Fövqlad thqiqat komissiyası
Ammo neftning juda yuqori narxi (arab davlatlarining G’arb mamlakatlariga “qora oltin” etkazib berishga qo’ygan embargosi tufayli) SSSR iqtisodiyotidagi salbiy hodisalarning aksariyatini yumshatishga yordam berdi. Mamlakat aholisining farovonligi doimiy ravishda yaxshilanib turar edi va aksariyat oddiy fuqarolar hamma narsa tez orada o’zgarishi mumkinligini tasavvur ham qila olmasdi. Va bu juda ajoyib .
SSSRdagi qayta qurish 1985-1991 yillar: qisqacha tavsifi, sabablari va oqibatlari
Qayta qurish (1985-1991) SSSRda davlatning siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy hayotida keng ko’lamli hodisa bo’ldi. Ba’zilar uni amalga oshirish mamlakat qulashining oldini olishga urinish bo’lgan deb hisoblasa, boshqalari, aksincha, Ittifoqni qulashga undagan deb o’ylashadi. Qayta qurish SSSRda qanday bo’lganligini bilib olaylik (1985-1991). Keling, qisqacha uning sabablari va oqibatlarini tavsiflashga harakat qilaylik.
Fon
Xo’sh, SSSRda qayta qurish qanday boshlandi (1985-1991)? Buning sabablari, bosqichlari va oqibatlarini birozdan keyin o’rganib chiqamiz. Endi biz Rossiya tarixidagi ushbu davrdan oldingi jarayonlarga to’xtalamiz.
Bizning hayotimizdagi deyarli barcha hodisalar singari, SSSRdagi 1985-1991 yillardagi qayta qurish o’z tarixiga ega. O’tgan asrning 70-yillarida aholi farovonligi ko’rsatkichlari mamlakatda shu paytgacha misli ko’rilmagan darajaga yetdi. Shu bilan birga, shuni ta’kidlash kerakki, iqtisodiy o’sish sur’atlarining sezilarli pasayishi aynan shu davrga tegishli bo’lib, kelajakda M. S. Gorbachyovning engil qo’li bilan ushbu butun davr “turg’unlik davri” deb nomlangan.
Yana bir salbiy hodisa – bu tovarlarning tez-tez taqchilligi edi, buning sababi tadqiqotchilar rejali iqtisodiyotning kamchiliklari deb atashdi.
Neft va gaz eksporti sanoat rivojlanishining sekinlashishini bartaraf etishga yordam berdi.Aynan o’sha paytda SSSR ushbu tabiiy boyliklarni dunyodagi eng yirik eksport qiluvchilardan biriga aylandi, bunga yangi konlarni o’zlashtirish yordam berdi. Shu bilan birga, mamlakat YaIM tarkibidagi neft va gaz ulushining oshishi SSSRning iqtisodiy ko’rsatkichlarini ushbu resurslarning jahon narxlariga sezilarli darajada bog’liq qildi.
Ammo neftning juda yuqori narxi (arab davlatlarining G’arb mamlakatlariga “qora oltin” etkazib berishga qo’ygan embargosi tufayli) SSSR iqtisodiyotidagi salbiy hodisalarning aksariyatini yumshatishga yordam berdi. Mamlakat aholisining farovonligi doimiy ravishda yaxshilanib turar edi va aksariyat oddiy fuqarolar hamma narsa tez orada o’zgarishi mumkinligini tasavvur ham qila olmasdi. Va bu juda ajoyib .
Shu bilan birga, Leonid Ilyich Brejnev boshchiligidagi mamlakat rahbariyati iqtisodiyotni boshqarishda nimanidir tubdan o’zgartira olmadi yoki xohlamadi. Yuqori stavkalar faqat SSSRda to’planib qolgan iqtisodiy muammolarning xo’ppozini yopib qo’ydi, agar ular tashqi yoki ichki sharoit o’zgargan bo’lsa, har qanday vaqtda yorilib ketish bilan tahdid qilar edi.
Aynan shu sharoitlarning o’zgarishi, 1985-1991 yillarda SSSRda “Qayta qurish” nomi bilan mashhur bo’lgan jarayonga olib keldi.
