Hardan bilək ki, mənim yüksəlişim nədir

Шуміла Ліщина Шумів Тихий Гай

Sən Hardan Biləsənki – Скачать mp3 бесплатно

Для вашего поискового запроса Sən Hardan Biləsənki мы нашли 50 песен, соответствующие вашему запросу. Теперь мы рекомендуем загрузить первый результат Elsever Goycayli Sen Hardan Bilesenki 2019 ŞAH TR который загружен ŞAH TV размером 7.37 MB, длительностью 5 мин и 36 сек и битрейтом 192 Kbps.

Обратите внимание:

Перед загрузкой вы можете послушать любую песню, наведите курсор и нажмите «Слушать» или «Скачать» для загрузки mp3-файла высокого качества. Первые результаты поиска – с YouTube, которые будут сначала преобразованы, после чего файлы можно загрузить, но результаты поиска из других источников могут быть сразу же загружены в MP3 без какого-либо преобразования.

Слушают сейчас

Sən Hardan Biləsənki

شيلة ابشرك يا سالم الحال سالم Hd للشاعر المرحوم محمد عوض باكر اداء الحداد هندسة الجهراني

Хьоменаг Схьахьажа Ахь Алахьа Соьга

Three Tenors La Donna E Mobile Brindisi

Andrea Ribeca Ola Del Sol

Оранжевое Солнце Ремикс

نبذه عن العميد رائد الحبهي اليافعي قائد اللواء الأول عمالقة

Marko Italia Ina

Гариблар Абдували Кори

Павел Воля Красиво Всех Заткнул На Передаче Гордон

Thunder Free Fire Gameplay

Редкий Треуг Комбинация My Singing Monsters

Olas De Felicidad Harwey

Gimme More Britney Spears Nightcore Speed Up Edit

Jamai Raja Full Episode 466 Ravi Dubey Nia Sharma Shiny Doshi Zee Tv

Шуміла Ліщина Шумів Тихий Гай

Static Movement Heaven

Скачивают

Just Walk Away С Celine Dion Исп Нина Жуковская

Я Это Уже Слышал Robin S Beyonce Instasamka Shorts

Nico Santos Play With Fire Official Video

Acid Techno New Order Confusion Pump Panel Reconstruction Mix White Label 1995

Naruto Dance Show By O Dog Front Row Arena Chengdu 2018

G3Ok Gigachad Phonk Slowed Reverb

Filatovkaras Vs Виктор Цой Victor Tsoy Остаться С Тобой

Ladynsax Ameno Cover

Просто Лера Мне 20 Witchhouse Remix

Сваты 3 Сезон 8 12 Серии

Imany You Will Never Know Ivan Spell Daniel Magre Reboot

Sherzodbek Jonibekov Ketar Bo Ldim Muhriddin Holiqov

Молитва Дуа От Всего Плохого Дуа Для Защиты От Бедствия

Elvin Grey Чернаглазая Speed Up

Hardan bilək ki, mənim yüksəlişim nədir

Kulis.az tanınmış şair Aqşin Yeniseyin şeirlərini təqdim edir.

Alicənab qu quşu

Özünə qarşı çox alicənabdı göldə üzən qu quşu
Sadəcə, qanadları özünə götürüb,
Başqalarına verib göyləri və uçuşu.
Özünə qarşı bu qədər alicənab olmamalı,
Bir kişi, bir qadın.

Bir də görərsən, nə etsən,
Həyat qarşında durub eyni əmri təkrarlayır:
– Olmadı! Olmadı! Olmadı!

Siyasi sistemdə mümkünsüzlük

Ulduzlu, aylı, ancaq çılpaq qaranlıq səma
Kimisinə sehrdir, kimisinə müəmma.
Mənim üçünsə amma.
Dabanında tikan doğan uşaqlıq.

Sevirəm gövdələri fikirli ağacları
Sobalarda yanacaq dik yaşamaq suçları
Bir gün çırpı olacaq budaqların ucları
Ayaq altda qalacaq bu əlçatmaz uzaqlıq.

