusty”; from Proto-West Germanic *failī ) and fali ( “venal, for-sale”; from Proto-Germanic *faliz/*falaz ) .

Cognate with Dutch veil and Old Norse falr (> Norwegian Nynorsk fal, Swedish fal). Another cognate is Ancient Greek πωλέω ( pōléō , “ sell ” ) .

Pronunciation [ edit ]

Adjective [ edit ]

feil (strong nominative masculine singular feiler, not comparable)

1. vendible, for sale (often used in constructions such as feil halten, feil stehen)

Declension [ edit ]

Positive forms of feil ( uncomparable )

number & gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter
predicative		er ist feil	sie ist feil	es ist feil	sie sind feil
strong declension (without article)	nominative	feiler	feile	feiles	feile
	genitive	feilen	feiler	feilen	feiler
	dative	feilem	feiler	feilem	feilen
	accusative	feilen	feile	feiles	feile
weak declension (with definite article)	nominative	der feile	die feile	das feile	die feilen
	genitive	des feilen	der feilen	des feilen	der feilen
	dative	dem feilen	der feilen	dem feilen	den feilen
	accusative	den feilen	die feile	das feile	die feilen
mixed declension (with indefinite article)	nominative	ein feiler	eine feile	ein feiles	(keine) feilen
	genitive	eines feilen	einer feilen	eines feilen	(keiner) feilen
	dative	einem feilen	einer feilen	einem feilen	(keinen) feilen
	accusative	einen feilen	eine feile	ein feiles	(keine) feilen

Derived terms [ edit ]

Further reading [ edit ]

• “feil” in Duden online
• “feil” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache

Irish [ edit ]

Verb [ edit ]

feil (present analytic feileann, future analytic feilfidh, verbal noun feiliúint, past participle feilte)

Usage notes [ edit ]

Objects are expressed by means of the preposition do:

• Feileann an t-ainm go han-mhaith dó. ― The name suits him very well.

Conjugation [ edit ]

singular			plural			relative	autonomous
first	second	third	first	second	third
indicative	present	feilim	feileann tú; feilir †	feileann sé, sí	feilimid	feileann sibh	feileann siad; feilid †	a fheileann ; a fheileas / a bhfeileann *; a bhfeileas *	feiltear
	past	d’fheil mé; d’fheileas / fheil mé‡; fheileas ‡	d’fheil tú; d’fheilis / fheil tú; fheilis ‡	d’fheil sé, sí / fheil sé, sí‡	d’fheileamar ; d’fheil muid / fheileamar ; fheil muid‡	d’fheil sibh; d’fheileabhair / fheil sibh; fheileabhair ‡	d’fheil siad; d’fheileadar / fheil siad; fheileadar ‡	a d’fheil / ar fheil *	feileadh
	past habitual	d’fheilinn / fheilinn ‡; bhfeilinn ‡‡	d’fheilteá / fheilteá ‡; bhfeilteá ‡‡	d’fheileadh sé, sí / fheileadh sé, sí‡; bhfeileadh sé, s퇇	d’fheilimis ; d’fheileadh muid / fheilimis ; fheileadh muid‡; bhfeilimis ‡‡; bhfeileadh muid‡‡	d’fheileadh sibh / fheileadh sibh‡; bhfeileadh sibh‡‡	d’fheilidís ; d’fheileadh siad / fheilidís ; fheileadh siad‡; bhfeilidís ‡‡; bhfeileadh siad‡‡	a d’fheileadh / a bhfeileadh *	d’fheiltí / fheiltí ‡; bhfeiltí ‡‡
	future	feilfidh mé; feilfead	feilfidh tú; feilfir †	feilfidh sé, sí	feilfimid ; feilfidh muid	feilfidh sibh	feilfidh siad; feilfid †	a fheilfidh ; a fheilfeas / a bhfeilfidh *; a bhfeilfeas *	feilfear
conditional		d’fheilfinn / fheilfinn ‡; bhfeilfinn ‡‡	d’fheilfeá / fheilfeá ‡; bhfeilfeá ‡‡	d’fheilfeadh sé, sí / fheilfeadh sé, sí‡; bhfeilfeadh sé, s퇇	d’fheilfimis ; d’fheilfeadh muid / fheilfimis ‡; fheilfeadh muid‡; bhfeilfimis ‡‡; bhfeilfeadh muid‡‡	d’fheilfeadh sibh / fheilfeadh sibh‡; bhfeilfeadh sibh‡‡	d’fheilfidís ; d’fheilfeadh siad / fheilfidís ‡; fheilfeadh siad‡; bhfeilfidís ‡‡; bhfeilfeadh siad‡‡	a d’fheilfeadh / a bhfeilfeadh *	d’fheilfí / fheilfí ‡; bhfeilfí ‡‡
subjunctive	present	go bhfeile mé; go bhfeilead †	go bhfeile tú; go bhfeilir †	go bhfeile sé, sí	go bhfeilimid ; go bhfeile muid	go bhfeile sibh	go bhfeile siad; go bhfeilid †	—	go bhfeiltear
	past	dá bhfeilinn	dá bhfeilteá	dá bhfeileadh sé, sí	dá bhfeilimis ; dá bhfeileadh muid	dá bhfeileadh sibh	dá bhfeilidís ; dá bhfeileadh siad	—	dá bhfeiltí
imperative		feilim	feil	feileadh sé, sí	feilimis	feiligí ; feilidh †	feilidís	—	feiltear
verbal noun		feileadh
past participle		feilte