Afg’onistondagi operatsiya va SSSRga qarshi sanktsiyalar
1979 yilda SSSR Afg’onistonda harbiy operatsiyani boshladi, bu rasmiy ravishda birodar xalqiga xalqaro yordam sifatida taqdim etildi. Sovet qo’shinlarining Afg’onistonga kiritilishi BMT Xavfsizlik Kengashi tomonidan ma’qullanmadi va bu AQSh uchun Ittifoqqa qarshi sanksiya xarakteriga ega bo’lgan bir qator iqtisodiy choralarni qo’llash uchun bahona bo’lib xizmat qildi va G’arbiy Evropa davlatlarini ularning ayrimlarini qo’llab-quvvatlashga ishontirishga imkon berdi.
To’g’ri, barcha urinishlarga qaramay, Amerika Qo’shma Shtatlari hukumati Evropa davlatlarini yirik Urengoy-Ujgorod gaz quvuri qurilishini muzlatib qo’yishiga erisha olmadi. Ammo kiritilgan sanktsiyalar ham SSSR iqtisodiyotiga katta zarar etkazishi mumkin. Va Afg’onistondagi urushning o’zi ham katta moddiy xarajatlarni talab qildi va xalqning noroziligi darajasining oshishiga yordam berdi.
Aynan shu voqealar SSSRning iqtisodiy qulashining birinchi xabarchilariga aylandi, ammo Sovetlar Mamlakatining iqtisodiy asoslarining barcha mo’rtligini ko’rish uchun faqat urush va sanktsiyalar etarli emas edi.
Neft narxlarining pasayishi
Yoqilg’i narxi bir barreli uchun 100 dollar atrofida saqlanib turar ekan, Sovet Ittifoqi G’arb davlatlarining sanktsiyalariga katta e’tibor bera olmadi. 1980-yillardan boshlab jahon iqtisodiyotida sezilarli tanazzul yuz berdi va bu talabning pasayishi tufayli neft narxining pasayishiga yordam berdi. Bundan tashqari, 1983 yilda OPEK mamlakatlari ushbu resurs uchun belgilangan narxlardan voz kechishdi va Saudiya Arabistoni xomashyo ishlab chiqarish hajmini sezilarli darajada oshirdi. Bu faqat “qora oltin” narxlarining qulashini yanada davom ettirishga yordam berdi. Agar 1979 yilda bir barrel neftdan 104 dollar so’ralgan bo’lsa, unda 1986 yilda bu ko’rsatkichlar 30 dollarga tushdi, ya’ni tannarxi deyarli 3,5 baravar kamaydi.
Bu SSSR iqtisodiyotiga ijobiy ta’sir ko’rsatishi mumkin emas edi, u ilgari Brejnev davrida neft eksportiga katta bog’liqlikka tushib qoldi. Amerika Qo’shma Shtatlari va boshqa G’arb davlatlarining sanktsiyalari bilan bir qatorda samarasiz boshqaruv tizimidagi kamchiliklar bilan birga “qora oltin” narxining keskin pasayishi mamlakatning butun iqtisodiyotining qulashiga olib kelishi mumkin.
1985 yilda davlat etakchisiga aylangan Mixail Gorbachyov boshchiligidagi SSSRning yangi rahbariyati mamlakat boshqaruvining barcha jabhalarida islohotlar o’tkazish bilan bir qatorda iqtisodiy boshqaruv tuzilmasini ham o’zgartirish zarurligini tushundi. Aynan shu islohotlarni amalga oshirishga urinish SSSRda qayta qurish (1985-1991) kabi hodisaning paydo bo’lishiga olib keldi.
Qayta qurish sabablari
SSSRda (1985-1991) qayta qurish sabablari aniq nima edi? Quyida ular haqida qisqacha to’xtalamiz.
Mamlakat rahbariyatini – ham iqtisodiyotda, ham umuman ijtimoiy-siyosiy tuzilishda muhim o’zgarishlarni amalga oshirish zarurligi to’g’risida o’ylashga undagan asosiy sabab, hozirgi sharoitda mamlakatga iqtisodiy qulash yoki eng yaxshi holatda, har jihatdan sezilarli pasayish xavfi mavjudligini tushunish edi. Tabiiyki, mamlakat rahbarlari orasida hech kim 1985 yilda SSSR qulashi haqiqati haqida o’ylamagan.
Shoshilinch iqtisodiy, boshqaruv va ijtimoiy muammolarning chuqurligini anglashga turtki bo’lgan asosiy omillar quyidagilardir:
- Afg’onistondagi harbiy operatsiya.
- SSSRga qarshi sanktsiyalarning kiritilishi.
- Neft narxlarining pasayishi.
