Sən hardan bilirsən ki, sənə qarşı sui-qəsd ediblər
hər şeyi sulayan təbəssüm
8. əl-Ənfal surəsi
“Qənimətlər” surəsi, 75 ayə,
Mədinədə nazil olub.
Mərhəmətli və Rəhmli Allahın adı ilə!
1. Səndən qənimətlər haqqında soruşurlar. De: “Qənimətlər Allaha və Peyğəmbərə aiddir”. Elə isə Allahdan qorxun və öz aranızdakı əlaqələri möhkəmlədin. Əgər möminsinizsə, Allaha və Onun Elçisinə itaət edin.
2. Möminlər ancaq o kəslərdir ki, Allah anıldığı zaman onların qəlbi qorxuya düşər, Onun ayələri onlara oxunduqda imanları artar, yalnız öz Rəbbinə təvəkkül edər,
3. namaz qılar və Bizim onlara verdiyimiz ruzidən Allah yolunda xərcləyərlər.
4. Onlar həqiqi möminlərdir. Onlar üçün Rəbbi yanında dərəcələr, bağışlanma və bolluca ruzi vardır.
5. Rəbbin səni bu minvalla haqq-ədalət uğrunda Bədrə getmək üçün evindən çıxartdı. Halbuki bu, möminlərdən bir dəstənin xoşuna gəlmirdi.
6. Haqq bəlli olduqdan sonra belə onun barəsində səninlə mübahisə edirdilər, sanki gözləri baxa-baxa ölümə sürüklənirdilər.
7. O vaxt Allah sizə, iki dəstədən birinin (karvanın və yaxud kafirlərin qoşununun) sizin olduğunu vəd edirdi. Siz silahsız dəstənin sizin olmasını arzulayırdınız. Allah isə Öz kəlmələri ilə haqqı gerçəkləşdirmək və kafirlərin kökünü kəsmək istəyirdi.
8. O bununla günahkarların xoşuna gəlməsə də, haqqı gerçəkləşdirmək və batili puç etmək istəyirdi.
9. O vaxt siz Rəbbinizdən kömək diləyirdiniz. O da: “Mən sizə bir-birinin ardınca gələn min mələklə yardım edəcəyəm”– deyə duanızı qəbul etmişdi.
10. Allah bunu yalnız bir müjdə və onunla qəlbiniz rahatlıq tapsın deyə belə etdi. Qələbə yalnız Allahdandır. Həqiqətən, Allah Qüdrətlidir, Müdrikdir.
11. O zaman Allah Öz tərəfindən bir təskinlik olsun deyə, sizə yüngül bir mürgü göndərmiş, göydən sizin üzərinizə yağmur endirmişdi ki, onunla sizi təmizləsin, şeytanın vəsvəsəsini sizdən uzaq etsin, qəlbinizi möhkəmləndirsin və onunla qədəmlərinizi sabit etsin.
12. O zaman Rəbbin mələklərə: “Mən sizinləyəm! İman gətirənləri gücləndirin. Mən kafirlərin qəlbinə qorxu salacağam. Onların boyunlarını vurun və barmaqlarının hamısını kəsin!”– deyə vəhy etmişdi.
13. Bu, onların Allaha və Onun Elçisinə qarşı çıxmalarına görədir. Allaha və Onun Elçisinə qarşı çıxan kimsəyə Allah şiddətli əzab verər.
14. Bax belə! İndi dadın onu! Kafirlər üçün Cəhənnəm odunun əzabı da hazırlanmışdır.
15. Ey iman gətirənlər! Kafirlərlə döyüş meydanında qarşılaşsanız, arxanızı onlara çevirməyin.
16. Daha bir döyüş əməliyyatı keçirmək üçün bir tərəfə çəkilən və ya başqa bir dəstəyə qoşulanlar istisna olmaqla, kim belə bir gündə onlara arxa çevirərsə, Allahın qəzəbinə düçar olar. Onun sığınacağı yer Cəhənnəmdir. O, necə də pis dönüş yeridir.
17. Onları siz öldürmədiniz, Allah onları öldürdü. (Düşmənlərin gözünə bir ovuc torpaq) atdığın zaman sən atmadın, Allah atdı ki, möminləri Öz tərəfindən yaxşı bir sınaqdan keçirtsin. Həqiqətən, Allah Eşidəndir, Biləndir.
18. Bax belə! Həqiqətən də, Allah kafirlərin hiyləsini zəiflədər.
19. Əgər siz kafirlər ədalətli hökm diləyirsinizsə, artıq sizə hökm gəlmişdir. Əgər küfrə son qoysanız, bu, sizin üçün xeyirli olar. Yox əgər qayıtsanız (möminlərə qarşı vuruşsanız), Biz də qayıdarıq (sizi yenə məğlub edərik). Dəstəniz nə qədər çox olsa da, bu sizi heç bir şeydən qurtara bilməz. Şübhəsiz ki, Allah möminlərlədir.
20. Ey iman gətirənlər! Allaha və Onun Elçisinə itaət edin, eşitdiyiniz halda ondan üz döndərməyin.
21. Eşitmədikləri halda: “Eşitdik!” deyənlər kimi olmayın.
22. Şübhəsiz ki, Allah yanında canlıların ən pisi haqqı anlamayan karlar və lallardır.
23. Əgər Allah onlarda bir xeyir olduğunu bilsəydi, əlbəttə, onlara eşitdirərdi. Əgər onlara eşitdirsəydi belə, yenə də üz çevirərək dönərdilər.
24. Ey iman gətirənlər! Peyğəmbər sizi, həyat verəcək şeylərə çağırdığı zaman Allahın və Peyğəmbərinin çağırışına cavab verin. Bilin ki, Allah insanla onun qəlbi arasındadır (onun istəyinə çatmasına mane ola bilər) və siz Onun hüzuruna toplanılacaqsınız.
25. Elə bir bəladan qorxun ki, o, sizlərdən təkcə zalım olanlara üz verməz (hamınızı bürüyər). Bilin ki, Allah şiddətli cəza verəndir.
26. Yadınıza salın ki, bir zaman siz az idiniz, yer üzündə zəif sayılırdınız; kafir adamların sizi ələ keçirəcəyindən qorxurdunuz. Allah sizə sığınacaq verdi, Öz köməyi ilə sizi qüvvətləndirdi və sizə pak ruzilərdən verdi ki, bəlkə şükür edəsiniz.
27. Ey iman gətirənlər! Allaha və Elçisinə xəyanətkarlıq göstərməyin və bilə-bilə aranızdakı əmanətlərə də qəsd etməyin.
28. Bilin ki, var-dövlətiniz də, övladlarınız da ancaq bir imtahandır. Böyük mükafat isə Allah yanındadır.
29. Ey iman gətirənlər! Əgər Allahdan qorxsanız, O sizə haqla nahaqqı ayırd etmə bacarığı verər, günahlarınızdan keçər və sizi bağışlayar. Allah böyük lütf sahibidir.
