Press "Enter" to skip to content

Кафедра культурологии и социальной коммуникации

bu qımızdan istifadə olunur. Qımızın saxlanılması zamanı içindəki
maya da irəliləyir və alkoqol faizi bir qədər artır. Ancaq maya nə qədər
çox olursa olsun, alkoqolun faizi 1-1,5-i keçmir. Bu acılıq nəticəsində
qımızın dadı turş ayranın dadına dönür və içilməsi sərtləşir.
Qımızın bir digər növü də “sarı qımız”dır. Sarı qımız yayın
ortasında, səhranın otları yaxşıca saraldığı zaman sağılan südlərdən
hazırlanır. Qımızın qidalılıq gücünü daha da artırmaq və dadını,
rayihəsini bir az dəyişdirmək üçün içinə bir az bal qataraq içməyi
sevənlər də vardır. Bu qımıza “bal qımız” deyirlər.
Bunların xaricində adlarını eşidib də, heç dadmadığımız qımızlar
da vardır. Məsələn, bol maye ilə hazırlanıb uzun müddət gözlənilən
“tünemel” qımız 3 gün, yəni 72 saat boyu mayalanan “kunan” qımız,
dörd gün gözlənilən “dönən qımız”, beş günlük “betsi qımız”, daha çox
gözlənilənlərə “asau qımız” deyilir ki, bu qımızlar acılığından asılı
olaraq ət və digər başqa şeylərlə yanaşı yeyilir.
Baharda qımız mövsümü dualarla açıldığı kimi, payızda dualarla
bağlanılır. Payızda südləri azalan qısraqlardan sağılan südlər bir neçə
gün saxlanılaraq sirkə qımız hazırlanır. Sirkə qımızı içmək üçün el-oba
dəvət olunur, süfrələr qurulur. Süfrədə içilən bu qımızlar ilin son
qımızları olur.
Qımızın ən qiymətli olduğu mövsüm heç şübhəsiz qış aylarıdır.
Qısraqların süddən kəsildiyi bu aylarda Qazaxın köməyinə qısır
qısraqlar gəlir. Qışda qısraqların südündən hazırlanan bu qımıza da
“qısır qımız” adı verilir. Xəstələr, canı qımız istəyən hamilə gəlinlər və
çox hörmətli qonaqlar üçün bu qımızdan istifadə olunur.
Qımızın insan sağlamlığına çox faydalı olduğuna dair elmi
fikirlər mövcuddur. Bu xüsusiyyətinə görə sinir sistemi, nəfəs yolu
xəstəlikləri olan Qazaxlar yayda yaylaqlara çıxaraq, burada 15-20 gün
yalnız qımız və qatıqdan hazırlanan diyetdən istifadə edirlər.
Atın südü kimi, əti də bu ərazilərdə sevilən yeməklərdəndir. Orta
Asiyada hörmətli qonaqlara verilən “beşbarmaq” yeməyi qoyun əti ilə
olduğu kimi, at əti ilə də hazırlanır. Yenə bölgənin ən məşhur
qidalarından olan “kazı” yalnız at ətindən hazırlanır. Kazı hazırlanarkən
atın qabırğa ətindən istifadə olunur. Atın qalın bağırsağı təmizlənir və
ətlə doldurulur. Qabırğa ətləri bağırsağa doldurulmazdan əvvəl istiot,
sarımsaq, duz və zövqə görə digər ədviyyatlarla doldurulur. Sucuq