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Norwegian Bokmål [ edit ]

Etymology [ edit ]

Borrowed from Middle Low German feil, fēl, which is borrowed from Old French faille, which is derived from Latin fallō. Cognate with Danish fejl, Swedish fel, German Fehler and English fail. [1] . Adverb and adjective derived from the noun.

Pronunciation [ edit ]

Adjective [ edit ]

feil (indeclinable)

Adverb [ edit ]

feil

Noun [ edit ]

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila or feilene)

Derived terms [ edit ]

References [ edit ]

1. ^Torp, Alf (1919) Nynorsk Etymologisk Ordbok , Oslo: H. Aschehoug and Co. (W. Nygaard)

feil sözü azərbaycan dilində

Sözün tezliyi – sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.

Ümumi • 0.05 dəfə / 1 mln.

2007	••••••••••••••••••••	0.42
2011	•••••••••	0.17
2012	•••••••••	0.17

feil sözünün leksik mənası və izahı

1 is. [ər.] 1. İş, əməl, hərəkət. // Quru sözdən ibarət olmayıb həqiqi mənada olan iş. Feli ilə qövlü düz gəlmir. 2. qram. İş, hal və hərəkəti bildirib zaman, şəxs və kəmiyyətcə təsriflənən nitq hissəsi. 3. məc. Hiylə, kələk, fənd, fırıldaq, haramzadəlik. Arada işləyir düşmən felləri; Mənim ərəb atım gördünmü ola? “Koroğlu”. Divlər qüvvətdən çox, ağıldan az olarlar. Qızların felinə uyub dedilər: – Ey nazəninlər, şərtinizə razıyıq. (Nağıl). ◊ …felinə düşmək – birisinin fırıldağına, hiyləsinə, kələyinə inanaraq, yaxud təsiri altında bir iş görmək. Fırıldaqçının felinə düşmək. – Mən aşiq, duman yerdə; Dağ yerdə, duman yerdə; Düşmən felinə düşmə; Qalarsan yaman yerdə. (Bayatı). Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

feil sözünün sinonimləri (yaxın mənalı sözlər)