30. Bir zaman kafirlər səni həbs etmək, öldürmək və ya yurdundan qovmaq üçün sənə qarşı hiylə qururdular. Onlar hiylə işlətdilər, Allah da hiylə işlətdi. Allah hiylə işlədənlərin ən yaxşısıdır.
31. Ayələrimiz onlara oxunduğu zaman deyərlər: “Artıq eşitdik. İstəsək, biz də buna bənzərini deyə bilərik. Bu, keçmişdəkilərin əfsanələrindən başqa bir şey deyildir”.
32. O zaman onlar: “Ey Allah! Əgər bu, Sənin tərəfindən gəlmiş bir haqdırsa, onda üstümüzə göydən daş yağdır və ya bizə ağrılı-acılı bir əzab göndər”– demişdilər.
33. Sən onların arasında olduğun halda Allah onlara əzab verməyəcək. Bağışlanmalarını dilədikləri zaman da Allah onlara əzab verən deyildir.
34. Onlar Məscidulharamın xidmətçiləri olmadıqlarına baxmayaraq möminləri oraya buraxmadıqları halda Allah nə üçün onlara əzab verməsin? Onun xidmətçiləri yalnız müttəqilərdir. Lakin onların çoxu bunu bilmir.
35. Onların müqəddəs Evin yanındakı ibadətləri fit vermək və əl çalmaqdan başqa bir şey deyildir. Küfr etdiyinizə görə dadın əzabı!
36. Şübhəsiz ki, kafir olanlar insanları Allah yolundan sapdırmaq üçün öz mallarını sərf edirlər. Onlar onu sərf edəcək, sonra bunun peşmançılığını çəkəcək, daha sonra isə məğlub ediləcəklər. Kafir olanları Cəhənnəmə toplayacaqlar ki,
37. Allah murdarı pakdan ayırsın, murdarları bir-birinin üstünə qoyub bir yerə yığsın və onları Cəhənnəmdə yerləşdirsin. Ziyana uğrayanlar da məhz onlardır.
38. Kafir olanlara de ki, əgər küfrə son qoysalar, olub-keçənlər onlara bağışlanar. Yox, əgər küfrə qayıtsalar, əvvəlkilərin başına gələn aqibəti gözləsinlər.
39. Fitnə aradan qalxana qədər və din tamamilə yalnız Allaha həsr edilənədək onlarla vuruşun! Əgər şirkə son qoysalar, bilsinlər ki, Allah onların etdiklərini görür.
40. Əgər onlar üz döndərsələr, bilin ki, Allah sizin Himayədarınızdır. O, nə gözəl Himayədar, nə gözəl Yardımçıdır!
41. Əgər siz Allaha və haqla batilin ayırd edildiyi gün – iki dəstənin qarşı-qarşıya gəldiyi gün qulumuza nazil etdiyimizə iman gətirmisinizsə, bilin ki, ələ keçirdiyiniz qənimətlərin beşdə biri Allaha, Onun Elçisinə, onun qohum-əqrəbasına, yetimlərə, kasıblara və müsafirlərə məxsusdur. Allah hər şeyə qadirdir.
42. O zaman siz vadinin yaxın tərəfində, onlar uzaq tərəfində, karvan isə sizdən aşağıda (dənizin sahilində) idi. Əgər siz vədələşsəydiniz, həmin vaxt və yer barəsində ixtilafa düşərdiniz. Lakin Allah olacaq işi həyata keçirmək üçün belə etdi ki, həlak olan açıq-aydın bir dəlillə həlak olsun, sağ qalan da açıq-aydın bir dəlillə sağ qalsın. Həqiqətən, Allah Eşidəndir, Biləndir.
43. O zaman Allah yuxunda sənə onları az göstərdi. Əgər onları sənə çox göstərsəydi, ruhdan düşər və döyüş barəsində bir-birinizlə mübahisə edərdiniz. Lakin Allah sizi qorudu. Şübhəsiz ki, O, kökslərdə olanları bilir.
44. O vaxt qarşı-qarşıya gəldiyiniz zaman Allah onları sizin gözünüzə az göstərdi, sizi də onların gözündə azaltdı ki, olacaq işi yerinə yetirsin. Bütün işlər Allaha qayıdır.
45. Ey iman gətirənlər! Kafir bir dəstə ilə üz-üzə gəldikdə möhkəm durun və Allahı çox yad edin ki, bəlkə nicat tapasınız.
46. Allaha və Onun Elçisinə itaət edin, bir-birinizlə mübahisə etməyin, yoxsa ruhdan düşər və zəifləyərsiniz. Səbir edin, çünki Allah səbir edənlərlədir.
47. Yurdlarından təkəbbürlə, özlərini camaata göstərmək üçün çıxan və insanları Allah yolundan sapdıran kəslər kimi olmayın. Allah onların əməllərini hər tərəfdən ehtiva etmişdir.
48. O zaman şeytan onların əməllərini özlərinə gözəl göstərib: “Bu gün insanlardan heç kəs sizə qalib gələ bilməz. Axı mən sizə yardım edən bir qonşuyam!”– demişdi, iki dəstə bir-birini gördükdə isə geri çəkilib: “Mən sizdən uzağam. Mən sizin görmədiklərinizi görürəm. Mən Allahdan qorxuram. Çünki Allah şiddətli cəza verəndir!”– demişdi.
49. O zaman münafiqlər və qəlbində xəstəlik olanlar dedilər: “Bunları öz dinləri aldatdı!” Kim Allaha təvəkkül etsə, bilsin ki, Allah Qüdrətlidir, Müdrikdir!
50. Kaş sən kafirləri mələklər onların canını alarkən görəydin. Mələklər onların üzünə və yanlarına vura-vura deyirdilər: “Dadın yandırıcı odun əzabını!
51. Bu, öz əllərinizlə etdiyiniz əməllərə görədir. Yoxsa Allah qullarına zülm edən deyildir”.
52. Bunların əməli Firon nəslinin və onlardan əvvəlkilərin əməlinə bənzəyir. Onlar Allahın ayələrini inkar etdilər, Allah da onları günahlarına görə yaxaladı. Şübhəsiz ki, Allah Qüvvətlidir, cəzalandırması da şiddətlidir.
53. Bu, ona görədir ki, bir camaat nəfslərində olanı dəyişməyincə, Allah da onlara verdiyi neməti dəyişən deyildir. Şübhəsiz ki, Allah Eşidəndir, Biləndir.
54. Bunların əməli Firon nəslinin və onlardan əvvəlkilərin əməlinə bənzəyir. Onlar Rəbbinin ayələrini yalan hesab etdilər, Biz də onları günahlarına görə məhv etdik. Firon nəslini dənizdə qərq etdik. Onların hamısı zalım idi.
55. Şübhəsiz ki, Allah yanında canlıların ən pisi kafir olanlardır. Onlar iman gətirməzlər.
56. Onlar əhd bağladığın kimsələrdir ki, sonra hər dəfə öz əhdlərini pozur və heç nədən çəkinmirlər.
57. Əgər döyüşdə onları yaxalasan, onları cəzalandırmaqla arxalarında olan kimsələri də dağıt ki, bəlkə ibrət alsınlar.