Ağayar Şükürov

AT ƏTİ VƏ QISRAQ SÜDÜ

Bugünkü ev atının atası olan, Tarpan və Prezevalski atlarının
olduqları coğrafiyalar Türklərin yaşadıqları ərazilərdir. Atı
əhliləşdirərək dünya mədəniyyətinə qazandıran Türklərdir. Atın ilk
əhliləşdirildiyi zaman ətindən və südündən yararlanmaq məqsədi
güdüldüyü zənn edilir. Daha sonra onun ilk dəfə nəqliyyat kimi və
döyüş vasitəsi olaraq istifadə olunması Türklər tərəfindən həyata
keçirilmişdir.
Türkistanda at idman, iş-güc, ət və südündən istifadə məqsədilə
saxlanılır. Orta Asiya səhralarında gedərkən bu məqsədlə yetişdirilən
“yılkılara” tez-tez rast gəlmək olur.
At südündən hazırlanan, tarixi Türk içkisi – qımız, digər Qıpçaq
Türklərinin yaşadığı bölgələrdə olduğu kimi, Türkistanda da sevilən
içkilərdən biridir. Qısraq südünün mayalanması ilə əldə edilən qımız bu
gün də, Qazax, Qırğız, Tatar, Özbək, Türkmənlərin istifadə etdikləri
kimi, Türkistan şəhərində də geniş şəkildə hazırlanır.
Baharda dünyaya gələn kiçik taylarla birlikdə qımız mövsümü da
açılmış olur. Hər evdə ilin ilk qımızını içmək bir bayrama dönür.
Qısrağın ilk südü qatı olur və daha yağlı olan ağız südüdür. Bu ağız
südündən hazırlanan qımıza da “üz qımız” deyirlər və üz qımızın
içilməsi üçün yaxın qohumlar, dostlar dəvət olunurlar.
Qazaxıstanda həqiqi qımız at dərisindən hazırlanan və içi məlikə
ağacının dumanıyla hisə verilmiş və adına “saba” deyilən tuluqlarda
hazırlanır. Saba olmadığı zaman ağac yayıqlar istifadə olunur və yenə
məlikə ağacının dumanıyla hisə verilməsi lazımdır.
Qurudulmuş və adına “kor” deyilən qımız mayası sobanın dibinə
qoyulur və tuluq qısraq südüylə doldurulur. İlıq bir yerdə yarım saat
qədər saxlanılır. Yumurta böyüklüyündə kor əridiyində qımız hazır
olur. Artıq südün dadı turşumuşdur və qımız hazırdır. Qazax qımızın
mayalanmasına “asıtmaq” deyir, yəni südü acılaşdırmaq.
Mayanın əriməsiylə birlikdə artıq süd olmaqdan çıxmış qımıza
“yuvaş” və ya “saumal” qımız deyirlər ki, mayanın az olması
səbəbindən bundakı alkoqol faizi haradasa sıfıra yaxındır. Kiçik
uşaqlara və ya yaşlılara içirirlər. Sinir xəstəliklərinin müalicəsində də

www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
92

bu qımızdan istifadə olunur. Qımızın saxlanılması zamanı içindəki
maya da irəliləyir və alkoqol faizi bir qədər artır. Ancaq maya nə qədər
çox olursa olsun, alkoqolun faizi 1-1,5-i keçmir. Bu acılıq nəticəsində
qımızın dadı turş ayranın dadına dönür və içilməsi sərtləşir.
Qımızın bir digər növü də “sarı qımız”dır. Sarı qımız yayın
ortasında, səhranın otları yaxşıca saraldığı zaman sağılan südlərdən
hazırlanır. Qımızın qidalılıq gücünü daha da artırmaq və dadını,
rayihəsini bir az dəyişdirmək üçün içinə bir az bal qataraq içməyi
sevənlər də vardır. Bu qımıza “bal qımız” deyirlər.
Bunların xaricində adlarını eşidib də, heç dadmadığımız qımızlar
da vardır. Məsələn, bol maye ilə hazırlanıb uzun müddət gözlənilən
“tünemel” qımız 3 gün, yəni 72 saat boyu mayalanan “kunan” qımız,
dörd gün gözlənilən “dönən qımız”, beş günlük “betsi qımız”, daha çox
gözlənilənlərə “asau qımız” deyilir ki, bu qımızlar acılığından asılı
olaraq ət və digər başqa şeylərlə yanaşı yeyilir.
Baharda qımız mövsümü dualarla açıldığı kimi, payızda dualarla
bağlanılır. Payızda südləri azalan qısraqlardan sağılan südlər bir neçə
gün saxlanılaraq sirkə qımız hazırlanır. Sirkə qımızı içmək üçün el-oba
dəvət olunur, süfrələr qurulur. Süfrədə içilən bu qımızlar ilin son
qımızları olur.
Qımızın ən qiymətli olduğu mövsüm heç şübhəsiz qış aylarıdır.
Qısraqların süddən kəsildiyi bu aylarda Qazaxın köməyinə qısır
qısraqlar gəlir. Qışda qısraqların südündən hazırlanan bu qımıza da
“qısır qımız” adı verilir. Xəstələr, canı qımız istəyən hamilə gəlinlər və
çox hörmətli qonaqlar üçün bu qımızdan istifadə olunur.
Qımızın insan sağlamlığına çox faydalı olduğuna dair elmi
fikirlər mövcuddur. Bu xüsusiyyətinə görə sinir sistemi, nəfəs yolu
xəstəlikləri olan Qazaxlar yayda yaylaqlara çıxaraq, burada 15-20 gün
yalnız qımız və qatıqdan hazırlanan diyetdən istifadə edirlər.
Atın südü kimi, əti də bu ərazilərdə sevilən yeməklərdəndir. Orta
Asiyada hörmətli qonaqlara verilən “beşbarmaq” yeməyi qoyun əti ilə
olduğu kimi, at əti ilə də hazırlanır. Yenə bölgənin ən məşhur
qidalarından olan “kazı” yalnız at ətindən hazırlanır. Kazı hazırlanarkən
atın qabırğa ətindən istifadə olunur. Atın qalın bağırsağı təmizlənir və
ətlə doldurulur. Qabırğa ətləri bağırsağa doldurulmazdan əvvəl istiot,
sarımsaq, duz və zövqə görə digər ədviyyatlarla doldurulur. Sucuq