- Boshqarish tizimining nomukammalligi.
1985-1991 yillarda SSSRda qayta qurish uchun asosiy sabablar bu edi.
Qayta qurishni boshlash
1985-1991 yillarda qayta qurish SSSRda qanday boshlandi?
Yuqorida ta’kidlab o’tilganidek, dastlab bir necha kishi SSSR iqtisodiyoti va ijtimoiy hayotida mavjud bo’lgan salbiy omillar aslida mamlakatning qulashiga olib kelishi mumkin deb o’ylardi, shuning uchun dastlab qayta qurish tizimning ayrim kamchiliklarini tuzatish sifatida rejalashtirilgan edi.
Qayta qurish davrining boshlanishi 1985 yil martda, partiya rahbariyati Siyosiy Byuroning nisbatan yosh va istiqbolli a’zosi Mixail Sergeevich Gorbachyovni KPSS Bosh kotibi etib saylanganida ko’rib chiqilishi mumkin. O’sha paytda u 54 yoshda edi, bu ko’pchilik uchun juda oz tuyuladi, ammo mamlakatning oldingi rahbarlariga nisbatan u haqiqatan ham yosh edi. Shunday qilib, Leonid Brejnev 59 yoshida bosh kotib bo’ldi va 75 yoshida uni bosib o’tgan vafotigacha ushbu lavozimda ishladi. Undan keyin Y. Andropov va K. Chernenko, aslida mamlakatdagi eng muhim davlat lavozimini egallaganlar, mos ravishda 68 va 73 yoshda bosh kotib bo’lishgan, ammo hokimiyat tepasiga kelganlaridan keyin har bir yildan atigi bir oz ko’proq yashashga qodir edilar.
Vaziyatning bu holati partiyaning yuqori darajadagi kadrlarining sezilarli turg’unligini ko’rsatdi. Partiya rahbariyatida Mixail Gorbachyov singari nisbatan yosh va yangi shaxsning Bosh kotib etib tayinlanishi bu muammoning hal qilinishiga ma’lum darajada ta’sir ko’rsatishi kerak edi.
Gorbachyov darhol mamlakatdagi turli xil faoliyat sohalarida bir qator o’zgarishlarni amalga oshirishni rejalashtirayotganini aytdi. To’g’ri, unda bularning barchasi qayerga borishi hali aniq emas edi.
1985 yil aprelda Bosh kotib SSSRning iqtisodiy rivojlanishini tezlashtirish zarurligini e’lon qildi. Aynan “tezlashuv” atamasi ko’pincha qayta qurish davrining birinchi bosqichi deb nomlangan bo’lib, u 1987 yilgacha davom etgan va tizimdagi tub o’zgarishlarni nazarda tutmagan. Uning vazifalariga faqat ba’zi ma’muriy islohotlarni kiritish kiradi. Shuningdek, tezlashtirish mashinasozlik va og’ir sanoatning rivojlanish tezligini oshirishni nazarda tutgan. Ammo oxir-oqibat hukumatning harakatlari kerakli natijani bermadi.
1985 yil may oyida Gorbachyov barchani qayta qurish vaqti kelganini e’lon qildi. Aynan shu bayonotdan kelib chiqqan holda “qayta qurish” atamasi paydo bo’lgan, ammo uning keng qo’llanilishiga joriy qilinishi keyingi davrga tegishli.
Qayta qurish bosqichining I bosqichi
SSSRdagi qayta qurish (1985-1991) hal qilish kerak bo’lgan barcha maqsad va vazifalar dastlab nomlangan deb o’ylash kerak emas. Bosqichlarni taxminan to’rtta davrga bo’lish mumkin.
Qayta qurilishning birinchi bosqichi, uni “tezlashish” deb ham atashgan, 1985 yildan 1987 yilgacha bo’lgan vaqt deb hisoblash mumkin. Yuqorida ta’kidlab o’tilganidek, o’sha paytdagi barcha yangiliklar asosan ma’muriy xarakterga ega edi. Keyin, 1985 yilda alkogolga qarshi kampaniya boshlandi, uning maqsadi tanqidiy darajaga etgan mamlakatda alkogolizm darajasini pasaytirish edi. Ammo ushbu kampaniya davomida “ortiqcha” deb hisoblanishi mumkin bo’lgan bir qator noxush choralar ko’rildi. Xususan, ko’plab uzumzorlar vayron qilindi va partiya a’zolari tomonidan o’tkaziladigan oilaviy va boshqa bayramlarda spirtli ichimliklar bo’lishiga amalda taqiq joriy etildi. Bundan tashqari, alkogolga qarshi kampaniya do’konlarda alkogolli ichimliklar etishmasligiga va ularning narxining sezilarli darajada oshishiga olib keldi.