1 feil bax 1. iş 1; 2. hiylə Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti

feil sözünün rus dilinə tərcüməsi

1 сущ. I лингв. глагол (часть речи, обозначающая действие или состояние предмета и изменяющаяся по временам, числам, лицам). Felin zamanları времена глагола, düzəltmə feil производный глагол, mürəkkəb feil сложный глагол, təsirli feil переходный глагол, təsirsiz feil непереходный глагол, felin təsrifi спряжение глагола, felin formaları (şəkilləri) наклонения глагола II прил. глагольный. Feil kateqoriyaları глагольные категории Azərbaycanca-rusca lüğət

feil sözünün ləzgi dilinə tərcüməsi

1 [ər.] сущ. 1. кар, амал, гьерекат; 2. грам. глагол; 3. пер. гьилле, фенд, гьарамзадавал; ** . felinə düşmək садан таъсирдик акатна ва я гьилледал чӀалахъ хьана са кар авун. Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti

feil

лингв. глагол (часть речи, обозначающая действие или состояние предмета и изменяющаяся по временам, числам, лицам). Felin zamanları времена глагола, düzəltmə feil производный глагол, mürəkkəb feil сложный глагол, təsirli feil переходный глагол, təsirsiz feil непереходный глагол, felin təsrifi спряжение глагола, felin formaları (şəkilləri) наклонения глагола

прил. глагольный. Feil kateqoriyaları глагольные категории
сущ. от глаг. düzəltmək:
1. исправление, выправление, правка. Naboru düzəltmə правка набора
2. приведение в порядок, поправка
3. изготовление
4. устройство
прил. поправочный. Düzəltmə yamsalı гидрав. поправочный коэффициент
2. рихтовальный. Düzəltmə tavası тех. маш. рихтовальная плита

3. лингв. производный. Düzəltmə söz произодное слово, düzəltmə isim производное имя, düzəltmə feil производный глагол

4. искусственный. библ. Düzəltmə məcmuə искусственный сборник, düzəltmə sərlövhə искусственное заглавие

сущ. отрицание, непризнание. Təqsirin inkarı отрицание вины

прил. отрицательный. İnkar cavab отрицательный от вет. лингв. inkar ədatları отрицательные частицы, inkar əvəzlikləri отрицательные местоимения, inkar sözcümlə отрицательное слово-предложение, inkar feil отрицательный глагол, филос. inkarı inkar qanunu закон отрицания отрицания; inkar etmək отрицать

1. неполный:

1) недостаточный (нуждающийся в дополнении, не удовлетворяющий в каком-л. отношении). Naqis məlumat неполное сведение, naqis cavab неполный ответ

2) не доведённый до конца, не совсем законченный
3) не содержащий полного комплекта. Naqis komplekt неполный комплект

2. неполноценный, дефективный (ненормальный, с дефектом ума). Ağlı naqis (ağıldan naqis) с дефектом ума

3. дефектный. Naqis nüsxə дефектный экземпляр

4. мат. устар. минус, вычитание; naqis feil лингв. недостаточный глагол; naqis işlənmiş недоработанный; naqis eləmək (etmək) делать, сделать дефектным; naqis olmaq: 1. быть дефективным; 2. не доставать, не хватать

прил. объектный. Obyektli feil лингв. объектный глагол
1. аккуратный. Qaydalı iş аккуратная работа
2. правильный. Qaydalı hərəkət правильное движение, qaydalı feil лингв. правильный глагол
1. согласно правилам, правильно. Qaydalı yaz пиши правильно
2. прилично. Özünü qaydalı aparmaq вести себя прилично
3. аккуратно

1. без правил, неправильный. Qaydasız oxu неправильное чтение, qaydasız oyun игра без правил, qaydasız feil лингв. неправильный глагол

2. неаккуратный

3. беспорядочный. Qaydasız yürüş беспорядочное шествие, qaydasız (səliqəsiz) qeydlər беспорядочные заметки

1. неправильно. Qaydasız yazmaq писать неправильно
2. неаккуратно
3. беспорядочно. Qaydasız geri çəkilmək беспорядочно отступать

прил. лингв. транзитивный (характеризующийся переходностью, выражающий категорию переходности), переходный. Tranzitiv feil транзитивный (переходный) глагол

1. действенный, эффективный. Təsirli tədbirlər действенные меры, təsirli yardım действенная помощь; пед. təsirli nəsihət действенное наставление