58. Əgər bir qövmün əhdi pozacağı ilə xəyanət etməsindən qorxsan, sən də onlara onu pozduğunu bildir. Şübhəsiz ki, Allah xainləri sevmir.
59. Qoy kafirlər əzabdan qaça biləcəklərini zənn etməsinlər. Çünki onlar ondan yaxa qurtara bilməzlər.
60. Düşmənlərə qarşı bacardığınız qədər qüvvə və döyüş atları hazırlayın ki, bununla Allahın düşmənini, öz düşməninizi və onlardan başqa sizin bilmədiyiniz, lakin Allahın bildiyi kimsələri qorxudasınız. Allah yolunda nə xərcləsəniz, əvəzi sizə tam ödənilər və sizə zülm edilməz.
61. Əgər onlar sülhə meyl etsələr, sən də ona meyl et və Allaha təvəkkül et! Həqiqətən, O, Eşidəndir, Biləndir.
62. Əgər onlar səni aldatmaq istəsələr, bil ki, sənə Allah yetər. O, səni həm Öz köməyi ilə, həm də möminlərlə qüvvətləndirdi.
63. Allah onların qəlblərini birləşdirdi. Əgər sən yer üzündə olanların hamısını sərf etsəydin belə, onların qəlblərini birləşdirə bilməzdin. Lakin Allah onları birləşdirdi. Həqiqətən, O, Qüdrətlidir, Müdrikdir.
64. Ey Peyğəmbər! Sənə və sənin ardınca gedən möminlərə Allah kifayət edər.
65. Ey Peyğəmbər! Möminləri döyüşə ruhlandır. Əgər aranızda iyirmi səbirli kişi olsa, kafirlərdən iki yüzünə qalib gələr; əgər aranızda yüz səbirli kişi olsa, kafirlərdən mininə qalib gələr. Çünki onlar anlamayan adamlardır.
66. İndi Allah sizin yükünüzü yüngülləşdirdi. Çünki O, sizdə zəiflik olduğunu bilirdi. Əgər aranızda yüz səbirli kişi olsa, kafirlərdən iki yüzünə qalib gələr; əgər aranızda min səbirli kişi olsa, Allahın izni ilə kafirlərdən iki mininə qalib gələr. Allah səbir edənlərlədir.
67. Peyğəmbərə yer üzündə çoxlu kafir qırmayınca əsir götürmək yaraşmaz. Siz dünya mənfəətlərini istəyirsiniz, Allah isə axirəti qazanmağınızı istəyir. Allah Qüdrətlidir, Müdrikdir.
68. Əgər Allah tərəfindən əzəldən yazılan bir hökm olmasaydı aldığınız fidyə müqabilində sizə böyük bir əzab toxunardı.
69. Ələ keçirdiyiniz qənimətləri halal və təmiz olaraq yeyin və Allahdan qorxun. Həqiqətən, Allah Bağışlayandır, Rəhmlidir.
70. Ey Peyğəmbər! Əlinizdə olan əsirlərə de: “Əgər Allah qəlbinizdə xeyir olduğunu bilsə, sizdən alınan fidyədən daha xeyirlisini sizə verər və sizi bağışlayar. Allah Bağışlayandır, Rəhmlidir”.
71. Əgər əsirlər sənə xəyanət etmək istəsələr, bilin ki, onlar bundan əvvəl Allaha xəyanət etmişdilər. Allah möminlərə onların öhdəsindən gəlməyə imkan vermişdi. Allah Biləndir, Müdrikdir.
72. Həqiqətən, iman gətirən, hicrət edən və Allah yolunda öz malı və canı ilə cihad edən mühacirlər və sığınacaq verib köməklik göstərən ənsarlar – məhz onlar bir-birinin dostlarıdır. İman gətirən, lakin hicrət etməyənlərə gəldikdə isə, onlar hicrət etməyincə siz onları himayə etməyə borclu deyilsiniz. Əgər onlar din uğrunda sizdən kömək istəsələr, sizinlə aralarında müqavilə olan bir qövm əleyhinə yardım istisna olmaqla, kömək etməyiniz gərəkdir. Allah sizin nə etdiklərinizi görür.
73. Kafirlər də bir-birinə dostdurlar. Əgər siz bunu etməsəniz (bir-birinizə yardımçı olmasanız), yer üzündə fitnə və böyük bir fəsad baş verər.
74. İman gətirən, hicrət edən və Allah yolunda cihad edənlər və sığınacaq verib köməklik göstərənlər – məhz onlar həqiqi möminlərdir. Onlar üçün bağışlanma və bolluca ruzi vardır.
75. Sonradan iman gətirənlər, hicrət edib sizinlə bərabər cihad edənlər də sizdəndirlər. Qohumlar Allahın Kitabına görə bir-birinə varis olmağa daha yaxındırlar. Həqiqətən, Allah hər şeyi bilir.
Sən hardan bilirsən ki, sənə qarşı sui-qəsd ediblər
Başlamamış bitən səfər, yaxud qadağan işarəsi
Görkəmli yazıçı Mübariz Cəfərlinin bu il “Azərbaycan” jurnalının 5-ci sayında çap edilən “Bağban” romanı onun trilogiyasının sonuncu əsəridir, demək, eyni zamanda tamamlayıcı həlqə rolunu oynayır. Bundan əvvəlki iki romanı (“Bərpaçı” və “Bənna”) oxuyanlar yəqin ki, bu mətnlərdə yuvalanan bədii mətləbin usta şəkildə, həm də elə o bədii mətləbin xarakterinə uyğun şəkildə açılmasının, bu arada sənətkarın bizim nəsrdə az rastlanan, bədii əsəri tam şəkildə bir ovuc içinə yığa bilən incə gedişləri unutmuş deyillər.
Bu üç əsərdə nə var? – texniki baxımdan o var ki, hadisələr adi axarla, adidən adi ritmlə təsvir edilir, onların dinamikasında üst qatda gözlənilməz heç nə baş vermir, ancaq müvəqqəti olaraq. Oxucu “oyuna daxil edildikdən sonra” başa düşür ki, həmin hadisələr əsas fon olmaqla bərabər, həm də sırf təsadüfdür, bu hadisələr baş verməyə də bilərdi, əsas məsələ sənin onların təsadüfiliyinə baş qoşman və beləcə hadisələr sıxlaşdıqca mətləbin (yaxud mətləblərin) ipəkdən süzülürmüş kimi üzə çıxması, insana bildiyi həqiqətləri başqa rakursdan görükdürməkdir.
Bu romanların hər birində adı çəkilən xüsusiyyət – sənətkarlıq manerası müxtəlif doza və biçimdə meydana çıxır, ona görə oxucular bu romanları fərqləndirərkən (kimisi “Bənna”ya, kimisi “Bərpaçı”ya, kimisi də ola bilər ki, “Bağban”a üstünlük versin) onlara bir hadisənin ayrı-ayrı halları, fərqli situasiyalarda meydana çıxa bilən görüntüləri kimi bax bilərlər. Bu üç roman Cəfərlinin yaradıcılığında əvvəllər də qeyd edildiyi kimi yeni mərhələ olsa da, əslində onun bütün əsərlərinin içindən bir narahat əsəb xətti kimi keçən axtarışlarının nəticəsidir.