Birinchi bosqichda korruptsiya va fuqarolarning topilmagan daromadlariga qarshi kurash ham e’lon qilindi. Ushbu davrning ijobiy tomonlari qatoriga partiya rahbariyatiga haqiqatan ham muhim islohotlarni amalga oshirishni istagan yangi kadrlar kiritilishi kiradi. Bu odamlar orasida B. Yeltsin va N. Rijkov ham bor.
1986 yilda sodir bo’lgan Chernobil fojiasi mavjud tizim nafaqat falokatni oldini olishga, balki uning oqibatlarini samarali bartaraf etishga qodir emasligini namoyish etdi.Chernobil AESidagi favqulodda vaziyat bir necha kun davomida rasmiylar tomonidan yashiringan, bu ofat zonasi yaqinida yashovchi millionlab odamlarga xavf tug’dirgan. Bu mamlakat rahbariyati eski usullar bilan ish tutayotganidan dalolat berar edi, albatta bu aholiga yoqmas edi.
Bundan tashqari, shu paytgacha olib borilgan islohotlar o’z samarasizligini ko’rsatdi, chunki iqtisodiy ko’rsatkichlar pasayishda davom etdi va rahbariyat siyosatiga nisbatan xalqning noroziligi tobora kuchayib bordi. Bu haqiqat Gorbachyov va boshqa bir qator partiya elitasi vakillari tomonidan yarim chora-tadbirlardan qochib qutulish mumkin emasligini, ammo vaziyatni saqlab qolish uchun tub islohotlar o’tkazilishi kerakligini anglashga yordam berdi.
Qayta qurish maqsadlari
Yuqorida tavsiflangan ishlarning holati, mamlakat rahbariyatining SSSRdagi qayta qurish (1985-1991) ning aniq maqsadlarini darhol aniqlay olmaganiga yordam berdi. Quyidagi jadval ularni umumlashtirmoqda.
Sfera | Maqsadlar |
Iqtisodiyot | Iqtisodiyot samaradorligini oshirish uchun bozor mexanizmlari elementlarini joriy etish |
Boshqaruv | Boshqaruv tizimini demokratlashtirish |
Jamiyat | Jamiyatni demokratlashtirish, glasnost |
Halqaro munosabat | G’arb dunyosi mamlakatlari bilan munosabatlarni normallashtirish |
1985-1991 yillarda qayta qurish davrida SSSR oldida turgan asosiy maqsad davlatni tizimli islohotlar orqali boshqarishning samarali mexanizmini yaratish edi.
II bosqich
1985-1991 yillarda qayta qurish davrida SSSR rahbariyati uchun yuqorida tavsiflangan vazifalar asos bo’lgan. ushbu jarayonning ikkinchi bosqichida, uning boshlanishi 1987 yil deb hisoblanishi mumkin.
Aynan shu paytda tsenzura sezilarli darajada yumshatildi, bu ochiqlik siyosati deb nomlangan. Bu ilgari yumshatilgan yoki taqiqlangan mavzularni jamiyatda muhokama qilishning maqbulligini ta’minladi. Albatta, bu tizimni demokratlashtirish yo’lidagi muhim qadam edi, ammo shu bilan birga bir qator salbiy oqibatlarga olib keldi. O’nlab yillar davomida temir parda ortida turgan jamiyat shunchaki tayyor bo’lmagan ochiq ma’lumotlar oqimi kommunizm ideallarini tubdan qayta ko’rib chiqishga, g’oyaviy va axloqiy tanazzulga, mamlakatda millatchilik va ayirmachilik tuyg’ularining paydo bo’lishiga hissa qo’shdi. Xususan, 1988 yilda Tog’li Qorabog’da millatlararo qurolli to’qnashuv boshlandi.
Shuningdek, yakka tartibdagi tadbirkorlik faoliyatining ayrim turlarini, xususan, kooperativ shaklida olib borishga ruxsat berildi.