2. внушительный, впечатляющий. Təsirli nitq внушительная речь
3. трогательный. Təsirli səs трогательный голос, təsirli musiqi трогательная музыка

4. лингв. переходный. Təsirli feil переходный глагол (глагол, требующий после себя прямого дополнения)

1. бездейственный, неэффективный. Təsirsiz qərar бездейственное постановление

2. инертный. хим. Təsirsiz qaz инертный газ, təsirsiz toz инертная пыль, təsirsiz maddə инертное вещество

3. индифферентный (не действующий, несущественный). хим. , биол. Təsirsiz elektrod индифферентный электрод

4. лингв. непереходный. Təsirsiz feil непереходный глагол (глагол, требующий после себя косвенного дополнения)

См. также в других словарях:

• Feil — ist der Familienname folgender Personen: Alex Feil (* 1977), deutscher Regisseur Carl Feil, deutscher Architekt und Baurat Ernst Feil (* 1932), deutscher römisch katholischer Theologe Johann Feil (1896−1957), österreichischer SS Oberführer Joseph … Deutsch Wikipedia
• Feil — Feil, adj. et adv. zum Verkaufe bestimmt, was zu verkaufen ist. Korn, Obst, Vieh u.s.f. feil haben, es zu verkaufen haben. Etwas feil biethen, es zum Verkaufe ausbiethen, andern anbiethen; im Oberd. es ausfeilen. Sein Haus, seinen Garten feil… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
• feil — feil: Die nhd. Form des Adjektivs geht über mhd. veile zurück auf ahd. feili »käuflich«, dessen Zusammenhang mit gleichbed. ahd. fali und der nord. Sippe von schwed. fal »käuflich« wegen des abweichenden Vokalismus unklar ist. Die letzteren… … Das Herkunftswörterbuch
• feil — feil:f.sein:⇨käuflich(2) feil 1.erhältlich,käuflich,verkäuflich,zuhaben,vorrätig,aufLager,vorliegend,verfügbar,parat 2.absetzbar,zuverkaufen,veräußerlich … Das Wörterbuch der Synonyme
• feil — Adj erw. obs. (8. Jh.), mhd. veil(e), ahd. feili, fāli, mndd. vēl(e), veile Stammwort. Vgl. anord. falr. Die Bedeutung ist überall verkäuflich , der Vokalismus ist unvereinbar. Da bei dieser vergleichsweise speziellen Bedeutung verschiedene… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
• feil — (veraltend für verkäuflich) … Die deutsche Rechtschreibung
• Feil — 1. Wer feil hat, der muss Wort machen. – Petri, II, 706. Er muss seine Waare anpreisen. *2. Du bist mir feil. (Rottenburg.) Kannst abkommen, kannst mir gestohlen werden. *3. Sie haben nebeneinander feil. Es ist einer wie der andere. [Zusätze und… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
• feil — käuflich (umgangssprachlich); verführbar; korrumpiert; korrupt; bestechlich; absetzbar; veräußerlich * * * feil 〈Adj.; veraltet〉 käuflich, verkäuflich ● das ist mir um, für nichts feil 〈veraltet〉 das verkaufe ich nicht [<ahd. feili, fali… … Universal-Lexikon
• Feil — 1. Vor allem in Schwaben und Nordostbayern verbreiteter Übername zu mhd. vol, val, vel »Veilchen«. 2. Berufsübername zu mhd. vle »Feile« für den Hersteller von Metallfeilen. 3. Niederdeutscher Übername zu mnd. feil »fehlerhaft, schlecht,… … Wörterbuch der deutschen familiennamen
• Feil — n. family name; Andre Feil (1884 ?), French neurologist who in 1912 independently of Maurice Klippel described a syndrome (now called the Klippel Feil syndrome) … English contemporary dictionary
• feil — ˈfēl adjective Etymology: perhaps from feel (I) chiefly Scotland : neat and cosy : comfortable * * * feil var. form of fele a., much … Useful english dictionary