Ən önəmli cəhətlərdən biri odur ki, bizim çağdaş nəsr təcrübələrindən fərqli olaraq bu mətnlərdə rəngbərəng hadisə selini deyil, hadisəni tədqiq edən yazıçı düşüncəsini görürük. Bu üstündən asanlıqla keçiləsi bir xüsusiyyət, yaxud keyfiyyət deyildir. Əksər yazarlar (söhbət ard-arda yazılan romanlardan gedir) demək, yaxud göstərmək istədiyi mətləbin ətrafında o qədər fırlanırlar ki, sonda özləri də bu cızılan dairənin içinə düşür və nə özünü, nə də əsərini xilas edə bilmir, nəticədə mətn şişir, mətləbi göstərmək naminə edilən al-əlvan təsvirlərin içində boğulur, ona görə də bu irili-xırdalı nəsr mətnləri oxucuda “boğulan rəng“ hissini yaradır.
Keçək əsas mətləbə – söhbət “Bağban” romanından gedir. Əsərdə epiqraf kimi Seyid Əzimin sözləri seçilib: “Bağ içrə gəlib, yarımı əğyar ilə gördüm.” Mətndə hifz edilən düşüncə qatında əsas təkrarlanan rədif “Şirvan şikəstəsi”nin “neynək. ” sözüdür. Bu, əslində məqamdır, bədii əsərin poetik sistemində üç şəxsi birləşdirən, yaxud daha dəqiqi – bir nəfəri üç şəxsə bölən çox mürəkkəb və ziddiyyətli bir məqamdır. Müəllif sövq-təbii, şüuraltı duyduğu, fəhm etdiyi nəsnəni əlacı yerdən-göydən üzülən insanın səsləndirdiyi mahnı ilə ifadə etməyə çalışır.
Fəhm edilən şey – sirdir, həyatın, gerçəkliyin, yaxud bütün bunları yaradıb ərsəyə gətirən tanrının sirri. Müəllif təsvirlə hadisə, mətləblə həqiqət, mətnlə mətndənkənar gerçəklik arasındakı elə bir hissəni seçir ki, dünyaya baxışın qurtaracağı, son nöqtəsi olsun. Bax, məhz bu son nöqtədən (sərhəd vəziyyətindən) bütün gerçəklik, bütün hadisələr çözülür; nöqtənin, məqamın seçilməsi əsasdır, bu məqam o qədər vizual, o qədər görünən olmalıdır ki, ordan baxanda ən müxtəlif insanları, onların könül sirlərini birləşdirən duyğular əzbərdən oxunsun.
Qəhrəmanlardan biri digər şəxsi gördükdə “mən səni hardasa görmüşəm, səni mən yüzdə yüz tanıyıram, ancaq. ” deməsi, yaxud xəyalından keçirməsi əslində o məqamdan “görünən” sirrin açarlarından biridir. Bu məqamda qeyd etmək lap yerinə düşər ki, Cəfərli nəsrinə açar-mətnlərxasdır və bu təkcə onun oxuduğu, bəhrələndiyi mənbələrlə deyil, həm də və daha çox yazıçı fəhmi ilə bağlıdır. Yuxarıda xatırlatdığımız nöqtə və ya məqam –sirli bir düyündür (bütün görünmə effektinə baxmayaraq-!), Famili mətndə deyildiyi, yaxud xatırlandığı kimi (bəlkə də. ) ruh tutub, bu məqsədlə dostu, çalışdığı biznes sahəsində müdiri Mehmanın yanına aparır. İçəri girən kimi ani olaraq o ruhları yenə görmüş kimi olur. Bu otaqdakı detallar başqa məkanlarda, məsələn qatarda yol gedərkən bir daha təkrarlanır. Mehmanın, bu falçının (o dünya ilə bu dünya arasında elçinin) otağındakı narahat divanla bağlı vaqeə qatarda da xatırlanır. Mehmanın uşaqlıqdan tanıdığı Əbəyə bənzəməsi, qatarda yol yoldaşının Mehmana oxşaması – bu dünyada eyni günah işlədən üç şəxsin mətnin dərinliklərindən gələn oxşarlıq işarələri, yenə də həmin o nöqtədən və ya məqamdan şüalanmaqla, mətnin anlamaq mənasında açıq kitab olduğuna işarə edir.
Bu məqamda Cəfərlinin “Bağban” romanının başqa bir janr özəlliyini xatırlatmaq yerinə düşərdi. Əsərin alt janrı yuxudur, yuxunun sirli-sehrli metaforaları, ilk baxışdan anlaşılmaz, amma əslində həyat qədər müəmmalı gedişlərlə süslənib. Əbə anadangəlmə lal doğulub, qəssab oğludur, atasının yanında çalışır. Bu dünyada bir kimsəylə bir kəlmə kəsməyən bu lalın içində dəhşətli sirlər gizlənib. Danışa bilməsə də, heç kəsə müyəssər olmayan qabiliyyətin sahibidir – başqalarının yuxusuna girir, orda gəzdikdə gəzir, ancaq seyrçi qismində.
Danışa bilməyən adam yuxuda bu dünyanın alt qatdakı, insanların ürəklərindəki çirkin qatını görür və cinayət işləyir. Lal yuxusuna reallıqdan daha çox inanır. Bunun niyə belə olması mətndə bir-birindən müəyyən məsafədə dayanıb müəyyən tənasüb yaradan işarələrdədir. İnsanın yuxu görüb özündən çıxması, qəzəbləndiyi insanı baltalaması dəhşətdir Ancaq bu adam başqalarına bənzəmir. Elə yuxusu da. Ancaq bir gün, daha doğrusu, bağdaykən Famili dincəlmək qərarına gəlir və ani olaraq yuxu tutur onu. Yuxusuna Əbə gəlir.
“Xəbərin varmı ki, mən tez-tez səni xatırlayıram?”
“Xəbərim olmasaydı, yanına gəlməzdim”.
“Axı sən. danışa bilmirsən. Hardan bilirsən ki, sənə Əbə deyirdim ürəyimdə? Hardan bilirsən ki, uşaqlıqda sənnən qorxurdum? Hardan bilirsən ki, illər ötüşdü, amma mən qorxudan xilas ola bilmədim? Bəlkə ömrüm boyu səni buna görə axtarmışam ki, içimdəki qorxu-hürküdən birdəfəlik xilas olum. ”
“Düzdü, mən danışa bilmirəm, anadan lal doğulmuşam, ancaq yaxşı eşidirəm. lap əvvəldən adamlar mənə sirr açmaqdan çəkinməyiblər. Belə baxanda baş açmaq çətindi ki, lallıq xeyirliyədi, ya ziyana. ”
Məsələ burasındadır ki, Əbə – lallıq bədii mətn boyu fırlanan bir metaforadır, ancaq həm də ayrı-ayrı sifətlərdə peyda olan gizlinlərin üzə çıxmasıdır. Mətndə bu mənada elə cizgilər var ki, bir anlığa əsərin bütün mübhəm nöqtələrini bir araya düyür, sir açılhaaçılda birdən daha da düyün düşür. Əsərin son səhnələrinin birində, Famil Mehmanın verdiyi duanı (yuxuda gördüyü ruhun daşıyıcısına məktubu. ) torpağa basdırarkən qəribə hadisə baş verir.