Yaxşı şeir pis günlərdən gileydi
Kaş ki bunu gor qazanlar bileydi
Hamı deyir tanrı nəhəng bir şeydi
Bəlkə də O, uşaqdı bir qucaqlıq.

Kaş quş olam uçam ağac dəlməyə,
Amma bunu evdə kimsə bilməyə,
Ölüm çoxdu harda gəldi ölməyə
Adam azdı, bircə gün yaşamaqlıq.

Dipsomania

Unutmaq qisasa aid!
Şair der ki; söz verirəm!
Hamınızı bir gün unudacağam!
Bir xatırlaya bilsəm…
Qəzəbimdə boğuluram!
Bu bir ağcaqayının tufandan qaça bilməməsi kimi bir şey…
Ya bir torağayının balasını təhlükədə qoyub
uzaqlara uça biməməsi kimi bir şey.
Axşam olur
Quruldamağa başlayır xəyalımdakı aşiq qurbağa.
Uşaqlığım – yorğun bir göl!

Eşq

Mənə eşqdən danış, şair!
Bu, sonsuz bir savaşdırsa?
Evinə dönmək də varmı?

Mənə eşqdən danış, şair!
Bu, uzun bir səyahətsə?
Önünü görmək də varmı?

Mənə eşqdən danış, şair!
Bu, mutlu bir yolçuluqsa?
Qəzada ölmək də varmı?

Mənə eşqdən danış, şair!
Bu, göy üzünə qonmaqsa?
Məzara enmək də varmı?

Qışa hazırlıq

Buxarıdan sonrası nədir axı?
Azadlıqmı, yolunu azmaqmı?
Bəlkə də, geri qayıda bilməməyin dönüb geri baxan ağsaçlı üzüntüsü.

Qəbiristanlığa doluşmuşdu qarğalar
Hər tərəf qar idi, qar-qar-qar.
Tablonun adı güclə eşidilirdi köhnə səssizlikdə:
“Bu yazıqların nə günahı var?”

Qayıtdı bizim qozbel leylək.
Bu qış da uşaq gətirmədi kimsəyə.
Görərdiniz, onu dimdiyiboş görüncə
Pəncərəni necə bərkdən örtdü
oğulsuz, qızsız dul külək!
Diksindi televizorda göydələn zürafələr.

Bir yığın kağız-kuğuz yandırdıq sobada
üstü əlyazmalarla dolu
Evimizi təmizlədik dilimizin xəzanından.

Qocalmış “Tamil qaplanı”nın Ankarada “Uykusuzlar” meyxanəsində dedikləri

Əsarətin çörəyi ilə böyümüşdü azadlığımız!
Qarnı tox olsa da, gözü ac idi…
Arzularımızı hisə verib saxlamışdıq, ümidlərimiz qaxac idi.

Azadlığından öncə bir zindanı olmalıydı insanın
Təsadüf adlı bir günahı olmalıydı.
Bağışlamaq yuxarıda ehtiyac idi,
Nəfsimiz cənnətə möhtac idi.

Gül onu satan qoxusu olduğu üçün güldandaydı
İnsan suçu olduğu üçün zindandaydı.
Varmı ölkənizdə indi sehrbazlar, cadugərlər,
Yoxsa hamısını güllələdimi kommunist inkivizisiyası?
Heç olmasa, yaxşı bir adam qaldımı şəhərinizdə
Arxasınca ağlamaq üçün öldürüləsi, sürgün olunası
Barmaqları çəkiclə əziləsi və sümükləri dindiriləsi
Bir azad adam varmı aranızda, inancı əyləncəyə çevirən,
Suyun üstündə yeriyən, uçmaq üçün küpə girən?
Əzablarınızın alt qatında nə mənasız kirayənişinlər oturur!
o nə dadsız çörəkdi, hocam, xoşbəxtliyinizin xanım-xatını
bütün günü telefonda oynaşı yaltaq ətlə laqqırtı vurur.
Hanı o əbədi günahkar bədənlər?
Cavabsızmı qalacaq məhşərdə sizə aid niyələr, nə üçünlər, nədənlər?
Hardasınız, ey tarixin ərköyün qatilləri?
Sözləri diri-diri udmuş həqiqətin lal oğlu burdadır.
Susduqca heykələ dönür, bütə dönür, zənn edir Buddadır.
Tez gəlin, dindirin onu, öldürün onu
Zəfərlə başa çatmamalı dili olan heç bir sükutun sonu!
– Mən buralı deyiləm, abi, öldüyüm torpaqlara aidəm!