www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
93

şəklini alan kazı həmin dəqiqə bişirilmir. Hazırlanan ədviyyatların ətə
hopması üçün bir müddət gözlənilir. Mükəmməl bir ləzzət dadan ətlər
səhər yeməyi daxil, hər zaman yeyilə bilər.

www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
94

TÜRKİSTANDA MİSSİONER FƏALİYYƏTLƏRİ, BÖRÜ
BƏY

Qaziantəpdə dünyaya gələn bir ingilislə Türkistan şəhərində
qarşılaşa biləcəyimi heç ağlıma gətirə bilməzdim. Dünyada
Qaziantəpdə doğulan neçə ingilisə rast gəlmək olar ki? Ancaq biri
burada idi. Öz dinlərini Orta Asiyada yaymaq üçün fəaliyyət
göstərənlərin arasında çalışırdı. Türkistandakı saylarının neçə nəfər
olduğunu bilmirəm. Ancaq fəaliyyətlərinə görə 10 nəfərdən az
olmamalıdırlar. Antəpli ingilisdən başqa liseydə ingilis dilində
müəllimlik edən 20-25 yaşlarında iki gənc qızı tanıyırdım. Antəplinin
həyat yoldaşı da vardı. Onların evinə tez-tez gedib gələn 4-5 nəfərdən
bəhs edilirdi.
Türkistana gəldiyim ilk günlərdən etibarən onların fəaliyyətləri
haqqında çox şey eşidirdim. İstər Qazaxlar, istərsə də Türkiyədən gedən
yoldaşlarımız bu fəaliyyətlərdən narahat olduqlarını söyləyirdilər.
Gəncləri təlqin edərək iqtisadi sıxıntıda olan insanları maddi
yardımlarla öz dinlərinə keçirməyə çalışırdılar. Missionerlərin tarix
boyu istifadə etdikləri bütün metodları burada sınayırdılar. Çox böyük
uğurlar əldə etməsələr də, öz yanlarına çəkdikləri bir neçə nəfər
cəmiyyətdə ciddi narahatlıq yaratmışdı. Bu məsələ yalnız Türkistan
şəhərinin deyil, bütün Orta Asiyanın problemi idi. Əslində onların
Türkistana xüsusi əhəmiyyət verdiklərini də söyləmək olardı.
İstanbulda qeyri-müsəlman
ailələrin qonşuları onlarla
münasibətlərindən çox məmnun olaraq “çox yaxşı insanlar, kaş ki,
müsəlman olsaydılar, axirətləri gözəl olardı!” dediklərinə dair
rəvayətlər söylənilir. Əlbəttə hər insan öz dinini ən doğru inanc sistemi
olaraq görür. Belə olmasa o dində qalmaz. Bu səbəbdən başqa
insanların da “bu həqiqətləri” görmələrini və onların da “qurtuluşa”
çatmalarını istəyə bilər. Buraya qədər hələ ki, hörmət duymaq
mümkündür. Ancaq öz dinini iqtisadi sıxıntıları olan insanların
vəziyyətlərini istismar edərək yaymağa çalışmaq istəyini qəbul etmək
mümkün deyildir.
“Nə etmək?” deyə çox ağıllı bir gənc olan Dinis başda olmaq
üzrə, bir neçə yoldaşımla bərabər düşünürdük. Axırda missionerlər