Yulğunluqlara yaxın məsafədə, qəbirdən on iki metr aralıda torpağı ucu şiş daşla qazarkən, qalxmaq istədikdə düz gözlərinin içinə baxan ilanla rastlaşır. Bu hadisə bütün mübhəmləri anlamaq üçün açardır. Anlamadığın, yaxına düşməkdən (başa düşməkdən) qaçdığın günah, üzünü çevirdiyin şeylər gün gəlir qarşına çıxır. Və bu anda bu dünyadan qaçmaqdan başqa əlac qalmaz.
Mətn şərti şəkildə bir neçə passaja bölünə, seçilib-fərqləndirilə bilər. Bir passajdan digərinə keçid mətnin, poetik sistemin təlqin etdiyi sirri yadda saxlamağı vurğulayır, əks təqdirdə roman oxunsa da anlaşılmayan işarələr yığını kimi bir şey olardı. Sonuncu passaj – bağ hissəsi (ən maraqlı, ən dramatik və şübhəsiz ki, mətləbin düyününün açılmağa doğru meylləndiyi hissə) xüsusi maraq oyadan dinamizmlə başlayır. Bu hissəyə biz şərti olaraq “roman içində roman” da deyə bilərik. Mətndə bir dəfə adı çəkilən, yaxud təsvir edilən hadisə son pasajda bir də xatırlanır, başqa bir biçimdə insanın qarşısına çıxır. Əbə ilə bağlı metafora (lallıq. ) son hissədə cəngərliklə bağlı məqamda önə çıxır. “. O yol sənlik deyil. Aşağıda pillələr də qurtarır, qalırsan vəhşi təbiətlə, cəngəlliklə təkbətək. Bilirsən nə qədər adan yox olub orda? Nə ölüsü tapılıb, nə dirisi. Ordan geri qayıtmaq hər kəsə nəsib olmur. Qayıdanlar da lal olurlar, gördüklərini danışa bilmirlər, yaddaşlarını itirənlər də olur. Ona görə də pillələr quratarn yerdə yekə bir qadağan işarəsi qoyulub.”
Beləliklə səfər başa çatır. Ancaq fikrimizcə, səfər başlamamış bitir.
“. Mən isə durduğum yerdəcə mıxlanıb qaldım. Birdən-birə gözümün qabağına qaranlıq çökdü. O ağımtıl yarıqaranlığın içindən bazarda göy-göyərti satan Əbənin yorğun sifəti sezilirdi. Əvvəlcə dumanlı, güclə, get-gedə açıq-aşkar. Onun rəngi qarışmış yorğun, kədərli gözləri düz gözümün içinə baxırdı. Gözümün önündəkinin dodaqları tərpənirdi, ağzı yumulub-açılırdı. Deyəsən, o mənə nə isə demək istəyirdi, məni nədənsə xəbərdarlıq eləmək fikrinə düşmüşdü, qulağıma qərib, indiyəcən heç vaxt eşitmədiyim səslər gəlirdi. Heyf ki, mən onu anlaya bilmirdim, sözdən daha çox uzun-uzadı qurultu ilə incə, qorxaq, çəkingən civiltiyəbənzər səslərin qarışığından yarananı oxumaq müşkül məsələ idi. Fəhmən mənə elə gəlirdi ki, Əbənin anlatmaq istədiklərini başa düşsəm bu yolçuluqdan əl çəkib heç şəhərə girməmişdən, daha doğrusu, vağzaldan çıxmamışdan birbaşa geri qayıdaram. ”
- “Düşünən liderlər dövrünə qədəm qoymalıyıq” – Nəcib Məhfuzun Nobel nitqi
- 79 yaşlı Robert de Niro 7-ci dəfə ata oldu
- “Yəqin mən fəxri ada layiq deyiləm” – Aktyordan qərara etiraz
20 Təbiət Şeirləri
Videonuz: İstənilən düyüdən hamı üçün mükəmməl olan 1 saat 20 dəqiqəyə plov üçün “yanlış” resept!
MəZmun
The təbiət şeirləri bunlar olduqca yaygındır, təbii dünya şeirdə təkrarlanan mövzulardan biri olmuşdur. Tez-tez hər dövrdə və hər ölkədə əsas mövzudur.
Şairlər təbii dünyanı təsvir etməyi sevirlər; müxtəlif mənzərələri, dəyişən fəsilləri və başqaları arasında onu əhatə edən fenomenlər şeir tarixinin mühüm bir hissəsi olmuşdur.
Bu tip şeirlərin siyahısı:
– Dəniz haqqında danışın (pulsuz şeir)
Sənin haqqında danışmaq həmişə asan idi
dalğalarla yanıma gəldin xəyallarımı gəzmək üçün,
günləri uzatmaq üçün ruhumu sakitləşdirmək,
bütün mavi, bütün sahib, hər yerdə hər su,
sonsuz bir balıq və mərcan bloku.
Yollarınızı bilmək sadə idi,
səni tapmaq üçün evin kənarına getmək kifayətdi,
və hər küncdə var idin,
hər bir əsas nöqtədə adın işlənmişdi,
bu səbəbdən sənə ad verməyi bitirmədim.
– sizi tanıyan insanlar üçün normal gündəlik səs,
səni əvvəldən yaşayırıq-,
– Qarğıdalı tarlasına (onda)
Mən səni evdən görürəm
yaşıl, sarı, yarpaqlı,
Səni görürəm və həvəsli oluram
közlər arasındakı meyvənizi.
Kərə yağı və ya yağ ilə,
qarğıdalı, qarğıdalı və ya qarğıdalı olsun
– hər hansı bir ad, bu sənin nüansın,
Səni necə sevməyim
qabığı kökünə ver?
Neçə xalq qidalandırır
nəcib meyvən sayəsində?
Sənin gücünlə mübahisə etmirəm
hamınız yaxşı şərh edirsiniz.
Zəminlər yaxşı qurulub
pulluk asan olur,
sən nəcibsən, ah qarğıdalı tarlası,
– Təbiətə (redondillalar)
Sən nəcib yaşıl xanımsan,
hər varlığın və hər şeyin işığı,
sən çaydasan, gülün içindəsən
sənin gözün itdi.
Sizin yollarınız bizə öyrədir
Allah və yaradılış haqqında,
və sən mahnısan
xəyal edənlərin hamısı.
Hər gün görüşməyə gedin
biliyi genişləndirməyə imkan verir,
səni sevmək asandır
və sən həmişə sevinc gətirirsən.
hava, quru, dəniz və göy,
uçduğum atəş ayəsi,
zənginliyin əsl kökü.
Təslim olma, həmişə parlayır
çirkli qarşı səni müşayiət edirəm,
Hər il sizə yaxşı baxacağam
quruda və sahildə.