Xəstə bir bədən! Ümidlər… qutuda həblər…
Səbəblər göbək ciyəsi ilə bir qadına bağlı
Kiçik bir göy üzü var kəllə sümüyünün altında
Ürəyi gündüz cəhənnəmin, gecə cənnətin ünvanı
Gözləri iki sevən gəncin bir-birilərindən xəbərsiz ağladığı bir otelin eyvanı
Bu gecə yenə quruya çıxıb ağıllı delfinlər və geri dönməmək üçün
İntihar ediblər.
Dəniz hüzn dolu kasıb süfrəsi – boş və kirli
Amma hər kəsə açıq
Təknələr yoxsul uşaqların xəyalları
Yəni sonsuzluqdakı köməksizlik
Haraya üzərlərsə üzsünlər
Bir gün ünvana çatmadan batacaqlar
Yəni arzularına yarımçıq çatacaqlar
Günəş tənbəl-tənbəl əriyir buzda
Yəni zamanı buxarlandırır getdikcə əriyən o qoca, o soyuq üzdə
Hər gün kimsə buxarlanıb yoxa çıxır məhəlləmizdə
doxsan faizi su deyilmi insanın?
Günəş küçədə buxarlandırır zamanı
İnsan həmişə küçədə ölüb evə gəlir.
Zamanın casusu baxır divardan
Qədim bir qəhqəhənin vücududur arvadım, küncdə oturmuş
Köhnəliyindən qopub tökülür suvağının sükutu
Bir tapıntıdır oğlum, keçmiş yalqızlığımın yeganə sübutu.
On ildir ki, ölümü inkar edir masanın üstündəki ölü şəkli
Bizimi aldadır, özünümü aldadır üzündəki cansız gülümsəmə.
Sahibi ölüncə, əşyalar da ölür, sən demə.
Məsələn, bir durbin düşünün, uzaqlardan doymazdı tək gözü
Sahibi ölüncə kor oldu, içinə yığışıb qaldı küncdəki qaranlıq sandıqda
Ya bir cüt ayaqqabı düşünün
Atam öləndən sonra hiss olunmadan yoxa çıxdı
Bir müddət dolaşıb ortalıqda.

Qoca Tamil qaplanı vurnuxur ki, ağlasın!
Əsarətin çörəyi ilə böyümüşdü azadlığımız
Bircə ay da olsun maaşı kəsilməmişdi vətənpərvərliyimizin
Ehtiyac ata və Şöhrət ana oğulluğa götürmüşdü qəhrəmanlığımızı
Vətənin hər şeydən üstün olduğu bir xəlvət tapmışdıq
Orada gizlənirdik bizi axtaran cəsur yaralardan.
Ey kiçik sevinclərin yolunda böyük kədərləri qurban kəsən
xoşbəxtlik qəssabları,
eşidin o yıxılan heykəlin harayını
Əzab yoxdur, yox olan əzabdır!
– Az iç, abi, aldanma lüt şüşənin gözəl iyinə,
buğdanın bərəkətinin fahişəliyinə!