Кафедра культурологии и социальной коммуникации

Кафедра культурологии и социальной коммуникации (под различными названиями – теории и практики культуры, культурологии и деловых коммуникаций) существует в академии (последовательно – РАУ, РАГС, РАНХиГС) с 1992 года. В разное время её возглавляли доктор философских наук, профессор Игорь Николаевич Лисаковский, доктор философских наук, профессор Владимир Константинович Егоров. Большую роль в становлении и развитии кафедры сыграли доктор философских наук, профессор О.Н. Астафьева и доктор культурологии, профессор Т.Г. Богатырёва, профессор Петр Николаевич Киричёк.

Основная цель кафедры – осуществлять высокоуровневую специализированную учебно-образовательную, научно-исследовательскую и аналитическо-информационную деятельность в области культуры, культурной политики и государственного управления социокультурными процессами. К сегодняшнему дню кафедра сформировалась в качестве профессионального коллектива, способного готовить кадры государственных служащих:

  • владеющих комплексом необходимых знаний о закономерностях социокультурной жизни общества и специфике развития различных её сфер;
  • применяющих культурологический подход для анализа и прогнозирования динамики социокультурных процессов на глобальном, федеральном, региональном и муниципальном уровнях;
  • обладающих необходимыми высокопрофессиональными (методико-методологическими) навыками в области организации и регулирования культурно-общественной жизни.
  • В настоящее время культурология является самостоятельной отраслью гуманитарного научно-теоретического знания, в котором современные социокультурные процессы и явления получают многостороннее объяснение. Интегративность, характерная для раннего этапа становления этой науки, перерастает в сложную систему междисциплинарных взаимодействий. Становятся очевидными связи культурологии с философией и социологией культуры, культурной и социальной антропологией, этнографией, искусствоведением и другими науками. Неслучайно культурологический подход сейчас является одним из наиболее успешных и плодотворных инструментов познания многообразных социальных феноменов и социокультурных процессов, который позволяет на научной основе формировать стратегию и тактику государственной культурной политики.

Понять культуру как целое невозможно без фундаментальных культурологических знаний, включающих представления о культурных феноменах, процессах самоорганизации и закономерностях эволюции культуры, проявлении её постоянных и переменных характеристик. Признание культуры ценностно-нормативной системой, регулирующей и определяющей социальную практику, формирует специфический предмет научного знания о культуре. Тем самым предопределяется его многосоставная сложность, при этом создаются основания для выделения культурологии как самостоятельной отрасли социально-гуманитарного знания.

В информационном обществе культурология выступает как особое междисциплинарное направление, применяющее методологию и аналитический аппарат социально-гуманитарного и естественно-научного знания, ставящее своей целью фиксацию и интерпретацию социокультурных трансформаций в современной России. Междисциплинарность культурологии представляется базовым принципом, позволяющим изучать не только отдельные явления культуры, но и постичь её как сложную «полицелостность», как специфическую модальность человеческого бытия, вбирающую смысл множества разнообразных его сущностей. И в этом плане обращают на себя внимание возможности культурологической науки в изучении строения и функционирования культуры в связи с развитием социальных структур и институтов в рамках конкретно-исторических ситуаций.

Реализуя на практике свой научно-образовательный потенциал, кафедра регулярно организует научные конференции, симпозиумы, круглые столы, проводит ежеквартальный научно-методологический семинар «Культура и культурная политика»; выпускает научные, учебные и учебно-методические труды; взаимодействует с научно-исследовательскими центрами, образовательными учреждениями, министерствами и ведомствами Российской Федерации, управленческими региональными структурами, общественными организациями.

В числе партнёров кафедры по организационно-творческому сотрудничеству: Министерство культуры РФ, Министерство культуры Московской области, Министерство культуры Республики Хакасия, Департамент по культуре Тюменской области, Российский институт культурологии, Государственный институт искусствознания, Российская государственная библиотека, Российское научно-образовательное культурологическое общество. Преподаватели кафедры являются членами редакционных советов и коллегий научных журналов «Государственная служба», «Социология власти», «Личность. Культура. Общество», «Вопросы культурологии», «Библиотековедение» и др.