Tashqi siyosatda SSSR sanktsiyalarni bekor qilish umidida AQShga sezilarli imtiyozlar berdi. Gorbachyovning Amerika Prezidenti Reygan bilan uchrashuvlari juda tez-tez bo’lib turar edi, ular davomida qurolsizlanish to’g’risida kelishuvlarga erishildi. 1989 yilda Sovet qo’shinlari Afg’onistondan nihoyat chiqarildi.
Ammo shuni ta’kidlash kerakki, qayta qurish davrining ikkinchi bosqichida demokratik sotsializmni barpo etishning belgilangan vazifalariga erishilmadi.
III bosqichda qayta qurish
1989 yil ikkinchi yarmida boshlangan qayta qurish davrining uchinchi bosqichi mamlakatda yuz berayotgan jarayonlar markaziy hukumat nazorati ostidan chiqa boshlagani bilan ajralib turardi. Endi u faqat ularga moslashishga majbur bo’ldi.
Mamlakat bo’ylab suverenitetlarning paradi bo’lib o’tdi. Respublika hokimiyati organlari mahalliy qonunlar va qoidalarning bir-biriga zid bo’lsa, umumittifoq qonunlaridan ustunligini e’lon qildi. Va 1990 yil mart oyida Litva Sovet Ittifoqidan ajralib chiqqanligini e’lon qildi.
1990 yilda prezident lavozimi joriy etildi, unga deputatlar Mixail Gorbachyovni sayladilar. Kelgusida prezident saylovini bevosita xalq ovozi bilan o’tkazish rejalashtirilgan edi.
Shu bilan birga, SSSR respublikalari o’rtasidagi munosabatlarning avvalgi formati endi saqlanib qolmasligi aniq bo’ldi. Uni suveren davlatlar ittifoqi deb nomlangan “yumshoq federatsiya” ga aylantirish rejalashtirilgan edi. 1991 yilgi to’ntarish, uning tarafdorlari eski tizimni saqlab qolishni istashgan, bu fikrga chek qo’ydi.
Qayta qurish
Putch bostirilgandan so’ng, SSSR respublikalarining aksariyati undan chiqib ketganliklarini e’lon qildilar va mustaqillik e’lon qildilar. Va natija qanday? Qayta qurish nimaga olib keldi? SSSRning qulashi . 1985-1991 yillarda mamlakatda vaziyatni barqarorlashtirish bo’yicha muvaffaqiyatsiz harakatlar amalga oshirildi. 1991 yil kuzida sobiq super kuchni JIT konfederatsiyasiga aylantirishga urinish amalga oshirildi va bu muvaffaqiyatsiz tugadi.
Qayta qurish davrining to’rtinchi bosqichida turgan, ya’ni post-perestroika deb ham ataladigan asosiy vazifa SSSRni tugatish va sobiq Ittifoq respublikalari o’rtasidagi munosabatlarni rasmiylashtirish edi. Ushbu maqsad aslida Belovejskaya Pushchada Rossiya, Ukraina va Belorusiya rahbarlarining uchrashuvida amalga oshirildi. Keyinchalik, boshqa respublikalarning aksariyati Belovejskaya kelishuvlariga qo’shilishdi.
1991 yil oxiriga kelib, SSSR hatto rasmiy ravishda o’z faoliyatini to’xtatdi.
Natija
Qayta qurish davrida (1985-1991) SSSRda sodir bo’lgan jarayonlarni o’rganib chiqdik, ushbu hodisaning sabablari va bosqichlari to’g’risida qisqacha to’xtaldik. Endi natijalar haqida gaplashadigan vaqt keldi.
Avvalo, qayta qurish SSSRda (1985-1991) duch kelgan qulash haqida gapirish kerak. Ham hukmron doiralar uchun, ham butun mamlakat uchun natijalar umidsizlikka uchradi. Mamlakat bir qator mustaqil davlatlarga bo’linib ketdi, ayrimlarida qurolli to’qnashuvlar boshlandi, iqtisodiy ko’rsatkichlarning halokatli pasayishi yuz berdi, kommunistik g’oya butunlay obro’sizlantirildi va KPSS tugatildi.
Qayta qurish davridagi asosiy maqsadlarga hech qachon erishilmadi. Aksincha, vaziyat yanada yomonlashdi. Faqatgina ijobiy daqiqalarni faqat jamiyatni demokratlashtirish va bozor munosabatlarining paydo bo’lishida ko’rish mumkin. 1985-1991 yillardagi qayta qurish davrida SSSR tashqi va ichki qiyinchiliklarga dosh berolmaydigan davlat edi.