– havada(pulsuz şeir)
Bir vərdişə çevrildin
möhlət üçün açıq səbəb,
gözümə görünməyən həyat,
ağciyərdən qana uzanan
mənə uyğun olan yollarla gedə bilmək üçün.
Tanrı nəfəsinin varlıqlara səfəri,
artıq səni axtarmadığımda hər şey olacaq,
Duman yol, mən də duman olacağam
və bir səbəb və ya cisim olmayacaq,
və mən hamısı ilə bir olacağam,
və boşluqların küncündə sən və mən olacağıq,
– Yer üzünə(pulsuz şeir)
Özümü sənə əksəydim, yaşadığın həyatı başa düşərdim,
Tibetdən bir ədviyyat ola bilər
ölməz İspaniyanın bir dənəsi,
Patagoniyadan bir alma ağacı,
günəş və su ilə bağladığınız əhddən yaranan bəzi meyvələr.
Bir qurd olsaydım
dünya səni gəzdirəcək,
Ən gizli sirlərini minerallarda axtarardım,
Kömür və almazın sənətkarlığını anlamağa çalışardım,
Tanrının səni hara apardığını bilmək üçün hər şeyi sınayardım
Səndən gizlənən bitkilərin ruhu haradadır?
çox şey etməyə cəsarət edir və hər şeyi bilmir.
– Atəşə (pulsuz şeir)
buludun sirrini ağlamaq,
görünməyən günəş paltarı.
hamıda soyuq hökm sürürdü
və mavi ilə buzun titrəməsindən başqa bir şeyə yer yox idi.
hər təpəni oymaq,
və yağış səsi ver,
və toxumlar cəsədini yerdən çəkdi,
və onlara ağac deyildi,
və meyvə daha sonra düşdü,
və insan səni tanrı sayırdı,
lazımlı və tamamilə yeni bir atəş.
– Dovşana (pulsuz şeir)
Çakal sənə uzaqdan baxır,
Hamı səni axtarır ki, aclığını sakitləşdirəsən,
ancaq hiyləgərsən və sürətli,
Çayırda kölgənin harada olduğunu da bilirsiniz
günəşin parlamadığı hər yeri bilirsiniz.
təpələr arasında sıçrayan ağ təbəssüm,
narahat bulud hər kəs istəyir
və aclıq çağıranda səhərə qədər yerin altında gizlənən,
və gənc yaşıl tələb edir,
və həyat sürətlidir,
– Sonet suya
Sənsiz insan heç nə edə bilməzdi
sən kristal həyatın ləl-cəvahiratısan
susuzluq məni sakitləşdirir, bədən mənə qayğı göstərir,
və ölməyimdən qoruyur.
Elementlərdən sən gücsən,
onu istəyənə maye xəzinə,
şirin xüsusiyyətin qan içində yuva qurur,
gücləndirməyə kömək edən bahar.
İşığın cənnətdən cücərməsini dayandırma,
nə də kədərli torpağı dərin tərk et,
kişilər sizi yerdə gözləyirlər.
Yalnız sən təbiət verdin,
su, mavi uçuşdakı ilahi ruhun,
hər şeyin sevdiyi yağışda və yaxşı davam edir.
– Buluda (dördlüklər)
Siz ağ-boz rəngdə gəlib-gedin
qanadlı səmanın nəfəsi,
xəzinənizi yerə açırsınız
şumda su vermək.
gəzənə sevincli kölgə,
məni sağaldan təmiz xəyal,
zəif rəqs fiquru.
Bitkilərə verdiyiniz yağış
bunlar müqəddəs göz yaşlarıdır
varlığından gələn o dərin bulaq.
Uşaqlar həmişə sizi axtarır
gedirsən, dəyişirsən, iki göz qırpma ilə,
sizi dəlilik halına gətirir.
Gözəl bulud, gözəl bulud,
olmağı heç vaxt dayandırma,
həmişə gül üzərinə yağış yağır,
quruda və dənizdə.
– Günəşdə (onda)
Çox erkən qalxırsan
və səhər sənə gəlir,
sənin işığında hər şey qazanılır,
ilahi günəş, dost, qardaş.
Çatdığınız üçün təşəkkür edirik
və bizə aydınlıq verin
hər saat, hər gün,
sevincdən işıq saçırsan
hər hansı bir qaranlıqda.
Nə olardı, günəş, bizim
həqiqi parıltı olmadan?
Saf və incə istiliyiniz olmadan
ki, başqalarına bənzəmir?
Dəvələr dəli olardı,
və bütün heyvanlar,
pişik balaları, çaqqallar,
qağayılar və itlər,
min şərə düçar olardıq.
– Quşlara (limericks)
Onlar göylərin sahibləridir,
onlar əzəmətli fiqurlardır
uçuşlarına aşiq olduqlarını
və hətta dəlili müalicə edirlər.
Uçarkən rəqs edirlər,
rəqs etdikdə uçurlar,
mənzərənin üstünə tələsirlər,
baxışa gizlin girirlər
və ya peregrine şahinlər,
gözəl uçan qırqovullar,
ya da ağıllı qartallar,
trilləri nə qədər gözəldir.
Küləkləri yüksək səviyyədə ram etdiklərinə baxın
refleksiyaya dəvət edir,
qələmimə ilham verir,
hiss etdiyimi çəkmək,
– Balığa (vərəqələr)
Suyun altında uçurlar
kənarda rəqs edirlər,
onun sevincinin sonu yoxdur,
bir saniyə də dayanmırlar;
üzgəcləri heç dayanmaz
bir tərəfdən digərinə üzmək,
onlarda bir dayaq kimi güc var,
sahibləri dərin dənizdəndirlər.
Çaylarda, göllərdə, dənizlərdə,
onlar xəyallarda da olur,
böyük, orta və kiçik,
formaları da dəyişir,
kök, cılız, yastı,
palçıqlı torpaqlarda belə.
– Çiçəklərə (pulsuz şeir)
İşıq ləçəkləri arasında rəqs edir, dünyanı rəngə bürüyür;
yalnız birisi ilə özünü gözəlliklə örtür.
Varlığı sevinc və həsrət üçün bir səbəbdir,
həyat ziyarət etdikdə,
Yaralıların şikayət etdiyi yerlər bunlardır
harada sevgi cücərir,
hər kiçik rəqəm,
Qalma müddətiniz qısadır,
ancaq addımınızın mənası ən böyük hiss qədər ülvi ola bilər,
hər şey insandan asılıdır,
ona baxan gözdən,
onlarla birlikdə təslim olan qəlbin.
– Gecə və gündüz (onda)
Aya səbəb verirsən
qaranlıq və səssiz gecə,
sənin varlığın gedib oturur
dağda və kumulda.
Sizin kimi, heç kim yoxdur
sirriniz insana ilham verir,
təəccübləndirməyən bir gün yoxdur
və hər şeyi doldurdun
dünyanın və sərhədlərinin,
sən qızıl yele ilə gəlirsən
və insanlığı işıqlandırmaq.