Ölülər pəncərədən baxırdı, hocam!
Küçədə, satın alınmış tablodaki rahibənin üzündə
“indi fahişəmi olduq!” deyə kinayəli bir hahaha vardı
Bütün ölümlərin sonunda bir daha, bir daha, bir daha vardı.
Əsarətin çörəyi ilə böyümüşdü azadlığımız!
Qarnı tox olsa da, gözü ac idi.
Dün gecə “big-bang”dan o qədər inandırıcı danışdın ki
Toza alergiyası olan qəhbə su pərisi durub döşəməni sildi və dedi:
“Xatirələr də insanın xarabalıqlarıdır.
Orada ölən biz idiksə, burada sağ qalan kimdi?
“Böyük partlayış” olubsa, bütün dünya öz başına uçulubsa, dağılıbsa
Hardan bilək doğru kimdi, yalan kimdi?
Eh, nəyimə gərək mənim, bundan sonra məni sevən, alan kimdi?”
O gecə sancısı tutdu bizim Yayavardenepuranın
Sonuncu əsarətin belindən gələn bir heykəl doğdu,
yenə insan doğmadı bu qancıq şəhər!
Nəyinə lazımdır bu qədər ölü, nəyinə lazımdır məzar bu qədər?
Əli qanımıza batmayan bir müqəddəsin varmı
Varmı bizi öldürməyən bir inancın.
Yayavardenepura, qovulmuş Həvva anam,
Yenə hansı gününə heykəl doğursan, yenə hansı üzlə tutubdu sancın?
Ax beyinin dəcəl səfehliyi, dur, qəbiristanlıqda pul dilən varlı başdaşılardan
Su pərisini yola salaq, sular çəkilir.

Beş dinimiz, on min tanrımız var, hocam
Hamısı ingilis general Hastingsin önündə aciz qaldılar.
Göz yaşlarım totalitarizmə ağı deyil, hocam!
Öz-özüylə danışmağa başlayır insan susdurulunca
Və bir gün özünü öldürür düşmənləri onu unudunca.
Kölgəsi doğranmış budaqlarının üstünə düşən bir ağac şəklidir mənim ölkəm

Öz əliylə vurduğu düyünü dişiylə açan kasıb atadır.
Mən də ki dişləri tökülmüş qaplan!
Özümü izləyir azad təhlükəm…

Mart, 2020

• Məşhur filmdəki ayaqqabıları oğurlayan tapıldı
• Tony Mükafatları televiziyada yayımlanmayacaq
• Çayxana söhbətləri – Ulucay Akif yazır.

Siz hardan biləsiniz Öztürk olmaq nədir.

Fulyanı çox sevdim. İlk gördüyüm gündən. Mənimçün o, Qarabağ savaşının obrazlarından biridir – çox sevimli, bəyənilən, simpatik. Efirə hədsiz yaraşır. Tanrı heç nəyi əsirgəməyib. Gözəl qaməti, gözəl duruşu, gözəl üzü, gözəl gözləri.

Simasındakı təbiilik, doğmalıq, emosionallıq, yanğı və sevgi onu hamıdan fərqləndirir. Seçilir Fulya.

Fulya həm də ona görə seçilir ki, gənc xanımdır. Onu ön cəbhədə, odun, alovun içərisində təsəvvür etmək çətindir. Amma biz onu məhz müharibənin ən qaynar nöqtələrində haqq səsimizi dünyaya duydurmağa çalışırkən gördük. Həm heyrətləndik, həm də sevindik. Bir türk qızı belə olmalı – gözü qara-qorxu, yorğunluq nədir, bilməyən, Azərbaycanı da Türkiyə qədər sevən, Vətən bilən.

Belə qızı, belə türk qızını necə ekranlaşdırmayasan, necə çəkməyəsən, necə filmləşdirməyəsən?! İkinci biri varmı? Müharibənin bizə tanıtdığı Fulya kimi ikinci bir qadın jurnalistin adını çəkə bilərsinizmi?! Müqayisə edə biləcəyimiz daha bir isim varmı?!

Yoxdur. Ona görə yoxdur ki, Türkiyədə savaş müxbirliyinin dərsini, kursunu, elmini keçirlər, əlifbasını, düsturunu öyrədirlər. Tam yetişdirdikdən, nəzəriyyəsini öyrətdikdən sonra təcrübəsini də keçirlər. Və bu çox bahalı bir təhsildir, təcrübədir. Bizdən fərqli olaraq, Türkiyə şou-biznesdən başlayaraq sosial mövzulara qədər hər sahədə “özünü sınamış” “hərşeyşünaslar” göndərməz müharibənin od-alovunun içərisinə.