Fövqlad thqiqat komissiyası
Prezident İlham Əliyev “Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Əfv Məsələləri Komissiyasının yeni tərkibinin təsdiq edilməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 2016-cı il 19 fevral tarixli 1792 nömrəli sərəncamında dəyişiklik edilməsi barədə sərəncam imzalayıb.
“Qafqazinfo” xəbər verir ki, təsdiq edilmiş Komissiyanın tərkibi aşağıdakı kimidir:
“Komissiyanın sədri
Samir Nuriyev – Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Administrasiyasının rəhbəri
Komissiyanın üzvləri
Fuad Ələsgərov – Azərbaycan Respublikası Prezidentinin köməkçisi – Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Administrasiyasının Hüquq mühafizə orqanları ilə iş şöbəsinin müdiri
Gündüz Kərimov – Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Administrasiyasının Qanunvericilik və hüquq siyasəti şöbəsinin müdiri, Azərbaycan Respublikası Birinci vitse-prezidentinin köməkçisi
Fikrət Məmmədov – Azərbaycan Respublikasının Ədliyyə naziri
Vilayət Eyvazov – Azərbaycan Respublikasının Daxili İşlər naziri
Əli Nağıyev – Azərbaycan Respublikası Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin rəisi
Allahşükür Paşazadə – Şeyxülislam, Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin sədri
Əhliman Əmiraslanov – Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı, Səhiyyə komitəsinin sədri
Zahid Oruc – Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı, İnsan hüquqları komitəsinin sədri
Fazil Mustafa – Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı, Mədəniyyət komitəsi sədrinin müavini
Azay Quliyev – Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı
Sədaqət Vəliyeva – Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı
Aynur Sofiyeva – Azərbaycan Respublikasının Ailə, Qadın və Uşaq Problemləri üzrə Dövlət Komitəsi sədrinin müavini
Rəşad Məcidov – Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin katibi, Azərbaycan Mətbuat Şurasının İdarə Heyətinin üzvü
Əliməmməd Nuriyev – “Konstitusiya” Araşdırmalar Fondunun rəhbəri
Bəyimxanım Verdiyeva – “Xan Şuşinski” Fondunun rəhbəri
Mehriban Vəliyeva – Akademik Zərifə Əliyeva adına liseyin direktoru
Komissiyanın katibi
Kəmalə İsmayılova – Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Administrasiyasının Hüquq mühafizə orqanları ilə iş şöbəsinin Əfv məsələləri sektorunun müdiri”.
Fövqlad thqiqat komissiyası
FÖVQƏLADƏ TƏHQiQAT KOMiSSIYASI
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (AXC) hökuməti ölkədə baş verən qanlı hadisələrə münasibət bildirməyi zəruri saymış və Birinci Dünya müharibəsi başlandığı vaxtdan bolşevik adı altında erməni quldur dəstələri tərəfindən müsəlman əlalisinə və mülkiyyətinə qarşı törədilən zorakılıq hallarını araşdırmaq məqsədilə 1918-ci il 15 iyul tarixində Fövqəladə Təhqiqat Komissiyasının yaradılması haqqında qərar qəbul etmişdir. FTK- nın sədri tanınmış hüquqşunas Ələkbər bəy Xasməmmədov idi. Komissiya 7 nəfərlik tərkiblə təsis edilsədə, sonralar Bakı və Gəncə şəhərlərinin istintaq-prokurorluq və məhkəmə orqanlarının digər nümayəndələri işə cəlb edilmişdir. FTK- nın tərkibi çoxmillətli olmaqla, əsasən polyak, rus, alman, litva tatarı və Rusiyada təhsil almış hüquqşunas azərbaycanlılardan ibarət idi.Fəaliyyət göstərdiyi dövr ərzində 15 iyul 1918-ci ildən, 1 noyabr 1919-cu ilə qədər FTK tərəfindən 36 cilddən ibarət istintaq materialı toplanmışdır. Bakı, Şamaxı, Quba, Göyçay, Cavad, Nuxa, Lənkəran qəzalarında, Gəncədə, Qarabağda, Zəngəzurda ermənilər tərəfindən törədilmiş amansız cinayətlər araşdırılmışdır. FTK-nın fəaliyyətinin yekunu olaraq 128 məruzə və qərar layihəsi hazırlanmış, onların əsasında müxtəlif cinayətlərdə müqəssir bilinən 194 şəxsə qarşı cinayət işi qaldırılmışdır.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.