Hər şəhər və şəhər
sənə parıltı borcludur,
həm də təmiz səmimi
nə tost edirsən, əziz günüm,
sən yüngül və sevinclisən
böyük sevgi təklifi.
– Ağaclara (pulsuz şeir)
Pachamamanın nəfəs aldığı dərin kök,
meşəyə səbəb verən astarlı gövdələr;
bu qədər həyatı sığınan yarpaq evləri,
Təmiz havaya borcludurlar,
insanın işdən qaldığı kölgə,
meyvəyə və yeməyin yeminə borcludurlar,
hər canlı varlıq,
olduğuna görə sonsuz təşəkkürlər.
Səni lazım olduğu kimi şərəfləndirmək istərdim,
hər bükülmüş budaq,
hər qatlanmış yosun .
Sonuncunun ayrıldığı gün
heç bir şey olmayacaq,
və çoxları bunu anlamır,
və bəlkə də bunu etdikdə çox gec olacaq.
– Dağlara (onda)
zərif və nəcib yaşıl,
içlərindəki görmə itdi,
Onlardan müqəddəs daşlar gəlir,
zənginliklə dolu çaylar,
Onlar kraliçalar, yüksək məqamlardır
bütün yer üzündə,
əvvəlcə görmək nə qədər gözəldir
möhkəm lövbərləri ilə.
ruzi verdiyiniz üçün təşəkkür edirəm,
güclü küləyin qayğısına qalmaq,
onlara sığınacaq borcluyuq,
pis üçün üzr istəyirəm, bağışlayın.
– Yağışa (limericks)
Səninlə həyat gəlir
itirmədən əvvəl səhraya,
yanan göydən ağlayır,
hər şeyi sulayan təbəssüm
və ən quru yuvanı sevindirir.
Sən dənizdə, çayda anadansan,
ya da günəş dəyəndə göl
və şüaları ilə açılır
buxar gedir və göyə çatır.
Sənin üçün toxum cücərir,
inək susuzluğu yatırır,
sağ ol sənin üçün yağış
hər maye damlası üçün
torpağa həyat bəxş edən.
– Daşlara (pulsuz şeir)
millətlər sənin üstündə qalxır;
orijinal evin tək bloku.
Özünüzə qarşı sizinlə üzləşsəm,
sonra atəş cücərir,
və gecə həll edildi,
və mədə artıq boş yatmayacaq.
Sizi özünüzə qoysam
digəri, digəri, digəri,
xurma gəlir və yağışdan örtülür,
və sonra sığınacağımız var və istirahət edirik.
Səni götürüb itiləsəm,
Ovlamalı və yemləməliyəm,
və paltar tikmək
və başqa şeylər.
Daş, əsas element,
kişi varlığınızı qiymətləndirir.
– Təbiətə (redondillalar)
Yaşıl xanım döşəmə
planetin hər yeri,
hər məkanda, hər çatlaqda,
varlığınız həmişə axır.
Sən anasan, Pachamama,
şirin, diqqətli, anlayışlı,
sən canlı alovsan
həyatın fəryad etdiyi.
Sənin üçün dağlar olur,
çaylar, göylər, dənizlər,
bütün müqəddəs qurbangahlar,
çünki hər şeyi yuyursan.
daşlar adınızı saxlayır,
sən insana sirrlisən,
sən və sənin geniş nəhəng imperiyan.
Bu varlığına görə təşəkkür edirəm,
Yaşıl xanım, ilahi çiçək,
trills olan işıq quşu
hər varlıqda və hər bir mahiyyətdə.
– Duzlamaq (onda)
ağ köpükdə dərin döyən,
və dumanın arasından gizlin qaçır
suya ədviyyat vermək.
Bir niyyətlə gəldi
onsuz soruşmağa ehtiyac yoxdur
dadlı və məmnuniyyətlə,
onun iştirakı ədaləti təmin edir,
bütün yeməklərə işarədir.
Dəniz və ya lagün duzu,
Allahdan bərəkət aldın,
və sənin kimi iki nəfər yoxdur,
həmişə yaxşı və vaxtında.
indiki hər yeməkdə
Səni necə sevməyim?
Sən mənim xalqımın bir hissəsən!
– La infinita, müəllif Pablo Neruda
Bu əlləri görürsən? Ölçmüşəm
yer üzü ayrıldı
minerallar və dənli bitkilər,
sülh və müharibə etdilər,
məsafələri endirdilər
bütün dənizlərdən və çaylardan,
və hələ
səni nə qədər səyahət edirlər
sənə, balaca,
buğda dənəsi, qarğıdalı,
səni qucaqlamağa çatmazlar,
çatmaqdan yorulmaq
əkiz göyərçinlər
istirahət edən və ya sinənizdə uçan,
ayaqların məsafələrini qət edirlər,
belinin işığında yuvarlanırlar.
Mənim üçün ən çox yüklənən xəzinəsən
dəniz və onun çoxluqları
və sən ağ və mavi və uzun müddət bənzəyirsən
üzüm torpaq.
O ərazidə
ayaqlarından alnına,
gəzmək, gəzmək, gəzmək,
Ömrümü keçirəcəyəm
– Təbiət, Emily Dickinsonun incə anası
Ən Yumşaq Ana -Təbiətdir.
Heç bir oğul onu qıcıqlandırmır
Ən zəif və ya ən qəsdən
Hey meşədəki səyyah
Danışmağı Sevən Quş və ya yayılmış dələ-
Yay günortadan sonra
Evində – Günəş batanda-
Pleasant onun söhbətidir
Dəhlizdəki səsi alovlanır
Bütün oğullar yatanda
O, sadəcə uzaqlaşır
Lampalarını yandırmaq üçün-
və sonsuz qayğı-
Qızıl barmağı dodağında-
Sifarişlər-Hər yerdə-o Sükut
– The Dark Thrush, Thomas Hardy tərəfindən
“Birdən yuxarıdakı çılpaq budaqlardan / axşamın ehtiraslı bir mahnısında / hədsiz sevinclə bir səs çıxdı; / köhnə boz, zəif, cılız və balaca / lələkləri küləklə qarışdırmış / ruhunu / getdikcə böyüyən qaranlığa qərq etməyə qərar verdi. / Milad şənliklərinin / dünyagörüşü haqqında yazılan / bu qədər ecstatic səsin / / uzaq və ya yaxın, ətrafında / nə qədər kiçik bir səbəb olduğunu, sarsıldığını düşünürdüm / mahnısı ilə “Müqəddəs Milad Gecəsi” nin / bildiyi bəzi mübarək ümidlərin və / və mən bilmədiyimin. “
– Rudyard Kipling tərəfindən, Meşədən Keçən Yol
Meşədən keçən yolu bağladılar
yetmiş il əvvəl.
Pis hava, yağış, sildilər.
İndi heç kim bunu bir dəfə deməz,
Ağaclar kök salmamışdan əvvəl
burada, meşədən keçən bir yol var idi.