Yəni Fulya peşəkardır. Amma. O, 44 günlük müharibədə işini sadəcə, bir peşəkar və bir xəbərçi kimi görməkləmi kifayətlənirdi? Onun gözəl, qəlbləri riqqətə gətirən, inlədən səsindəki yanğını, fəryadı görürdünüzmü, hiss edə bilirdinizmi? Gəncə qətliamındakı səsi-ünü yadınızdadırmı? Bir avropalı, hansısa əcnəbi müxbir edə bilərdimi bunu? Göz yaşlarını xatırlayırsınızmı?

Gəncədəki xain erməni dəhşəti və vəhşəti onun baxışlarından və səsindən yayıldı dünyaya. Onun etdiyindən daha təsirlisini hansımız edə bildik, etdikmi?!

Sosial şəbəkələrdə oxuduqca, izlədikcə ürəyim sızlayır, parça-parça oluram: başımız savaşda əldə etdiyimiz uğurlara, bir-birinin ardınca gələn qələbə xəbərlərinə qarışanda Fulyaydı Gəncə, Bərdə, Tərtər, Goranboy faciələrini yayan, ardarda reportajlar yayımlayan, canlı yayımlara çıxan. Bəlkə də o vaxt bütövlükdə cəbhəyə gözümüzü dikdiyimizdən, Gəncəni, Bərdəni, Tərtəri yaxşı görə bilmirdik, ancaq o dəhşətləri gözləriylə görən, canı dişində, qəlbi ovcunda Fulya üçün onda da faciəydi, indi də. Raketlərin yerlə-yeksan etdiyi binaların xarabalığında tikə-parça olmuş insan qalıqlarını heç təsəvvürümüzə gətirmədik o vaxt. Amma xərəklərə meyit yox, insan tikələri toplanırmış. Bəzi uşaqların heç tikəsi də tapılmayıb. Bu acıları, bu fəlakəti gözləriylə görən, bu ağrılara qəlbi tab gətirən – mən yəqin ki, havalanardım o səhnələri görsəm, – peşəkar həmkarımıza ağız büzməyə kimin haqqı var.

İzlədikcə, gördükcə utanıram, xəcalət çəkirəm. Fulya da görür, oxuyur, nələr hiss edir, heç düşünürsünüzmü? Bu qədər rəzil və ayıb müzakirələri kim başlatdı, davam etdirənlər kimlərdir? Jurnalistikamızın üz qaraları, dosta, qardaşa, qonağa bu münasibətsizliyi göstərməyi kimdən öyrəndiniz? Bu görgüsüzlüyü necə öyrəndiniz.

Dünyanın hər yerində ən sadəsindən tutmuş, ən ünlüsünə qədər istənilən şəxs barədə film də çəkmək olar, roman da yazmaq olar. Önəmli olan o filmin kim haqqında çəkilməsi yox, dünyaya ünvanladığı mesajlardır. Mən əminəm ki, Fulya Öztürk haqqında film çəkmək ideyası da bu məqsədlədir. Biz Fulyanın gözəl simasıyla ağrılarımızı çatdıracağıq dünyaya. Onu ona görə qəhrəmanlaşdırırıq ki, ehtiyacımız var buna. Bəlkə bir soyuqqanlı avropalıya göstərə bilərik ağrının nə demək olduğunu. Savaş meydanından uzaqdakı evində, yuvasında, isti yatağında yuxuya getmiş insanların tikələrini toplamağın nə demək olduğunu bəlkə Fulyanın ağlar gözlərilə, hüznüylə, kədəriylə çatdırarıq qəlbsiz insanabənzərlərə. Bir erməniylə bir azərbaycanlının fərqi nədir, xarabazara çevrilmiş şəhərlərimizin, kəndlərimizin səssiz ağısıyla izah edə bilərik bəlkə dünyaya.