Контактная информация

119571, г. Москва, проспект Вернадского, 82
Кабинет: 2404 (корпус 9)

Телефон: +7 495 433 25 62, +7 499 956-96-67
Email: shagi-ion@ranepa.ru

Ağayar Şükürov

Həyatı [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

Ağayar Şükürov 25 mart 1946-cı ildə Biləsuvar rayonunun (keçmiş Puşkin) Əmənkənd kəndində anadan olmuşdur. Orta məktəbi 1963-cü ildə Əmənkənddə bitirmişdir. Elə həmin il Bakı Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsinə daxil olmuş və 1967-ci ildə həmin fakültədən məzun olmuşdur. 1971–1974-cü illərdə Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Fəlsəfə və Hüquq İnstitutunun aspiranturasında təhsil almışdır. [1]

Əmək fəaliyyəti [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

Ağayar Şükürov 1975–1976-cı illərdə Bədən Tərbiyəsi İnstitutunun Fəlsəfə kafedrasında baş müəllim olaraq fəaliyyət göstərmiş, daha sonra 1990-cı ildən Siyasi-Hüquqi Tədqiqatlar İnstitutunda şöbə müdiri kimi fəaliyyət göstərmişdir. Əsasən fəlsəfə və din tarixi, mifologiya, mədəniyyət və ekoloji problemlərin tədqiqi ilə məşğul olmuşdur. 1991-ci ildə keçmiş SSRİ məkanında ilk dəfə olaraq “Ekologiyanın fəlsəfi problemləri” şöbəsini yaratmışdır. Həmin şöbədə 2006-cı ilə qədər “Ekologiya. Fəlsəfə. Mədəniyyət” adlı məcmuənin 42 buraxılışı nəşr olunmuşdur. Alimin 30-a qədər kitabı, 330-dən artıq elmi məqaləsi çapdan çıxmışdır. O, 2 elmlər doktoru, 25 elmlər namizədi yetişdirmişdir. Ağayar Şükürov 4 mart 2003-cü ildə Beynəlxalq Ekologiya və Təbiətdən İstifadə Akademiyasının həqiqi üzvü, akademiki seçilmişdir. [1]

Elmi fəaliyyəti [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

Ağayar Şükürov 1975-ci ildə “Milli və dini ənənələr” mövzusunda namizədlik dissertasiyasını müdafiə edərək fəlsəfə elmləri namizədi, 1989-cu ildə isə “Müasir qlobalistikada ekoloji problemlərin yeri və rolu” adlı doktorluq dissertasiyasını müdafiə edərək fəlsəfə elmləri doktoru elmi dərəcəsini almışdır. [1]

Vəfatı [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

Ağayar Şükürov 7 noyabr 2008-ci ildə vəfat etmişdir. [1]

Əsərləri [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

  • İslam, adət və ənənə-1981
  • Müasir dövrün qlobal ekoloji və demoqrafik problemlərinin sosial-fəlsəfi mahiyyəti – 1984
  • Təbiət və cəmiyyət: fəlakətin astanasında – 1992
  • Azərbaycan fəlsəfəsi: qədim dövr – 1993 (G. Abdullazadə ilə birlikdə)
    • Mifologiya(nəzəri-fəlsəfi təhlil) I kitab – 1995
    • Qədim Şərq mifologiyası II kitab – 1995
    • İran xalqlarının mifologiyası III kitab – 1995
    • Hind mifologiyası IV kitab – 1996
    • Qədim Çin mifologiyası V kitab – 1996
    • Qədim Türk mifologiyası VI kitab – 1997
    • Yunan mifologiyası VII kitab – 1999
    • Alman-Skandinav xalqlarının mifologiyası VIII kitab – 1999
    • Slavyan xalqlarının mifologiyası — 2006

    Ali məktəblər üçün dərslikləri [ redaktə | mənbəni redaktə et ]

    • Fəlsəfə – 1996
    • Kulturologiya – 1999
    • Sosial ekologiya – 1999
    • Fəlsəfə — 2008

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.