Bu, dərinin və anemonların altındadır,
kollar onu örtür;
və yalnız yaşlı adam xilas edir
göyərçinlərin yuva qurduğu yeri bilir
və porsuq qarışdırmaq üçün bir yol var idi
Ancaq oraya gedirsənsə
yayda, artıq gec, nə vaxthava
gölməçələrdə gecə sərinləyir
alabalıq və su samurunun üzdüyü yer
kişilərdən qorxmadan ortaqlarına zəng vururlar
eşidəcəksən – ora getsən – bir at atası
və yaş yarpaqlardakı bir yubka fırçası
meşədən keçən yol,
indi o yol artıq mövcud deyil
– Ketlin Reyndən Şeir və Təbiət
Bu anda içimdə olan hər şeyi yazmaq üçün
Bir qum saatı ilə səhranı boşaltardım
qum saatı ilə dəniz,
damla damla və taxıl taxılla
keçilməz, ölçülməz dənizlərə və dəyişdirilə bilən qumlara.
Çünki yerin günləri və gecələri üstümə çökür
gelgitler ve qumlar menim uzerimden
və səhranı tutmaq üçün yalnız iki əlim və bir ürəyim var
və dənizə.
Məndən qaçsa və qaçsa, nəyi ehtiva edə bilərəm?
Tides məni aparır
səhra ayaqlarımın altından sürüşür.
– Payıza, John Keats tərəfindən
Duman fəsli və münbit fəsillər,
onsuz da yetişən bir günəşin yaxın işbirliyi,
onunla meyvə doldurmaq üçün necə sui-qəsd
çəpərlərin arasından keçən üzüm bağlarına xeyir-dua verin,
meyvə bağlarını alma ilə bükün
və bütün meyvələri dərin yetkinliklə doldurun;
Balqabaq şişkin və dolğun fındıq
şirin bir daxili ilə; gec cücərdin
və arılar qədər çoxsaylı çiçəklər
isti günlər sonsuzdur
çünki yaz selikli hüceyrələrindən axan.
Səni malların arasında kim görməyib?
Səni axtaran səni tapmalıdır
tövlədə ehtiyatsızlıqla oturmaq
saçları yumşaq bir şəkildə yandırdı,
ya da dərin yuxuda batmamış biçində
xaşxaş əmmək, oraqınız hörmət edərkən
iç-içə bağlanan çiçəklərin növbəti dəstəsi;
yoxsa bir təmizləyici kimi möhkəm durursan
bir axını keçərkən yüklənmiş baş,
ya da xəstə baxışları ilə bir üzümçünün yanında
axırıncı şirniyyatın saatdan saat süzdüyünü görürsən.
Mahnıları ilə bahar haradadır?
Onları yox, öz musiqilərini düşün.
Buludlar arasındakı gün çiçək açarkən huşunu itirəndə
və küləşi çəhrayı bir rəngə boyayır,
nə yazıq xor ağcaqanadları şikayət edir
Çayda söyüdlər qalxır, enir
yüngül bir külək yenidən alovlandığı və ya öldüyü kimi;
və quzular təpələrin üstündə yellənir,
çəpərdəki cır-cıqlar oxuyur və robin
şirin bir tip səsi ilə bəzi bağlarda fit verir
və qaranquş sürüləri səmada sızıldayır.
– Kiçik Bir Quş, Robert Frost tərəfindən
Bir quşun getməsini istərdim
Evimin astanasından monoton mahnı ilə.
Qapıdan əllərimi çırpdım
Artıq dözə bilməyəcəyimi düşünəndə
Bunun bir hissəsi mənim günahım olmalıdır.
Şər musiqisi ilə quşdan deyildi.
Bu arada bir səhv olmalı idi
Hər hansı bir mahnını susdurmaq istəyində.
– Bir siçana, Robert Burns tərəfindən
Bir çöldə bir siçan
Kiçik, ipək kimi, qorxulu bir künclü heyvan Sinə içində nə qədər böyük bir çaxnaşma var! Bu qədər sürətlə qaçmaq lazım deyil bu qədər təlaşla Sənin dalınca qaçmaq istəmirəm adam öldürən çapa ilə. İnsanın domeni olduğunu həqiqətən hiss edirəm Təbiətin qurduğu paktı pozdu, və yanlış fikri əsaslandırmaq Məəttəl görünən nədir yerdən doğan yazıq adam. Və eyni dərəcədə ölümcül. Şübhə etmirəm ki, oğurlamağınız mümkündür Nə əhəmiyyəti var yazıq məxluq, yaşamalısan! Qıvrımdan ara sıra sünbül kiçik bir bəhanədir. Qalanları ilə xoşbəxt olacağam Və mən darıxmayacağam! Kiçik evinizin, xarabalığa, Kövrək divarları küləklər səpələnir İndi yenisini qurmaq üçün var, Təzə biçilmiş ot! Bədbəxt dekabr küləkləri enir, diri qədər ağır! Tarlaları görən sən çılpaq və qısır qalırsan Və sərt qış necə gəlirdi Budur, isti, fırtınadan təhlükəsiz Qalacağını düşünürdün qəddar kəndli ölənə qədər və sığınacağınızı cırdı. O kiçik yarpaq və ramujo yığını sizə bir neçə əzici gəmirməyə başa gəldi İndi bütün səylərinizdən sonra sizi tərk etdilər Ev yox ev Qışın damlayan yağışlarına dözmək Və səhərin soyuq çiyi.
– Pablo Neruda tərəfindən alma üçün fraqment (çıxarış)
Sizə alma
Mən istəyirəm
sizi qeyd edirəm
məni doldururam
adınızla
Ağız,
səni yeyirəm.
– Bir külək gəldi, Emily Dickinson tərəfindən
Bir külək böcək kimi gəldi-
Otların arasında titrəyirdi
Və yanan bir yaşıl soyuq
o qədər dəhşətli bir şəkildə yıxıldı
Pəncərələri və qapıları bağladığımız üçün
Bir növ Zümrüd Xəyal-
Hado Elektrikli Mokaseni
Bu dəqiq anda baş verdi –
Nəfəsi kəsilən ağacların üzərində qəribə bir qaçışda
Evlər çaylarda axırdı
-O gün yaşayanları gördü
Çan qülləsində dəli
Nə qədər gedib-gələ bilər və buna baxmayaraq Dünya qalır!
İstinadlar
- Tomas Hardy tərəfindən The Thrush (2002. abc.com saytından bərpa edildi
- Pablo Nerudanın yaşıl tərəfi (2014). Veoverde.com-dan bərpa edildi
- Emily Dickinson-un 12 şeiri. Revistadelauniversidad.unam.mx-dən bərpa edildi
- Rudyard Kiplingin şeirləri. Books.google.co.ve saytından bərpa edildi
- Şeir və təbiət. Fronterad.com saytından bərpa edildi
- Şeir: John Keats: düşməyə. Aquileana.wordpress.com saytından bərpa edildi
- Robert Frost: yol izlənilməyib. Hablapoesia.com.ar saytından bərpa edildi
- Robert Burns (2011). Davidzuker.com-dan bərpa edildi
- Şeirlərdə təbiət. Poemalar.org saytından bərpa edildi.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.