Nədir xoşunuza gəlməyən? Dünyaca məşhur Jan Klod Van Damm haqda film çəksək, xoşunuza gələrmi? Hazır, quda da olmuşuq. Fulya Öztürkü niyə layiq görə bilmirsiniz? Sizin ola bilmədiyiniz yerdə Fulyanın olmasımı sizi üzür?! Onun sevilməyini, seçilməyini, qəhrəmanlaşdırılmağınımı sinəyə çəkə bilmirsiniz?! Hələ də anlamırsınız ki, bu, xalqın seçimidir, xalqın sevgisidir, xalqın qiymətidir. Xalqın seçdiyini, sevdiyini, yüksəltdiyini heç kimsə yıxa, aşağılaya, kiçildə bilməz.

90-cı illərdən üzü bəri – Birinci Qarabağ müharibəsindən bu günə qədər minlərlə qəhrəman əsgər və zabitimiz şəhid olub. Elələri var ki, adları belə topluma bəlli deyil, naməlumdurlar, məzarları belə yoxdur. Elələri var, qolu yoxdur, qıçı yoxdur, gözü yoxdur, əlil arabasında yaşlayanlar var, təmənnasız, umacaqsız yaşayırlar yurdlarında. Savaşda çox böyük qəhrəmanlıqlar göstərmiş əsgərlərimiz, zabitlərimiz. əminliklə deyirəm ki, var. Çoxdurlar. Amma çoxunun şəhidliklərindən də, qaziliklərindən də, qəhrəmanlıqlarından da xəbərsizik. Taleləri belə gətiribmi, özlərimi həddən artıq təvazökardırlar, ya önə çıxmayıblar, ya çıxmaq istəməyiblər, ya da çıxaran olmayıb.

Amma kimlərsə də seçilib, sevilib, məsələn, şəhid generalımız Polad Həşimov kimi, şəhid əsgərimiz Mübariz İbrahimov kimi. Kim deyə bilər ki, Azərbaycan Ordusunda Polad Həşimovdan başqa fədakar zabitimiz olmayıb və ya yoxdur?! Kim iddia edə bilər ki, Mübariz kimi fədakar oğullarımız azdır? Sizi inandırıram ki, yüzlərlə belə zabitimiz, əsgərimiz olub və bu gün də var. Amma o qəhrəmanlar məhz Polad Həşimovun simasında ümumiləşdi, xalqın ürəyində özünə əbədi yer qazandı.

Fulya Öztürkü də belə bilək. Qardaş ölkənin – Türkiyənin media fədakarlığının siması kimi seçildi. Öztürk xaricə çıxan səsimiz, sözümüz, gözümüz kimi ümumiləşdi. Onun haqqında film çəkən rejissor da, ssenarist də, operator da, montajçı da, işıqçı da çox gözəl bir işlə məşğuldurlar: ləyaqətli bir türk qızına, Azərbaycanı çox sevən, insan acılarına, müharibə dəhşətlərinə laqeyd qala bilməyən, işinə qəlbinin odunu, ruhunun işığını, ürəyinin sevgisini də qatan bir həmkarımıza – cəsarətli savaş müxbirinə minnətdarlıq və şükranlıq duyğularımızı bir sənədli filmlə çatdırırlar. Çünki azərbaycanlı olmaq bu demək. Bizə tərəf bir addım gələnin qarşısına on addım gedərik, başımızın tacı edərik, qəlbimizdə ona taxt qurarıq.

Və nə qəribə ki, Fulya da azərbaycanlı kökənli. Babaları vaxtilə Güney Azərbaycandan Türkiyəyə – Adanaya köçüblər. Fulya Adanada doğulub. Reportyorluğu çox sevir. Suriyada, Afrikada, Myanmada – dünyanın ən qaynar, qanlı-qadalı nöqtələrində CNN Türk üçün reportajlar hazırlayıb.

Fulya belə Fulyadır. Jurnalistikanın “j”dən xəbəri olmayanlar necə anlasınlar ki, bunu. Sizi Biləcəridən o tərəfdə tanımırlar, Siz hardan biləsiniz ki, Fulya Öztürk olmaq nədir.